Profiel / bloemen en bloeitijd
Een bloesem brengt er een die in kamercultuur wordt gehouden Zamioculcas heel zelden. Dit is hoe dan ook niet spectaculair: zoals typisch voor de aronskelkfamilie, bestaat de bloem uit een dikke, witachtige bol van slechts enkele centimeters hoog. Je kunt alleen van een bloei genieten als de planten zich volledig op hun plek voelen en optimale omstandigheden beschikbaar zijn. Om dit echter te doen:
- permanent aanwezig rond de 25°C omgevingstemperatuur
- de luchtvochtigheid is niet te hoog en niet te droog (zoals in verwarmde ruimtes in de winter)
- er is gekozen voor een heldere maar niet volle zonlocatie
- wordt regelmatig bemest en bewaterd
- Er werd voor gezorgd dat de pot groot genoeg was
- de plant is niet te vochtig
- een hoogwaardig substraat op compostbasis is ingevuld
De bloemscheut groeit, net als de bladscheuten, ook rechtstreeks uit de wortelstok, maar bereikt een maximale hoogte van 30 centimeter. Aanvankelijk bedekt een schutblad de bloem, maar nadat deze is ontkiemd, knikt deze en komt de witte bol vrij. Dit duurt op zijn beurt een paar weken voordat het opdroogt en bruin wordt. De eventueel gevormde zaden kunnen in principe gebruikt worden om de Zamioculcas te vermeerderen, dit is echter een moeilijke en weinig succesvol voor de leek Avontuur.
Profiel / herkomst en distributie
Pas sinds het begin van de jaren 2000 heeft de Zamioculcas een opleving doorgemaakt als ongecompliceerde kamerplant. Het werd gewoon niet eerder voor dit doel gekweekt, ook al was de soort al in de 19e eeuw. Het werd ontdekt en beschreven in de 19e eeuw. De thuisbasis van de plant, die behoort tot de Araceae-familie, is Centraal- en Oost-Afrika, waar de soort wijdverbreid is, vooral in Kenia, Tanzania en Zanzibar. Daar groeit de plant voornamelijk in de beboste uitlopers van de hooglanden en in laaglanden waar rotsachtige ondergrond overheerst.
De Zamioculcas is van nature gewend aan extreme droogte en kan weken of maanden zonder water. Typerend voor de thuisregio is de afwisseling tussen droge fasen en hevige regen, waarbij de Plant kan snel vocht opnemen - en dan weer droogte overleven.
Profiel / gebruik
De Zamioculcas is alleen te gebruiken als kamerplant of worden gehouden in wintertuinen, omdat ze als warmteminnende, typisch Afrikaanse plant niet mogen worden blootgesteld aan temperaturen onder 16 ° C. De plant voelt zich het prettigst bij temperaturen boven de 20°C en kan door zijn droogteresistentie ook zonder problemen zomerhitte en winterverwarmingslucht verdragen. Tijdens de warme zomermaanden kunt u de plant ook op een gedeeltelijk schaduwrijke of schaduwrijke plek planten. Zet een schaduwrijke plek op het balkon of terras, mits de temperaturen 's nachts niet onder de 20°C komen. Bovendien moet het droog zijn zodat de Zamioculcas, die erg gevoelig zijn voor overtollig vocht, niet worden blootgesteld aan continue regen.
Profiel / uitstraling en groei
Botanisch gezien is de Zamioculcas een van de kruidachtige planten, die echter niet overeenkomt met het werkelijke uiterlijk. De groenblijvende geluksveer ontwikkelt onder de grond dikke, vlezige wortelstokken, waaruit verdikte bladstelen ontspruiten en tot een meter hoog kunnen worden. Deze bladstelen zijn de eigenlijke bladeren van de Zamioculcas: ze zijn knotsvormig, verdikt en bedekt met talrijke stijve, sterke geveerde bladeren. Alle bovengrondse delen van de plant zijn glanzend donkergroen gekleurd en zijn een goede indicator voor de helderheid van de locatie: De bladeren worden intenser op donkere locaties donkergroen.
Over het algemeen ziet de plant er sterk uit en krijgt met toenemende leeftijd een vrij dichte scheutgroei, vandaar de occasionele deling van de wortelstok Een goed idee is: Hiermee krijg je niet alleen een tweede plant, maar wordt ook voorkomen dat de plantpot op een gegeven moment door de druk van de wortels wordt opgeblazen zullen. In principe groeit de Zamioculcas vrij langzaam, maar kan enkele tientallen jaren oud worden en daardoor erg groot.
Profiel / toxiciteit
Zoals elke aronskelk is de Zamioculcas giftig voor zowel mensen als huisdieren. De groenblijvende plant bevat huidirriterende stoffen zoals oxaalzuur en calciumoxalaat, die uitwendig kunnen leiden tot zwelling en roodheid van de slijmvliezen en de huid. Vergiftiging is echter zeer zeldzaam, omdat het effect de vorm heeft van een branderig gevoel in de mond, enz. trekt direct in en het lichaam wordt dus vooraf gewaarschuwd. Zorg er wel voor dat er geen sap in je ogen komt bij bijvoorbeeld het snoeien, dit kan erg oncomfortabel zijn. Spoel in dit geval de ogen grondig met helder, warm water. Een bezoek aan de huisarts is echter meestal niet nodig.
Zamioculcas correct planten
Als u een nieuwe Zamioculcas heeft gekocht, kunt u deze het beste direct overplanten in vers substraat. Of de plant een nieuwe pot nodig heeft, kun je zien aan de wortelpenetratie van de pot: als er bijna geen ruimte meer is, is het tijd voor een grotere pot. Deze moet zo breed mogelijk zijn omdat de wortels vooral in de breedte uitzetten. Daarnaast is een afvoergat in de bodem van de pot essentieel, waardoor overtollig water snel kan weglopen. Om te voorkomen dat het dichtslibt, bedek je de grond met een laag potscherven. Inmengen zorgt voor een betere doorlaatbaarheid van de ondergrond Uitgezette klei(€ 16,36 bij Amazon *) of Perliet.(€ 35,50 bij Amazon *)
Welke locatie is geschikt?
Qua ligging is de Zamioculcas verheugend zuinig. In principe kan de plant elke ruimte aan, zolang hij maar niet bij een raam op het zuiden staat. De onderhoudsvriendelijke kamerplant kan niet tegen de volle zon, maar voelt zich toch het prettigst op een lichte plek. Als zoiets niet bestaat, zet je de "Zamie" gewoon in de schaduw - het komt vanzelf Kan goed tegen weinig licht, maar groeit dan veel langzamer en wordt merkbaar donker Bladeren.
Warmte is in ieder geval belangrijker dan de lichtintensiteit, want de Zamioculcas mag niet koeler zijn dan 16°C. Temperaturen tussen de 20 en 25°C, waarvan de plant tijdens de warme zomermaanden op het balkon kan genieten, zijn ideaal voor de groei.
Lees verder
Welke grond heeft de plant nodig?
Als substraat is in de handel verkrijgbare standaardgrond, eventueel voorbemest, voldoende. Ook groene planten, kamerplanten of Palmgrond de geluksveer is geschikt. De kamerplant voelt zich het prettigst in grond met een hoog aandeel compost. Meng het substraat voor een betere doorlaatbaarheid Kleikorrels of perliet onder. Zorg ervoor dat je de plant niet te vochtig houdt - als het substraat beschimmeld is, is de "Zamie" te nat en heeft hij zo snel mogelijk een nieuwe pot en vers substraat nodig. Liever in plaats van een aarde dobbelsteen Hydrocultuur, dit vermindert de toch al lage onderhoudsinspanning weer.
Lees verder
Verzorging / bemesting
Zoals elke potplant zijn ook de Zamioculcas afhankelijk van een regelmatige aanvoer van voedingsstoffen. Bevruchten Ongeveer elke vier weken met een laaggedoseerde, vloeibare groenbemesting, die samen met het gietwater wordt gegeven. Als alternatief kunt u de plant in het voorjaar gebruiken met een Langzaam vrijkomende meststof - bijvoorbeeld in de vorm van een stok of kegel - zodat de bemesting in de zomermaanden niet vergeten kan worden. Stop met bemesten tijdens de winter.
Planten die vers in voorbemeste grond zijn opgepot, moeten op zijn vroegst na acht weken worden bemest, evenals met Specimens die besmet zijn met ongedierte of die ziek zijn en die pas na herstel weer van voedingsstoffen worden voorzien zullen. Planten zijn wat dat betreft net mensen: je eet waarschijnlijk minder als je met een koortsachtige verkoudheid in bed ligt.
Verzorging / water geven
De Zamioculcas slaan vocht op in hun vlezige, dikke bladstelen, die ze gebruiken om droge tijden in hun Oost-Afrikaanse thuisland te overleven. Dit maakt het een vetplant die maar een beetje water hoeft te krijgen - maar toch niet altijd mag uitdrogen. Geef de "Zamie" altijd water als het substraat goed is opgedroogd - dit kun je bepalen met potten van klei, bijvoorbeeld door middel van de "klopproef". Tik zachtjes met je knokkels op de pot. Als de resulterende klei hol klinkt, is het tijd om te gieten. Gebruik goed oud, kamerwarm kraanwater of opgevangen regenwater. Overtollig irrigatiewater moet onmiddellijk worden verwijderd.
Af en toe leg je de Zamioculcas onder de douche en spoel je ze af met een zachte, lauwe douchestraal. Douchen slaat meerdere vliegen in één klap: aan de ene kant verwijder je opgehoopt stof van de Bladeren en aan de andere kant verhoog je de luchtvochtigheid, zodat ongedierte dat vaker voorkomt tijdens droogte zoals bij benadering Spintmijten geen kans hebben.
Met betrekking tot de uitgiethoeveelheid kan geen specifieke informatie worden gegeven. Kortom, de Zamioculcas heeft in de zomermaanden steeds meer water nodig dan in de winter. Hoeveel en hoe vaak je daadwerkelijk water geeft, hangt af van de helderheid op de locatie, de omgevingstemperatuur en de grootte van de plant.
Verzorgen / delen en verpotten
De Zamioculcas hoef je zelden te verpotten, in tegenstelling tot veel andere potplanten valt de geluksveer op houdt van krappe potten en heeft pas een nieuwe nodig als de wortels uit de planter groeien dreigen. Dit is meestal het geval om de drie jaar of zo. Bij deze gelegenheid kunt u grote planten ook in twee of meer individuele planten verdelen en apart planten. Dit is de snelste en gemakkelijkste manier om de aantrekkelijke plant te vermeerderen. De beste tijd voor deze maatregel is het voorjaar; ook moet u de plant(en) na het verpotten enkele weken intensiever water geven.
Verzorging / snijden
Zelfs als de geluksveer langzaam groeit, kan hij in de loop der jaren behoorlijk hoog en vooral uitgebreid worden. Desalniettemin de plant niet terugsnoeien, anders blijven er lelijke kale plekken over. De Zamioculcas ontspruit niet uit de stronk, deze blijft vaak meerdere jaren. Verdeel in plaats daarvan eenvoudig planten die te groot zijn geworden.
Soms moet je echter nog steeds een mes of schaar gebruiken, omdat zieke of dode scheuten zo snel mogelijk moeten worden verwijderd. Uitgedroogde of rottende bladstelen direct bij de basis afsnijden en het maaisel bij voorkeur met het huisvuil deponeren.
Verzorging / verhoging
Verder kan de geluksveer vergroot worden door bladstekken, die je gewoon met de afgeknipte kant naar beneden in een pot doet Potgrond plakken, de ondergrond altijd licht vochtig houden en de bak op een lichte en warme plaats ca. 25°C zetten. De stekken kunt u het beste in een binnenkas telen, omdat de wortels gemakkelijker kunnen worden gevormd als de lucht wordt geschud. Je hebt echter veel geduld nodig totdat het blad echt wortel heeft geschoten en er een nieuwe scheut ontstaat: dit proces kan wel een jaar duren. Ook daarna groeit de nieuwe plant vrij langzaam. Naast losse blaadjes zijn ook bladstelen tot 20 centimeter lang met meerdere blaadjes geschikt voor vermeerdering.
Verzorging / ziekten en plagen
De Zamioculcas is een robuuste kamerplant die zelden ziek wordt of door ongedierte wordt aangetast. Kortom, het enige probleem zijn spintmijten, die vaak voorkomen op droge en warme locaties. Je kunt deze plaag uit je keel houden door de plant af en toe te douchen.
Veel Gestelde Vragen
Zamioculcas krijgt bruine bladeren, wat te doen?
Als de Zamioculcas ineens bruine bladeren krijgt, zitten daar meestal fouten achter. Ontdek of je kunt
- giet te veel of te weinig
- te veel of te weinig bemesten
- de omgevingstemperatuur is te hoog of te laag
- de luchtvochtigheid is te hoog of te laag.
Neem passende tegenmaatregelen zodra de oorzaak is vastgesteld.
Zamioculcas krijgt gele bladeren, wat te doen?
Gele bladeren op de geluksveer daarentegen zijn een duidelijke indicatie van een te vochtige standplaats. Verpot de plant dan direct in vers, droog substraat en snij eventuele rotte wortels of bladscheuten af. Giet de Zamioculcas minder vaak of minder.
Tips
De bladstelen kunnen wel een meter lang en soms zelfs langer zijn. Om te voorkomen dat ze gaan hangen of zelfs knikken door hun eigen gewicht, kun je ze vastbinden met een bastband of iets dergelijks om ze te stabiliseren.
Soorten en variëteiten
In principe is er maar één soort Zamioculcas in de handel, hoewel een bonte variant ook te bewonderen is in de Botanische Tuin in Berlijn. Dit komt echter zelden voor en kan dan voor veel geld worden gekocht. Aan de andere kant is het twijfelachtig of de zwarte Zamioculcas 'Raven' die af en toe wordt aangeboden ook daadwerkelijk een zelfstandig ras is. De zeer donkere bladstelen en blaadjes van deze variant worden eigenlijk door elke normale geluksveer ontwikkeld - zolang het maar donker genoeg is. Een donkere standplaats en dus weinig licht leiden bij deze soort automatisch tot donkergekleurde bladeren.
