inhoudsopgave
- 7 inheemse kikkersoorten
- Gemeenschappelijke kikker (Rana temporaria)
- Kleine Eetbare Kikker (Pelophylax Lessae)
- Boomkikker (Hyla arborea)
- Heidekikker (Rana arvalis)
- Zeekikker (Pelophylax ridibundus)
- Behendige kikker (Rana dalmatina)
- Vijverkikker (Pelophylax kl. esculentus)
- Veel Gestelde Vragen
Kikkers zijn een kenmerkend onderdeel van de lokale fauna en vertegenwoordigen een grote verscheidenheid aan soorten. 7 soorten kikkers zijn inheems in Duitsland, die in dit artikel aan u worden gepresenteerd.
In een notendop
- Verschillende gekleurde kikkers
- meestal groen of bruin
- schokkerige voortbeweging
- gladde, vochtige huid
- zijn onder bescherming
7 inheemse kikkersoorten
Op het eerste gezicht lijken kikkers vrij veel op elkaar, maar als je beter kijkt, zie je duidelijke verschillen, bijvoorbeeld in grootte of kleur. Dit geldt ook voor deze kikkersoorten die inheems zijn in Duitsland.
Gemeenschappelijke kikker (Rana temporaria)
| synoniemen | Maart kikker, doop kikker |
| verdeling | Noord- en Centraal-Europa zonder IJsland naar Siberië en Kazachstan, in Zuid-Europa alleen in Noord-Italië, Spanje en Griekenland |
| leefgebied | klein stilstaand en stromend water, ondiep, zonnig, na vermeerdering heesters, struiken, kleine bomen, heide, stadsparken en tuinen |
| hoogte | 7 tot 11 cm |
| Basiskleuring | geelbruin, roodbruin, zwartbruin, vrouwtjes met gele buik en rode marmering, mannetjes met grijswitte buik |
| sjabloon | Onregelmatige zwarte vlekken, donkere neusstrepen tot aan het trommelvlies, donkerbruine slaapvlek, achterpoten donkere dwarsstrepen |
| lichaamsvorm | stompe snuit, hielbulten klein en zacht, 2 duidelijk herkenbare klierruggen op de rug |
| reproductieve tijd | februari tot maart |
| verkering oproep | diep grommen of grommen |
| Paaien | 1.000 tot 4.400 eieren, paaiklonten kunnen enkele vierkante meters beslaan |
| voedsel | Spinnen, insecten, pissebedden, slakken en meer zelden kleine zoogdieren |
| Beschermingsstatus | strikt beschermd volgens de Federale Natuurbeschermingswet (BNatSchG), beschermd in heel Europa onder de Habitatrichtlijn |
Opmerking: Hoge boetes in het bereik van vier tot vijf cijfers kunnen worden verwacht als tamme kikkers worden gevangen, verwond of gedood omdat ze onder natuurbescherming staan.
Kleine Eetbare Kikker (Pelophylax Lessae)
| verdeling | Centraal-Europa en Noord-Italië tot Rusland, in Duitsland niet in kustgebieden |
| leefgebied | klein stilstaand water, rijk aan vegetatie, heide, vijvers, vijvers, sloten, tuinvijvers |
| hoogte | 5,5 tot 6,5 cm (vrouwtjes), 4,5 tot 5,5 cm (mannetjes) |
| Basiskleuring | grasgroen, zwartbruin, groengeel (bij mannetjes tijdens de paartijd) |
| sjabloon | bruin of zwart gespikkeld, lichtgroene bovenbelijning, witte stemzakjes |
| lichaamsvorm | spitse snuit, rode klierruggen, korte onderbenen, grote hielbulten met een ronde vorm |
| reproductieve tijd | Begin maart tot eind juli of begin augustus |
| verkering oproep | spinnend, heel stil |
| Paaien | 600 tot 3.000 eieren in totaal, afgezet in kleine paaibrokken met een paar honderd eieren |
| voedsel | gek zijn, Insecten, wormen, slakken, kleine zoogdieren |
| Beschermingsstatus | strikt beschermd volgens BNatSchG, beschermd in heel Europa volgens de Habitatrichtlijn |
Boomkikker (Hyla arborea)
| verdeling | Centraal-Europa behalve Italië en Zuid-Frankrijk tot Zuid-Zweden, via Turkije tot de Kaspische Zee, ontbreekt in het Verenigd Koninkrijk en Ierland |
| leefgebied | rietrijk stilstaand water, na het paaiseizoen alluviale bossen, hagen, stadsparken, tuinen en houtige planten |
| hoogte | 3 tot 5 cm (vrouwtjes iets groter) |
| Basiskleuring | intens groen, geelgrijze onderzijde |
| sjabloon | donkere strepen van het trommelvlies over de zijkant van het lichaam naar de dijen |
| lichaamsvorm | stompe snuit, grote klankblaas, iets ronder zoals andere kikkers, vingers met plakschijfjes |
| reproductieve tijd | Half april tot juni |
| verkering oproep | "Äpp", met tussenpozen van 15 tot 30 oproepen |
| Paaien | 30 tot 100 in misvormde paaiballen |
| voedsel | Insecten, spinnen |
| Beschermingsstatus | strikt beschermd volgens BNatSchG, beschermd in heel Europa volgens de Habitatrichtlijn |
Heidekikker (Rana arvalis)
| verdeling | Centraal-Europa zonder Frankrijk, Noord-Europa zonder Noorwegen, via Rusland naar Siberië |
| leefgebied | Moren, moerassen, natte weiden, moerasbossen, permanente nattigheid noodzakelijk |
| hoogte | 5 tot 8 cm (vrouwtjes groter) |
| Basiskleuring | licht- of donkerbruin, mannetjes vaak licht hemelsblauw tot blauwpaars tijdens de paartijd, witte buik |
| sjabloon | roodbruin of zwart gevlekt, donkerbruine slaapvlek, lichte rugband, zwart gemarmerde flanken, patroon kan sterk variëren |
| lichaamsvorm | korte en spitse snuit, vrij slank, witgerande klierkammen, harde hielbult, gewelfd, hoog |
| reproductieve tijd | Maart tot eind april |
| verkering oproep | "Uog", doet denken aan een borrel |
| Paaien | 500 tot 3.000 eieren, slechts één kuitbal per vrouwtje met een sterk wisselend aantal eieren, wordt wel eens verward met ander kikkergebroed |
| voedsel | Insecten, spinnen, pissebedden, wormen, slakken, duizendpoten en dubbele peulen |
| Beschermingsstatus | strikt beschermd volgens BNatSchG, beschermd in heel Europa volgens de Habitatrichtlijn |
Zeekikker (Pelophylax ridibundus)
| verdeling | Centraal- en Oost-Europa, de Balkan, het Midden-Oosten en Centraal-Azië, afwezig in Duitsland in het Mecklenburg Merenplateau |
| leefgebied | Meren, uiterwaarden, moerassen, leven het hele jaar door in en rond het water |
| hoogte | 10 tot 16 cm (vrouwtjes beduidend groter) |
| Basiskleuring | groen of bruin, lichte buik |
| sjabloon | groene bovenbelijning, binnenkant dijen wit en zwart gemarmerd, boven- en onderkant donker gevlekt |
| lichaamsvorm | Puntige en lange snuit, zeer lange benen, kleine hielbulten met een platte vorm |
| reproductieve tijd | april tot juni |
| verkering oproep | sterke "oäk" om het territorium te verdedigen, paringsroep een melodische "eck-keck-keck-keck-keck" |
| Paaien | tot 16.000 eieren, paaiballen onder het wateroppervlak |
| voedsel | Insecten, wormen, spinnen, andere kikkers en hun kikkervisjes |
| Beschermingsstatus | speciaal beschermd volgens BNatSchG en BArtSchV |
Behendige kikker (Rana dalmatina)
| verdeling | Frankrijk door Centraal-Europa naar Turkije en de zuidelijke Zwarte Zee, in Duitsland alleen in Zuid-Duitsland, Midden-Duitsland, de Lüneburger Heide en de eilanden Rügen en Darß |
| leefgebied | Bosweiden, gemengde bossen en bosranden met veel stilstaand water |
| hoogte | tot 6,5 cm (mannetjes), tot 9 cm (vrouwtjes) |
| Basiskleuring | lichtbruin, grijsbruin, roodbruin, geelwitte buik |
| sjabloon | Driehoekige slaapvlek, benen met donkerbruine dwarsbanden |
| lichaamsvorm | spitse snuit, slanke, lange ledematen, sterk geprononceerde klierkammen |
| reproductieve tijd | Februari tot april, vroeger dan andere kikkersoorten |
| verkering oproep | Ongeveer 12 seconden lang "gewogen... gewogen... gewogen", vrij stil |
| Paaien | 400 tot 1.800 eieren, in een waterdiepte van 5 tot 40 cm, afgezet op takken, wortels en andere delen van planten |
| voedsel | Insecten, wormen, slakken |
| Beschermingsstatus | strikt beschermd volgens BNatSchG, beschermd in heel Europa volgens de Habitatrichtlijn |
Opmerking: De behendige kikker doet zijn naam eer aan, want hij kan van 100 tot 200 cm springen. Hij springt het verst van alle inheemse kikkersoorten.
Vijverkikker (Pelophylax kl. esculentus)
| verdeling | Frankrijk dwars door Midden-Europa naar Rusland, is afwezig in Friesland, minder vaak in hoge en lage bergketens |
| leefgebied | uitsluitend stilstaand water, zonnig, veel begroeiing |
| hoogte | tot 9 cm (mannetjes), tot 11 cm (vrouwtjes) |
| Basiskleuring | grasgroen, witte buik |
| sjabloon | lichtgroene middenlijn, buik gemarmerd grijs of zwart gevlekt, rug donker gevlekt |
| lichaamsvorm | uitgesproken glandulaire richels, spitse snuit, slank, hielbulten anders uitgesproken |
| reproductieve tijd | mei tot juni |
| verkering oproep | duidelijk geknetter of gekakel, vrij luid, uitgesponnen |
| Paaien | tot 1.000 eieren, in kleinere paaiballen |
| voedsel | Insecten, wormen, slakken, schaaldieren, libellenlarven |
| Beschermingsstatus | speciaal beschermd volgens BNatSchG en BArtSchV |
| bijzonderheden | Hybride van zeekikker en kleine poelkikker, kenmerken van één oudersoort kunnen overheersen |
Veel Gestelde Vragen
Behoort de brulkikker tot inheemse kikkersoorten?
Nee, de Noord-Amerikaanse brulkikker (Rana catesbeiana) is een geïntroduceerde soort die sporadisch voorkomt in Baden-Württemberg en Noordrijn-Westfalen. Exemplaren die als huisdier werden gehouden, werden achtergelaten en vervolgens gereproduceerd. Brulkikkers worden als een gevaarlijke neozoon beschouwd omdat ze inheemse kikkers verdringen.
Hoe luid kwaken kikkers?
Kikkers zijn te herkennen aan hun karakteristieke gekwaak, dat lang aanhoudt, vooral tijdens de voortplantingsperiode, en onaangenaam luid kan zijn. Afhankelijk van het type kunnen volumeniveaus tot 90 dB worden bereikt, wat overeenkomt met een grasmaaier of een startende motorfiets. Om deze reden worden kikkers in de tuinvijver vaak als vervelend ervaren.
Welke andere kikkers komen oorspronkelijk uit Duitsland?
Naast de inheemse kikkers zijn er 5 paddensoorten (Bufonidae) en 2 paddensoorten (Bombina) die je in Duitsland kunt vinden. Padden kunnen gemakkelijk worden onderscheiden van kikkers door hun wrattige huid en robuustere lichaamsbouw. Deze eigenschappen gelden ook voor padden, alleen zijn ze kleiner dan padden en hebben ze een felgekleurde buik.