De productie van klonen maakt deel uit van het dagelijks leven in de plantenwereld. Ook de zogenaamde vegetatieve vermeerdering kan het leven van de hobbytuinier vergemakkelijken.
Vegetatieve voortplanting is ook bekend als "aseksuele" of "aseksuele" voortplanting. De plantenorganismen planten zich voort zonder de zaden die het gevolg zijn van bemesting. Bij de normale voortplanting van bloeiende planten via zaden - ook als generatieve, duidt seksuele of seksuele voortplanting aan - een mannelijk stuifmeel ontmoet een vrouw Eicel. Als deze twee componenten met elkaar compatibel zijn, kan bevruchting plaatsvinden en kan een plant opgroeien uit het resulterende zaad. Bij vegetatieve vermeerdering daarentegen ontstaat uitsluitend uit delende cellen van de moederplant een nieuwe plant: geheel zonder bloei, bevruchting en zaadvorming. Hierdoor is het genetisch materiaal van de nakomelingen identiek aan dat van de moederplant. De vegetatieve reproductie creëert zo klonen. Wat geclassificeerd is als een absoluut taboe voor dierlijke organismen, doen planten dat zelfs in de natuur. Bepaalde soorten hebben specifieke mechanismen ontwikkeld waarmee ze zich vegetatief kunnen voortplanten en niet langer voor hun nageslacht hoeven te zorgen door de vorming van zaden.
inhoud
- Vegetatieve reproductie in planten
-
Vegetatieve vermeerdering: voorbeelden
- Uitlopers en verzakkingen
- Mossing
- Uitlopers / Kindel
- Knollen en uien
- In vitro vermeerdering
- Wortelstok divisie
- Stekken
- Afwerking
- Vegetatieve vermeerdering - planten programmeren zichzelf
- Basis voor het hergroeien van groenten
Vegetatieve reproductie in planten
Voor de tuinier is dit in veel opzichten van groot voordeel. Met behulp van vegetatieve vermeerderingsvormen kan hij of zij gericht een plant met bijzondere eigenschappen klonen en vermeerderen. Ook kost het vegetatief vermeerderde planten doorgaans veel minder tijd om bijvoorbeeld te bloeien of vrucht te dragen dan voor planten vermeerderd uit zaad. En als bepaalde planten geen zaden ontwikkelen of maar heel langzaam ontkiemen, biedt vegetatieve vermeerdering een eenvoudige en snelle manier om dit probleem te omzeilen.
In de tuinbouwproductie wordt deze vorm van vermeerdering echter meestal alleen toegepast als het absoluut niet werkt via seksuele vermeerdering door zaaien. De ongeslachtelijke voortplanting van planten betekent doorgaans aanzienlijk hogere kosten voor de tuinman dan wanneer de plant via zaden wordt vermeerderd.
Vegetatieve vermeerdering: voorbeelden
Er zijn veel verschillende vormen van vegetatieve voortplanting. Niet elke plant kan op elke willekeurige manier vegetatief worden vermeerderd. En niet alle vormen komen in de natuur voor, want soms maken mensen gebruik van de capaciteiten van de plant en dwingen ze te klonen. Daarom hier een kort overzicht van voorbeelden van vegetatieve voortplanting en wanneer de verschillende vormen voorkomen:
uitloperenZinklood
Hier worden individuele scheuten in de richting van de aarde vastgebonden en ofwel volledig in de aarde verzonken (uitlopers) of slechts op één punt met de aarde in contact gebracht, zodat de punt van de scheut rechtop uit de aarde lijkt (dalend). Wortels vormen zich op het punt van de scheut dat in contact is met de grond. In het geval van het zinklood leidt dit tot een zelfstandige plant. Uitlopers ontkiemen aanvankelijk, scheuten schieten uit de grond en uit een afgedankte scheut kunnen verschillende onafhankelijke planten tevoorschijn komen.
voorbeeld: Hazelnoten, Haworthia
Mossing
Een scheut van een plant is opzettelijk verwond. Op de juiste plaats wordt vochtig mos in huishoudfolie gewikkeld. Wortels vormen zich op het geblesseerde gebied en na een tijdje kan de scheut onder de nieuw gevormde wortels worden afgesneden. De scheut kan nu zichzelf voeden en leven als een onafhankelijke plant.
voorbeeld: Als alternatief voor stekken wanneer de scheuten te verhout zijn.
Uitlopers / Kindel
Lopers worden ook wel stolons genoemd. Zijscheuten ontwikkelen zich vanuit de moederplant. Deze eindigen in een aparte plant die ook wortel schiet. De zijsporten kunnen boven- of ondergronds lopen.
voorbeeld: Aardbei (bovengronds)
Knollen en uien
Knollen zijn verdikte plantenorganen zoals wortels of ondergrondse scheuten. Enerzijds dienen ze voor de opslag van belangrijke stoffen en anderzijds kan uit elke knol een plant ontstaan. Hetzelfde geldt voor uien. Botanisch gezien is dit een gecomprimeerde scheut met verdikte, lage bladeren. De meeste bolgewassen produceren zelf zogenaamde dochterbollen, die kunnen uitgroeien tot zelfstandige planten.
voorbeeld: Aardappel (knol), keukenui (ui)
In vitroVermenigvuldiging
De zogenaamde in vitro vermeerdering wordt in de biotechnologie veel toegepast in gespecialiseerde bedrijven. Planten worden gekweekt uit jonge, vooral actief delende cellen of ander weefsel. "In vitro" betekent "in het glas" en beschrijft het proces van het kweken van de planten uit de kleine delen van de plant. Deze worden gebruikt op bepaalde substraten, die eventuele ontwikkelingsstoffen bevatten, in een geklimatiseerde ruimte met nauwkeurig gedefinieerde omstandigheden. Deze methode is veelbelovend, maar helaas veel te tijdrovend voor de hobbytuinier.
Als de exacte omstandigheden bekend zijn die een soort nodig heeft in een in vitro kweek, kan elke soort met deze methode worden vermeerderd.
Wortelstok divisie
Sommige planten vormen zogenaamde wortelstokken. Dit zijn ondergrondse schietbijlen. De wortelstokken met wortels worden vaak gebruikt. Omdat de ondergrondse scheuten ook knoppen hebben waaruit scheuten kunnen ontstaan, is het mogelijk om de wortelstok van een plant te verdelen en er meerdere nieuwe maar identieke planten van te maken.
voorbeeld: Frambozen
Stekken
Afzonderlijke bladeren, toppen van scheuten of delen van de stengelas kunnen van een plant worden genomen. Bij plaatsing in het substraat ontwikkelen zich uit deze stekken zelfstandige planten. Hier geldt hetzelfde: niet elke stekmethode werkt voor elke plant. Stekken zijn de belangrijkste vegetatieve vorm van vermeerdering: als er een moederplant beschikbaar is, kan deze vaak gemakkelijk, relatief snel en veelbelovend door stekken worden vermeerderd.
Voorbeelden: diverse kruiden
Afwerking
Zogenaamd enten is ook een manier van ongeslachtelijke voortplanting. De afwerking zelf is onderverdeeld in verschillende vormen. Over het algemeen wordt een deel van een felbegeerde plant, die niet eenvoudig via andere vormen van vermeerdering te verkrijgen is, op een zogenaamde basis geënt. Onderstammen zijn meestal gemakkelijk te kweken met zaden of te vermeerderen met stekken. Een ander voordeel van de onderstam kunnen bepaalde groeikenmerken of ziekteresistentie zijn, die de felbegeerde te enten variëteit niet kan aantonen. De plantdelen die op de basis worden geënt zijn bijvoorbeeld delen van de scheut (enten) of alleen losse knoppen die in de bast van de basis worden geplant (budding).
Voorbeelden: Fruitbomen, komkommers, tomaten
Er zijn andere vormen van vegetatieve vermeerdering die kunnen worden gemaakt, afhankelijk van het type plant. Het belangrijkste voor tuinieren in je eigen tuin is ongetwijfeld dat Voortplanting via stekken. In het volgende zullen we deze ongeslachtelijke voortplanting nader bekijken.
Vegetatieve vermeerdering - planten programmeren zichzelf
Dat uit afgesneden delen van planten gemakkelijk nieuwe, zelfstandige planten kunnen ontstaan, is een grote eigenaardigheid in de natuur. Het is mogelijk omdat de planten cellen als het ware kunnen herprogrammeren. Ongeacht welke functie het voorheen had, of de cel nu tot een blad, scheut of wortel behoorde, het kan zijn functie vergeten en onderdeel worden van een nieuw, totaal ander weefsel.
Bij het vermeerderen van stekken is dit te zien aan het feit dat er plotseling nieuwe wortels uit de scheut komen groeien, hoewel er geen cellen aanwezig zijn die ook maar in de buurt komen van iets met wortels hebben. Dit fenomeen staat ook bekend als de "totipotentie" van levende plantencellen. Hoe jonger de cellen, hoe beter deze herprogrammering van plantencellen meestal werkt.
Basis voor het hergroeien van groenten
De vegetatieve vermeerdering is dus ook de basis van de Hergroeit - d.w.z. de hergroei - van groenteresten. Zo kan er gemakkelijk een teentje uit de knoflook gehaald worden en in de grond gedrukt worden. Met een beetje tijd zal er een nieuwe knoflookbol groeien. Maar ook de kruiden uit de vensterbank in de keuken zijn met een beetje handigheid zelf te maken en voor de pittige voorziening kan gezorgd worden.
De perfectie van hergroei van groenteresten wordt bereikt wanneer de afgesneden bovenste delen van de plant worden verwijderd ananas of Koolraap worden gerecycled. Deze delen van de spruit kunnen ook gewoon in het substraat in plaats van in de GFT-bak. Als deze goed en gelijkmatig vochtig wordt gehouden, zullen er na verloop van tijd wortels ontstaan uit het snijvlak in het substraat en zal er een nieuwe plant groeien. Hetzelfde geldt voor salades. Als het onderste, niet echt eetbare deel van de krop sla in een goed vochtig substraat wordt geplaatst, ontstaat er weer een krop sla.
In principe is het echter belangrijk om ervoor te zorgen dat het materiaal voor de vegetatieve vermeerdering niet te lang in de hoek blijft staan. Hoe langer de opslag, hoe meer energie er wordt afgevoerd en niet meer beschikbaar is voor de ontwikkeling van een nieuwe dochterplant. Op een gegeven moment is het weefsel niet langer vitaal genoeg om te regenereren en tot succesvolle ongeslachtelijke voortplanting te leiden.
Nieuwsgierig? Probeer het dan zelf eens! Deze 10 planten kunnen gemakkelijk worden vermeerderd door stekken.