Je basisvorm
Het blad van de gewone vogelkers zit in een afwisselende volgorde op de takken. Het bevindt zich schroefachtig op de scheut en verschijnt meestal samen met de bloemen tegen begin / midden mei.
lees ook
- Giftig of eetbaar - de vogelkers
- Kennis over de vogelkers - een profiel
- Het blad van de berk - herken en gebruik berkenbladeren
Nadat de bladeren uit hun gevouwen knoppositie zijn gekomen, wordt hun eenvoudige vorm duidelijk. Ze zijn verdeeld in een bladsteel en een bladschijf. Ze hechten zich aan een 2 tot 7 cm lange en onbehaarde stengel. Deze is aan het boveneinde voorzien van twee roodachtige nectarklieren. Deze klieren worden gebruikt om mieren aan te trekken, die vervelende rupsen op de bladeren eten.
Verder zijn de bladeren van de gewone vogelkers:
- kleiner dan die van de zoete kers
- 3 tot 15 cm lang en 2 tot 7 cm breed
- omgekeerd eirond tot elliptisch
- lang puntig
- aan de rand grof, dubbel en onregelmatig gezaagd (tanden wijzend naar voren)
- dun en slap
- wigvormig tot afgerond aan de basis
Jouw kleur(en) in de loop van het jaar
In de loop van het jaar verandert het uiterlijk van de bladeren Vogelkers. In de shoot zijn de hoofd- en gemiddeld 1 cm lange steunblaadjes ondergedompeld in weelderig groen en hebben ze een sterke glans.
Tegen de zomer verkleuren de bladeren naar limoengroen. De onderkant van de bladeren is lichter van kleur. Het ziet er bleekgroen uit. Bovendien is het bedekt met zachte haren op de bladzenuwen. Het topje daarentegen is kaal, glanzend en licht gerimpeld.
In de herfst is het gezicht van de bladeren onderhevig aan een andere verandering. Dan krijgt het felle kleuren tussen geel, oranje en vurig rood. Na het afstoten in oktober valt het blad snel uiteen.
tips & trucs
Net zoals de vruchten en bloemen de bladeren zijn niet giftig en eetbaar. Ze hebben een delicaat kersenaroma. Vers gekiemd zijn ze het lekkerst.
