Bladeren en bloemen
De bladeren van de azijnboom zijn afwisselend gerangschikt. Een blad is tussen de twaalf en 60 centimeter lang. Het blad is samengesteld uit negen tot 31 folders. Twee folders staan tegenover elkaar. De eindblaadjes vormen het einde. De bladstelen en nerven aan de onderkant van het blad zijn bedekt met fluweelachtige haren.
lees ook
- Interessante feiten over de groei van de beuk
- Kan de azijnboom in een emmer worden gekweekt?
- De azijnboom kappen - een gids
De azijnboom is populair vanwege de opvallende herfstkleuren van de bladeren. Het groene blad wordt geel, dan oranje en gloeit uiteindelijk karmijnrood in oktober. Het is niet ongebruikelijk dat een boom bladeren van verschillende kleuren heeft. De verkleuring verandert afhankelijk van de grondsoort waarop de azijnboom groeit. Hoewel het nauwelijks eisen stelt aan het substraat, houdt hij niet van zware grond. Deze zorgen voor een groeiachterstand, wat ook de bladontwikkeling beïnvloedt. De herfstkleuren zijn minder schitterend.
Uiterlijk van de bloemen:
- Enkele bloemen vormen een bolvormige bloeiwijze
- mannelijke bloeiwijzen zijn geelgroen gekleurd
- vrouwelijke bloeiwijzen lijken rood
groei gewoonte
De bladverliezende struik groeit tussen de drie en vijf, zelden tussen de zeven en tien meter hoog. Het vormt meerdere stammen met een brede kroon. Typisch voor de azijnboom zijn de kromme stammen die de struik een begroeid karakter geven.
De jonge twijgen zijn behaard als fluweel. Het hout verspreidt zich over een groot gebied via wortellopers die plat in de grond kruipen. Op deze manier halen ze voedingsstoffen uit de zand- en steenachtige grond waaraan ze van nature zijn aangepast. De uitlopers hebben vaak de neiging om uit te lopen, waardoor overgroei over een groot gebied kan ontstaan.
