Zilvervisjes: Hoe ontwikkelen zilvervissen zich? Waar kom je vandaan?

Als er een klein, zilverkleurig iets door je woonruimte zoeft, is het waarschijnlijk een zilvervisje waar je zo snel mogelijk vanaf wilt. Maar wat is dat precies? Hoe ontstaan ​​zilvervissen? En vooral: hoe komen de vreemde wezens het huis binnen? Het volgende artikel geeft precieze antwoorden op deze vragen.

Zilvervisjes in een kort portret

Er zijn wereldwijd ongeveer 425 verschillende soorten vissen - een daarvan is de zilvervis. Alle vissen behoren tot een speciaal geslacht van insecten, dat in vakjargon bekend staat als een zygentoma. Deze enorme soort heeft de aarde naar schatting 300 miljoen jaar bewoond. Dit maakt de vis een van de oudste dieren op onze planeet. Het leven van een zilvervis duurt gemiddeld twee tot vijf, soms zelfs zes, zeven of acht jaar.

Optische eigenschappen

Zilvervissen zijn plat, vleugelloos insecten

met opvallend lange, draadachtige en aanraakgevoelige antennes aan de uiteinden van de buik en buik. Het belangrijkste kenmerk is echter de dichte schilfering, die de volwassen dieren hun glanzende zilveren uiterlijk geeft. Verder hebben zilvervissen kleine complexe ogen. Het menselijke gezichtsorgaan kan dat van zijn kleine tegenstanders echter niet waarnemen. Over klein gesproken: zilvervisjes, inclusief hulpstukken, kunnen tot 22 millimeter lang worden.

Informatie box, de belangrijkste kenmerken op een rij:

• Schaalkleur: glanzend zilver
• Frontbevestiging: 2 tastsystemen
• achterste appendix: 3 staarten
• Lengte zonder opzetstukken: ca. 1 cm
• Lengte met opzetstukken: ca. 2,2 cm

juiste naam

Een kwestie van de juiste naam

Als je het heel voorzichtig opvat, is het verkeerd om zilvervisje zilvervisje te noemen. De wezens zijn immers niet toegewezen aan de waterdieren, maar aan de insecten. Gezien de zwemachtige bewegingen van de insecten is het echter duidelijk dat we het over vissen hebben.

De wetenschappelijke naam van de zilvervis is Lepisma saccharina - en het zegt alles: vertaald in het Duits, betekent de term zoiets als "suikergast". In feite toont het kleine dier grote interesse in alles wat suiker bevat. Maar niet alleen…

Manier van leven van de zilvervis

De manier van leven van zilvervisjes

Mensen vinden zilvervisjes walgelijk en hebben liever niets met de insecten te maken. Toch is het niet ongebruikelijk dat de dieren privékamers binnensluipen om daar hun dagelijkse leven uit te voeren. Dit laatste bestaat in wezen uit foerageren, eten en voortplanten.

Wat zilvervissen eten?

Het menu van zilvervisjes is verrassend divers. Naast de genoemde suikerhoudende voedingsmiddelen, waarderen de wezens ook zetmeelrijke stoffen verschillende dingen waarvan je waarschijnlijk nooit zou denken dat ze erin geïnteresseerd zouden zijn verslinden. Het gaat dan om dode huisstofmijten, resten van andere insecten en schimmels, maar ook om menselijke huidcellen en haren. De vissen knabbelen ook graag aan textiel en papier. In tegenstelling tot de meeste andere levende wezens, kunnen ze cellulose verteren.

Wanneer een zilvervis bijvoorbeeld een T-shirt “grijpt” dat al eeuwen op de bodem van de wasmand ligt en al heel lang niet meer heeft genoten van machinale reiniging, hij schraapt het oppervlak van de met zijn kleine mondstuk Kledingstuk. Als je plotseling kleine zwarte sporen van uitwerpselen of gelige verkleuring op het shirt ontdekt, geeft dit aan dat er een visje aan het werk was.

Zorg ook goed voor je boeken of andere belangrijke papieren. Het materiaal is letterlijk gevonden voedsel voor de insecten. Opnieuw "knagen" ze het oppervlak ervan en grazen het letterlijk. Meestal knabbelen de vissen aan de inkt van de printer, maar soms moeten de gekleurde vlakken er ook aan geloven.

Nuttig om te weten: Als het niet vooraf door mensen wordt vernietigd, kan een volwassen Lepisma-saccharina meer dan 300 dagen zonder voedsel overleven - dat is bijna een heel jaar.

Vorming van zilvervissen

De vorming of reproductie van zilvervisjes kan het best worden beschreven met de bijvoeglijke naamwoorden "gedetailleerd", "indirect" en "risicovol". In het donker openen de insecten het paargedrag. Het mannetje begint met een soort dans. Als gevolg hiervan rennen het mannetje en het vrouwtje opgewonden rond.

Het mannetje pakt zijn sperma in een kleine bundel en deponeert het min of meer weerloos op de grond - hij bouwt er gewoon een web van zijden draden overheen. Vervolgens lokt hij zijn vrouwtje dicht bij de zaadbundel (spermatofoor). De zilveren visdame schuift onder het zijden web door en pakt de waardevolle lading op met haar eierdispenser (ovipositor). De eigenlijke bevruchting vindt dan plaats in het vrouwtje.

Tijdens hun voortplantingsfase legt de zilvervisvrouw 50 tot 150 lichtbruin gekleurde eieren. Pas uitgekomen vissen hebben nog niet de typische zilverkleurige schubben. Ze lijken meer op donkergrijs tot zwart. Pas na de derde vervelling wordt de metaalachtige glans zichtbaar. Een zilvervisje is geslachtsrijp na ongeveer de achtste vervelling. Daarna vinden er nog tot vier vervellingen per jaar plaats omdat de insecten continu een klein beetje groeien.

Interessant: De huid die tijdens de groei afgeworpen wordt, dient ook als voedsel voor de zilvervisjes.

Afhankelijk van de omgeving ontwikkelen de pasgeborenen zich binnen vier maanden tot drie jaar tot volwassen, geslachtsrijpe zilvervisjes. In een normaal huishouden duurt het proces ongeveer een jaar. Zilvervissen ondergaan overigens geen metamorfose in engere zin (transformatie van de larvale vorm naar het volwassen stadium) en planten zich voort tot ze sterven.

Voorwaarden voor een gelukkig zilvervisjesleven

Silverfish kan de beschreven werkzaamheden niet onder alle omstandigheden uitoefenen. Er moet eerder aan bepaalde voorwaarden worden voldaan. Alleen dan hebben de dieren de kans om gelukkig te eten en zich succesvol voort te planten.

Warmte als essentiële factor

Warmte is een essentiële factor voor de vorming en overleving van zilvervisjes. De temperatuur moet tussen de 20 en 30 graden Celsius zijn. Anders wordt het te koud voor de insecten en voelen ze zich niet lekker.

Het belang van vocht

Warmte alleen is echter niet voldoende. Daarnaast hebben de zilvervissen een relatieve luchtvochtigheid nodig van 80 tot 90 procent. Met betrekking tot bijvoorbeeld de papierhonger betekent dit dat je je geen zorgen hoeft te maken over je goed beschermde boeken in kasten en (droge) planken.

Alleen producten die lange tijd open in een vochtige omgeving hebben gelegen of beschadigde bindingen vertonen, irriteren de beestjes. Het principe kan ook op kleding worden toegepast. Zilvervisjes negeren verse, droge was in een schone kast. Ze zijn alleen enthousiast over kledingstukken die in vochtige streken hun bestaan ​​uitstrekken.

Voorkeurskamers

Voorkeursruimten van de insecten

Bovenstaande voorwaarden en culinaire voorkeuren zorgen ervoor dat zilvervissen goede leefomstandigheden kunnen vinden in verschillende kamers die door mensen worden bewoond. Bovenal zijn dit natuurlijk de vochtige ruimtes - d.w.z. de badkamer en het toilet, als deze apart en goed verwarmd moeten worden gehuisvest. Ook de keuken wordt gretig verkend. Daar blijven de insecten het liefst onder de koelkast.

Hoe komen ze in kamers?

Zo komen de insecten het huis binnen

Oké, dus zilvervissen voelen zich op hun gemak in menselijke gebieden. Maar hoe komen ze zelfs een huis of appartement binnen?

Scheuren en spleten in oude gebouwen

Door hun kleine formaat hebben zilvervissen weinig moeite om te komen waar ze heen willen. Ze passen gemakkelijk door kleine scheuren, spleten en lekken in het metselwerk, die vooral in oude gebouwen veel voorkomen.

Ramen en deuren

Soms doen ze het als mensen en krijgen ze toegang tot privékamers via openstaande deuren of ramen. Daar bekijken ze de situatie en besluiten op basis van het beschikbare voedsel of het de moeite waard is om nog wat langer te blijven.

Zilvervis kolonie

Oprichting van een kolonie zilvervissen

Als de inspectie positief is, nestelen de zilvervissen zich in de kamers en broeden ze. Er ontstaat een zilvervissenkolonie. Reageer dan uiterlijk als je je woning op termijn niet wilt delen met insecten. Praktische tips over geschikte huismiddeltjes om van de vis af te komen, vindt u hier.

Bestrijd zilvervisjes met huismiddeltjes

Het gedrag van zilvervisjes

Zilvervissen bewonen gewoonlijk pijpen en waterleidingen. Deze gebieden zijn vochtig en warm - en bieden daardoor de insecten optimale leefomstandigheden. Ze gaan meestal alleen de kamers van het appartement of huis binnen als ze overdag voldoende warme, vochtige hoeken en donkere kieren als schuilmogelijkheden ontdekken. Over donkere scheuren gesproken: zilvervisjes zijn sombere dieren. Ze schuwen het licht en maken de kamers meestal pas in de late avonduren, 's nachts en vroeg in de ochtend onveilig.

Vijanden van de visvertegenwoordigers

De zilvervis heeft niet alleen mensen als vijanden die absoluut van ze af willen. Ook de Lepisma saccharina kan niet goed overweg met de gewone oorworm (Forficula auricularia). Daarnaast loopt de zilvervis altijd het risico opgegeten te worden door een spin.