Eikenbomen komen over de hele wereld voor
Eikenbomen zijn wereldwijd spreiding. Alleen in Australië komen ze niet van nature voor. Om hoeveel soorten het precies gaat, is moeilijk te zeggen. De aantallen variëren tussen 600 en bijna 1.000 Eiken soorten.
lees ook
- Eikenbomen komen bijna overal ter wereld voor
- Waar zijn de oudste eiken in Europa?
- Hoe oud wordt een eik als hij alles krijgt wat hij nodig heeft?
In Duitsland maakt de voorraad Engelse eik en wintereik negen procent uit. Hierdoor is de eik hier de op één na meest voorkomende loofboom.
De eik wordt gewaardeerd om zijn lange levensduur en het harde, nauwelijks verrotte hout. Het duurzame, massieve hout wordt voor vele doeleinden gebruikt zoals:
- meubilair
- Spoorbielzen
- Vaten
- vloeren
- Waterbouwkunde
- Brandhout
Geschiedenis van de eik in Duitsland
Eikenbomen bestaan al sinds de oudheid in Duitsland. Beproevingen werden gehouden onder haar ingrijpende kroon. Een voorbeeld hiervan is de Eik op afstand, een van de oudste Duitse eiken die in de buurt van Borken staat.
Sinds de 18e In de 19e eeuw werd de eik beschouwd als de Duitse nationale boom.
Na de Frans-Duitse oorlog (1870-1871) werden overal in Duitsland vredeseiken aangeplant. Dit werd gedaan in de hoop dat de vrede tussen de landen bewaard zou blijven zolang een eik leeft.
De eik in de kunst
Hoe belangrijk de eik was voor de mens en nog steeds is, blijkt uit de talrijke afbeeldingen van eikenbomen, niet alleen in de kunst, maar ook als militair insigne.
In de gotiek zijn de eik, eikels en de eik laat een terugkerend motief achter. Omdat de eik vanwege zijn duurzaamheid met de heilige Maria werd geassocieerd, zijn afbeeldingen van de boom op veel bijbelomslagen te vinden.
Militaire ranginsignes bevatten niet alleen de eikenbladeren in Duitsland, wat een symbool is voor hogere rangen.
tips & trucs
Het magazijndistrict van Hamburg is gebouwd op honderden palen van eikenhout. Het eikenhout is bijzonder sterk en rot niet als het permanent in het water staat. Daarom werd deze bouwmethode niet alleen in Duitsland toegepast, maar bijvoorbeeld ook in Nederland waar de ondergrond permanente ontwikkeling niet toelaat.
