Als u op zoek bent naar een ongecompliceerd en natuurlijk gezond appelras voor uw tuin, dan is de 'Rijnse Krummstiel' precies de juiste keuze voor u. We presenteren het oude appelras en geven tips over teelt, verzorging en oogst.
De ‘Rijnse Krummstiel’ is een oud Duits ras dat door zijn algemene robuustheid en veelzijdigheid perfect is voor de moestuin. Wil je deze ongecompliceerde en smaakvolle appel echter verwelkomen in je tuin, dan moet je vanwege de sterke groei voldoende ruimte hebben of regelmatig een schaar gebruiken.
inhoud
- Rijnlandse boef: profiel
- Geschiedenis en oorsprong
- Kromme appel: kenmerken, smaak en uiterlijk
- Teelt en verzorging van het appelras ‘Rheinischer Krummstiel’
- De appel oogsten en gebruiken
Rijnlandse boef: profiel
| fruit | middelgroot tot groot; Groenachtige tot citroengele basiskleur met een troebele tot felrode dekkende kleur |
| smaak | sappig, zoet wijnzuur, aromatisch |
| Opbrengst | hoog en regelmatig |
| Oogst tijd | vanaf oktober |
| Rijp om van te genieten | sinds december |
| Houdbaarheid | heel goed; houdbaar tot mei |
| groei | aanvankelijk sterk, later matig sterk |
| klimaat | geeft de voorkeur aan warme locaties en een zeeklimaat; verdraagt ook grote hoogten |
| Ziekten en plagen | vatbaar voor echte meeldauw op ongunstige locaties |
Geschiedenis en oorsprong
Over de geschiedenis van de ‘Rijnse Krummstiel’ is niet veel bekend. Verschillende bronnen zijn het erover eens dat het ras meer dan 200 jaar oud moet zijn en ergens tussen Keulen en Bonn is ontstaan. In 1828 werd de ‘Rijnse Krummstiel’ voor het eerst pomologisch beschreven door Adrian Diel (* 1756, † 1838), de grondlegger van de pomologie in Duitsland. Tegenwoordig wordt het ras vaker in Stiermarken aangetroffen, wat waarschijnlijk te wijten is aan het feit dat het het heersende klimaat bijzonder goed verdraagt.
Kromme appel: kenmerken, smaak en uiterlijk
De ‘Rijnse Krummstiel’ is middelgroot tot groot van formaat en kan verschillende vormen aannemen: Mal is Eenzijdig verdikt, soms eivormig, tonvormig, bolvormig en afgeplat of anders cilindrisch kegelvormig. De basiskleur van de fijne, matglanzende schil is bij rijpheid groengeel en wordt later citroengeel. Aan de zonzijde of aan de gehele vrucht ontstaat een onvolledige, troebele of felrode, gestreepte of gevlamde dekkende kleur.
De naam van het ras wordt verklaard met een blik op de stengelkuil. Het is smal en heeft vaak een vlezige neus die de dikke, knoopachtige, korte steel opzij duwt. Het vruchtvlees onder de dunne schil is bij rijpheid nog groengeel en zeer stevig; naarmate het rijpt, wordt het bijna wit. Met zijn vrij fijne textuur, het sappige mondgevoel en de aromatische, zoetzure smaak, is het vruchtvlees zeer delicaat. Zelfs wanneer niet gebeten, straalt de vrucht een merkbare, zoete geur uit.
Teelt en verzorging van het appelras ‘Rheinischer Krummstiel’
Het appelras 'Rheinischer Krummstiel' is een goede keuze voor veel moestuinen: het stelt geen hoge eisen aan de bodem. Dit kan humus, leemachtig of wat zwaarder en kleirijker zijn. Alleen extreem lichte en zanderige gronden mogen over een groot oppervlak worden verspreid met veel rijpe compost of hoogwaardige potgrond zoals onze turfvrije Plantura biologische universele aarde worden verbeterd. Warme locaties hebben de voorkeur, maar grotere hoogten, bijvoorbeeld op de zuidwest- of zuidoostelijke hellingen, worden goed verdragen. Het ras ‘Rheinischer Krummstiel’ houdt van een hogere luchtvochtigheid en gedijt daarom bijzonder goed in een zeeklimaat.
De groei van de 'Rheinsichen Krummstiels' is sterk in de jeugd, later middelsterk. Ongeacht de leeftijd vertakt deze variëteit zich slecht. Af en toe een snede om het ontkiemen van zijknoppen te veroorzaken, is daarom aan te raden. Zo ontstaat altijd jong vruchthout. Met de leeftijd wordt de kroon van ongesneden "Rijnse kromme stengels" breed bolvormig en sterk overhangend. Dit ziet er bijzonder pittoresk uit, maar maakt de bomen wel ongeschikt voor straatbomen. Ook bij het maaien in de tuin kan de kroon hinderlijk zijn. Dit groeigedrag suggereert ook dat het ras af en toe moet worden gesneden.
Het oude ras kan extensief gecultiveerde boomgaarden verrijken als een hoge stam op zijn eigen wortels of geënt op zaailingbases, waar het bijna aan zijn lot kan worden overgelaten. Als halve of kwart stam of als struikboom kan de ‘Rijnse boef’ ook goed gebruikt worden Integreer een huistuin: voor dit doel moeten middelsterke groeibases zoals M7 of M4 worden gebruikt zullen. De inspanning voor het knippen is dan iets belangrijker.
De bloei van de ‘Rijnse boef’ verschijnt midden laat tot laat, duurt lang en is ongevoelig voor vorst. De rassen ‘Berner Rosenapfel’, ‘zijn goede bestuivers’Cox oranje‘,’ Croncels ’,’ Danziger Kantapfel ’en de‘Gouden Parmane‘.
Heel praktisch is dat de appels van het ras lang aan de boom hangen en pas na de eerste nachtvorst op de grond vallen. Als de boom zich eenmaal op zijn groeiplaats heeft gevestigd, draagt hij rijkelijk en regelmatig, zo niet te radicaal door één Appelboom knippen uit fysiologisch evenwicht wordt gehaald.
De robuuste 'Rijnse Krummstiel' is slechts licht vatbaar voor appelschurft maar kan op locaties met veel ochtenddauw gemakkelijk worden aangetast door echte meeldauw.
De appel oogsten en gebruiken
De ‘Rijnse Krummstiel’ kan vanaf oktober worden geoogst en bewaard. Pas in december is hij echter helemaal klaar voor consumptie. Bij bewaring op een koele, licht vochtige plaats - bijvoorbeeld in een aarden kelder - is dit ras tot ver in mei houdbaar. Tijdens de bewaring wordt het vruchtvlees zachter maar niet mals en ontwikkelt het zijn volle aroma. Dankzij de stevige schil kan de appel ook probleemloos verzonden worden. Het wordt gebruikt als tafelappel, om mee te koken of als most.
Een prima combinatie voor de wat ruimere huistuin zijn de ‘Rijnsche scheve steel’ en de eveneens vrij groeikrachtige en zeer smakelijke ‘Cox oranje‘. Ten eerste bevruchten de rassen elkaar en ten tweede is de ‘Cox Orange’ eetrijp tussen oktober en november.
