Zuring planten, verzorgen en verspreiden

Als eetbaar wild kruid maakt zuring niet alleen indruk met zijn zure, frisse smaak, maar is ook populair bij rupsen.

De zuring is inheems in Centraal-Europa en kan worden gebruikt als geneeskrachtig kruid. Hoe je deze veelzijdige plant moet verzorgen en hoe je zuring gebruikt, lees je hier. Ook presenteren we de belangrijkste soorten en variëteiten en laten we zien hoe zuring vermeerderd kan worden.

Herken zuring: bladeren, bloemen en eigenschappen

De zuring behoort tot het geslacht van dok (Rumex) in de duizendknoopfamilie (Polygonaceae). Als men van zuring spreekt, is het meestal de weidezuring (

Rumex Acetosa) betekende. Er zijn echter andere soorten zuring, die in de volgende sectie worden gepresenteerd. De kruidachtige plant is ook bekend als Sauerlump of Suurampfere en kan tot 100 cm hoog worden. Typisch zijn de pijlvormige bladeren, die ook gegeten kunnen worden. Zoals de naam al doet vermoeden, smaken ze licht zuur. De bladeren, die verder op de stengel zitten, zijn minder pijlvormig en meer langwerpig. De zuring bloeit van mei tot augustus en presenteert zijn vrij onopvallende, kleine en rode bloemen. De meerjarige struik vormt elk jaar opnieuw bloemen, daarom wordt de zuring ook wel vaste plant genoemd. De zuring is over de hele wereld te vinden, hoewel hij in Amerika als neofiet is ingeburgerd.

Verwarring van zuring: Er zijn enkele planten waarmee je de zuring kunt verwarren. Deze omvatten vooral andere soorten dok, wat niet tragisch is. Daarnaast lijken de bladeren van de zuring op die van de gevlekte aronskelk (maculatum aronskelk) vergelijkbaar. Vlak voor de bloei, als alleen de bladeren er nog zijn, moet je de plant goed bekijken. Als je echter goed kijkt, heeft de giftige aronskelk afgeronde pijlpunten aan de onderkant van het blad. Je herkent zuring aan het feit dat de bladeren op dit punt puntig zijn. Daarnaast bloeit de aronskelk eerder en vertoont hij al in april en mei zijn zuigervormige bloeiwijze.

De mooiste soorten en variëteiten van zuring

Naast de veldzuring, ook wel grote zuring genoemd, zijn er nog enkele andere soorten zuring die een zure smaak hebben en geschikt zijn voor consumptie.

• kleine zuring (Rumex acetosella): Zoals de naam al doet vermoeden, is dit dok niet zo hoog als de weidezuring: slechts ongeveer 40 cm hoog. De bladeren zijn ook kleiner en hebben opvallende puntige uiteinden aan de onderkant.

• Groenteplukker (Rumex patientia): De groenteplukker smaakt minder zuur en heeft een vergelijkbare smaak als spinazie. Het komt oorspronkelijk uit Azië en Oost-Europa.

• Bloedvat (Rumex sanguineus): Met zijn rood geaderde bladeren is het Bloedvat, ook wel rode zuring genoemd, een echte blikvanger in de tuin. Het blad is milder van smaak dan dat van veldzuring.

• Gewone zuring (Rumex rugosus): Deze soort wordt tot 120 cm groot en is een cultuurplant. De bladeren zijn wat dikker en groter dan at Rumex Acetosa.

Zuring planten: locatie en zaaien

Bij het planten van de zuring moet de plaats aan enkele voorwaarden voldoen. De zuring staat het liefst op een zonnige standplaats en wortelt in vochtige, diepe, zure en voedselrijke grond.

Vanaf april kunt u de zuring direct in de tuin zaaien. Optioneel kan deze vanaf maart in huis naar voren worden gehaald. Aangezien het een Lichte ziektekiemen je moet de zaden slechts licht aandrukken en ze niet met aarde bedekken. Temperaturen van rond de 15°C zijn ideaal voor kieming. Voor het zaaien kunt u het beste potgrond gebruiken, later moeten de kleine plantjes dan in voedselrijke grond met een lage pH-waarde geplant worden. De onze is hier bijvoorbeeld geschikt voor Plantura bio-zure bodemdie de zuring met zijn pH-waarde tussen 4 en 6 optimale omstandigheden biedt. Onze biologische grond is ook geproduceerd met gereduceerde turf en kan zowel in het bed als in de pot worden gebruikt.
We raden aan om in een kuip of verhoogd bed te planten. Zuring kan zich door uitlopers verspreiden en is door de diepe wortels nauwelijks te verwijderen. Als je hem in het bed wilt zaaien, houd dan een afstand van ongeveer 40 cm tussen de planten aan, omdat de zuring vrij bossig wordt.

De zuring heeft een hoge behoefte aan voedingsstoffen. Omdat het ook voor consumptie wordt gebruikt, kun je het beste een organische meststof gebruiken, zoals de onze Plantura organische universele meststof, worden gebruikt. Het bevat alle belangrijke voedingsstoffen die planten nodig hebben om te groeien en voorziet de zuring gedurende een lange periode van voedingsstoffen. Deze komen geleidelijk vrij in de bodem zodat er geen overtollige voedingsstoffen zijn. Vooral in verhoogde bedden of in potten moeten voedingsstoffen regelmatig worden aangevuld door middel van bemesting.

tip: Je kunt de zuring ook in de halfschaduw planten, dan blijft de plant wat kleiner en smaken de bladeren milder.

Kun je zuring in een pot planten?

Zuring in een pot houden is niet alleen mogelijk, het wordt zelfs aanbevolen - bijvoorbeeld om het op het balkon te planten. Omdat ze wortels ontwikkelt tot 150 cm lang, moet de pot behoorlijk groot zijn. Ook een grotere plantenbak of eentje verhoogd bed zichzelf aanbieden. De planter doet het het beste op een zure en voedselrijke grond zoals de onze Plantura bio-zure bodem gevuld om aan de behoeften van zuring te voldoen.

Goede verzorging van zuring

Afgezien van het regelmatig gebruik van water en kunstmest heeft de zuring nauwelijks onderhoud nodig. We laten u kort zien wat belangrijk is.

Water geven, knippen en bemesten

Omdat hij de voorkeur geeft aan vochtige grond, is het belangrijk om de zuring water te geven als het niet regelmatig regent. Vooral in de zomer heeft hij voldoende water nodig om goed te groeien. Regenwater is ideaal vanwege het lage kalkgehalte.

Voor een rijkere oogst kun je de bloemvoet verwijderen. Hierdoor blijft er meer energie over voor de vorming van verse bladeren. Maar ook bijen en andere insecten hebben baat bij zuringbloemen. Snijd het dok ongeveer drie keer per jaar terug, zodat het weer vers ontspruit. Laat de jonge bladeren in het midden.

Zuring heeft een hoge behoefte aan voedingsstoffen en moet daarom regelmatig worden bemest. Een keer per jaar kan hiervoor een slow-release meststof zoals de onze worden gebruikt Plantura organische universele meststof worden gebruikt. Het wordt gewoon licht in de grond gewerkt en gaat dan lang mee. Gebruikt u liever een vloeibare meststof, dan dient u één keer per maand een beetje mest door het gietwater te mengen. Hier is bijvoorbeeld de onze Plantura biologische bloemenmest die veel belangrijke voedingsstoffen bevat voor een overvloedige oogst.

Veelvoorkomend ongedierte op zuring

Hoewel het eigenlijk een robuuste plant is, kan het voorkomen dat de zuring besmet raakt met ongedierte. Dit zijn de meest voorkomende ziekten en plagen:

• Bladvlekkenziekte (Cercospora beticola): Deze ziekte veroorzaakt door een schimmel is te herkennen aan de bruine en zwarte vlekken op de bladeren. Aangetaste bladeren moeten worden afgesneden en de plant moet naar een andere locatie worden getransplanteerd. Omdat de meerjarige organen een jaar in de grond kunnen blijven, geen dok of rode biet (Beta vulgaris) en geen snijbiet (Beta vulgaris sbsp. vulgaris) worden geplant.
• Groene zuringkever (Gastrophysa viridula): Deze kever eet gaten in zuringbladeren. De kevers moeten regelmatig worden verzameld. Ook de oranje eitjes aan de onderkant van het blad worden verwijderd.

Vermenigvuldiging

Allereerst kan de zuring zich heel goed zelf voortplanten. Het kan zich zowel door vegetatieve vermeerdering als door zelfzaaien snel in de tuin verspreiden. Je kunt het fruit ook zelf verzamelen en de zuringzaden zaaien zoals hierboven beschreven. De vruchten rijpen tussen juni en augustus en moeten worden geoogst voordat ze vanzelf opengaan. Je kunt de uitlopers ook gebruiken om de zuring te vermenigvuldigen. Zuring verspreidt zich sterk vegetatief, dus je kunt de dochterplanten eenvoudig opgraven, knippen en verplanten. Dit is niet altijd gemakkelijk omdat de zuring diepe wortels ontwikkelt. Als de wortels beschadigd zijn, worden er meestal nog meer uitlopers gevormd.

Is zuring winterhard?

Zuring is winterhard en vereist geen speciale bescherming. Als meerjarige vaste plant ontspruit hij elk jaar uit zijn sterke wortels.

Zuring bestrijden: hoe kom je er vanaf?

Zuring is een inheemse wilde plant en heeft smakelijke bladeren. Het dient ook als voederplant voor de rupsen van sommige vlinders. Wil je hem toch uit de tuin halen, houd er dan rekening mee dat dit vanwege de wortels een lastige klus kan zijn. Verwijder de bloeiwijzen regelmatig zodat de dok zich niet verder kan uitspreiden. Graaf bovendien alle storende planten samen met hun wortels op.

Is zuring giftig of eetbaar?

Zuring is een wilde eetbare plant en kan op dezelfde manier als spinazie worden gebruikt. Het wordt zelfs gebruikt als geneeskrachtig kruid bij maagproblemen. Het bevat echter oxaalzuur, waarvan het gehalte toeneemt met de leeftijd van de bladeren. Bladeren die rood worden, bevatten al een hoog gehalte aan oxaalzuur en mogen niet meer worden geoogst. Zuring is in grote hoeveelheden giftig voor kinderen en kan braken en diarree veroorzaken. Overmatige hoeveelheden oxaalzuur zijn een belasting voor de nieren. Vooral zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, moeten er daarom voor zorgen dat ze niet te grote hoeveelheden zuring consumeren om hun kind te beschermen. Mensen met nierproblemen moeten het liever niet consumeren. Zuring is geen probleem voor huisdieren zolang het niet in grote hoeveelheden wordt geconsumeerd.

Oogsten en gebruiken van zuring

De zuring moet voor eind juni worden geoogst, anders komt er te veel oxaalzuur in de bladeren. Jonge en verse bladeren zijn meestal het mildst en meest verteerbaar en kunnen continu worden geoogst. Je kunt de bladeren rauw of gestoomd bereiden, de zuring gedraagt ​​zich net als spinazie en geeft het eten een zure, bittere toets. Zuring is ook een integraal onderdeel van de beroemde Frankfurter groene saus. Maar hij smaakt ook heerlijk in een wilde kruidensalade, in kruidenboter of kwark, of als hoofdrolspeler in Russische zuringsoep met aardappelen en eieren.

Is zuring gezond?

Omdat het naast oxaalzuur veel vitamine C bevat, wordt zuring als gezond en verteerbaar beschouwd. Er wordt zelfs gezegd dat het helend is voor maagaandoeningen. De bitterstoffen die erin zitten stimuleren de spijsvertering. Bovendien wordt het geacht het bloed te zuiveren en in het algemeen de vitaliteit te bevorderen. Ook de vitamines B1, B2, B6 en vitamine E zitten in zuring.

Het is ook licht zuur van smaak en heel gezond Citroenverbena. We laten zien hoe je ze kunt planten, verzorgen en gebruiken.