Thimble ∗ De 10 beste verzorgings- en planttips

Plant vingerhoedskruid correct

Naar de vingerhoed om je in de tuin te vestigen, heb je de keuze tussen één zaaien in de zomer en het planten van een kant-en-klare bloem. Als u besluit om jonge planten bij het tuincentrum te kopen, is er geen wachttijd voor de eerste bloei tot het volgende jaar. Zo groeit de bloem snel:

Het plantseizoen begint in mei, direct na de ijsheiligen
Graaf een plantgat op een geschikte plaats met tweemaal het volume van de kluit
Vermeng het uitgegraven materiaal met compost of veengrond en vul het opnieuw aan
Plant de jonge bloem net zo diep in het midden als voorheen en geef hem water

Verzorgingstips

Zolang een vingerhoed niet dorst of verhongert, laat hij zich van zijn mooiste kant zien. Geef de plant daarom regelmatig en grondig water met opgevangen regenwater of ontkalkt leidingwater. Een gericht bombardement met ijskoud water uit de Tuinslang moet worden vermeden met deze bloem.

De behoefte aan voedingsstoffen wordt gedekt door een mineraal-organische Volledige meststof in maart/april. In de bijna natuurlijke tuin wordt vanaf mei elke 14 dagen rijpe compost gebruikt organische mest, idealiter aangevuld met Hoornkrullen.(€ 32,93 bij Amazon *)

Welke locatie is geschikt?

Vingerhoedskruid houdt van een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke standplaats. De opgaande bloem voelt zich uitstekend thuis in de beschutting van hoge bomen, waar hij als prachtige achtergrondplant fungeert. De vingerhoed vermijdt kalkversterkte grond. In plaats daarvan gedijt de plant vitaal en gezond in voedselrijke, doorlatende en fris vochtige tuingrond met een normaal kleigehalte.
Lees verder

Wanneer is de bloeitijd?

De bloeiperiode van vingerhoedskruid begint in juni/juli en duurt tot augustus. Bij zomerweer is er kans op een tweede bloei als je de bloem na de eerste bloei terugsnoeit.
Lees verder

Snijd de vingerhoed op de juiste manier

Er zijn verschillende argumenten die pleiten voor het inkorten van de vingerhoed. In de eerste plaats, als de bloem na de eerste bloei wordt afgesneden, trekt u een tweede bloei aan. Bovendien voorkom je zelf zaaien, wat niet altijd wenselijk is. Niet te vergeten de vaas die zo gesneden is dat de weelderige bloemstelen het huis versieren.
Lees verder

Overwinteren

Alle soorten vingerhoedskruid die bij ons inheems zijn, zijn volledig winterhard. Zelfs vriestemperaturen van -20 graden Celsius zijn geen probleem voor deze plant, zolang deze in het bed wordt gekweekt. In de emmer bestaat echter het risico dat de kluit door zijn blootliggende positie doorvriest. Daarom worden deze voorzorgsmaatregelen aanbevolen:

In de herfst de plant dicht bij de grond afknippen
Bedek het substraat met schorsmulch, stro, zaagsel of gebladerte
Wikkel de plantenbak in meerdere lagen jute, fleece of noppenfolie

Zet de emmer daarnaast op een isolerende ondergrond, zoals hout of piepschuim, zodat de vorst de kluit van onderaf niet beschadigt.
Lees verder

Verspreid vingerhoed

Vingerhoedskruid is gemakkelijk te vermeerderen door te zaaien. Als je de bloem na de bloei niet terugsnoeit, zullen er tal van capsulevruchten ontstaan. Binnenin zitten de kleine zaadjes. Als je wilt dat de plant op het terrein blijft staan, laat de natuur dan gewoon zijn gang gaan. De bloem verdeelt de zaden zelfstandig.

Wilt u gericht vermeerderen op de nieuwe locatie, dan heeft de vakhandel enkele soorten zaden voor u klaar staan. Succesvol zaaien achter glas vanaf maart/april of direct in het bed vanaf juli/augustus. De zaden zijn lichte kiemen die niet door gelaagdheid hoeven te gaan.
Lees verder

Is vingerhoed giftig?

Het is geen toeval dat de vingerhoed in 2007 de titel "Giftige Plant van het Jaar" ontving. Door het hoge gehalte aan digitalisglycosiden is de bloem een van de ultieme giftige planten in bos en tuin. Het toxine is voornamelijk aanwezig in de bladeren. De rijkbloeiende plant vormt een levensbedreigend gevaar, vooral voor kinderen. Ze spelen met de vingerhoed, steken hun vingers in hun mond en lijden aan vergiftiging met de volgende symptomen:

Misselijkheid en braken gedurende vele dagen
In de verdere cursus visuele stoornissen
De hartslag daalt gestaag tot 50, in het ergste geval tot 20 slagen per minuut
Een dosis van 2,5 gram en meer wordt als dodelijk beschouwd voor kinderen

Ongeacht hun weelderige overvloed aan bloemen, moet teelt in de tuin worden vermeden als er kinderen en huisdieren zijn.
Lees verder

Is de vingerhoed giftig voor honden?

De extreme toxiciteit van vingerhoedskruid geldt niet alleen voor mensen. Als een hond meer dan 5 gram van deze plant knabbelt, is er geen redding meer. Kleinere hoeveelheden vingerhoed veroorzaken klassieke vergiftigingsverschijnselen, zoals duizelen, braken en bloederige diarree. Hondenliefhebbers bannen deze gifplant daarom uit de tuin omwille van hun viervoeter.
Lees verder

Interessante feiten over vingerhoedskruidzaden

De zaden zijn van fundamenteel belang voor het voortbestaan van de tweejarige plant. In augustus rijpen ze in de bruine capsulevruchten. Een typisch vingerhoedskruidzaad is 0,5 cm groot, langwerpig van vorm, bruinachtig van kleur en geribbeld of afgeplat. Om het in een kiemkrachtige stemming te brengen, mag het niet worden bedekt met substraat. Alle zaden van deze bloem tellen tot de lichtkiemen.
Lees verder

zaai vingerhoed

De ideale tijd om vingerhoedskruid te zaaien is in juli/augustus, wanneer de plant ook zelf gaat zaaien. Als alternatief komt de lente in aanmerking, dan achter glas of in de Koud kader. Direct zaaien heeft zich in de praktijk niet bewezen. De zeer fijne zaden ontkiemen veel beter onder gecontroleerde omstandigheden. Meng de zaden met een beetje vogelzand en druk het sterieler aan Zaaigrond alleen bij. De lichte kiemen worden bevochtigd met kalkvrij water uit de verstuiver.

Op de gedeeltelijk beschaduwde, warme standplaats breken de zaadlobben binnen enkele dagen door de zaadhuid. De zaailingen worden uitgeprikt wanneer de eerste echte bladeren verschijnen. Zodra een krachtige plant zich heeft ontwikkeld, komt deze op zijn definitieve locatie om het volgende jaar te bloeien.
Lees verder

De bladeren van de vingerhoed

Het zijn de bladeren waarin het vingerhoedskruid de hoogste niveaus van toxiciteit bevat. Het risicopotentieel is het grootst wanneer de tweejarige plant pas in het jaar van zaaien een bladrozet krijgt. Dan worden de bladeren aangezien voor onkruid, waardoor het gif onbedoeld via de handen in de mond komt. U kunt de zeer giftige bladeren van vingerhoedskruid herkennen aan deze kenmerken:

Basale bladeren zijn gesteeld en tot 20 centimeter lang
Spiraal of alternerende opstelling
Bladranden glad, gekarteld of gekarteld
Lancetvormig of ovaalvormig
Grijs-witte haren aan de onderzijde of aan beide zijden

Lees verder

Is de vingerhoed meerjarig?

Het feit dat vingerhoedskruid gedijt als een tweejarige plant veroorzaakt herhaaldelijk frons bij amateur-tuinders. De oorzaak van de verwarring is dat de plant pas in het eerste jaar een bladrozet vormt en pas in het tweede jaar bloeit. Afhankelijk van de soort sterft de bloem voor de winter af of verschijnt het volgende jaar opnieuw in uitbundige kleurenpracht, om dan uiteindelijk het tijdelijke te zegenen.
Lees verder

Is de vingerhoed winterhard?

Alle soorten vingerhoedskruid die bij ons inheems zijn, zijn volledig winterhard. In bed overleven ze het koude seizoen zonder speciale voorzorgsmaatregelen. Als de verdorde delen van de plant het uiterlijk in de herfst beïnvloeden, snoeit u de plant gewoon terug tot dicht bij de grond. Met een beetje geluk verschijnt de bloem volgend jaar weer, ongeacht de toewijzing aan de tweejarige planten.

In de emmer is de vingerhoed echter gevoeliger voor de strenge winter. Hier dreigt de kluit door te vriezen. Snijd de bloem daarom in de herfst terug en bedek het substraat met bladeren, stro, zaagsel of naaldtakken. De plantenbak krijgt een winterjas van jute of noppenfolie.
Lees verder

Vingerhoed onder conservatie

Het vingerhoedskruid is een van de planten die onder natuurbescherming staan. Dit betekent dat je de bloem niet in het wild mag plukken of opgraven. Dat is maar goed ook, gezien het hoge giftige gehalte.
Lees verder

De vingerhoed soort

Van de in totaal 25 soorten vingerhoedskruid zijn deze 3 prachtige exemplaren inheems bij ons:

Rood vingerhoedskruid (Digitalis purpurea), uitgerust met speciaal aanpassingsvermogen voor zonnige, gedeeltelijk schaduwrijke en schaduwrijke locaties
Geel vingerhoedskruid (Digitalis lutea), delicaat in groei en toleranter voor kalk dan zijn soortgenoten
Grootbloemig vingerhoedskruid (Digitalis grandiflora), de plant met de grootste bloemen, die een lengte bereiken van 5 centimeter

Daarnaast heeft het roestkleurige vingerhoedskruid (Digitalis ferruginea) zich op milde winterlocaties in Duitsland gevestigd.
Lees verder

Een overzicht van de mooiste soorten

Het plantengeslacht vingerhoedskruid omvat in totaal 25 soorten, waarvan er slechts 4 in de lokale regio's gedijen. De volgende soorten zijn daarom afkomstig van ofwel het grootbloemige vingerhoedskruid (Digitalis grandiflora), de gele Vingerhoedskruid (Digitalis lutea), het rode vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) of het roestkleurige vingerhoedskruid (Digitalis ferrugine).

Abrikoos: een aanpasbaar ras met indrukwekkende, geelroze bloemen
Candy Mountain: een majestueuze bloem met rode bloemen en een hoogte van 150-180 cm
Alba: de witbloeiende plant strekt zich 150 cm uit naar de hemel
Keuze van Pam: de prachtige Digitalis purpurea presenteert witte bloemen met paarse vlekken in de keel
Grootbloemig geel vingerhoedskruid: de geelbloeiende plant maakt indruk met klokvormige bloesems tot 5 centimeter lang
Gloxiniaeflora: deze bloem betovert met rood gestippelde, extra grote bloemen in zachtroze en knalroze
Snow Thimble: de witbloeiende plant straalt de unieke elegantie van een vingerhoed uit
Primerose Carousel: de gele bloem wordt aanbevolen voor de kuipcultuur dankzij de hoogte van slechts 75 cm