Meerjarig of jaarlijks? (Madeliefje)

Bellis perennis heeft een levenscyclus van twee jaar

Van de 12 Bellis-soorten uit het Middellandse Zeegebied was Bellis perennis het enige exemplaar dat in een ver verleden naar het noorden trok. In de loop van de evolutie ontwikkelde de kenmerkende bloeiende plant een ingenieuze overlevingsstrategie voor de bitter koude winters in Midden- en Noord-Europa. Het resultaat is een groei als tweejarige mini-vaste plant met zo'n doorslaand succes dat madeliefjes nu tot de bekendste planten in Europa behoren. De aansluitingen in een notendop:

• In het jaar van zaaien: Groei van een groene, dichte bladrozet
• In het volgende voorjaar: scheuten van bladloze, rechtopstaande stengels, elk met een bloemhoofdje
• Jaarlijkse bloeiperiode van de lente tot de eerste nachtvorst
• Parallel aan de bloeiperiode: zaaien voor reproductie

Na de bloeiperiode sterft een Bellis perennis af. Omdat de moederplant voorheen door zelfzaai voor tal van nakomelingen zorgde, gaat het delicate bloemenfestival van jaar tot jaar door. Echt

winterhard tot - 34 graden Celsius is dus de bladrozet waaruit de bloemstelen in het jaar na het zaaien opkomen.

Bellis-bloemen zijn bestand tegen vorst

Bellis-bloemen profiteren van de robuuste winterhardheid van hun groene bladrozetten. De witgele lintbloemen ontvouwen zich vroeg in het jaar als andere vaste planten nog in winterslaap zijn. Temperaturen tot - 8 graden Celsius weerhouden Tausendschön er niet van om te flirten met de eerste zonnestralen. Bij regenachtig of bitter weer vorst de slimme mini-vaste planten sluiten snel hun bloemhoofdjes en wachten op de volgende zonnige dag.

Hybriden hebben winterbescherming nodig

Vooral de wilde margriet kan terugvallen op een stabiele winterhardheid tot - 34 graden Celsius. Gecultiveerde vormen zoals het weelderig gevulde madeliefje 'Roggli' hebben hun vorstbestendigheid verloren. In het bed beschermt een dikke laag bladeren tegen bevriezing. Wij adviseren een hoes van winterfleece of noppenfolie in bad en box.