Plagen of nuttige insecten? Vechten of aantrekken?

de essentie in het kort

• Vuurkevers moeten niet worden bestreden omdat ze geen kwaad kunnen
• Vuurkevers zijn nuttige insecten: ze voorkomen de verspreiding van schimmels en eten de larven van ongedierte
• Volwassen vuurkevers leven maar kort, de larven overwinteren en ontwikkelen zich in het volgende voorjaar tot kevers

Is het nodig om het te bestrijden?

Het doden van vuurkevers heeft alleen zin bij specifieke schade. Als uw planten beschadigd zijn, moet de oorzaak worden aangepakt. Aangezien de volwassen kevers zich niet voeden met levend weefsel, maar alleen plantensappen en nectar consumeren, hoeft u zich geen zorgen te maken over uw tuin. Het is dus niet nodig om van de insecten af ​​te komen. Dit geldt ook voor de larven, omdat ze zich alleen voeden met de houtbewonende insecten en schimmels. Als je van vuurkevers af wilt, breng je het natuurlijk evenwicht in gevaar.

Vuurkevers zijn volkomen ongevaarlijk en allesbehalve schadelijk. Integendeel: ze helpen zelfs om het ecosysteem in balans te houden.

Wees voorzichtig bij het gebruik van chemische middelen

Er zijn tal van huismiddeltjes die kunnen worden gebruikt voor vervelende insecten. Naast het afschrikken van stoffen zoals koffiedik, zijn er ook agressievere methoden die het ongedierte doden. De meeste remedies werken echter niet selectief. Ze doden alle insecten die in contact komen met de stoffen. Wanneer u bladluizen bestrijdt, kunnen ook brandkevers worden geschaad. Let daarom goed op welke stoffen je in de tuin gebruikt en of ze ook nuttige levende wezens kunnen schaden.

Hoe huismiddeltjes werken:

• olie-: voorkomt zuurstofopname
• zeep: veroorzaakt uitdroging
• geuren: verwarren of afschrikken

Giftig en gevaarlijk?

Alle drie de soorten vuurkevers die je in de natuur kunt vinden zijn volkomen ongevaarlijk. De kevers kunnen de menselijke huid niet beschadigen omdat ze geen monddelen hebben om te bijten of te steken. De larven vormen ook geen bedreiging voor de mens. Alleen soortgenoten moeten voorzichtig zijn als de insecten vatbaar zijn voor kannibalisme.

Pas op voor vuurrode insecten?

Er zijn talloze soorten in het dierenrijk die potentiële roofdieren waarschuwen met hun opvallende kleuren. Felrode tinten geven vaak aan dat het dier giftig is. Maar er zijn ook insecten die alleen het uiterlijk van gevaarlijke soorten hebben aangenomen. Vuurkevers zijn er een van. Hun kleur zou een afschrikkende werking hebben, hoewel de insecten geen giftige stoffen produceren. Ze zijn ook niet giftig voor kinderen of verantwoordelijk voor een plotselinge uitslag.

In het huis

Raak niet in paniek als er per ongeluk een vuurkever in het appartement verdwaalt. De dieren zijn waarschijnlijk banger dan jij. Zorg ervoor dat het insect snel terugkeert naar zijn natuurlijke habitat. Gebruik een glas dat je over het dier zet. Dan kun je een vel papier onder het glas schuiven en zo de kever in het glas vervoeren. Zet hem buiten aan de bosrand of op dood hout.

Schadelijk of nuttig?

Vuurkevers worden geen overlast. Ze verspreiden zich niet massaal en kunnen ook geen plagen worden genoemd. Volwassen kevers zijn niet gevaarlijk voor de planten omdat ze zich niet voeden met het plantenweefsel en dus geen schade achterlaten.

Ze voeden zich alleen met sap dat wordt afgescheiden door bloemen of dat naar buiten komt door open wonden aan bomen. Er worden geen levende bomen gezocht om eieren te leggen. De larven ontwikkelen zich in dood hout en voeden zich ook niet met plantenweefsel.

Voorkom verspreiding van schimmel

De insecten worden vaak gevonden in de buurt van planten die zijn geïnfecteerd door bladluizen. Daardoor wekken ze vaak de indruk van een plantenplaag, maar zitten ze niet achter de plant aan. Veel aantrekkelijker zijn de zoete afscheidingen van bladluizen, die worden gegeten door vuurkevers.

Vuurkevers beschermen uw planten. Honingdauw biedt vaak goede leefomstandigheden voor roetdauwschimmels. Als de plant volledig wordt bedekt door de uitscheidingen van de plantensapzuigende luizen, kan hun fotosynthetische prestatie extreem beperkt zijn. Vuurkevers bevrijden de planten en zorgen ervoor dat er geen schimmels op de plakkerige massa kunnen komen.

Elimineer ongewenste insecten

De larven zijn roofzuchtig en jagen op andere insectenlarven. Deze worden gedood en uitgezogen. Hoewel kannibalisme ook kan optreden, richten de larven zich voornamelijk op buitenaardse larven. Het is niet ongebruikelijk dat de larven van de bastkever op hun menu staan. Daarom zijn vuurkevers een van de meest waardevolle nuttige insecten als het gaat om het bestrijden van schorskevers.

Dit is de reden waarom schorskevers gevaarlijk zijn:

• boor tunnels in de bast van gezonde bomen
• eieren leggen in de broedtunnels
• kan zich massaal vermenigvuldigen tijdens lange periodes van hitte en droogte
• ervoor zorgen dat pure sparrenbomen sterven

Wat eten vuurkevers?

Volwassen vuurkevers eten zelden. Ze voeden zich uitsluitend met zoete sappen zoals bloemennectar of boomsap. De honingdauw van bladluizen is een bijzonder smakelijke toevoeging aan het menu.

Larven eten verschillende schimmels die in het dode hout groeien. Ze voeden zich ook met andere insectenlarven die ze onder de bast en in dood hout vinden. Wanneer er een tekort aan voedsel is, kan kannibalisme worden waargenomen. Dit is echter slechts de uitzondering en komt vaker voor wanneer de omstandigheden niet meer optimaal zijn. Steeds weer leidt droogte ertoe dat meer ontwikkelde larven jongere generaties eten.

De vuurkever in portret

Vuurkleurige kevers zijn een familie van insecten waarvan de wetenschappelijke naam Pyrochroidae is. Ze behoren tot de orde van de kevers en worden soms kardinalen genoemd. De familie omvat ongeveer 140 soorten wereldwijd, waarvan er acht inheems zijn in Europa. Er leven slechts drie soorten in Centraal-Europa. De vliegtijd van de in Centraal-Europa voorkomende soort is beperkt tot een korte periode tussen mei en juni. Wanneer een onweersbui nadert, zoeken de kevers beschutting in de vegetatie.

Vuurkevers vliegen het liefst bij dit weer:

• Kalm
• hoge relatieve vochtigheid
• Temperaturen boven de 20 graden Celsius

algemene karakteristieken

Kardinalen worden tussen de drie en 20 millimeter lang, en hun lichaam lijkt plat en langwerpig. De bovenkant is fijn behaard, wat alleen zichtbaar is onder de microscoop. Bijna alle soorten zijn rood tot steenrood gekleurd.

Opvallend is de grote en platte kop, die bij de overgang naar de hals is ingesnoerd en overgaat in een smal pronotum. In tegenstelling tot andere kevers zijn de tempels van de vuurkevers duidelijk zichtbaar. De eigenlijke vleugels worden beschermd door dekvleugels, die naar achteren verbreed zijn en bij sommige soorten langsgroeven hebben.

koppelen

De insecten vermenigvuldigen zich in het voorjaar. Sommige vuurkevers gebruiken de chemische verbinding cantharidine om een ​​geschikte partner te vinden. Deze natuurlijke stof zou een afrodisiacum effect hebben, omdat mannen door een bijzonder hoog gehalte aan cantharidine aantrekkelijker zouden zijn voor vrouwen. Vuurkevers kunnen dit lokaasferomoon echter niet zelf aanmaken. Ze nemen de natuurlijke substantie op wanneer larven dode insecten opzuigen. De geur heeft echter een afschrikkende werking op veel andere insecten.

ontwikkeling

De vrouwtjes leggen hun eieren meestal onder de bast van dode loofbomen. Hier komt de larve onder beschutte omstandigheden uit in zelfgegraven of onbekende passages. Ze heeft een sterk afgeplat lichaam en vertoont overwegend roofzuchtig gedrag.

Insecten en hun larven maken deel uit van het menu van vuurkeverlarven. Maar ze voeden zich ook met schimmels die zich in het dode hout hebben gevestigd. De larven verpoppen zich tussen het hout en de bast, om na twee tot drie jaar als volwassen kevers naar de oppervlakte te kruipen. Onder gunstige omstandigheden ontwikkelen volwassen kevers zich al na een jaar.

Waar leven vuurkevers?

Vuurkevers bewonen bosranden en bossen waarin loofbomen domineren. Hoe natuurlijker het bos, hoe beter de insecten zich kunnen verspreiden. Ze zijn afhankelijk van dood hout, dat nauwelijks voorkomt in bossen die voor hout worden gebruikt. Vuurkevers vinden geen geschikte leefomstandigheden in monoculturen, die voornamelijk uit coniferen bestaan.

Je larven hebben verhout materiaal nodig, dat al in een vergevorderd stadium van rotting is. Dit biedt bescherming en een hoge luchtvochtigheid, waar de larven van afhankelijk zijn. Als het hout onbedekt is, ontsnappen de larven in vochtige spleten in het hout of in diepere bastlagen.

Ook een kruidenrijke ondergroei met bloeiende planten is belangrijk, want volwassen vuurkevers halen hun voedsel uit de bloemen. Kruidachtige planten die nectar produceren zijn hierbij belangrijk. Vuurkevers hangen niet rond bloemen die geen nectar te bieden hebben.

Deze bomen hebben de voorkeur:

• Eik
• Lindeboom
• berk

Overwinteren

Volwassen vuurkevers houden geen winterslaap. Hun enige bestaansreden is de paring, die plaatsvindt kort na het uitkomen tussen mei en juni. Zodra dit klaar is en de eieren gelegd zijn, gaan de dieren dood. Alleen hun larven overwinteren onder de bast van dode bomen. Hoe vaak de larven overwinteren, hangt af van factoren als het weer en de beschikbaarheid van voedsel. Meestal gaan er een of twee winters voorbij voordat ze verpoppen.

Of de larven in de winter actief zijn, hangt vermoedelijk af van de omstandigheden. Hoe meer beschermd en geïsoleerd het leefgebied, hoe actiever de larven zijn. De temperatuur waarbij de insectenlarven sterven is niet bekend, althans niet voor de inheemse soorten.

Uitweiding

Dendroides canadensis

soort

De soortenrijke familie bevat 21 geslachten. Er zijn drie soorten die inheems zijn in Centraal-Europa en die zeer vergelijkbare habitats bewonen. Het is niet ongebruikelijk dat larven van verschillende vuurkeversoorten samenleven onder de bast van dode bomen. Ze lijken erg op elkaar en kunnen gemakkelijk met elkaar worden verward.

Scharlaken vuurkever (Pyrochroa coccinea)

Deze soort wordt tussen de 13 en 18 millimeter lang. Het lichaam is plat en breed. De vleugel en het halsschild baden in sterke rode tinten, terwijl de rest van het lichaam diep zwart gloeit. Als je goed kijkt, zie je een bruinrode glans op het voorhoofd. De klauw op de poten valt ook op, omdat deze roodbruin van kleur is op de scharlaken vuurkever.

Je vliegtijd loopt van mei tot juni. Deze soort komt relatief veel voor en komt ook voor in de zuidelijke en centrale delen van Scandinavië. Hij leeft in bosranden en open plekken en wordt vaak gevonden op dood hout en op bloesems.

Roodkopvuurkever (Pyrochroa serraticornis)

Deze kever is iets kleiner dan de scharlaken vuurkever omdat hij slechts tien tot 14 millimeter lang is. Er zijn overeenkomsten in de kleuring van het pronotum en de vleugel, omdat deze ook rood gekleurd zijn in Pyrochroa serraticornis. Het belangrijkste verschil is de rode kopkleur die deze soort zijn naam gaf.

Goed om te weten:

• komt voor in gematigde streken van Europa
• voornamelijk in Centraal-Europa
• woont aan de rand van het bos en op open plekken
• beduidend zeldzamer dan de scharlaken vuurkever

Oranje vuurkever (Schizotus pectinicornis)

Deze kever is de kleinste van alle van Europa afkomstige vuurkevers, omdat hij een maximale lichaamslengte van negen millimeter bereikt. Het pronotum is aan de zijkanten licht afgerond en heeft een zwarte vlek. De bovenvleugels hebben platte langsribben, die echter erg zwak zijn. Beide delen van het lichaam zijn oranjerood gekleurd, terwijl de rest van het lichaam zwart is. Af en toe is deze soort ook te zien onder de bast van sparren en pijnbomen.

Verdeling:

• grote delen van Europa tot aan de poolcirkel
• overwegend loofbossen
• vooral in de uitlopers en in de bergen

Identificeer larven

Alle drie de inheemse soorten leggen hun eieren op dood hout. De larven leven onder de schors en lijken erg op elkaar. Sommige lichaamskenmerken worden gebruikt om de soort te identificeren. De verspreiding geeft ook een indicatie van de soort, ook al overlappen de gebieden elkaar vaak.

Verwarring met andere soorten

Vuurkevers worden vaak aangezien voor soortgelijk uitziende soorten. Verschillende kenmerken helpen de dieren van elkaar te onderscheiden. Dit kan ook met bare oog zullen.

Hierin verschillen de soorten:

• Kleur van de vleugeldekveren
• lichaamsvorm
• piercing-zuigende monddelen in Schnabelkerfen
• kauwen monddelen in kevers

Veelvoorkomende brandbug

Deze soort behoort niet tot de groep kevers. Vuurwantsen zijn een onafhankelijke familie die behoort tot de orde van de Schnabelkerfen. Zo zijn de insecten slechts in de verte verwant aan de vuurkevers, die in de orde van de kevers vallen. De Duitse triviale namen worden ten onrechte als synoniemen gebruikt. Vuurkevers worden in de volksmond vuurkevers genoemd en omgekeerd.

De respectievelijke typen zijn echter gemakkelijk te onderscheiden als je wat beter kijkt. Vuurwantsen hebben een typisch kleurenpatroon. Hun dekschilden zijn rood gekleurd met zwarte stippen en driehoeken. Vuurwantsen worden vaak gevonden in grote clusters en koloniseren open habitats zoals begraafplaatsen met loofbomen.

Lelie Kip

Deze plantenplaag behoort tot de familie van de bladkever en wordt gekenmerkt door een afdichtende lakrode kleur op het halsschild en de dekschilden. Hierdoor kan de leliekip gemakkelijk worden aangezien voor vuurkevers, maar deze insecten bereiken slechts een lichaamslengte tussen de zes en acht millimeter.

Er zijn andere verschillen in levensstijl en voeding. Deze nep-vuurbugs zijn op Lelies gespecialiseerd. Ze leggen hun eieren aan de onderkant van de bladeren. De uitgekomen larven voeden zich met de bladeren als volwassen insecten. Ze verpoppen zich in de aarde.

Vuurkever in de tuin

Omdat vuurkevers geen schade aanrichten en hun larven zelfs nuttig blijken te zijn, is het logisch om de dieren in je eigen tuin te vestigen. Hiervoor moet je de leefomstandigheden zo inrichten dat de kevers voldoende voedsel, plekken om zich terug te trekken en plekken om eieren te leggen vinden.

Als u uw tuin dienovereenkomstig wilt inrichten, moet u zich oriënteren op de manier van leven van de insecten. Hoe natuurlijker de leefruimte, hoe aantrekkelijker de tuin voor de vuurkevers. Je hebt niet veel ruimte nodig om een ​​oase te creëren. Ook op het balkon kun je met kleine aanpassingen nieuwe woonruimtes creëren.

dood hout

Dood hout is een waardevolle habitat voor tal van organismen. In Centraal-Europa leven meer dan 1.300 verschillende insectensoorten op oud en dood hout. Dit omvat de larven van de vuurkever. Deze diversiteit aan insecten trekt talrijke zangvogels en spechten aan die zich met de insecten voeden. Met oud hout creëer je zo'n soortenrijke oase in de tuin. Omgevallen bomen, dode wortels of omgevallen takken zijn ideaal als dood hout.

Stapel het materiaal in een tuinhoek of verdeel het gelijkmatig over het oppervlak. Vuurkeverlarven voelen zich prettig in bijzonder dikke stammen die al in een vergevorderd stadium van ontbinding zijn. Er is een hoge luchtvochtigheid in het rotte hout, waarvan de larven afhankelijk zijn.

Zo ziet de ideale stapel dood hout eruit:

• Een kuil graven
• Stapel grove stukken tak, boomschijfjes en wortels op
• Vul de bladeren en stokjes in de ruimtes ertussen

Bloemstroken

Om de kevers voldoende voedsel te bieden, moet u bloemstroken maken die rijk zijn aan soorten. Je kunt deze in een gazon verwerken. De bloemen hebben de voorkeur als ze niet worden blootgesteld aan de brandende zon. Vuurkevers houden van gedeeltelijk beschaduwde omstandigheden die vergelijkbaar zijn met de proporties van bosranden en open plekken.

Veel Gestelde Vragen

Wat is het verschil tussen vuurkevers en vuurwantsen?

Vuurwantsen behoren tot een andere orde dan vuurkevers. Ze verschillen in hun kleur. terwijl de gewone brand bug is rood gekleurd en heeft zwarte aftekeningen, de drie inheemse soorten vuurkevers zijn effen rood. Insecten hebben proboscis-achtige monddelen die ze gebruiken om te zogen. Vuurkevers hebben daarentegen kauwende monddelen.

Waarom combineren vuurkevers?

Veel insecten combineren om te paren. Bij vuurkevers zijn echter geen verbindingen te zien die enkele uren of zelfs dagen aanhouden. Wat hier wordt bedoeld is de gewone vuurwants, die ten onrechte een vuurkever wordt genoemd. Mannetjes en vrouwtjes van deze insecten zijn vaak te zien in een positie waarin de twee achtereinden stevig met elkaar verbonden zijn. Omdat de mannetjes willen voorkomen dat vrouwtjes paren met concurrenten, wordt de verbinding soms meerdere dagen in stand gehouden.

Waar komen vuurkevers vandaan?

De opvallende insecten leven in de beschutting van bomen en struiken in de kruidachtige onderlaag. Ze geven de voorkeur aan lichtomstandigheden en zitten vaak op bloemen omdat ze zich voeden met de nectar. Ze leggen hun eieren in dood hout. Hier komen de larven uit en trekken zich terug in de vochtige kieren in het hout en jagen op andere insectenlarven.

Het is een vergissing dat de dieren afhankelijk zijn van verbrand hout. Er is echter een soort die bekend staat als de vuurkever die profiteert van bosbranden. Achter deze soort zit de Australische vuurjuweelkever.

Levenswijze van de Australische vuurkever:

• Eieren leggen op smeulende en rokende stammen
• lepelvormige larven vreten zich een weg het bos in
• Hars van levende bomen brengt de ontwikkeling van de larven in gevaar

Waar komt de naam vandaan?

Veel vuurkevers zijn opvallend van kleur, variërend van scharlaken tot zwart. Het felle rood is in het verleden in verband gebracht met vuur, vandaar dat de kevers hun naam hebben gekregen. De wetenschappelijke naam is samengesteld uit de Griekse termen "pyros" voor vuur en "chroma" voor kleur. De Duitse naam is een vertaling van deze aanduiding. Vuurkevers worden ook ten onrechte vuurwantsen genoemd, maar ze behoren tot een andere familie.

Wat hebben vuurkevers nodig om te overleven?

De insecten behoren tot de levende wezens die afhankelijk zijn van dood hout. Hun larven kunnen zich alleen ontwikkelen onder de bescherming van oud hout, dat in een vergevorderd stadium van ontbinding is. Binnen is er een vochtige omgeving, die optimale groeiomstandigheden biedt voor paddenstoelen. Deze zijn van vitaal belang voor de larven, omdat ze bij voorkeur samen met andere insectenlarven worden gegeten.

Waar zijn vuurkevers goed voor?

Vuurkevers blijken nuttige wezens te zijn bij ongediertebestrijding. Hun larven jagen op andere insectenlarven die in het dode hout zitten. Ook de larven van de gevreesde schorskever staan ​​op hun menu. Volwassen vuurkevers voeden zich voornamelijk met zoete plantensappen. Maar zelfs de kleverige afscheidingen van bladluizen worden niet versmaad. Op deze manier zorgen vuurkevers ervoor dat schimmels zich niet verspreiden op de geïnfecteerde plant.