De appel 'Baya Marisa' is een buitengewone variëteit met felrood vruchtvlees dat ook geschikt is voor veel mensen met allergieën. We laten je kennismaken met het appelras met al zijn eigenaardigheden.
Een appel met rood vruchtvlees? Het bestaat echt: de vrucht van de appelsoort ‘Baya Marisa’ (Malus 'Baya Marisa'), ook bekend onder het synoniem 'Bay 3484', maakt niet alleen indruk met zijn mooie donkerrode schil, maar vooral met zijn al even uitgesproken roodgekleurde vruchtvlees. Maar ‘Baya Marisa’ heeft niet alleen visueel veel te bieden, ook de smaak wordt als bijzonder aromatisch beschouwd. Bovendien wordt de rode appel goed verdragen door veel mensen met een appelallergie. In ons artikel vertellen we je wat er achter de roodvlezige appelsoort zit en of je ergens op moet letten bij het kweken van de appelboom Baya Marisa.
"Inhoud"
- Baya Marisa: Gezocht poster
- Oorsprong en geschiedenis van de roodvlezige appel
- Smaak en eigenschappen van het appelras ‘Baya Marisa’
- Baya Marisa appel: bijzondere kenmerken in teelt en verzorging
- Oogsttijd en gebruik van de roodvlezige appel
Baya Marisa: Gezocht poster
synoniemen | ‘Baai 3484’ |
fruit | middelgroot; donker rode kleur |
smaak | knapperig, aromatisch, zuur |
Opbrengst | hoog en regelmatig |
Oogst tijd | vanaf eind september |
Rijp om van te genieten | vanaf eind september |
Houdbaarheid | midden; houdbaar tot begin december |
groei | gemiddeld tot sterk |
klimaat | niet erg veeleisend; alleen beperkt geschikt voor locaties met kans op late vorst |
Ziekten en plagen | lage gevoeligheid voor appelschurft en echte meeldauw |
Oorsprong en geschiedenis van de roodvlezige appel
Je zou kunnen denken dat appels met rood gekleurd vruchtvlees een product van de moderne tijd zijn. In feite is de Niedzwetzki-appel, die behoort tot de wilde appels (Malus niedzwetzkyana) appels met donkerrood vruchtvlees gedurende meerdere eeuwen. En sommige oude gecultiveerde appelsoorten zoals 'Red Moon' zijn ook versierd met deze eigenschap. Een van de redenen waarom er nog nauwelijks appels met rood vruchtvlees zijn, is hun smaak: bijna allemaal Roodvlezige rassen hebben een extreem hoog zuurgehalte en zijn daarom niet geschikt voor directe consumptie zijn. Het Bavarian Fruit Centre heeft zich tot taak gesteld een appel te telen die naast zijn mooie rode kleur ook indruk kan maken met zijn smaak. Het kind van deze inspanningen was 'Baya Marisa', die in 2009 als eerste roodvlezige tafelappel werd geregistreerd voor kwekersrecht. Het ras is ontstaan door het roodvlezige ras 'Weirouge' te kruisen met een onbekend tafelappelras dat nog niet op de markt is geregistreerd. Tegenwoordig is de 'Baya Marisa' een populair appelras voor hobbytuinders, dat zowel qua smaak als uiterlijk indruk maakt.
Smaak en eigenschappen van het appelras ‘Baya Marisa’
De rijpe vruchten van de ‘Baya Marisa’ zijn al van ver een indrukwekkend gezicht: de middelgrote vruchten hebben een gemiddeld gewicht van 190 g en zijn rond van vorm. In de loop van de rijping wordt de gele basiskleur van de appel steeds meer overschaduwd door de donkerrode dekkende kleur, zodat de vruchten bij volledige rijping prachtig donkerrood worden gepresenteerd. De echte sensatie van ‘Baya Marisa’ is natuurlijk het duidelijk roodgekleurde vruchtvlees van de appel. Dit kan niet alleen overtuigen door zijn kleur, maar ook qua smaak: het middelgrote, stevige en knapperige vruchtvlees wordt als bijzonder aromatisch en scoort met een middelhoog zuurgehalte (8 g/l), wat de ‘Baya Marisa’ een aangenaam zure smaak geeft. Dit onderscheidt het ras duidelijk van andere roodvleesappelrassen, die vaak extreem zuur smaken.
Overigens: de kleur van de roodvlezige appelrassen is zeker niet ongezond. De rode kleur van ‘Baya Marisa’ wordt namelijk veroorzaakt door zogenaamde anthocyanines, die alleen in de schil van andere appelsoorten voorkomen. Deze kleurstoffen werken als radicalenvangers in ons lichaam en beschermen zo onze cellen. Tegelijkertijd beschermen de anthocyanines ook het vruchtvlees van de appel tegen oxidatie, zodat deze ook na langdurig contact met de lucht nauwelijks bruin begint te worden. De verhoogde vorming van anthocyanines maakt de ‘Baya Marisa’ niet alleen mooier, maar ook gezonder.
Baya Marisa appel: bijzondere kenmerken in teelt en verzorging
Veel tuinders worden afgeschrikt om speciale appelrassen te telen omdat ze veel zorg verwachten tijdens de teelt. Bij het planten van een Baya Marisa-appelboom hoef je je eigenlijk geen zorgen te maken: het ras blijkt vrij eenvoudig te kweken. De ‘Baya Marisa’ laat een gemiddelde tot sterke groei zien, meestal in een vroeg stadium, afhankelijk van de basis maar slechts een hoogte van ongeveer 2 tot 2,5 meter en heeft een centrale tak met platte zijtakken Aan. Door de teelt als kleingekroonde fruitboom wordt de ‘Baya Marisa’ vaak als trellis of spindelstruik opgekweekt. Dit maakt dit ras niet alleen interessant voor grootgrondbezitters, maar ook voor degenen die kleinere tuinen beheren. De appelboom Baya Marisa staat voor zijn groei het liefst op een zonnige standplaats met losse, goed doorlatende grond.
De eerste bloesems van de boom openen al in april, daarom is hij slechts beperkt geschikt in gebieden met een hoog risico op late vorst.
De bloemen van de ‘Baya Marisa’ doen op geen enkele manier onder voor haar vruchten en maken indruk met hun felroze tot rode kleur. Hoewel de 'Baya Marisa' als zelfbestuivend wordt beschouwd, is het de moeite waard om een andere appelboom als bestuiver in de buurt te kweken om de opbrengst te verhogen. Geschikte rassen zijn bijvoorbeeld ‘Pilot’, maar ook ‘Piros’ en ‘Rubinetta’ - in ruil daarvoor is Baya Marisa ’, met zijn bloemen, ook een goede bestuiver voor tal van appelrassen. Al in het tweede jaar levert de 'Baya Marisa' regelmatige en hoge opbrengsten op, dus het is het beste om een Het uitdunnen van het hangende fruit dient te gebeuren om voldoende ontwikkeling van de resterende vruchten mogelijk te maken garantie. Dit betekent dat er uiterlijk in het stadium ter grootte van een hazelnoot zoveel vruchten van de boom moeten worden verwijderd dat er op het einde nog maar een of twee appels per tros overblijven. Al met al blijkt de ‘Baya Marisa’ een uiterst gezonde appelboom te zijn, die niet geheel schurftresistent is, maar slechts licht vatbaar is voor appelschurft en minder vatbaar voor echte meeldauw.
Oogsttijd en gebruik van de roodvlezige appel
Vanaf eind september is de Baya Marisa appel eindelijk klaar om geplukt te worden en tegelijkertijd ook klaar voor consumptie. Bij het kiezen van het juiste pluktijdstip is echter een zeker instinct vereist, vooral in de koude herfst: Als je de variëteit ‘Baya Marisa’ te vroeg plukt, is deze vaak nog niet helemaal rijp en smaakt hij heerlijk boos. Als de temperatuur echter onder de 2°C daalt, kan er schade door de kou ontstaan. Door zijn licht zure smaak is de Baya Marisa appel uitstekend geschikt voor directe consumptie en als tafelappel. Zelfs mensen met een allergie kunnen zich verheugen op de aromatische smaak van de appel: dankzij het hoge fenolgehalte wordt het ook door veel mensen met allergieën goed verdragen.
Het rode vruchtvlees komt goed tot zijn recht bij het bakken en koken: de rode kleur ook blijft tijdens de verwerking behouden, de ‘Baya Marisa’ is bijzonder geschikt voor decoratieve taarten of Gebak. Maar ook de productie van sap of gelei met een decoratieve rode kleur zijn stokpaardjes van ‘Baya Marisa’. Als u de appel echter niet rechtstreeks kunt verwerken, hoeft u zich geen zorgen te maken. Zal de Apple goed bewaard, hij is zonder problemen tot begin december houdbaar. Ook hier is het belangrijk om niet onder de grens van twee graden te gaan, want in tegenstelling tot andere appels zou de ‘Baya Marisa’ daardoor koudeschade oplopen.
Hebben wij uw interesse gewekt voor roodvlezige appelrassen? Een ander ras met gekleurd vruchtvlees presenteren we in ons artikel over het appelras 'rode maan' voordat.