De familie Prunus
De amandelboom behoort tot het geslacht Prunus. Binnen dit is het thuis in het ondergeslacht Amygdalus. Carl von Linné publiceerde zijn officiële wetenschappelijke naam voor het eerst in 1753.
lees ook
- De indrukwekkende bloemen van de agave
- De indrukwekkende bloei van de iris
- De baobabboom en zijn indrukwekkende vruchten
Er wordt een algemeen onderscheid gemaakt tussen zoete en bittere amandelen. Last but not least verwijst de generieke naam Amygdalus naar het bestaan van het giftige Blauwzuur in de Amandelfruit. Een schadelijke hoeveelheid zit echter alleen in rauwe bittere amandelen.
Kleine struik maakt het groot
Oorspronkelijk werd de amandel vooral in zuidelijke klimaten verbouwd. Daar bereikt het een indrukwekkende grootte van maximaal 10 meter. Met de juiste zorg Een oogst die even rijk als verteerbaar is, mag worden verwacht.
Hiervoor werden traditioneel lange ijzeren staven gebruikt. Met de hulp van deze oogstarbeiders schudden de nootachtige vruchten naar beneden. Na verloop van tijd profiteren amandelboeren ook van technologische vooruitgang. Steeds vaker leidt dit echter tot:
Verval van grote amandelplantages in zuidelijke landen.Toch is de Amandelbloesem Jaarlijks gevierd in dit land met grote festiviteiten en culinaire hoogstandjes.
Klein profiel over de amandelboom
Plant:
- bladverliezende boom of struik
- Hoogte: 2 tot 9 meter
- jonge twijgen: kale bast
- Takken van vorig jaar: grijs tot bruinachtig
- rechtopstaande, zeer korte takken
Bladeren:
- Lengte: ongeveer 9 centimeter
- Breedte: ongeveer 2 centimeter
- takken van vorig jaar: plaatsvervanger
- Concentratie in clusters
- Verdeling in bladsteel en blad
tips & trucs
De winterharde gedijt op onze breedtegraden Durkheimer Krachmandel meest weelderig. Zuidelijke variëteiten kunnen ook geleidelijk worden aangepast aan het noordelijke klimaat. De eerste jaren overwinteren deze echter niet buiten.