Standaard rozenverzorging van A-Z

De verzorging van stamrozen is de discipline bij uitstek voor hobbytuinders. Een optimale locatie alleen is niet genoeg om de bloemenkoningin als pittoreske rozenstengel te presenteren. Goed planten, bemesten, water geven en afsnijden ronden een succesvolle teelt perfect af. Het is belangrijk om belangrijke verschillen op te merken in vergelijking met klassieke bed- en heesterrozen. Deze groene gids maakt u wegwijs in het vlekkeloze proces van succesvolle standaard rozenverzorging van A-Z. Een beginnershandleiding legt op voorbeeldige wijze uit wanneer en hoe u rozenstengels snijdt.

Kenmerken

• Plantenfamilie: Rosaceae
• Geslacht: Rozen met 100 tot 250 soorten en talloze variëteiten
• Groei: bladverliezend bloeiend hout met opgaande, kruipende of klimmende scheuten
• Stamrozen: rozensoorten verfijnd op wilde basis en stengel
• Kofferhoogte: 60 tot 90, 140 tot 160 cm, zelden lager of hoger
• Bloeiperiode: mei tot november (enkelbloemige en meerbloemige soorten)
• Standplaats: zonnig, schaduwrijk tot gedeeltelijk beschaduwd, warm en beschut tegen de wind
• Bodemkwaliteit: diep, doorlatend, voedselrijk, pH-waarde 6,0 tot 7,0
• Winterhardheid: geschikt voor winterhardheidszones Z5 (- 23,3° tot - 28,8°) en Z4 (- 28,9° tot - 34,4°)
• Kalktolerantie: goed
• Giftig: nee, kans op letsel door spikes
• Bijzonderheid: verfijningspunt aan de basis van de kroon

In principe is elke tuinroos geschikt om als rozenstengel te telen. Bloeiende bodembedekkende rozen, zoals de populaire soorten 'Knirps' en 'Gärtnerfreude', de nostalgische bedrozen 'Leonardo da Vinci' en 'Snowflake' evenals de legendarische hybride theeroos' Gloria Dei’. Klimrozen vieren een weelderig bloemensprookje wanneer ze geraffineerd zijn op een stevige steel. De dieproze bloeiende variëteit 'Rosarium Uetersen' inspireert als cascadesoort net zo goed als de beroemde, witbloeiende 'Alba Meidiland', wiens treinachtige kroongroei ieders aandacht trekt.

Plaats

Alle stamrozen zijn zonnekinderen. Een zonnige standplaats bevordert een gezonde groei en een overvloed aan bloemen. Bovendien laten de zonnestralen natte bladeren sneller drogen, wat de druk van schimmelinfecties aanzienlijk vermindert. Toegegeven, een rozenstengel hoort niet voor de zinderende, hete zuidgevels te staan. Er bestaat een risico op onomkeerbare bladschade door gereflecteerde straling, die zelfs de onderkant van het blad niet ontziet. Kies een locatie met deze ideale randvoorwaarden:

• zonnige tot gedeeltelijk beschaduwde standplaats met minimaal 4 tot 6 uur zon per dag
• warme, beschutte locatie
• ideaal onder een luifel of luifel als regenbescherming

Rozen geënt op een hoge stam zijn evenzeer geschikt voor aanplant in perken en kuipen. Let bij de teelt op pot vooral op een rustige standplaats om het risico op windwerpen te vermijden.

Bodem en kuipsubstraat

De stevige spelonderlegger strekt zijn wortels uit in de grond of in het emmersubstraat. Van hieruit wordt de edele kroon voorzien van water en voedingsstoffen. De optimale rozengrond moet de volgende eigenschappen hebben:

• in bed: diep, fris en vochtig, goed doorlatend en rijk aan voedingsstoffen
• in de emmer: licht humus, met betrouwbare waterafvoer, zonder turfgehalte
• ideale pH-waarde in de grond en potsubstraat: 6.5

Zoals alle rozen gedijen ook stamrozen als diepe wortels. Opdat de lange penwortels zich ongehinderd kunnen ontwikkelen, adviseren wij een standplaats in het bed met een wortellaag van 40 tot 50 centimeter die kan worden doorgedrongen. Een emmer van minimaal 50 centimeter hoog biedt de kluit een voldoende groot volume.

Let op bodemmoeheid

Vooral rozen hebben last van bodemmoeheid. Dit is een fenomeen dat vaak kan worden waargenomen in de tuinpraktijk zonder de werkelijke oorzaken te kennen. Kenmerkend voor bodemmoeheid zijn kleine gestalte en bloeiverrotting wanneer nieuwe rozen worden geplant op gebieden die voorheen bedekt waren met rozenplanten.

Om de negatieve symptomen te vermijden, zijn er twee opties om uit te kiezen. Het roteren van gewassen gedurende vier tot vijf jaar is de beste manier van handelen. Concreet betekent dit dat je tussen het planten van rozen een overbruggingsfase van meerdere jaren invoegt met planten uit een andere familie. Als alternatief kan een grondwissel van 50 tot 100 centimeter diep voorkomen dat nieuwe exemplaren last krijgen van bodemmoeheid in een naadloze rozenteelt.

Plant in het bed

De beste tijd om stamrozen in het bed te planten is de herfst als de grond warm is in de zon. Omdat rozenstengels meestal beschikbaar zijn als containerplant, is het tijdvenster voor het planten het hele jaar open, op voorwaarde dat er geen bevriezing of droogte in de zomer is. Hark de grond goed door totdat er een fijn kruimelige, onkruidvrije structuur ontstaat. Voordat u begint met planten, laat u de kluit 12 tot 24 uur in water weken. Hoe een standaardroos op de juiste manier in het bed te planten:

• Graaf een plantkuil met 1,5 keer het volume van de kluit
• Verrijk de opgraving tot een derde met compost en hoornkrullen
• Let op: voeg geen minerale mest toe aan de plantkuil
• Pot de met water doordrenkte kluit en plaats deze in het midden van de pit
• Plant de kluit tot aan de punt van de kegels (verdikking aan de basis)
• Zet een stevige steunpaal in de grond naast de rozenstengel
• Verbind paal en hoge koffer met achtvormige lussen
• Knip alle scheuten terug tot een lengte van 10 tot 15 cm

Betreed de grond en geef royaal water zonder wateroverlast. Een dikke laag mulch van stro, bladeren en naaldtakken beschermt het verse plantgebied tegen winters vocht en strenge vorst. In de laatste stap van het planten bedek je de kroon met ademend vlies, dat je vastbindt aan de basis van de kroon onder het eindpunt. De primaire taak van deze kap is om de edele rozenkroon, inclusief het gevoelige afwerkingsgebied, te beschermen tegen uitdroging door zon en wind. De watervoorziening krijgt een sleutelfunctie zodat stamrozen op de standplaats wortel schieten. Geef na het planten regelmatig water totdat de roos minimaal 10 centimeter is uitgelopen.

Plant in de kuip

De beste tijd om stamrozen in de kuip te planten is in april en mei. Om de veeleisende bloempracht zich prachtig te laten ontplooien in het beperkte substraatvolume, moeten er belangrijke verschillen in acht worden genomen in vergelijking met een perkbeplanting. Hoe u het planten in de kuip op een voorbeeldige manier voltooit:

• Maak een 5 cm dikke drainage van potscherven, grind of geëxpandeerde kleibollen op de bodem van de pot
• Dek de afvoer af met een water- en luchtdoorlatend vlies
• Vul de emmer tot halverwege met substraat
• Pot de met water doordrenkte kluit en plant tot de punt van de kegels
• Let op: Spreid de wortels recht en druk niet samen!
• Aanbevolen: schenkrand van 3 tot 5 cm
• Druk de ondergrond met beide handen aan
• Giet erin tot het water uit de onderste opening loopt
• Alle takken inkorten tot 10 à 15 cm

Een houten paal dient als steun en moet tot in de kroon reiken. Als bindmateriaal zijn zachte slangbinders of brede jute linten, die minder snel in de jonge bast groeien, geschikt. Bescherming tegen verdamping is in de lente net zo aan te raden als in de herfst. Met een kap van fleece, jute of dennentakken bescherm je de jonge rozenkroon tegen droogtestress door wind en zon. Tegelijkertijd neemt u de verschrikkingen van late vorst weg.

Bevruchten

Bij de bijna natuurlijke verzorging van rozenstengels in het bed, geven hoveniers de voorkeur aan organische meststoffen. De toevoer van organische voedingsstoffen in de vorm van compost, basthumus of paardenmest voorkomt op betrouwbare wijze de gevaren van overbemesting en een tekort aan voedingsstoffen. Voor tuinders zonder composthoop hebben speciaalzaken verpakte, organische meststoffen klaar staan, zoals Oscorna Animalin. Een teveel aan stikstof is schadelijk voor de gezondheid en het bloeivermogen van rozen. Dit is de reden waarom ecologisch georiënteerde tuiniers kunstmatige minerale meststoffen zoals blauwe maïs uit de tuin hebben verbannen. Speciale vloeibare rozenmest voor potplanten is een combinatie van minerale en organische componenten met een stikstofarme NPK-formulering. Stamrozen profiteren van deze voeding in bedden en emmers:

• Pas eind juni pas geplante rozenstengels bemesten
• in latere jaren elke 4 weken bemesten van maart tot juli
• In het bed: werk in rijpe compost, basthumus of Oscorna Animalin op het oppervlak en giet erover
• in de emmer: voeg vloeibare rozenmest toe aan het gietwater, volgens de instructies van de fabrikant

Stop vanaf eind juli met bemesten, zodat rozenscheuten rijpen voor de eerste nachtvorst. De winterhardheid wordt van nature versterkt als u in juli een meststof op basis van kalium geeft, zoals smeerwortel.

water geven

Rozen reageren op droogtestress door knoppen, bloemen en bladeren af ​​te werpen. Controleer in de zomer dagelijks in de vroege ochtend of na zonsondergang de waterbehoefte van de grond en het substraat met een vingertest. Druk hiervoor je vingertop 1 tot 2 centimeter in de grond. Als u geen vocht voelt, moet u water geven. Zodat natte rozenblaadjes geen schimmelsporen of ongedierte aantrekken, geef dan water met de gieter. Laat het normale kraanwater direct op de wortelschijf lopen tot de grond verzadigd is. De dorst van potplanten wordt gelest wanneer de schotel vol raakt. Regel de waterhuishouding van uw stamrozen volgens de vuistregel: liever niet vaak en grondig dan vaak en weinig.

Snee

In het rozenverzorgingsprogramma is deskundig snoeien een hoofdpijn voor de meeste hobbytuiniers. De volgende instructies hebben het tot hun taak gemaakt om alle twijfels over het succesvol snoeien van rozenstengels weg te nemen. Hoe een roos op een stengel correct te snijden:

• de beste tijd is in de lente wanneer de forsythia in bloei staat
• Aanbevolen snijgereedschap: bypass-snoeischaar of speciale rozenschaar
• Trek doornbestendige handschoenen met lange manchetten aan
• Snijd vooraf beschadigde, bevroren of dode takken bij de wortels af
• Kort de resterende scheuten in tot 3 tot 5 knoppen
• Begin de snede onder een kleine hoek 3 tot 4 mm boven een knop

De specifieke omtrek van de snede houdt rekening met het type roos en de groeisnelheid. Een forse rozenkroon snoei je maar een beetje, omdat een te massieve snede de groei van onstabiele lange scheuten veroorzaakt. Laat in dit geval 5 tot 7 knoppen over. Een zwakke rozenkroon moet worden teruggebracht tot 2 tot 3 knoppen om vitale knopvorming te stimuleren. Het is belangrijk op te merken dat u niet in de afwerkingsgebieden aan de basis van de kroon knipt.

Reinig en verwijder wilde scheuten

Naast de vorm- en onderhoudssnoei in het voorjaar wordt de rozenschaar in de zomer veelvuldig ingezet. Snijd dode bloemen op de steel boven het eerste blad af. Op dit punt is meestal een verse knop te zien, die nu vrije toegang heeft tot zonlicht. De enige uitzonderingsregel geldt voor rozenrassen die in herfst en winter decoratieve rozenbottels hebben.

Als u zich toelegt op het opruimen van verwelkte rozenbloesems, controleer dan ook uw stamroos op wilde scheuten. Verschillende onderstammen ontspruiten constant steriele scheuten uit de onderstam en stam om de edele rozenkroon te overgroeien. Je kunt blinde scheuten herkennen aan kleinere bladeren en dichtere doornen. Scheur op de wortelstok de brutale scheuten met een dappere ruk uit om alle weefselresten te verwijderen. Snijd elke wilde scheut op de stam zo dicht mogelijk bij de schors af.

Ziekten en plagen

Ziektebestrijding is een groot probleem bij de verzorging van alle rozen, inclusief rozenstengels. De beste bescherming tegen schimmelinfecties is telen onder de best mogelijke randvoorwaarden. In de vroege stadia hebben tuinierpraktijken aangetoond dat natuurlijke pesticiden effectief zijn. Hieronder presenteren we kort veelvoorkomende rozenziekten met typische symptomen en tips voor behandeling en preventie:

Roze roest (Phragmidium mucronatum)

Kenmerkende symptomen van rozenroest zijn feloranje puisten aan de onderkant van de bladeren en geelbruine vlekken aan de bovenkant die vanaf de vroege zomer verschijnen. Bladval wordt meestal geassocieerd met de infectie. Zo werken behandeling en preventie:

• Aangetaste bladeren volledig verwijderen en met het huisvuil weggooien
• Vroeg stadium: de geïnfecteerde roos herhaaldelijk besproeien met paardenstaartbouillon of levermos-extract
• gevorderd stadium: Fungisan geeft rozen- en groentepaddenstoelen gratis volgens de instructies van de fabrikant
• Als preventieve maatregel, niet over de bladeren gieten en bemesten met de nadruk op kalium

sterroet (Diplocarpon rosae)

De hardnekkige en gevreesde schimmelinfectie spaart nauwelijks een roos. Zwarte vlekken verschijnen op de bladeren in de vorm van zwarte vlekken, die bij koud en nat weer al in april en mei kunnen verschijnen. Naarmate het proces vordert, verspreiden de vlekken zich, worden de bladeren geel en vallen ze af. In de zomer laat een sterke plaagdruk een volledig ontbladerde stamroos achter. Hoe de ziekte te bestrijden:

• verwijder en vernietig alle aangetaste bladeren
• vroege besmettingsfase: versterk de roos met heermoes, smeerwortelbouillon of knoflookbouillon
• gevorderd stadium: spray Duaxo roos champignonvrij of Saprol roos champignonvrij
• Plantresistente stamrozen preventief, geen blad in het bed laten staan, geen bovenhands water geven

echte meeldauw (Sphaerotheca pannosa var. roze)

Echte meeldauw moet worden vermeld als een derde lid van de groep van veelvoorkomende ziekten op rozenstengels. De wijdverbreide schimmelziekte is gemakkelijk te herkennen aan een melige laag op bladeren en scheuten. Terwijl getroffen rozenkwekers meestal verloren zijn als het gaat om rozenroest en sterroet, heeft een huismiddeltje zijn waarde bewezen in de strijd tegen echte meeldauw. Hoe de stamrozen te behandelen tegen echte meeldauw:

• Snijd geïnfecteerde delen van de plant terug in het gezonde hout
• Vernietig maaisel en gooi ze niet op de compost
• Maak sprays van 1 liter gekookt water en 1/8 tot 1/4 liter verse melk
• Spray de rozenkroon om de 3 dagen zodat deze druipnat is