Wilde peer »Zo gebruik je de eetbare wilde vrucht

Verschijning

Afhankelijk van de hoeveelheid licht kunnen wilde peren groeien in de vorm van bomen of struiken. Ze ontwikkelen een gebogen stam die eindigt in een spreidende kroon. Van april tot mei hebben ze zuiver witte bloemen op de takken die nog bladloos zijn en zwak doorns hebben. Het blad ontkiemt kort nadat de bloemen zich hebben ontwikkeld. De bladeren hebben een lange steel en zijn afgerond tot hartvormig. In de nazomer ontwikkelen zich bruinachtige tot geelachtige vruchten van vier tot zes centimeter lang.

bloesems

Als op de wilde peer bloemknoppen verschijnen, is het tijd voor de oogst. Als bijgerecht verrijken de toppen salades met wilde kruiden. Ze kunnen worden gebruikt voor de bereiding van thee of limonades met wilde kruiden. De toppen smaken mild en zijn geschikt voor zoete verrassingen. Spuit de gesloten bloemen in met suikerwater en snoep ze op een bakplaat in de oven op laag vuur.

fruit

De peren zijn rijk aan tannines, pectine en fruitzuren. Hun smaak is zuur en zuur en werkt samentrekkend. Pas als ze overrijp zijn of na de eerste nachtvorst verliezen ze de bittere tannines en fruitzuren. Hun consistentie wordt bloemig. Om dit proces te versnellen en de vrucht eetbaar te maken, kan de vrucht gedroogd en gebakken worden.

De wilde peer is niet geschikt voor de productie van wijn en most, omdat hij snel zijn fruitzuur verliest en van consistentie verandert. Samen met cultuurperen of appels kunnen wilde peren worden verwerkt tot brandewijn en azijn.

Gebruik in het verleden

Vroeger waren wilde peren voedzaam in gedroogde of gebakken vorm. 25 pond wilde perenpitten werden geperst en verwerkt tot drie pond frituurolie. Siroop werd gemaakt van het sap van de peren, dat als suikervervanger werd gebruikt. Het werd ook gebruikt als middel tegen diarree. De wilde peer heeft helende eigenschappen voor migraine.

Wilde peren werden gebruikt bij

• Kiespijn
• jicht
• Consumptie
• Ontgifting van het lichaam
• Ontsteking van het nierbekken