de essentie in het kort
- Groene aardappelen bevatten veel giftige solanine
- Hoewel het onwaarschijnlijk is dat het proeven van groene aardappelen enig effect heeft, kan het consumeren van grotere hoeveelheden leiden tot vergiftigingsverschijnselen
- Tekenen van vergiftiging zijn onder meer: krassende keel, hoofdpijn, maagdarmklachten, braken en diarree
- Sterfgevallen door vergiftiging door groene aardappelen zijn uiterst zeldzaam, maar toch bekend
Zijn groene aardappelen giftig?
Voor aardappelen betekent groen negatieve bijwerkingen, zoals giftige ingrediënten en een bittere smaak. Een van nature gezonde voeding, groene aardappelen horen niet op tafel. Culinaire spelbreker is solanine, een natuurlijk gif dat de nachtschadeplant gebruikt om zichzelf te beschermen tegen roofdieren. Solanine is een glycoalkaloïde die zich onder invloed van licht in hoge concentraties onder de schil vormt. Chlorofyl is verantwoordelijk voor de groene kleur. De niet-giftige, groene plantstof fungeert als alarmsignaal voor het bestaan van schadelijke solanine in de betreffende aardappel.
lees ook
- Hoe giftig zijn aardappelen
- Rauwe aardappelen horen niet in de voerbak van honden
- Aardappelen in de koelkast bewaren - ja of nee?
Het al dan niet opzettelijk consumeren van grote hoeveelheden groene, met solanine verontreinigde aardappelen veroorzaakt matige tot ernstige vergiftigingsverschijnselen. Omdat glycoalkaloïden gepaard gaan met een zeer bittere smaak, waarschuwt het gehemelte meestal tijdig voordat een aantal groene aardappelen wordt geconsumeerd die schadelijk zijn voor de gezondheid.
Youtube
Waar ligt de meeste solanine op de loer?
Een schaal met dampende aardappelen hoort al generaties lang op elke tafel thuis. Consumptie leidt in de regel tot een volledig gevoel van welzijn voor jong en oud. De reden voor het culinaire genot zonder spijt is de waarneming van verschillende hoge solanineconcentraties in verschillende delen van een aardappel. Voordat de aardappelen in de pan belanden, worden dubieuze componenten verwijderd. Hoe beter de kok bekend is met deze relaties, hoe perfecter een gezonde, veilige bereiding zal zijn. We wilden het precies weten en hebben de wetenschappelijke publicaties van mevrouw Dipl. oec. trofee Claudia Wit. De volgende tabel laat zien waar hoge concentraties solanine op de loer liggen in aardappelen:
| Delen van een aardappel | Totaal alkaloïden |
|---|---|
| hele knol | 10-150 mg/kg |
| Schil (2-3% van een aardappel) | 300-640 mg/kg |
| Schil (10-12% van een knol) | 150-1070 mg/kg |
| Pulp | 12-100 mg/kg |
| Ziektekiemen / ogen | 2000-7000 mg/kg |
Experts definiëren de consumptie van 2-5 milligram aardappelalkaloïden per kilogram lichaamsgewicht als de acute toxische dosis. De kleinste dodelijke dosis is een inname van ongeveer 6 milligram per kilogram lichaamsgewicht, waarbij rekening moet worden gehouden met aanzienlijke individuele schommelingen. In zelfgemaakte, biologisch geteelde Moestuin Huistuinders oogsten meestal aardappelen met een alkaloïdegehalte van ver onder de 100 milligram per kilogram oogst. Consumptie van 300 gram aardappelen leidt dus tot een inname van ongeveer 1 milligram per kilogram lichaamsgewicht bij een volwassene. Deze veilige waarde geldt voor geschilde, goed behandelde knollen zonder groene vlekken of kiemogen.
Groene aardappelen gegeten - wat te doen?
Het eten van groene aardappelen veroorzaakt in eerste instantie maagpijn en braken
Het goede nieuws bij voorbaat: ernstige vergiftigingen door consumptie van sperziebonen is zelden te klagen. Van de ongeveer 2000 klinisch bekende gevallen in heel Europa als gevolg van vergiftiging door aardappelalkaloïden waren er 30 dodelijk. Experts gaan ervan uit dat lichte solaninevergiftiging meestal niet als zodanig wordt gediagnosticeerd. De reden zijn de niet-specifieke symptomen. De volgende indicaties wijzen op de consumptie van groene aardappelen:
- eerste symptomen: na 2 tot 20 uur
- licht krabben in de keel
- Hoofdpijn, koorts, lage bloeddruk, snelle pols
- Gastro-intestinale klachten
- Braken en diarree
- ernstige symptomen van intoxicatie: slaperigheid, spiertrillingen, rusteloosheid, flauwvallen
De symptomen van vergiftiging kunnen tot een week aanhouden. Vaak worden de symptomen geïnterpreteerd als een simpele maagklachten en behandeld met zelfmedicatie. Bij robuuste volwassenen nemen de symptomen snel af en worden ze niet geassocieerd met de consumptie van groene, met solanine besmette aardappelen.
Als er ernstige symptomen van intoxicatie optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Kinderen en gevoelige senioren met verdachte, niet-specifieke symptomen horen in de handen van deskundige artsen om de oorzaak op te helderen en ergere gevolgen te voorkomen.
Tips
Populaire recepten voor de grote knol bevatten het woord "groen". Sperziebonen met aardappelen of groene saus met eieren en aardappelen doen ons watertanden. Dat betekent niet dat groene aardappelen als ingrediënt in de pan gaan. Gebruik altijd rijpe aardappelen met romig geel vruchtvlees. Snijd verdachte groene gebieden royaal af voor de voorbereiding.
Groene vlekken op aardappelen - eetbaar of giftig?
Voor de gezondheidsrisicosituatie kan: nee alles duidelijk gegeven wanneer aardappelen gedeeltelijk groen zijn. Groene vlekken op aardappelen bevatten vaak een hoge concentratie onverteerbare alkaloïden, waardoor het eten ervan een riskante koorddans is voor het hele gezin. U moet verspreide groene vlekken royaal wegsnijden. Deze voorzorgsmaatregel geldt ook voor de een of de ander oog. Aardappelen met een uitgebreide groene verkleuring van de schil en verschillende groene vlekken, ogen en ziektekiemen daarentegen niet geschikt voor consumptie.
Preventietips - zo worden aardappelen niet groen
Een goede bewaring is de beste preventie tegen groene aardappelen en de daaruit voortvloeiende gezondheidsrisico's. Als vuistregel geldt: licht en warmte zijn pure vergif voor bewaaraardappelen. Om van hoogwaardige aardappelgerechten te genieten, bewaart u de knollen als volgt:
- Bewaar aardappelen altijd op een donkere en droge plaats
- idealiter losjes op een plank of gestapeld in een luchtige aardappeldoos
- maximale temperatuur in de opslagruimte: 8 ° -10 ° Celsius
- minimumtemperatuur: 4 ° -6 ° Celsius
Terwijl verse aardappelen pochte met een gezonde, bruine schil zonder ogen toen je ze kocht, kan dat snel veranderen in de ongeschikte opslagruimte. De invloed van licht en te hoge temperaturen stimuleren de aanmaak van giftige alkaloïden en maken van elke grote knol een bitter, groen kwaad. Alle aardappelen die niet direct bereid en gegeten worden, dienen daarom op een donkere, koele en droge plaats te worden bewaard, ook al is de wachttijd voor consumptie slechts enkele dagen.
Uitweiding
Frituren vernietigt solanine
Groene aardappelen als pootaardappelen - kan dat?
Groene aardappelen zijn geweldig als pootaardappelen
Vindingrijke hoveniers gooien de groene aardappelen niet weg, maar geven de knollen eerder een tweede leven als pootaardappelen. In dit geval kan het solaninegehalte niet hoog genoeg zijn omdat het de kieming op gang brengt. Aardappelen met een groene schil zijn ideaal om voor te kiemen op de vensterbank. Wanneer de planttijd in het bed begint, beginnen de vooruitgedreven pootaardappelen het tuinseizoen met een vitaal groeivoordeel. Dit is hoe het werkt:
- Rijd groene aardappelen 4 tot 6 weken voor aanvang van de buitenplantperiode achter glas
- turfvrij Plantaardige aarde of giet een mengsel van compost en zand in een houten kist, weggegooid eierkarton of zaadbakje
- Besproei de aarde met zacht water, verdunde valeriaanthee of paardenstaartbrouwsel
- Plaats groene pootaardappelen tot halve hoogte van de knol
- opgesteld op een lichte locatie met temperaturen tussen 12° en 15° Celsius
Warmte en licht zorgen voor een verdere groene verkleuring van de schil en laten sterke kiemen uit de ogen ontkiemen. De motor van groei zijn glycoalkaloïden, die zich nu van hun goede kant laten zien.
Rijpe aardappelen oogsten - zo werkt het
Als aardappelen met een groene schil uit de grond komen, zul je teleurgesteld zijn. Onrijpe, groene aardappelen hebben een geconcentreerde lading giftige alkaloïden in hun bagage. De knollen zijn geen climacterische vruchten en rijpen niet. Deskundige hoveniers zijn de ergernis van een vroege oogst van groene appels te slim af door een eenvoudige Vuistregel geldt: 2-3 weken nadat de aardappelkroppen zijn afgestorven, zijn de aardappelen er rijp voor Oogst.
Op welk moment de kruidachtige delen van de plant intrekken, hangt vooral af van het soort aardappel dat wordt geteeld. Vroege variëteiten hebben een vegetatieperiode van 90 tot 110 dagen nodig, terwijl latere variëteiten tot 160 dagen nodig hebben om te rijpen. Bovendien dragen het weer, de bodemkwaliteit en de toevoer van voedingsstoffen er allemaal toe bij wanneer, diep in de grond, onrijpe, groene aardappelen rijpe, bruine knolschatten worden.
Het schillen van aardappelen en het verwijderen van individuele groene vlekken en ziektekiemen vermindert het toxinegehalte tot 90 procent.
Veel Gestelde Vragen
Wat is solanine?
Solanine is de meest voorkomende alkaloïde in aardappelen. Het is een secundaire plantcomponent die in nachtschadeplanten zit en fungeert als een verdediging tegen roofdieren en ziekteverwekkers. Het toxine bevindt zich in de hoogste concentratie in de schaal, evenals in de ogen en spruiten. Groene vlekken op de knol of een geheel groene schil zijn belangrijke kenmerken van solanine. De alkaloïde is extreem hittebestendig en gedeeltelijk oplosbaar in water. Solanine komt dus bij het koken in het water vrij.
Wat is het risico op solaninevergiftiging na het eten van groene aardappelen?
In de afgelopen 100 jaar zijn slechts enkele gevallen van vergiftiging als gevolg van solanine bekend en gedocumenteerd. Experts interpreteren dit als een aanwijzing dat de uitgesproken bittere smaak van glycoalkaloïden meestal gevaarlijke vergiftiging voorkomt. Het is echter ook denkbaar dat er een niet onaanzienlijk aantal niet-gemelde gevallen is als gevolg van niet-specifieke symptomen. Op basis hiervan kan het risico op solaninevergiftiging door het eten van groene aardappelen als laag worden ingeschat.
Wat adviseert het Federaal Instituut voor Risicobeoordeling met betrekking tot het solaninegehalte in aardappelen?
Het Federaal Instituut voor Risicobeoordeling (BfR) raadt consumenten aan aardappelen altijd op een donkere, koele en droge plaats te bewaren. Knollen met groene schil, groene vlekken en scheuten zijn niet geschikt voor consumptie. Geïsoleerde groene vlekken kunnen worden weggesneden. Kinderen mogen alleen geschilde aardappelen eten. Aardappelgerechten met een bittere smaak horen thuis in de prullenbak. Kookwater van aardappelen mag niet opnieuw worden gebruikt. Ook voor aardappelgerechten is het aan te raden om regelmatig het frituurvet te vervangen.
Zijn groene aardappelen nog steeds giftig als ze worden gekookt?
Helaas maakt koken groene aardappelen niet eetbaar. Solanine en andere giftige glycoalkaloïden zijn taai. Kokend heet water heeft weinig tot geen invloed op de hoge concentratie aan schadelijke stoffen in de schelp, groengebieden en ziektekiemen. Een geleidelijk oplosproces begint pas bij een temperatuur van meer dan 240 ° Celsius.
Ik vind vaak knollen met een groene schil in de aardappelzak. Kan ik deze aardappelen schillen en opeten of kan ik ze beter weggooien?
Voor het welzijn van u en uw gezin raden we aan aardappelen met een grote groene schil weg te gooien. De groene kleur duidt op een langdurig, ongunstig contact met licht en warmte. Hierdoor heeft zich een hoge concentratie aardappelalkaloïden in de knollen opgebouwd. Kopieën met geïsoleerde groene vlekken kunt u royaal schillen en snijden. Lichtgroene aardappelen moet u na de voorbehandeling frituren, omdat de meeste resterende gifstoffen in het hete vet worden opgelost.
Kunnen groene aardappelen rijpen?
Als slecht weer de hovenier dwingt om de aardappelen vroeg te oogsten, glippen er groene knollen tussen. Begrijpelijkerwijs bloedt het hart van de tuinman na alle inspanningen voor de teelt en de zorg voor het afvoeren van groene, met solanine besmette aardappelen. Helaas blijft het verdriet je niet bespaard, want aardappelen kunnen niet rijpen zoals appels, pruimen of pompoenen. Integendeel, hoe langer de knollen worden blootgesteld aan licht en warmte, hoe groter de toxiciteit.
Bevatten andere eetbare nachtschades ook giftige solanine als de vruchten groen zijn?
Een kritische concentratie van solanine in groene vruchten is kenmerkend voor alle eetbare nachtschadeplanten. Deze omvatten - naast aardappelen - tomaten, paprika's, aubergines, pepers en gojibessen. In bijvoorbeeld volledig groene tomaten is het gemiddelde solaninegehalte maar liefst 32 milligram per 100 gram en dus ruim binnen de gevaarlijke range. Aan de voorbereiding verandert er meestal niet zoveel. Dit betekent dat meer dan 90 procent van de solanineconcentratie behouden blijft in zoetzure gepekelde groene tomaten.
Tips
Het behoort tot de fabels dat kleine aardappelen minder giftige stoffen bevatten dan volumineuze knollen. In feite is de concentratie van toxines die het bevat omgekeerd evenredig met de grootte ervan. Hoe kleiner een aardappel, hoe hoger het aandeel solanine en andere gifstoffen. Geef bij het kopen van aardappelen altijd de voorkeur aan grotere exemplaren en negeer miniknollen.