Olijfwilg (Elaeagnus) is een plantengeslacht met meer dan 40 soorten uit de familie van de olieachtige planten. Het sierhout, dat meestal groeit als een struik, is robuust, onderhoudsvriendelijk en gemakkelijk te snijden. De heesters zijn zowel geschikt voor solitair als voor groepsbeplanting en voor het houden in potten. Sommige Elaeagnus-soorten groeien goed Haagplanten of te decoratief hoge kofferbak tekenen.
lees ook
- Niet alle soorten olijfwilgen zijn winterhard
- Niet alle olijfweiden zijn geschikt als haag
- Olijfwilgenfruit - decoratief en smakelijk
Olijfwilgensoort
De meeste soorten olijfwilg hebben hun oorsprong in Azië en hebben verschillende vorsthardheden, afhankelijk van de soort. Ze verschillen ook in hoogte, bladkleur en bloeitijd. De takken van sommige olijfwilgen hebben doornen. Vele soorten olieachtige vorm fruitdie eetbaar zijn. Voor het grootste deel zijn de olijfwilgen loofbomen, z. B.
- Smalbladige olijfwilg (Elaeagnus angustifolia),
- Zilveren olijfwilg (Elaeagnus commutata),
- Eetbare olijfwilg (Elaeagnus multiflora), ook wel rijkbloeiende olijfwilg of Japanse olijfwilg genoemd.
- Koraal olijfwilg (Elaeagnus umbellata), ook wel schermbloemige olijfwilg of parapluolijfwilg genoemd.
Groenblijvende olijfwilgensoort
De meest voorkomende groenblijvende sierbomen in dit land zijn de groenblijvende olijfwilg (Elaeagnus ebbingei) en de doornige olijfwilg (Elaeagnus pungens). De Elaeagnus ebbingei is rechtopstaand, terwijl Elaeagnus pungens breed groeit. Beide soorten worden niet erg hoog met ongeveer 2-2,5 m en hebben elliptisch langwerpige bladeren die aan de bovenkant donkergroen glanzen.
Verzorging van de groenblijvende olijfwilgen
De wintergroene Elaeagnus-soorten zijn voldoende vorstbestendig, maar behouden hun blad alleen in de milde winters. De bladeren worden in streng bos weggegooid, maar pas in het voorjaar weer uitlopen. De oudere planten verdragen de vorst beter dan de jongere. Deze moeten in eerste instantie winterbescherming krijgen tijdens lange perioden van koud weer.
Een beschutte standplaats in de zon of in de Halfschaduw voordelig is. Olieweiden verdragen droogte van de grond, maar wateroverlast moet worden vermeden. Normaal Snijdende maatregelen en meststoffen zijn niet nodig.
Tips
De late bloeiperiode (tussen september en december) van de groenblijvende olijfwilgensoort maakt ze waardevol Voedselbron voor insecten is echter ook de reden dat het in dit land vooral voor de vruchten is om te rijpen komt niet.
