Manifestatie
De bladeren van de azijnboom zijn afwisselend gerangschikt. Ze worden tussen de twaalf en 60 centimeter lang en bestaan uit een bladsteel en bladschijf. Het blad is ongepaard geveerd. Er zijn tussen de negen en 31 blaadjes op elk blad, waarvan er twee tegenover elkaar liggen. Het ongelijke aantal blaadjes vloeit voort uit het feit dat een eindblad het blad sluit. In tegenstelling tot de zijbladen is dit blad gesteeld. Alle blaadjes zijn langwerpig en enigszins sikkelachtig van vorm. Ze zijn spits toelopend en hebben een ongelijkmatig gezaagde rand.
lees ook
- Over de groei van de azijnboom
- Dit maakt de voortuin van uw rijtjeshuis uniek - ideeën voor meer individualiteit
- Zijn gele bladeren normaal op mijn hulst?
bijzonderheden
De grote populariteit van azijnbomen als sierhout komt voort uit de kleur van de bladeren. De bovenzijde van het blad lijkt glanzend groen, terwijl de onderzijde licht grijsgroen is gedompeld. De bladeren verkleuren in de herfst. Ze veranderen eerst van groen naar geel en krijgen dan oranje tinten. In oktober zien de bladeren er knalrood uit. Een azijnboom kan tegelijkertijd groene, gele, oranje en rode bladeren hebben.
De expressie van de kleuren is afhankelijk van de ondergrond. De herfstkleur is intens wanneer het hout op een zanderige bodem staat met kalkarme en goed doorlatende omstandigheden. Zware bodems veroorzaken groeiachterstand, waardoor de herfstkleuren minder mooi zijn.
Azijnbomen groeien van nature:
- in open terrein op steenachtige grond
- op zonnige zuidhellingen met voedselrijke grond
- in kleine groepen of individueel
Toxiciteit
De giftige werking van de azijnboom is laag en komt van zure celsappen en tannines. De bladeren worden in de herfst gebruikt om leer te looien. De azijnboom heeft een melkachtig sap in alle delen van de plant, dat bij snijwonden uit het weefsel komt. Het kan irritatie veroorzaken als het in contact komt met de huid.
Ernstiger zijn de symptomen die worden veroorzaakt door het melkachtige sap van het verwante gif sumak. Deze soort bevat gifstoffen die bij aanraking blaren op de huid veroorzaken. Hun bladeren verschillen aanzienlijk van die van de azijnboom, omdat ze altijd in drie delen geveerd zijn.
