Eigenschappen voor het bepalen van eiken
- groei
- Stam
- blaffen
- bladvorm
- Vrucht (eikel)
De groei
Meest Eiken soorten hebben een zeer knoestige gewoonte. De takken groeien op verschillende hoogtes en zijn vaak gebogen of lijken geknikt.
lees ook
- De meest bekende soort van de eik in Duitsland
- Muntsoorten identificeren - een overzicht van de onderscheidende kenmerken
- Hoe oud worden eikenbomen?
De druk
De stam is in de loop der jaren uitgegroeid tot een behoorlijke omvang. Bij sommige soorten is hij recht met een hoge kroon. Andere soorten eiken vormen een stam met uitstulpingen.
De schors
Het is een van de meest expressieve kenmerken van eikenhout. Op jonge leeftijd is de bast glad en licht van kleur. Na verloop van tijd verandert de kleur in een bruin-grijze tint. De bast scheurt sterk open en vormt patronen op het oppervlak.
De bladvorm
Het typische eikenblad is langwerpig met meerdere inkepingen. Het kan groen zijn, zoals in het geval van de gewone eik en wintereik, of rood, zoals in het geval van de rode eik.
In tegenstelling tot andere loofbomen verliezen eiken in de herfst niet al hun bladeren. Vaak blijven de verdroogde bladeren tot het voorjaar hangen en worden ze slechts geleidelijk afgeworpen. Veel van de droge bladeren vallen pas af als er nieuw blad ontstaat.
De vrucht van de eik is een noot, de eikel. Het is langwerpig en bruin of roodachtig van kleur wanneer het rijp is. De dop die de eikel aan het ene uiteinde bedekt, is heel typerend. Rijpe vruchten komen vanzelf van de dop.
Verschil tussen Engelse eik en wintereik
De romp en groeiwijze lijken erg op elkaar. Een wintereik herken je aan het feit dat er een groot aantal vruchten met korte stelen aan een tak vastzitten.
De bladeren van de wintereik hebben een stengel van twee tot drie centimeter lang. De bladvorm loopt spits toe en de inkepingen zijn minder uitgesproken dan bij de zomereik.
Wintereiken snappen dat niet helemaal groot zoals Engelse eiken.
tips & trucs
Eiken behoren tot de beukenfamilie. De botanische naam is Quercus. De twee meest voorkomende soorten in Duitsland zijn de gewone eik (Quercus robur) en de wintereik (Quercus petraea).
