Onderscheid tussen tafel- en olie-olijven
In de regel worden olijven gedifferentieerd volgens tafel- en oliesoorten. Tafelolijven zijn bedoeld voor consumptie en hebben een zo klein mogelijke kern, terwijl oliesoorten worden verbouwd met een hoog oliegehalte. Alle soorten rijpen echter zwart, de groene olijven worden pas geoogst voordat ze definitief rijp zijn. Olijven groeien overal in de Middellandse Zee, maar ook in Californië, Argentinië, Zuid-Afrika en Australië. De plant houdt van een droog, mediterraan klimaat, dat niet te koud of te warm mag zijn.
lees ook
- Hoe ouder de olijf, hoe knoestiger de stam
- Olijven - aromatisch, gezond en veelzijdig
- Waarom producenten olijven vaak zwart kleuren - en hoe je deze schijnvertoning kunt ontmaskeren
Spaanse soorten olijven
Spanje is verreweg de grootste olijvenproducent, alleen al uit deze regio zijn er zo'n 200 tot 250 verschillende olijvenproducenten Soorten olijven bekend.
De belangrijkste Spaanse variëteiten
- Arbequina
- Gordal
- Hojiblanca
- Manzanilla
- Picual
De belangrijkste eetbare olijven zijn Gordal, Hojiblanca en Manzanilla olijven. Olievruchten van de variëteit "Gordal" worden vanwege hun grootte en milde smaak ook wel "Koningin-olijven" of "Koningin-olijven" genoemd. "Jumbo-Olijf" aangeboden. De manzanilla-olijven zijn ook erg groot, zoals hun naam ("appeltje") al aangeeft. Olijven van het ras "Hojiblanca" komen uit het zonovergoten Andalusië en mogen daar op geen enkele tapasplank ontbreken.
Italiaanse soorten olijven
Er is een nog grotere verscheidenheid aan variëteiten in Italië dan in Spanje, waar naar schatting 440 verschillende olijven bekend zijn. Ze verschillen in uiterlijk, grootte en smaak. Op Sicilië worden bijvoorbeeld “Frantoio”, “Leccio” of “Cipressino” verbouwd. Daarentegen is "Taggiasca" thuis in de noordwestelijke Italiaanse kuststreek Ligurië. Het ras wordt gekenmerkt door een fijne olijfgeur met een mild fruitaroma. Ook de afdronk van amandelen en pijnboompitten is mild. De olijfvariëteiten "Coratina" en "Ogliorola" komen uit de regio Apulië.
Griekse soorten olijven
Griekenland wordt niet alleen beschouwd als de bakermat van de democratie, maar ook als het land van herkomst van de gecultiveerde oliegewassen. Gebracht vele millennia geleden Vermoedelijk brachten de Sumeriërs de wilde olijf naar het Middellandse Zeegebied, zodat de Grieken de oliegewas verbouwden tot een hoogproductief gewas. Zelfs vandaag de dag staan er alleen al op het eiland Kreta zo'n 20 miljoen olijfbomen. Populaire Griekse olijfsoorten zijn de zeer aromatische Kalamata, Konservolia en de Koroneiki-olie, waarvan de olie een delicate, harmonieuze geur en een licht citroenaroma heeft.
Andere teeltgebieden
Het type olie "Cailletier" komt uit het zuiden van Frankrijk, waarvan de olie een frisse, fijne notensmaak heeft. Net als "Aglandou" is het zelfbevruchtend. "Aglandou" tolereert Overigens lichte vorst heel goed. De rassen "Edremit" en "Gemlik", die voornamelijk tot olie worden verwerkt, komen uit Turkije. Andere olijfvariëteiten komen uit Noord-Afrika, met vooral Tunesië als een van de grootste producenten buiten de Europese Unie, uit Kroatië, Syrië en Israël. Beide buiten het Middellandse Zeegebied De bestaande plantages zijn geen eigen rassen, maar export.
tips & trucs
Naast de vermelde olie- en eetbare olijven zijn er ook tal van wilde soorten en ondersoorten. Voor de Een bonsai-olijf kweken de wilde olijfboom, ook wel oleaster (Olea europaea ssp. Sylvestris). Deze boom of struik heeft een pittoresk, knoestig uiterlijk.