Voor veel tuinders is het bijna verplichte graven in de herfst een heel bijzondere gebeurtenis. Het is tenslotte een van de laatste werken die thuis nog in de open lucht staat kan worden uitgevoerd voordat de naderende winter de eerste sneeuw brengt en tuinders in de Huis verbannen. Andere hoveniers zien graven als een vervelende en inspannende klus die ze zichzelf liever besparen. Als u tot de laatstgenoemde groep tuiniers behoort, zou u blij moeten zijn dat er de afgelopen jaren steeds meer erkende experts zijn uitdrukkelijk tegen opgraven, omdat het niet alleen totaal onnodig is, maar zelfs contraproductief zou zijn en de tuin achteraf zou beschadigen kon. Hoewel de tegenargumenten, die duidelijk spreken tegen opgraven in het algemeen, bij nader inzien veranderen aannemelijk, maar er zijn nog steeds situaties waarin het raadzaam is om de tuin te behouden Opgraven.
Argumenten tegen opgraven
De lijst met alle argumenten tegen het opgraven in het najaar is dan ook te lang om op dit punt elk argument volledig te behandelen. Om deze reden worden hieronder alleen de belangrijkste punten gegeven
gedetailleerd worden geïllustreerd. Een van deze punten is dat de tuingrond een ware microkosmos is met wel tien miljard inwoners per liter aarde. Ook al mag de van nature perfect op elkaar afgestemde leefruimte niet onomkeerbaar worden vernietigd door het opgraven, In de regel is de schade zo groot dat het voor planten achteraf heel moeilijk zal zijn om er zoveel mogelijk bij te winnen gedijen.De eerder genoemde bewoners van de Edaphon, zoals de bodemwetenschappelijke term voor de flora en fauna van de bodem is, omvatten talloze bacteriën, Protozoa, insecten en schimmels, maar ook regenwormen, mollen en andere nuttige organismen, die allemaal bijdragen aan de duurzame kwaliteit van de bodem te verbeteren. Zo breken de vele levende wezens in de bodem humus af, wat het in de eerste plaats bruikbaar maakt voor planten.
Daarnaast denken veel tuinders dat ze hun bedden onkruidvrij kunnen houden door op te graven. Deze veronderstelling is echter slechts gedeeltelijk waar. Sterker nog, er bestaat een risico dat onkruidzaden het aardoppervlak bereiken als gevolg van de ontworteling, die onder Omstandigheden sluimeren al jaren in de diepten van de tuingrond en nu zijn hele bedden volledig overwoekerd kon.
Bovendien dreigen uitgegraven tuinen sneller uit te drogen, waardoor er meer water nodig is. Opgraven zou daardoor in twee opzichten veel meer werk zijn, wat volgens veel experts vermeden zou kunnen worden.
Argumenten om op te graven
Hoewel graven in de meeste gevallen niet aan te raden is vanwege de bovengenoemde argumenten, Onder bepaalde omstandigheden moet u echter ten minste één keer uw bedden geplant hebben voordat u gaat zaaien opgraven. Bijvoorbeeld als uw bedden lange tijd braak hebben gestaan en nu ronduit overgroeid zijn. Daarnaast kunnen ook de heersende bodemgesteldheden pleiten voor afgraven. Voorbeelden hiervan zijn zware leem- of kleigronden, die alleen vruchtbaar kunnen worden gemaakt door consequent compostbeheer en regelmatig graven.
Een beslissend voordeel van graven in de herfst ten opzichte van graven in de lente is trouwens dat de vorst van de volgende: In de winter worden de meestal zeer grote kluiten aarde verpletterd, waardoor ook het aandeel van onschatbare luchtporiën in de aarde een mate van geel wordt is verhoogd.
Verder moet worden opgemerkt dat je bij het uitgraven de moeite moet nemen, elke wortel, hoe klein ook, zo ver mogelijk verwijderen, anders zou al uw werk grotendeels tevergeefs zijn geweest, althans wat betreft de onkruidplaag van uw bedden zou moeten.
Tip: Om de bedden na het rooien zo lang mogelijk onkruidvrij te houden, is het raadzaam het eerste jaar aardappelen te planten en het jaar daarop een zogenaamde groenbemester in te zaaien.
Alternatieven voor traditioneel graven
Wie zal vanwege bovenstaande argumenten, of misschien gewoon vanwege de enorme hoeveelheid werk die ermee gemoeid is, voortaan in de herfst geen bed meer hebben Als u wilt opgraven, kunt u deze in de late zomer of vroege herfst na het einde van het huidige tuinseizoen eenvoudig afdekken met een dikke laag mulch. Hiervoor kan naast normale herfstbladeren of groenafval ook oogstafval of (half)rijpe compost worden gebruikt. In plaats van dit
Je zou ook een snelgroeiende groenbemester kunnen zaaien, die je in het voorjaar moet maaien voordat de zaden rijpen. Een andere methode is om waterdoorlatend tuinvlies of geschikte tuinfolie op de bedden te leggen.Aangezien elk van de genoemde methoden de bodem voldoende beschermt tegen overmatige temperatuurschommelingen, is overmatige Onkruidgroei en het zogenaamde dichtslibben, het is uiteindelijk aan jou welke je gebruikt de voorkeur geven aan. Er moet echter worden opgemerkt dat u zowel de mulch als de fundering of de stroom of de folie hebt alleen kort voor het eerste zaaien verwijderen om het risico op onaangename onkruidaantasting te minimaliseren houden.
Na het verwijderen van het deksel van de bedden, kunt u een geschikte cultivator, zoals een zogenaamde cultivator, gebruiken om de grond te bewerken Tand zaaien, losmaken en eventuele onkruidresten verwijderen met een speciale cultivator of een conventionele tuinhark bevrijden. Ten slotte is het raadzaam om ongeveer twee weken voor het zaaien rijpe compost met een hark in de grond te werken.
Alternatieven samengevat in notitievorm
- Bedek de bedden met een laag mulch
- Groenbemester zaaien
- Bedek de bedden met speciaal tuinvlies of een geschikte folie van de tuinafdeling
- Hark bedden regelmatig
- Bedden cultiveren
Veel Gestelde Vragen
Heb ik speciaal tuinvlies nodig of kan ik gewoon conventionele folie gebruiken?
Omdat tuinvlies, in tegenstelling tot conventionele folie, zowel water als lucht doorlaat, is het een veel betere keuze gezien de talloze levende wezens in de grond.
Kun je niet gewoon kalk strooien om onkruid te doden?
Het is wel zo dat kalken kan helpen tegen bepaalde soorten onkruid. Het risico bestaat echter dat de bedden hierdoor te zuur worden.
Klopt het dat onkruid laten rondslingeren helpt tegen nieuw onkruid?
Helaas is dit maar ten dele waar.