Rode, bruine en witte uien: teelt en variëteiten

Uien zijn er in verschillende vormen, kleuren en maten. Wij van Plantura laten je de beste uienrassen zien en tips voor het kweken ervan in de tuin.

Het zal sommigen misschien verbazen, maar anderen vermoeden het al: de ui (Allium cepa) behoort tot het preigeslacht. De term "ui" kan een beetje verwarrend zijn in het Duits, omdat het in dit geval beide betekent zowel het type plant als het uiendeel van de plant, dat verantwoordelijk is voor de opslag van voedingsstoffen en vocht dient.

Er is op een bepaalde manier iets mysterieus aan de ui. Enerzijds is hun oorsprong nog niet opgehelderd, anderzijds zijn er geen echte wilde vormen meer te vinden. De soort die het meest verwant is aan de ui komt uit het huidige Iran en Turkmenistan. Uit opgravingen is echter gebleken dat uien al meer dan 4000 jaar specifiek worden geteeld. Zo is de ui een van de oudste groenteplanten die de mens kent. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ui erg gevarieerd is.

Synoniemen: Bolle, huisui, tuinui, tafelui, keukenui, zomerui, ui

Uien kweken in de tuin

De ui is een populaire plant in je eigen tuin. De teelt is succesvol, de oogst is overvloedig en de aromatische uien kunnen eigenlijk door elke hobbykok worden gebruikt.

Vooral zandleemgronden en lössgronden zijn populair bij uien. Over het algemeen moet de grond voor de teelt goed worden losgemaakt. Het is essentieel om ervoor te zorgen dat u niet te veel stikstof in de bodem brengt. Ook mag er geen verse mest worden toegevoegd.

Uien kunnen worden gezaaid of gepind. We krijgen steeds de vraag of het echt mogelijk is om de ui al eind februari te zaaien. Een volmondig ja! is het antwoord. Want de uienzaden ontkiemen al bij slechts enkele graden boven nul. Om ziekten te voorkomen, moeten bollen worden gezaaid met een afstand van 10 cm tussen de planten en 25 cm tussen de rijen. worden aangesloten). In klimatologisch gunstige streken worden plantuien al in de herfst geplant. Als het klimaat wat ruwer is, moet je wachten tot half mei.

Bemesting is meestal niet nodig als de grond goed is voorbereid. Terwijl je de grond voor de aanplant losmaakt, ben je al bezig met een portie goed opgeslagen compost. Als je overdrijft met stikstofbemesting, woekert het groen van de ui. Dit vertraagt ​​​​de vorming van de ui echter aanzienlijk.

Gedetailleerde stapsgewijze instructies vindt u hier: Uien telen: zaai-, verzorgings- en oogsttijd.

Uienrassen

De ui is zeer gevarieerd. Voor botanici is dit niet verwonderlijk, aangezien de ui veel verwante soorten kent en sinds het menselijk denken is gekweekt.

Een uitgebreid artikel over alle gangbare uiensoorten vindt u hier: Uien: de juiste rassen kiezen om te telen.

Oogst en bewaar uien

Met uitzondering van de lente-uitjes worden alle uien geoogst zodra de bladeren van kleur veranderen en beginnen te verwelken. Afhankelijk van de standplaats en variëteit kan de oogst plaatsvinden tussen juli en september. Als je uien gebruikt in plaats van zaden, kun je over het algemeen iets eerder oogsten. Bij het oogsten worden de uien voorzichtig uit de grond getild. Het blad moet ook intact blijven. Als het weer droog is, moeten de uien nog een paar dagen buiten in de zon rijpen. droog. Gedurende deze tijd haalt de ui nog steeds ingrediënten uit de bladeren. Als het blad helemaal droog is, kunnen de bollen aan het blad worden gehangen. Als alternatief kunt u ook de bladeren verwijderen. Uien moeten droog, niet te koud en vooral in het donker bewaard worden. Op een goede bewaarplaats kun je goede bewaarsoorten bewaren tot de oogst in het volgende jaar. Als vuistregel geldt: hoe laat rijper en steviger de ui, hoe makkelijker hij te bewaren is.

Ui: ingrediënten en gebruik bij het koken

De ingrediënten van uien zijn al lang onderwerp van controversiële discussies. Aan de ene kant is de ui niet bijzonder rijk aan vitamines. Het bevat echter wel enkele mineralen zoals kalium, calcium en magnesium. Het positieve effect van uien op de mens zou vooral te danken zijn aan hun zwavelhoudende verbindingen. Deze zouden een antibacteriële werking hebben, daarom zou de consumptie van rauwe uien in de volksgeneeskunde verkoudheid verlichten. De ui bevat ongeveer 30 kcal per 100 gram.

De ui kan op veel manieren gebruikt worden in de keuken. Het is een essentieel bestanddeel van soepgroenten en is lekker in salades of als topping op brood. Aangebraden en geroosterd, worden ze vaak geserveerd met kaasspätzle of met ui gestoofd vlees. Als topping voor een biefstuk of burger kan de ui ook worden gebakken en vervolgens worden gekonfijt.

Plagen en ziekten

Uien groeien overwegend gezond en robuust. Soms schimmelziekten zoals de valse meeldauw de planten aanvallen. Belangrijk hierbij is een goed doorlatende grond die wateroverlast voorkomt. De planten mogen ook niet te dicht bij elkaar worden geplaatst. Zo kunnen ziektes sneller overslaan en drogen de planten niet sneller uit na regenval. De uienvlieg is echter belangrijker dan valse meeldauw. Deze gebruiken de groenten als voedingsbodem voor hun kroost. Hierdoor wordt de ui gegeten. Dit maakt het voor bederfelijke stoffen gemakkelijker om binnen te dringen. De ui begint dan vaak te rotten. Als je de nakomelingen niet aankunt, kunnen ze een paar weken later hun eigen eieren leggen. Een tweede generatie van de plaag valt dan vaak de weinige overgebleven planten aan. Een beschermend net is bijzonder nuttig als tegenmaatregel. Dit zou de uien naadloos moeten bedekken van april tot mei.

De volgende producten hebben zich in onze tuin bewezen:

• Neudorff - Atempo koper-champignonvrij: Injecties tegen veel schimmelziekten; milieuvriendelijk en niet gevaarlijk voor bijen.
• NEUDORFF - Vrij van paddenstoelen, rozen en groenten: Gewasbeschermingsmiddel dat gunstig is voor nuttige organismen en geen risico vormt voor bijen met zeer goede langetermijneffecten
• NEUDORFF ongediertebeschermingsnet: Beschermt uw planten betrouwbaar tegen ongedierte

Een populaire variant van de keukenui is Sjalot. We geven een overzicht van de teelt, het ras en de oogst van de preifamilie.