Gele biet kweken en verzorgen

Gele biet smaakt milder en zoeter dan hun rode verwanten. We laten je zien hoe je gemakkelijk gele bieten kunt kweken, oogsten en gebruiken in de tuin.

Voor veel mensen hoort de klassieke rode biet in de herfst op tafel. Haar zusje, de gele biet, voegt een kleuraccent toe. Hoe het verschilt van de rode biet, hoe je hem kweekt en gebruikt in je eigen tuin, lees je in dit artikel.

Gele biet: profiel en kenmerken

De gele biet (Beta vulgaris subsp. vulgaris) heeft veel namen. Niet alleen de twee spellingen "gele bieten" en "gele bieten" zijn correct, maar ook de aanduiding "gouden biet". Vanuit botanisch oogpunt is gele biet een variant van de Biet, Net als andere gecultiveerde bieten, is het een vossenstaartplant (Amaranthaceae). Maar het wordt ook vaak toegewezen aan de groep van de ganzenvoetfamilie (Chenopodiaceae), die er deel van uitmaakt.

De gele biet komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied, waarschijnlijk uit Noord-Afrika. De Romeinen verspreidden het 2000 jaar geleden van daaruit over het hele Romeinse Rijk en kwamen zo ook naar Duitsland. De intense kleuren van de huidige rassen, zowel gele, rode als witte bieten, komen van cultivars. Ze verschillen grotendeels van de wilde vorm, de wilde biet.

Er zijn veel overeenkomsten tussen rode en gele biet, maar ook enkele verschillen. Afgezien van het duidelijke kleurverschil smaken de bieten van de gele biet meestal veel zoeter dan die van de rode. Bovendien "bloedt" rode biet niet tijdens de verwerking. De bieten kunnen rond, plat of lang, cilindrisch zijn. De schil is erg dun, maar het vruchtvlees is sappig en knapperig.
De bladeren van de gele biet zijn langwerpig-eivormig en vormen een 15 tot 30 cm lange bladschijf. Ze zijn gerangschikt in een rozet en groeien direct uit de biet. Het weelderige groen lijkt op de rode biet, maar de bladeren van de gele biet hebben gele nerven. De randen hebben de neiging om te worden gebobbeld met de leeftijd. Gele biet is een tweejarige, kruidachtige plant die in het eerste jaar de raap- en bladrozet ontwikkelt en in het tweede jaar een bloeiwijze van ongeveer 1,5 meter hoog. De vijfvoudige bloemen zijn hermafrodiet en worden bestoven door de wind.
Omdat de biet direct aan de wortelhals wordt gevormd door de scheut en de plantwortel, groeit hij grotendeels buiten de grond. Er wordt een diepe penwortel gevormd om water en voedingsstoffen te leveren, er zijn nauwelijks zijwortels.

Gele bietenrassen

De meest populaire soorten gele biet zijn:

• 'Burpees Gouden': Intense sinaasappelschil, lichtgeel vruchtvlees; zeer productief en snelgroeiend; goed om rauw of in een smoothie te gebruiken, maar ook om te koken, bakken of braden; fruitig-milde smaak, vrij zoet.
• 'Durf F1': Sinaasappelschil, goudgeel vruchtvlees; winstgevend; grote bieten bevatten veel suiker, waardoor ze bijzonder geschikt zijn om te bakken, jonge blaadjes zijn ideaal om toe te voegen aan salades; vooral zoete smaak.
• "Gouden Oog": Lichtoranje schil, goudgeel vruchtvlees; Rapen worden zeer gelijkmatig rond; goed voor verse consumptie of voor inblikken; mild-zoete, aardse smaak.

Gele biet kweken

De gele biet is een vrij weinig veeleisende plant. De locatie moet diep zijn omdat het penwortels vormt. Alleen zware gronden blijken ongeschikt voor de teelt van gele biet, omdat de ontwikkeling van de bieten beperkt is. Volle zon is een voordeel voor een goede ontwikkeling, maar gedeeltelijk beschaduwde plaatsen worden ook geaccepteerd. Tijdens de begroeiing is een constante, goede watervoorziening belangrijk. Borium- of mangaantekorten kunnen optreden op locaties met een te hoge pH. Een boriumtekort is te herkennen aan kreupele, hartvormige bladeren, terwijl een mangaantekort zich manifesteert door slechte groei en necrose. U kunt dergelijke gebreksverschijnselen echter voorkomen door niet direct voor het kweken van gele biet te kalken.

De gele biet is ideaal voor de teelt van gemengde gewassen. De overige planten mogen echter niet te hoog worden om de laagblijvende gele bieten niet van het licht te beroven. bieslook (Allium schoenoprasum), Koolraap (Brassica oleracea var. gongyloden) of radijs (Raphanus sativus var. sativus) zijn bijvoorbeeld zeer geschikt. Voor vruchtwisseling in de tuin is het van belang dat er vooraf geen andere ganzenvoet- of vossenstaartplanten op het gebied staan, omdat dit tot overdracht van ziekten kan leiden. De ganzenvoet- of vossenstaartplanten omvatten andere bietenvariëteiten, spinazie (Spinacia oleracea) of de suikerbiet (Beta vulgaris var. altissima).

Aangezien bij temperaturen onder de 7°C de plant steeds meer kan uitlopen, groeit de plant dus vroeg in dikte Als de biet afbreekt en begint te bloeien, mogen de gele bieten pas van half april tot ongeveer half juli worden gezaaid zullen. De ontkieming van de gele bietenzaden begint pas rond de 7 à 9°C. Een fleece is een goede bescherming tegen individuele nachtvorst. Afhankelijk van het ras kan er drie tot vier maanden na het zaaien geoogst worden.
Het zaaien gebeurt direct in het bed. Hiervoor moeten de zaden met een afstand van 15 tot 25 cm tussen de afzonderlijke planten en met een Een afstand van 10 cm tussen de rijen gezaaid en daarna ongeveer een tot twee vingerbreedtes met aarde bedekt. Wil je eerder oogsten, dan kun je de gele bietenzaden vanaf maart voorkiemen en vanaf half april de jonge plantjes in het bed brengen. Een voedselarme potgrond als de onze is geschikt voor voorteelt Plantura biologische kruiden- en zaadcompost, omdat dit de groei van een gezond en dicht wortelstelsel bevordert. Alle voedingsstoffen die belangrijk zijn voor de jonge plant zitten in precies de juiste hoeveelheid en zorgen voor een optimale ontwikkeling. De jonge planten kunnen in mei geplant worden met een iets grotere plantafstand, met ongeveer 20 tot 30 cm tussen de planten en 10 cm tussen de rijen.

Tip: De zaden zitten van nature in wat bekend staat als een bal van vier zaden. Dit is ook het geval als je de zaden koopt. De wat duurdere zaadbanden zijn een uitzondering, hier zijn de zaden al geïsoleerd. Als gele bieten in een bol worden gezaaid, moeten ze later worden gescheiden, anders wordt het te smal voor de individuele bieten.

In onze Plantura groentekweekset Naast vier andere kleurrijke groenten bevat het ook zaden voor de Rainbow Mix' rode biet. In de set vindt u ook alle materialen die u nodig heeft om te zaaien, zodat u zonder problemen bieten kunt telen.

Verzorging van gele biet

Als de zaden zijn ontkiemd en te smal zijn, moeten ze mogelijk worden gescheiden. Dit zorgt ervoor dat elke biet voldoende ruimte heeft om te groeien. Tijdens de groei is het voldoende om de gele biet regelmatig water te geven. Voor een gelijkmatige groei moet de grond constant vochtig zijn, maar wateroverlast moet worden vermeden. Bemesting van de gele biet is mogelijk op arme locaties, maar moet met mate gebeuren.

Let op bij gele biet wat betreft nitraat:

• Blad- en bietengroenten zoals geel en rode biet, maar ook sla en spinazie, accumuleren nitraat, een vorm van stikstof, in de bladeren.
• Een te hoge inname van nitraat wordt vermoed schadelijk te zijn voor de gezondheid. Daarom moeten de groenten alleen met mate worden geconsumeerd.
• Jonge kinderen lopen meer risico omdat hun magen nog niet volledig ontwikkeld zijn. Eet daarom niet te veel gele biet en andere blad- en bietgroenten.
• In de avond oogsten heeft als voordeel dat het nitraatgehalte in de bladeren lager is dan in de ochtend.
• Om de overmatige stikstofopname te beteugelen, dient minerale stikstofbemesting te worden vermeden. Een voornamelijk organische meststof, zoals de onze, is beter geschikt Plantura biologische tomatenmest, die voldoet aan de hoge kaliumbehoefte van gele bieten.

Oogst en opslag

Gele bieten kunnen vroeg geoogst worden vanaf eind juli tot in de winter als ze vroeg gezaaid worden. Hiervoor is een graafvork of een kleine schep geschikt, om de aarde rond de bieten iets los te maken. Daarna kunnen ze eenvoudig worden uitgetrokken en overtollige grond wordt er gemakkelijk afgeslagen. Er moet een restant van de grond op de biet blijven, omdat dit de houdbaarheid verlengt. De wortel kan eenvoudig ongeveer drie centimeter onder de biet worden afgedraaid. De bladeren blijven aan de bieten.

De gele biet kan dan vers gegeten worden of bewaard worden. Opslag kan in een erfpachtcanon of in een met zand gevulde bak in de tuin of kelder. Temperaturen van 0 tot 1°C zijn het meest geschikt, want dan is opslag de hele winter mogelijk. Er is ook de mogelijkheid om de gele biet gewoon in de grond te laten zitten totdat je klaar bent om hem te gebruiken. Als alternatief kan het ook worden ingekookt en zo voor een langere tijd bewaard.

Smaak en ingrediënten van gele biet

De smaak van gele bieten is intens en aromatisch. Het lijkt erg op dat van rode biet, maar een beetje zoeter. De gele kleur wordt veroorzaakt door het caroteenpigment.
Gele biet bevat veel ijzer, kalium en ook vitamine B en heeft een hoog foliumzuurgehalte. Deze ingrediënten maken gele biet gezond en ondersteunen de lever en galblaas. Er wordt ook gezegd dat het ontstekingsremmende en stemmingsverhogende effecten heeft.

Bereid gele biet: rauw en gekookt

Er zijn talloze recepten voor gele biet - ze kunnen op dezelfde manier worden bereid als rode biet. Je kunt ze rauw of gekookt eten en van de blaadjes een heerlijke gele bietensalade maken. Het is belangrijk dat niet alle bladeren van een plant worden geplukt. Anders moet de plant veel energie steken in nieuw blad in plaats van de bieten te laten groeien.
De biet smaakt bijzonder lekker rauw als carpaccio, maar je kunt hem ook frituren tot frites, stomen, bakken of koken. Je kunt de gele biet ook drinken, als sapje of in een smoothie. De bietensoep is niet voor niets een klassieker, maar de gele bietensoep is hier net zo geschikt voor.

Heb je nog de juiste kruiden nodig voor een heerlijke gele bietensoep? Lees hier alles Peterselie kweken en oogsten.