Hoe giftig is de gewone vogelkers? Gevaren voor kinderen en huisdieren

De gewone vogelkers (bot. Prunus padus) is een bladverliezende boom die wijdverspreid is in Europa en Noord-Azië. grote struik. In Duitsland komt de soort vooral voor in de moerassen en de alluviale bossen van Nedersaksen en Saksen algemeen, maar is ook populair voor het vastzetten van de grond op taluds of in bijna natuurlijke boomgaarden geplant. De wilde vrucht, die erg populair is bij vogels, wordt echter als licht giftig beschouwd, de nauw verwante laatbloeiende gewone vogelkers (bot. Prunus serotina) zelfs even gevaarlijk.

Is de gewone vogelkers giftig?

De witte bloesems van de gewone vogelkers, ook wel moeraskers of priemkers genoemd, verschijnen tussen april en mei en trekken talloze insecten aan. Het inheemse hout is een belangrijke voederboom, vooral voor verschillende soorten bijen en vliegen. Het hout en de bast van de gewone vogelkers daarentegen bevatten giftige waterstofcyanideglycosiden, die in contact met water ontleden tot waterstofcyanide en bittere amandelolie en daardoor sterk ruiken.

Omdat de houten componenten van de plant erg bitter smaken, wordt deze zelden door wilde dieren gebeten. De zaden, die - vergelijkbaar met de pitten van de verwante abrikoos (bot. Prunus armeniaca) - bevatten ook blauwzuur en mogen daarom niet worden geconsumeerd. De gewone vogelkers bevat echter slechts kleine hoeveelheden van de genoemde gifstoffen, zodat er geen initiële vergiftiging optreedt worden gevreesd - vooral omdat alle delen van de plant bitter smaken en de zaadkorrels zo groot zijn dat ze per ongeluk kunnen worden ingeslikt is zeldzaam.

soorten

De situatie is anders bij de neofytische laatbloeiende of Amerikaanse vogelkers (bot. Prunus serotina), die aanzienlijk meer gifstoffen bevat dan de inheemse vogelkerssoort. Alle delen van de plant - met uitzondering van het rijpe vruchtvlees - bevatten het cyanogene glycoside prunasine, dat in combinatie met water zeer giftigBlauwzuur splitst zich af.

Het toxinegehalte in de zaden en in de bast is zeer hoog, vandaar de consumptie van zowel giftige als onrijpe plantendelen Fruit kan leiden tot vergiftigingsverschijnselen - tot en met ademstilstand en hartstilstand, moet in zeer grote hoeveelheden worden geconsumeerd zullen. Dit wordt echter onwaarschijnlijk geacht omdat alle delen van de plant, inclusief de rijpe vruchten, erg zuur tot bitter zijn smaak - deze laatste vallen vooral op door hun onaangename nasmaak, ook al zijn ze aanvankelijk fruitig en zoet verschijnen.

Hoe onderscheid te maken tussen de twee soorten gewone vogelkers:

• Prunus serotina bloeit veel later tussen mei en juni
• inheemse soort heeft zachte, lichtgroene bladeren
• die van de Amerikaanse neofiet zijn donkergroen met een glanzend oppervlak
• daarnaast is het blad aan de onderzijde behaard langs de hoofdzenuw

Opmerking: In tegenstelling tot Prunus padus, een waardevol insecten- en vogelbeschermingshout, veroorzaakt Prunus serotina een aantal problemen in de inheemse flora en wordt daarom bestreden. Een van de grootste problemen is dat de krachtige en snelgroeiende plant in het bos, zoals langzaam groeiende loofbomen Eik, Beuk enz. verhindert de groei en remt daardoor zijn natuurlijke vernieuwing.

Kinderen & dieren

De gewone moeraskers is niet bijzonder gevaarlijk voor kinderen of huisdieren. Dit komt enerzijds door het over het algemeen lage gehalte aan giftige componenten van de plant, maar anderzijds ook door de onaangename smaak van alle delen van de plant. Het bittere, zure aroma, zelfs van het rijpe vruchtvlees, verleidt kinderen en huisdieren zelden om na een keer proberen een bloem of bes in hun mond te stoppen. om aan de schors van de boom te knabbelen. Om redenen van voorzichtigheid moeten ouders de volgende beschermende maatregelen nemen, vooral wanneer ze tijd buitenshuis doorbrengen:

• eet geen bessen of andere delen van planten van onbekende planten
• maak dit ook duidelijk aan de kinderen
• wijzen op het risico van verwarring
• Draag een identificatieboekje bij u op wandelingen / trektochten
• let vooral op kleine kinderen

eetbaarheid

Het vruchtvlees van de inheemse gewone vogelkers is eetbaar, op voorwaarde dat de zaadkern, die als giftig is geclassificeerd, zorgvuldig wordt verwijderd. Omdat de wilde vrucht rauw niet bijzonder smakelijk is, is hij dat traditioneel ook

• Jam of jam
• gelei
• SAP
• of likeur

verwerkt. Aan de andere kant moet u afzien van het gebruik van de bloemen of bladeren vanwege hun giftige inhoud, evenals het gebruik van de bast als thee of zoals aanbevolen door sommige "wilde kruidenexperts". Infusie. Met uitzondering van de rijpe pulp, bevatten alle delen van de plant, vooral de zaadkorrels en de bast van de moeraskers, gifstoffen.

Opmerking: Vroeger werd de bast gebruikt in de volksgeneeskunde, voornamelijk in de vorm van een infuus, dat zou helpen tegen ziekten als jicht of reuma. Homeopathie gebruikt het bastextract nog steeds om hart- en maagproblemen en hoofdpijn te behandelen. Overeenkomstige effecten konden echter niet worden bevestigd door wetenschappelijke methoden, zodat u geneeskrachtige planten of medicijnen kunt gebruiken waarvan de werkzaamheid is bewezen zou moeten.

Symptomen

Vanwege hun lengte en lage gewicht zijn kleine kinderen en huisdieren vergiftigd sneller bij de giftige componenten van de gewone vogelkers - bijvoorbeeld wanneer de peuter een paar bessen krijgt heeft geknabbeld. Hierdoor treden vergiftigingsverschijnselen sneller op dan bijvoorbeeld bij volwassenen voor wie hetzelfde onwaarschijnlijk is. De typische symptomen zijn zeer aspecifiek en kunnen ook verwijzen naar andere ziekten of vergiftiging door a andere plant (nadat het kind in de tuin heeft gespeeld en daar verschillende planten heeft geprobeerd) zijn. Mogelijke indicaties van vergiftiging door de gewone vogelkers zijn bijvoorbeeld:

• misselijkheid
• Braken en/of diarree
• verhoogde speekselvloed
• Beven
• hoofdpijn
• toegenomen zweten
• Duizeligheid (leidt zelden tot flauwvallen)

Houd er rekening mee dat niet alle symptomen tegelijkertijd hoeven te verschijnen. Soms kunnen problemen worden aangegeven met slechts een paar tekens.

Eerste hulp

Mocht uw kind of huisdier zich onwel voelen na het eten van ingrediënten van vogelkers voelt en/of één of meer van de genoemde symptomen vertoont, dan dient u het volgende te doen: Handeling:

• veel drinken om het toxine in het lichaam te verdunnen
• Stilstaand water (niet-koolzuurhoudend) en thee zijn geschikt
• geen melk!
• geen braken opwekken
• bij braken ervoor zorgen dat de betrokkene niet stikt
• Kooltabletten toedienen (binden gifstoffen)
• Kinderarts of huisarts of Ga naar de dierenarts

tip: Het is ook logisch dat mensen contact opnemen met het antigifcentrum. De telefoonnummers van het antigifcentrum verschillen per stad/gemeente en staat. Houd daarom altijd het juiste nummer voor uw regio bij de hand.

Opmerking: Houd er rekening mee dat dit artikel op geen enkele manier een bezoek aan de dokter vervangt. Er is geen garantie dat medische verklaringen correct zijn.
U vindt gedetailleerde informatie over eerste hulp bij vergiftiging en belangrijke informatie over antigifcentra hier.