Zijn oorboeren gevaarlijk of zelfs giftig?

De kleine bruine kevers zijn al eeuwenlang interessant voor de mensheid. Oorpince-nez (Dermaptera) zien er een beetje gevaarlijk uit met hun kleine tang op de buik. Veel mensen, vooral kinderen, zijn nogal angstig als ze de oorkruiper tegenkomen. Ze zijn meestal 's nachts in het wild te vinden. Soms kunnen er enkele exemplaren in huis verdwalen. Vaak rijst de vraag of oorpuistjes gevaarlijk of giftig zijn?

Oor pince-nez

Oorwormen zijn ook algemeen bekend als oorwormen. Wereldwijd zijn er ongeveer 1.700 verschillende soorten. Slechts 30 van hen wonen in Europa. In Duitsland komt de "gewone oorworm" (Forficula auricularia) het meest voor. De kleine insecten kunnen, afhankelijk van hun geslacht, tussen de 12 en 17 millimeter groot worden en kunnen roodbruin tot zwart van kleur zijn. Je lichaam is verdeeld in drie ledematen:

• Kop met scherpe monddelen, twee antennes en ogen
• Borst met vleugels
• Buik met twee scharen (Ceri) en gele poten

Opmerking: Oorwormen behoren tot de vliegende insecten. Er zijn echter maar een paar soorten die echt kunnen vliegen. Afhankelijk van het type zijn de vleugels ofwel volledig ontwikkeld of zo ver terug dat ze niet meer kunnen vliegen.

In de regel zijn de meeste voorvleugels sterk teruggetrokken en de achtervleugels zijn opgevouwen onder het chitinepantser en zijn niet zichtbaar. De klauwen op de buik zijn in verschillende mate gebogen bij mannelijke en vrouwelijke dieren. Ze dienen om aanvallers af te weren en prooien te vangen. Daarnaast zijn ze ook erg behulpzaam bij het paren om de partner vast te houden. Vliegende soorten kunnen hun achtervleugels openen met behulp van de tang.

Overdag zelden zichtbaar

In de regel zijn de kleine insecten extreem nachtdieren. Overdag zijn ze nauwelijks te zien. Tenzij ze werden gewekt in hun schuilplaatsen. Oorcrawlers houden van een beschutte, smalle en enigszins vochtige plaats. Hier voelen ze zich bijzonder op hun gemak en in het voorjaar leggen de vrouwtjes op deze plek eieren en in het najaar de jonge dieren. Bij voorkeur als schuilplaats dienen

• Stapels kreupelhout en bladeren
• kleine scheurtjes in takken
• Openingen tussen boom en schors
• Maar ook gaatjes onder stenen
• holle perzikstenen

Opmerking: Oorboeren zijn ook erg familiaal. Nadat de eieren zijn gelegd, wordt het broed zorgvuldig verzorgd, zoals alleen bekend is van honingbijen in het insectenrijk. Zonder deze broedzorg zouden de eieren niet kunnen overleven.

Zijn oorboeren gevaarlijk?

Rond deze kleine insecten is al eeuwen een legende gegroeid. Om deze reden werden oorboeren ook als zeer gevaarlijk voor mens en dier beschouwd en in sommige gevallen ook giftig. Volgens de overlevering geloofden mensen dat de kleine kevers in de Dringde de gehoorgang van de slaper binnen en vernietigde het trommelvlies en hun eitjes met hun pincet liet vallen. Dit is natuurlijk maar bijgeloof, want pakkende deuntjes hebben daar simpelweg de kracht niet voor. Integendeel, ze zijn ook voor mensen en huisdieren volkomen onschadelijk en veruit niet giftig. Zelfs een klein beet van de oorpince-nez is volkomen ongevaarlijk, niet gevaarlijk of giftig en doet niet eens echt pijn. De insecten verdedigen zich alleen op deze manier als ze zich bedreigd voelen.

Opmerking: Oorknijpers kunnen hun afscheidingen tot 10 cm op hun vijanden schieten. Er is echter geen gezondheidsrisico. Het is niet giftig.

Feit is echter dat ze in de middeleeuwen als medicijn werden gebruikt. Om dit te doen, was het noodzakelijk om de dode insecten tot poeder te malen. Het werd toen gebruikt voor oorpijn, doofheid en gehoorverlies. Nou, het succes is zeker twijfelachtig.

Handige tuinhulpjes

Onder biologische boeren en natuurlijk hobbytuiniers zijn pakkende deuntjes zeker nuttige tuiniers. Je favoriete eten bestaat voornamelijk uit bladluizen, het kleine, lichtgroene ongedierte aan de onderkant van het blad of op de bloemen en bloemknoppen van verschillende planten, zoals rozen. Als een plant er eenmaal mee besmet is, wordt het sap er letterlijk uit gezogen. Grote schade kan optreden zonder controle. Naast meikever, kunnen oorkruipers nu een natuurlijke controlemethode zijn. In de schemering gaan de kleine insecten dan op jacht. Maar niet alleen bladluizen zijn hun favoriete voedsel, maar ook

• Fruitmotteneieren
• Mijten
• Webmotten
• Paddenstoelenvlechten
• Zeewier
• Echte meeldauwpaddestoelen

Er moet echter ook op worden gewezen dat de Dermaptera schade kan veroorzaken in de fruit- en wijnbouw. Fruit met een zachte schil zoals

• Kersen
• Perziken
• Druiven en
• pruimen

staan ​​op hun menu. Ze worden ook heel vaak aangetroffen in gegeten fruit, bijvoorbeeld appels. Deze vruchten zijn echter meestal verrot of eerder beschadigd. Oorwormen kunnen zelf niet in harde fruitschillen dringen. Meestal gebruiken ze de tunnels van de rupsen van de fruitmot.

Omdat oorkruipers zich soms voeden met organisch afval, schimmels en algen, zijn ze ook betrokken bij humusvorming en het vrijkomen van voedingsstoffen in de bodem. Tegelijkertijd dienen ze als voedsel voor vogels, egels en spitsmuizen.

Ook is er de mogelijkheid, vooral in droge jaren of als er niet genoeg bladluizen zijn, dat de oorkruipers zich voeden met aas of dode plantendelen. Ze knagen dan ook aan gezonde bladeren en bloemen om in hun waterbehoefte te voorzien. Als er gerafelde, ontpitte bladeren verschijnen, dan is de Dermaptera meestal aan het werk.

Ook kunnen ze schade aanrichten aan graanopslagplaatsen, druiven, perziken en sierplanten zoals clematis, trompetbloemen en dahlia's, aangezien hier geen bestrijdingsmiddelen zijn toegestaan. Het komt echter zeer zelden voor.
In de tuin zijn oorpucks meestal nuttiger dan gevaarlijk en giftig.

Opmerking: Oorwormen voeden zich normaal gesproken met planten en dieren. De zandoorworm (Labidura riparia) aan de Oostzeekust is echter een pure carnivoor met zijn lengte van 26 mm.

Oorwormen als ongediertebestrijder

Aangezien de oorboeren nu nuttige ongedierteverdelgers zijn gebleken, mag er geen bestrijding in de tuin worden uitgevoerd. Integendeel, het is nuttig om geschikte habitats te creëren, met andere woorden geschikte nest- en rustplaatsen. Op deze manier is het mogelijk om de kevers aan te trekken en te laten blijven. U kunt eenvoudig uw eigen accommodatie bouwen, zonder grote kosten of handmatige vaardigheden. Een bloempot van klei gevuld met stro is hier ideaal voor.

• Knoop een touwtje met een kruisstuk hout
• Trek van onderaf door het gat in een omgekeerde bloempot
• De dwarslat en het koord zorgen ervoor dat de pot hangt
• Vul de pot met stro of houtwol
• stof met een handvol aarde
• Steek er een stuk konijnendraad stevig in
• Draad moet 3 cm boven de rand van de pot uitsteken
• zet alles vast met binddraad
• De binnenkant van de pot mag niet nat worden (regen)
• lijm eenvoudig een aardewerkscherf op het bovenste gat
• Zet de pot aan de zijkant in de buurt van typische overwinteringsverblijven
• aan te bevelen stapels kreupelhout en bladeren
• beste tijd: vroege lente
• De opening moet toegankelijk zijn
• Halverwege juni voorzichtig de pot ophalen
• post op bestemming
• goede plek om in fruitbomen te hangen?
• met opening naar beneden

tip: Het is belangrijk dat de boven- en onderkant van de pot altijd in contact zijn met de boomstam of dikkere takken. Op deze manier kunnen pakkende deuntjes ongehinderd en zonder omwegen hun schuilplaats bereiken en verlaten.

Bestrijding van ongedierte

Normaal gesproken zou er geen controle in de tuin moeten zijn, omdat ze erg handig blijken te zijn. Maar soms kan het ook leiden tot een grote plaag, vooral in droge en warme zomers. Het woord pest is echter niet echt van toepassing op twee populaties per jaar.

In de moestuin kunnen oorwormen grote schade aanrichten als er weinig voedsel voorhanden is. Daarnaast zijn ze in grote aantallen ook niet echt gewenst op balkons en terrassen. Toch moeten ze niet in deze zin worden bestreden, maar indien mogelijk naar een andere plaats worden verplaatst. Hiervoor is het nodig om de insecten gericht uit hun schuilplaats te lokken. De bovengenoemde bloempot gevuld met stro is handig. Deze wordt eenvoudig ondersteboven in het bed geplaatst, in de fruitboom gehangen of aan het balkon of terras dicht bij de grond bevestigd. De dieren accepteren deze woning graag als hun nieuwe verblijfplaats. Verhuizing is dan probleemloos mogelijk.

Af en toe kan het ook voorkomen dat geïsoleerde exemplaren in huis verdwalen. Ook hier is verhuizen aan te raden. Oorpikkers houden van vochtige plaatsen. Een stuk vochtig papier of stof kan in een hoek van de kamer worden geplaatst om mensen aan te trekken. Het zal niet lang meer duren voordat de dieren zich daar hebben verzameld. Een overstap naar de buitenlucht is dan snel gedaan.

Om te voorkomen dat oorwormen in de eerste plaats in huis komen, kan het gebruik van horren nuttig zijn. Licht kan ook helpen. De kleine kevers houden van donkere plekken. U kunt eenvoudig het licht aandoen of een lichtbron op de betreffende plekken monteren.

Opmerking: Het is verboden om de oorkruipers in de tuin chemisch te bestrijden, aangezien ze als nuttige insecten worden beschouwd. Overtredingen resulteren in boetes. Alleen lijmringen op steenfruitbomen zijn toegestaan.