Geraniums ∗ De 10 beste verzorgingstips en soorten (Pelargoniums)

oorsprong

De eerste steen voor de wijdverbreide, zij het vrij bekende naamverwarring onder tuinliefhebbers "Geranium" in plaats van het systematisch correcte "Pelargonium" werd al gebruikt in de loop van zijn introductie in Europa rond 1700 geplaatst. Sindsdien is de onjuiste, zo niet geheel ongegronde, verkeerde benaming gewoon populair geworden genaturaliseerd - een typisch taalkundig fenomeen dat bestand is tegen elke correctiepoging momentum. De naam is niet geheel ongegrond, want de pelargonium behoort van nature tot de familie van de ooievaarsbek - botanisch gezien Geraniaceae. Net als echte Geraniums, dus kraanvogels.

Pelargonium werd geïntroduceerd vanuit Zuid-Afrika - het belangrijkste verspreidingsgebied is hier ook geconcentreerd. Vooral in de meest zuidelijke Kaapregio, maar ook tot aan Namibië, gedijen zo'n 250 wilde soorten. Sommige groeien echter ook in tropische, meer noordelijke regio's van Afrika, zoals Tanzania, Kenia of Zimbabwe. Een kleine groep is ook inheems in West-Azië, van Turkije tot Irak en Iran.

De aard van hun oorspronkelijke habitat kan daarom niet duidelijk worden gedefinieerd - pelargoniums zijn aangepast aan verschillende habitats, afhankelijk van de soort. De soorten die wij als tuinplant kweken komen voornamelijk uit het zuiden van Zuid-Afrika, waar sprake is van een halfvochtig, zeeklimaat met seizoenen. Op onze breedtegraden kunnen ze daarom vrij gemakkelijk worden gekweekt. De winters in hun oorspronkelijke habitat zijn echter veel milder dan hier, waardoor permanente buitencultuur hier niet mogelijk is.

Overzicht van de herkomst van pelargonium:

• De soorten die relevant zijn voor onze tuincultuur komen uit het zuiden van Zuid-Afrika
• Zijn daarom aangepast aan semi-vochtige, maritieme, seizoensgebonden klimaten
• Kan goed met ons opschieten, maar lokale winters zijn te koud

groei

Pelargoniums groeien meestal als vaste plant, maar er zijn ook eenjarige soorten en die met een echt struikachtige groeiwijze. Er zijn ook succulente soorten. De soorten die wij voornamelijk telen zijn veelal vaste planten. Er wordt onderscheid gemaakt tussen hangende geraniums, staande geraniums en geurende geraniums. Deze laatste vertonen een bijzonder sterke, opgaande, halfheesterachtige groei en weelderige bloemen. Maar ook hangende geraniums worden bossig en sterk. Pelargoniums bereiken meestal een hoogte van 30 tot 40 cm en verhouten met het ouder worden iets van onderaf.

Groeikenmerken in het kort:

• We hebben voornamelijk pelargoniums vaste planten gekweekt
• Bossige, sterke groei, afhankelijk van de soort, opgaand en halfstruik of overhangend
• Hoogte ongeveer 30 tot 40 cm
• Lichte verhouting op oudere leeftijd

bladeren

De gesteelde bladeren van pelargonium hebben een typische gelobde contour en bevinden zich aan de onderste Schiet secties afwisselend en in de bovenste secties tegenover met stipules geregeld. Bij sommige variëteiten is het blad mooi van een patroon voorzien.

bloesems

De biologische zygomorfe structuur van de bloemen toont het systematische verschil met alle andere ooievaarsbekplanten. De bloemen staan ​​meestal in doldy-groepen aan het einde of in de scheutoksels. Sommige soorten vormen ronduit bolvormige bloemtrossen. De individuele bloemen zijn vijfvoudig en vertonen meestal een brede, open bloemplaat, sommige soorten lijken ook wat delicater met smallere, meer langwerpige bloembladen.

Bloemkenmerken in het kort:

• Terminal of oksel, meestal in gouden groepen
• Zygomorfe structuur, vijfvoudig
• Vaak brede, open bloemborden, afhankelijk van de variëteit ook fijner

kleuren

Pelargoniums zijn al lang een van de meest populaire tuin- en balkonplanten en zijn verkrijgbaar in talloze cultivars - aan kleurkeuze geen gebrek. Natuurlijk zien rode varianten er bijzonder klassiek uit, maar ook wit en roze tot violet vormen het kleurenpalet. In veel gevallen zijn er nu ook kunstzinnige, tweekleurige varianten met aantrekkelijke strepen of gespikkelde patronen in blauw-wit of roze-roze.
Lees verder

Wanneer is de bloeitijd?

Pelargoniums worden al lang gewaardeerd, niet alleen vanwege hun weelderige, kleurrijke en langdurige pracht. De bloemen verrukken ook met een aangename persistentie en sieren balkons en terrassen de hele zomer met hun rustieke charme. De bloeiperiode duurt vaak van mei tot september. Voor een vitale nieuwe groei en een verzorgd bloemenpatroon dient u regelmatig de uitgebloeide stands schoon te maken.
Lees verder

Welke locatie is geschikt?

Pelargoniums kunnen zowel in de volle zon als op halfschaduwrijke plaatsen worden gekweekt. Hoe meer zon ze krijgen, hoe weelderiger ze bloemen zullen ontwikkelen. Vanwege de wat fragiele aandrijfstructuur mag je ze niet blootstellen aan te harde wind. Vooral grootbloemige soorten kunnen tijdens zomerse onweersbuien ook schade oplopen door hevige regen of hagel. Een tegen neerslag beschermde locatie is dus niet verkeerd.

Noteren:

• De standplaats kan zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw zijn
• Meer bloemvorming met meer zon
• Niet te harde wind, enige beschutting tegen hevige regenval

Lees verder

Welke grond heeft de plant nodig?

Pelargoniums hebben een redelijk voedselrijk, los en goed gedraineerd plantsubstraat nodig. Niet voor niets is speciale geraniumaarde verkrijgbaar in speciaalzaken. Deze is al goed voorbemest en heeft goede, gelijkmatige wateropname eigenschappen en een luchtige structuur.

Natuurlijk is het op de markt brengen van geraniumaarde ook een vak - de genoemde eigenschappen kunnen ook worden bereikt met de juiste individuele ingrediënten. De ervaren hobbytuinier mengt zijn aarde sowieso altijd zelf. in universeelPotgronddie u hebben begunstigd met een permanente toevoer van voedingsstoffen in de vorm van goede compost en Hoornkrullen(€ 32,93 bij Amazon *) en een losmakende hoeveelheid zand voor drainage, een pelargonium gedijt net zo goed.

Aarde beweert in het kort:

• Voedingsrijk, los en doorlatend
• Voor wie het makkelijk wil: geraniumaarde
• Maar ook eigen mengsels met universele potgrond, compost, hoornkrullen en zand zijn veelbelovend

Wat is de beste tijd om te planten?

Omdat pelargoniums niet tegen vorst kunnen, is buitenteelt pas mogelijk na de laatste nachtvorst. Dit betekent meestal na de ijsheiligen in mei. Het is echter raadzaam om jonge planten al aan het einde van de winter te kopen en ze op een lichte, koele plaats in de balkonbak te laten groeien. Zet in een grote balkonbak van ongeveer een meter lang ongeveer 5 jonge planten in verse, biologisch langdurig bemeste grond en cultiveer ze met gelijkmatige watergift tot half mei.
Lees verder

balkon

Pelargoniums zijn de belichaming van rustieke, rustieke raam- en balkondecoraties. Sterker nog, een plek dichtbij het huis is ook ideaal voor zonaanbidders die enigszins gevoelig zijn voor het weer. Daarnaast is een diepe balkonbak met voldoende afwateringsgaten ook zeer geschikt als plantenbak. Hier hebben de pelargoniums voldoende ruimte voor een voedselrijk substraat. Als er voldoende drainagegaten in de bodem van de balkonbak zijn, voorkomt een hangende positie aan de balkonreling ook wateroverlast, waar pelargoniums helemaal niet tegen kunnen.

Een balkon op het zuiden met veel zon is natuurlijk het beste om een ​​overvloed aan bloemen en een gewillige groei te stimuleren.
Lees verder

Verpotten

Pelargoniums kun je binnen overwinteren - maar aangezien het zware eters zijn, moet je ze elk voorjaar in een vers substraat zetten. Een grotere plantenbak dan een normale balkonbak is meestal niet nodig vanwege de doorgaans beperkte groeimaat. Het is nogal belangrijk dat het nieuwe substraat een verse toevoer van voedingsstoffen biedt en natuurlijk een effectieve drainage in de vorm van wat zand.
Lees verder

Giet geraniums

Over het algemeen hebben pelargoniums veel water nodig, maar ze zijn ook erg gevoelig voor wateroverlast. Daarom is het belangrijk om regelmatig en overvloedig water te geven, maar om te zorgen voor een goede afwatering en een goede afwatering bij het planten. Houd uw pelargoniums in de balkonbak altijd in de gaten en gebruik de gieter regelmatig, zeker in warme, zonnige perioden in de zomer. De grond moet altijd licht vochtig zijn, maar pelargoniums kunnen ook kortere droge perioden verdragen.

Geraniums op de juiste manier bemesten

Afgezien van de constante toevoer van organische mest in de potgrond, moet u regelmatig de pelargoniums nemen die tijdens de hoofdvegetatiefase voedingsstoffen nodig hebben bevruchten - tenminste als je waarde hecht aan mooie, weelderige bloemen. Natuurlijk overleven pelargoniums zelfs zonder kunstmest, maar dan vormen ze veel minder bloemen en meer blad.

U dient 2 tot 3 weken na het planten te beginnen met bemesten. Voor bloeiende planten kunt u het beste vloeibare mest gebruiken. Er zijn ook speciale geraniummeststoffen. Afhankelijk van hoe de bloemen zich ontwikkelen één keer per week of één keer per 2 tot 3 weken een deel ervan aan het gietwater toevoegen.
Lees verder

Snijd geraniums op de juiste manier

Tijdens de groeifase in de zomer zijn geen formele snoeimaatregelen nodig. Maar regelmatig schoonmaken is mogelijk. Want de uitgebloeide bloeiwijzen moeten altijd snel verwijderd worden zodat er nieuwe kunnen volgen. Ook kunnen de bladeren steeds droger worden en veel bruinachtig materiaal vormen, wat nadelig is voor een verzorgd uiterlijk. U kunt dergelijk materiaal ook gewoon met de hand uitplukken.

Snoeien is echter dringend noodzakelijk voor overwintering. Te veel resterend plantmateriaal vraagt ​​veel van de plant Winterslaap te veel energie, wat zelfs tot hun dood kan leiden. Snoei ze daarom goed terug.

Haal ze hiervoor uit de doos en schud de aarde eraf. Knip vervolgens met een scherpe schaar alle scheuten af ​​tot ongeveer 10 cm, zodat er minimaal twee ogen overblijven. Verwijder indien mogelijk alle bladeren om onnodige zorg en ziekte te voorkomen Plantaardig materiaal achterlaten - zelfs als het ribachtige uiterlijk achteraf een beetje triest lijkt Leuk vinden.

Wil je de hoofdsnede voor de overwintering minder radicaal maken, dan moet je de pelargoniums in het voorjaar bij het verpotten weer wat terugsnoeien. Hier hoeven echter alleen de droge scheutuiteinden te worden verwijderd om vitale nieuwe scheuten te bevorderen.
Lees verder

vorst

Pelargoniums zijn niet vorstbestendig. In hun thuisland, de Kaapregio van Zuid-Afrika, heerst een mild mediterraan klimaat met vorstvrije winters. Daarom overleven ze onze winter buiten niet. Ze hebben echter wel koele temperaturen nodig voor de wintermaanden.
Lees verder

Overwinteren

Pelargoniums kunt u probleemloos overwinteren. Om dit te doen, haalt u ze in de herfst voor de eerste nachtvorst uit hun zomerbak en bereidt u ze voor met een Grondig terugsnoeien tot winterrust: Kort alle scheuten in, behalve twee ogen en verwijder ze indien mogelijk allemaal Bladeren. Dit betekent dat de plant in de koele, weinig lichtperiode minder hoeft te verzorgen en minder vatbaar is voor ziekten en plagen.

Zet de voorbereide planten in potten met zandgrond voor overwintering en plaats ze op een lichte, koele plaats. De ideale omgevingstemperatuur ligt rond de 5-10°C. Gunstige locaties zijn bijvoorbeeld een doorzichtige stoel bij het raam in een onverwarmd trappenhuis, een koelhuis of een zolder met een dakraam.

Noteren:

• Overwinteren kan zonder problemen, met de juiste voorbereidende maatregelen
• Grondig snoeien noodzakelijk - alle scheuten inkorten tot ongeveer 10 cm lang
• Verwijder plaatmateriaal
• Plaats in zandgrond en plaats op een lichte en koele plaats (5-10°C)

Lees verder

Vermeerder geraniums

De beste manier om pelagronia te vermeerderen is door stekken. Zaadteelt is ook mogelijk, maar zeer bewerkelijk en tijdrovend en daarom niet aan te raden.

De beste tijd om stekken te vermeerderen is in het vroege voorjaar of in de late zomer. Knip een jonge, gezonde scheut uit de moederplant. Gebruik hiervoor een scherpe, schone schaar, omdat de interface een beetje gevoelig is voor rot. De onderste bladeren en eventuele zijscheuten worden verwijderd. Zet de stek vervolgens in een plantenbak met Potgrond en giet voorzichtig.

Het kweekvat mag niet bijzonder helder zijn, maar moet relatief warm zijn. De kans op groei is het grootst in een licht beschaduwde kas bij 20°C. Je kunt de stekken ook onder de folie trekken, maar af en toe de folie openen om te ventileren. Regelmatige hydratatie is vanzelfsprekend.
Lees verder

Stekken

Zie sectie Propageren.
Lees verder

Ziekten

Helaas staat het onderwerp ziekten in pelargonium zeer centraal. Ze zijn relatief vatbaar voor infectieuze bacteriële of virale ziekten, waarvan sommige zelfs naar hen zijn vernoemd, zoals geraniumroest - de meest voorkomende ziekte bij pelargoniums.

Geranium roest

Deze schimmelinfectie laat de bladeren van de geranium geelachtig of bruinachtig van kleur worden. Er kunnen ook bruine vlekken en puisten verschijnen. Als je de ziekte identificeert, moet je alle zieke delen van de plant zo snel mogelijk verwijderen, omdat het risico op infectie erg groot is. Dan is een fungicide de veiligere keuze. De ziekte wordt veroorzaakt door natte bladeren - een tegen regen beschermde locatie is daarom aan te raden.

Pythium-paddenstoel

Dit is een bodemschimmel die ervoor zorgt dat de plant verdort en de groei vermindert. De oorzaak van het optreden ervan is wateroverlast. Zieke delen van de plant moeten onmiddellijk worden verwijderd en het substraat moet worden vervangen. Een fungicide gebruik is ook nuttig.

Kurkvlekken

Kurkvlekken zijn eigenlijk geen ziekte, maar eerder een litteken van het weefsel aan de onderkant van het blad, wat zichtbaar wordt bij te veel water, te koude temperaturen of te weinig licht. Kurkvlekken zijn echter niet gevaarlijk voor de pelargonium, ze verstoren alleen de esthetiek. Je hoeft de bevlekte bladeren dus alleen te verwijderen als je er last van hebt.

Met een zonnige, luchtige standplaats en een goede waterafvoer voorkom je al deze ziekten.

Geraniums worden ook relatief vaak aangevallen door ongedierte, met name trips, bladluizen en spint
Lees verder

Zijn geraniums giftig?

Pelargonium is onschadelijk voor ons mensen. De bloemen van de geurige geraniums zijn zelfs eetbaar en vormen de basis voor aromatische culinaire hoogstandjes zoals likeur of bloemenboter.

Het sap van pelargoniums bevat echter stoffen die huidirritatie kunnen veroorzaken bij mensen en zelfs zeer gevaarlijk kunnen zijn voor kleine dieren. Vooral kleine knaagdieren zoals konijnen, cavia's of hamsters moeten zoveel mogelijk uit de buurt van pelargoniums worden gehouden.
Lees verder

soorten

De hangende en staande geraniums zijn van bijzonder belang voor onze lokale tuincultuur. Geurgeraniums zijn ook populair, maar worden vooral in hun bladeren bewaard vanwege de geurige, essentiële oliën waarmee heerlijke delicatessen kunnen worden bereid. De verscheidenheid aan variëteiten is over het algemeen enorm. Hier is een selectie.

Hangende geraniums

Deze soort heet botanisch Pelargonium peltatum en is de absolute klassieker voor het planten van balkonbakken. Soorten zoals de Tiroolse hanggeranium, die verkrijgbaar is in heldere, klassieke kleuren zoals rood of wit, zijn erg populair omdat ze robuust en aantrekkelijk zijn. De scheuten bereiken een lengte van ongeveer 1,50 m - dit resulteert in prachtige watervallen met weelderige, getufte, doldachtige bloeiwijzen. Deze verschijnen in mei en kunnen tot in oktober aanhouden.

Zeer filigrane, luchtige bloeiwijzen tonen hangende geraniumsoorten zoals "White Glacier". Ze bloeien lang van mei tot oktober. Hun ranken zijn echter niet zo lang als bij de Tiroolse hanggeraniums, slechts ongeveer 70 cm.

Daarnaast zijn er enkele half- of volledig dubbele variëteiten waarvan de bloemen roosachtig lijken. Ze groeien meestal wat compacter en zijn wat gevoelig voor regen door de kunstige bloemen.

Staande geraniums

Deze soort, botanisch Pelargonium hortorum, vertoont een opgaande groei met sterke scheuten. De soorten vertonen vaak zeer kleurrijke bloemen in wit tot roze of oranje en worden tot 40 cm hoog.

Zo is de rozensoort Xtreme heel klassiek, met zijn grote dieproze bloemen die in het midden roze kleuren en in losse groepen bij elkaar staan.

Er zijn ook soorten met dubbele bloemen onder de staande geraniums - de "Appelbloesem" is bijvoorbeeld heerlijk met tal van kleine, roosachtige bloemen in groenachtig wit met een roze buitenkant, in dichte, bolvormige trossen samen staan. Deze soort bloeit ook continu van mei tot oktober, maar heeft veel schoonmaak nodig.

Geurige geraniums

Wie graag zijn eigen culinaire lekkernijen maakt, kan veel met geurende geraniums - likeuren maken, bloemenboter bereiden of zomerse douches op smaak brengen. Maar ook geurende geraniums kunnen gebruikt worden voor een aangename omgevingsgeur in de zomertuin. Nog een praktisch voordeel: hun essentiële oliën houden muggen en ongedierte op afstand, dus ze zijn goed voor ons en voor naburige tuinplanten.

De verscheidenheid aan geurende geraniums is onmetelijk. U vindt varianten in talloze geurrichtingen, zodat u naar uw smaak kunt kiezen. Bij alle geurende geraniums spelen de bloemen een ondergeschikte rol.

Voor wie een zwak heeft voor citroengeuren zijn bijvoorbeeld variëteiten zoals de lemony geschikt ruikend naar “Lemon Fizz”, de sinaasappel-achtige geurende “Prince of Orange” of de bittere grapefruit-achtige "Toronto".

Andere fruitig ruikende varianten zijn de abrikoosachtig ruikende “Madame Nonin” of de fris appelachtig ruikende “Apple Mint”.

Muntfrisse smaken zoals "Felty Radens" met een mentholachtige, balsamico-smaak of - voor alle After Eight fans, de "Chocolate Peppermint" met een chocoladegeur. De "Coconut" heeft iets exotisch en zuids.

Rassen zoals "Attar of Roses" of "Rosemarie" stralen een roze, elegant bloemige geur uit.