8 Herken en bestrijd laurierziektes van A-Z

De laurierkers wordt vaak gekweekt in hagen op de lokale breedtegraden. Want de groenblijvende plant biedt in elk seizoen een ideaal privacyscherm. Daarnaast is het eigenlijk een winterharde plant. Maar de kerselaurier is niet immuun voor ziekten die kunnen worden veroorzaakt door plagen, schimmels of virussen. Het volgende artikel gaat over de ziekten van laurierkers, hoe ze worden herkend en behandeld.

Ziekten bij laurierkers herkennen en bestrijden

Als de laurierkers ineens tekenen vertoont dat hij zich niet lekker voelt, dan moeten de oorzaken worden gezocht. In de regel vertonen de bladeren en ook de takken onregelmatigheden in kleur, vorm of groei wanneer de plant ziek is. Het is nu zaak om uit te zoeken welke ziekte het is en hoe deze bestreden kan worden. De acht meest voorkomende ziekten veroorzaakt door schimmels, virussen of plagen zijn de volgende:

• Necrose van bladrand
• wijnstok snuitkever
• echte meeldauw
• Verkeerde meeldauw
• Vorstschade
• nectariën
• Shotgun ziekte
• Tak droogte

Necrose van bladrand

Als de oudere bladeren van de laurierkers eerst bruin zijn aan de randen en als de bladeren later helemaal droog worden en eraf vallen, kan er sprake zijn van bladrandnecrose. Deze ziekte wordt veroorzaakt door een verkeerd gieten opgeroepen. Als er teveel natrium in het water zit, is dit schadelijk voor de plant. Als de symptomen worden herkend, moet het volgende worden gebruikt:

• verwijder beschadigde bladeren
• pas op voor nieuwe beschadigde bladeren
• gebruik vanaf nu regenwater voor de bewatering
• heeft minder natrium dan grondwater
• Plant herstelt na verloop van tijd

Om bladrandnecrose te voorkomen, mag de laurierkers altijd alleen met regenwater of met gefilterd water worden overgoten. Op deze manier kan een overmaat aan natrium worden vermeden.

wijnstok snuitkever

Een veel voorkomende plaag op de laurierkers is de zwarte snuitkever. Zelfs als dit geen ziekte in strikte zin is, kan deze plaag een groot probleem voor de plant worden. De volwassen nachtkevers eten de bladeren, wat een plaag onthult. De larven zijn echter het echte probleem. Deze leven namelijk ondergronds en voeden zich met de wortels, waardoor de laurierkers helemaal kan afsterven. Bij bladschade dient daarom de volgende procedure te worden gevolgd:

• controleer op fouten
• 's avonds met een zaklamp
• dan zitten er meestal larven in de grond
• hiertegen optreden met nematoden
• geven met het gietwater
• als de wortels beschadigd zijn, worden de bladeren geel
• opdrogen en eraf vallen
• Als de plant ernstig beschadigd is, is deze niet meer te redden

Als het een laurierkers is die solitair wordt gekweekt, kan de eerste hulpmaatregel zijn om de wortels op te graven en te onderzoeken op aantasting door larven. Daarna wordt de plant herplant in een vers substraat. Uit voorzorg moet het ook worden bewaterd met nematoden.

echte meeldauw

Echte meeldauw is een zeer wijdverspreide schimmelziekte die ook laurierkers kan aantasten als de omstandigheden gunstig zijn voor de schimmel. Bij de laurierkers zijn de symptomen echter een beetje anders. Omdat Podosphaera tridactyla kleine uitstulpingen vormt aan de bovenzijde van de bladeren. Vooral de jonge bladeren worden aangetast door de schimmel, maar oudere bladeren worden meestal niet aangetast. De bladeren raken via de onderkant van het blad besmet met de schimmel, waardoor de opperhuid afsterft, met vervormingen en scheurtjes als gevolg. Wees voorzichtig en vecht als de volgende symptomen optreden:

• jonge scheuten en bladeren worden licht van kleur
• Bladeren worden niet groot
• Bladeren krullen
• Detecteer besmetting met een vergrootglas
• witte, kleine schimmelsporen
• Bladeren en scheuten verwijderen
• Deponeren bij het restafval
• Spray met netwerkzwavel uit de handel

Als preventieve maatregel mag de laurierkers in de zomer niet worden gesneden, omdat met name de nieuwe bladeren gevaar lopen. Een snede in het voorjaar of de late winter is hier beter.

Verkeerde meeldauw

Als er valse meeldauw op de plant verschijnt, is dit te herkennen aan een witte schimmel aan de onderkant van het blad. Als een blad omkrult, moet er naar aanwijzingen worden gezocht, omdat valse meeldauw het uiterlijk van de laurierkers ernstig kan aantasten. Als een besmetting wordt gedetecteerd, moet onmiddellijk het volgende worden gedaan:

• Schade meestal in de herfst
• In de zomer aangetaste planten zijn verzwakt
• controleer hier de bodemgesteldheid
• substraat vernieuwen indien nodig
• moet doorlaatbaar zijn
• Aangetaste scheuten en bladeren afsnijden
• Deponeren bij het restafval
• nieuwe scheuten en bladeren verschijnen in het voorjaar
• Alle gaten die zich in de heg hebben gevormd, zullen overgroeien
• Spray met middelen uit de handel tegen valse meeldauw

Vorstschade

Zelfs als laurierkers eigenlijk winterhard is, kunnen de bladeren door vorst beschadigd raken. Om ervoor te zorgen dat er geen virussen, bacteriën of schimmels in de beschadigde scheuten en bladeren kunnen komen, moet u deze verwijderen met een scherpe en gedesinfecteerde snoeischaar. De aangetaste delen van de plant gooi je dan gemakkelijk op de compost. U kunt vorstschade als volgt voorkomen:

• Mulchen aarde
• Bij strenge vorst plantenvlies over de heg leggen
• Wikkel solitaire in met plantenvlies

nectariën

Als er stippen aan de onderkant van de bladeren van de laurierkers zijn, dan is het meestal alleen een vermeende schade. Want eigenlijk zijn deze nectariën slechts de klieren waaruit het suikerhoudende celsap kan ontsnappen. Insecten gebruiken het als voedsel, maar helaas trekt het ook bladluizen aan. De nectariën verschijnen eerst in groen, dan van roodachtig naar bruin en zwart. Maar deze afwijking is geen reden tot zorg en is eigenlijk heel normaal bij laurierkers.

Shotgun ziekte

De schimmel Stigmina carpophila veroorzaakt de shotgun-ziekte die vaak voorkomt bij Prunus laurocerasus. Omdat het op de lokale breedtegraden vaak nog erg vochtig en nat is, vooral in het voorjaar, de ideale leefomstandigheden voor deze schimmel. De bestrijding van de ziekte moet onmiddellijk na detectie als volgt worden gestart:

• Uitbraak tussen mei en juni
• jonge bladeren aangetast
• gele, ongelijk gemarmerde gebieden
• uitsterven
• vallen uit het geïnfecteerde blad in een cirkelvorm
• verwijder alle aangetaste bladeren en scheuten
• niet toevoegen aan de compost
• Anders verspreidt de schimmel zich door de tuin
• behandelen met fungicide

Als de nieuwe scheut na de behandeling gezond blijft, mag worden aangenomen dat de ziekte is overwonnen. Om een ​​nieuwe uitbraak te voorkomen dient u echter ook alle gevallen bladeren onder de plant te verwijderen, anders kunnen de schimmelsporen hier tot het volgende jaar overleven. De ziekte is niet levensbedreigend, maar vermindert wel het decoratieve uiterlijk van de haag.

Takdroogte (piekdroogte)

De tak- of puntdroogte is ook een schimmelaantasting, de schimmel Monilia laxa. Om dit te herkennen en te bestrijden, moeten de symptomen bekend zijn. Takken en de toppen van de scheuten worden donker en hangen slap, zoals ook bij vorstschade het geval kan zijn. Ook de bloemen van Prunus laurocerasus hebben hier vaak last van. Bij een takdroogte dient u direct als volgt te handelen:

• verwijder alle aangetaste twijgen en scheuten
• direct aan de basis
• niet alleen de getroffen gebieden
• niet toevoegen aan de compost
• Takken zijn zeer besmettelijk voor andere planten
• Goed afgesloten bij het restafval doen
• alternatief verbranden
• Haal een takdroogteproduct bij een detailhandelaar
• Gebruik volgens de instructies van de fabrikant