Aardbeienspinazie: planten, verzorgen & meer

Wat is het verschil tussen echte aardbeienspinazie en pittige aardbeienspinazie? Hoe werkt de teelt van aardbeienspinazie en waar moet je op letten bij het oogsten? Dit en meer lees je in ons speciale artikel.

Aardbeienspinazie - deze bijna vergeten bladgroente is tegenwoordig helaas nog maar bij enkelen bekend. Zonde, want de groenten scoren niet alleen door hun bijzondere uiterlijk, maar blinken ook uit door hun ongecompliceerde teelt en hoge voedingswaarde.

Aardbeienspinazie: kenmerken en herkomst

De aardbeienspinazie (Blitum virgatum of Blitum capitatum) behoort tot de vossenstaartfamilie (Amaranthaceae). Hoewel de aardbeispinazie vrij onbekend is, zijn er veel bekende gezichten in zijn verwanten: naast zijn naamgenoot, de 

Echte spinazie (Spinacia oleracea), wordt de aardbeispinazie ook gemaakt met quinoa (Chenopodium quinoa) en Biet (Beta vulgaris) verwant. Maar waar komt de ongebruikelijke naam aardbeispinazie vandaan? In feite kan een blik op de plant de naam snel verklaren: de felrode vruchten van aardbeienspinazie doen visueel (zo niet qua smaak) erg denken aan aardbeien. De groene tot lichtgroene bladeren lijken op die van spinazie met hun driehoekige en diep getande vorm alleen verwijderd, maar op dezelfde manier voorbereid als deze, zodat het tweede deel van de naam ook gemakkelijk te verklaren is bladeren.

De kruidachtige, meestal eenjarige gecultiveerde plant bereikt een hoogte van 20 tot 60 centimeter met kale, rechtopstaande stengels en een basale bladrozet. Aardbeienspinazieblaadjes zijn een smakelijke en voedzame toevoeging aan de keuken. Het wordt echter vaak niet alleen als voedsel gekweekt - dankzij de opvallende rode vruchten is aardbeispinazie ook een populaire sierplant voor in de tuin of op het balkon.

Er is weinig bekend over de herkomst van aardbeispinazie: tegenwoordig wordt aangenomen dat de plant oorspronkelijk uit Klein-Azië en het Oosten en door de Moren gepasseerd door Zuid-Europa, met name Spanje kwam naar ons toe. Helaas konden de bladgroenten zich hier niet volledig doen gelden. Hoewel het een paar eeuwen als sier- en nuttige plant in cottage-tuinen werd gekweekt, werd het toen steeds meer vervangen door echte spinazie. Aardbeienspinazie is immers zo'n honderd jaar geleden helemaal van ons menu verdwenen. Daarna was de vrij nuttige plant bijna vergeten - gelukkig is hij tegenwoordig nog steeds te vinden in Duitse tuinen, zij het zelden. Met name de herontdekking van oude groenterassen in de afgelopen jaren heeft ervoor gezorgd dat aardbeienspinazie nieuwe bekendheid heeft gekregen. Ondertussen bieden sommige zaadhandelaren ook aardbeienspinaziezaden aan (sommige ook in biologische kwaliteit). Als wilde plant komt aardbeispinazie alleen voor in de bergen van Noordwest-Afrika, in West-Eurazië en zelden in het Middellandse Zeegebied.

De soorten aardbeienspinazie

Onder de overkoepelende term aardbeienspinazie worden twee soorten onderscheiden:

• De echte aardbeienspinazie (Blitum virgatum)
• De stekelige aardbeienspinazie (Blitum capitatum).

Beide typen zijn nauw aan elkaar verwant. Hoewel ze visuele verschillen hebben, zijn ze qua smaak en bereiding bijna identiek. Je herkent echte aardbeienspinazie (Blitum virgatum) vanwege het feit dat het over het algemeen groter is in groei en de vruchten zijn verdeeld over de stengel in de bladassen. Daarentegen zijn de vruchten van pittige aardbeienspinazie geclusterd op een vals oor. In tegenstelling tot echte aardbeienspinazie komt aardbeienspinazie waarschijnlijk niet uit het Oosten, maar uit Noord-Amerika, en wordt daar nog steeds gevonden. Vanwege het lage economische belang van aardbeienspinazie in de commerciële teelt, werden er nooit verschillende variëteiten gekweekt. Om deze reden wordt aardbeienspinazie tot op de dag van vandaag bijna uitsluitend onderverdeeld in de twee bovengenoemde soorten.

Aardbeienspinazie kweken: dit is belangrijk om op te merken

Aardbeienspinazie telen is niet moeilijk - integendeel: aardbeienspinazie kan in bijna elke tuin worden gekweekt omdat het zowel geschikt is voor de teelt in het bed als in de plantenbak op het terras of de Balkon. Vooral de gemalen spinazie is voor hen interessant Gemengde cultuur: Tussen aardappel of snijbonen is hij niet alleen een echte blikvanger in uw tuin, hij beschermt ook de bodem tegen erosie en maakt optimaal gebruik van de beschikbare ruimte. Daarnaast is de echte aardbeispinazie een ideale buur gebleken voor bosuien, de stekelige aardbeispinazie als goede tussencultuur voor bleekselderij.

De juiste locatie voor aardbeienspinazie

Standplaatsen in de volle zon zijn perfect als je aardbeienspinazie wilt telen. In de meeste gevallen zijn gedeeltelijk beschaduwde locaties echter ook geschikt voor de teelt van aardbeienspinazie. Bij het kiezen van de locatie voor de aardbeienspinazie is vooral de juiste watervoorziening van belang Let op: Aardbeienspinazie houdt niet van hoge temperaturen of droogte, maar wateroverlast sluit het ook af creëren. De ideale standplaats is dan ook een humusrijke, diepe, leemachtige zandbodem waarin geen wateroverlast optreedt. Daarnaast moet bij de teelt van aardbeienspinazie altijd gelet worden op een gevarieerde vruchtwisseling: om de bodem vitaal te houden, moet Aardbeienspinazie en zijn verwanten uit de vossenstaartfamilie (spinazie, snijbiet, rode biet) worden niet altijd op dezelfde locatie geplant zullen. Vossenstaartplanten moeten indien mogelijk elk jaar op een andere locatie worden gezaaid, anders wordt maximaal drie jaar achter elkaar op één locatie geteeld.

Zo zaai je aardbeienspinazie

Het buiten zaaien van aardbeispinazie vindt idealiter plaats tussen maart en juni. Zaaidata tot augustus zijn ook mogelijk, maar dit verhoogt het risico op vroege bloemen. Omdat de aardbeienspinazie een van de is? Donkere bacteriën telt, is het voor een betrouwbare ontkieming vooral belangrijk om ervoor te zorgen dat de zaden diep genoeg (ongeveer 2-3 cm) in de grond verzonken zijn. Wij adviseren een afstand van 25-30 cm tussen de afzonderlijke planten, in de rij van 15 cm - zodat elke plant voldoende ruimte heeft om zich te ontwikkelen. Als er kans is op late vorst, bijvoorbeeld bij bijzonder vroeg zaaien in maart, is het raadzaam om ook aandacht te besteden aan vorstbescherming. Het is nuttig gebleken om het bed te bedekken met een tuinvlies totdat het risico op late nachtvorst voorbij is.

Aardbeienspinazie gedijt het beste als ze de juiste bodemgesteldheid vindt: losse, zand-leemachtige en diepe grond is ideaal. Als de tuin dit niet kan bieden, is het raadzaam om de bestaande grond af te dekken met een hoogwaardige potgrond, bijvoorbeeld de Plantura biologische universele aardeupgraden. Ook zeer zware, kleiachtige bodems dienen met ongeveer een derde zand te worden gemengd, zodat het water op lange termijn goed kan wegvloeien.

Wilt u uw aardbeienspinazie eerder oogsten, dan kunt u deze vanaf maart het liefst in huis hebben. Hiervoor worden drie tot vier zaden van de aardbeienspinazie in een kleine pot met een diameter van minimaal 8 cm geplaatst. Zo'n potgrond is ideaal voor het kweken van aardbeienspinazie Plantura biologische kruiden & compost, omdat deze los en nogal arm aan voedingsstoffen is, wat de wortelgroei van de kleine plantjes optimaal ondersteunt. De kamertemperatuur tijdens het ontkiemen moet de hele dag tussen 16°C en 22°C liggen. Na ontkieming zijn er twee opties voor aardbeispinazie: Als er geen late nachtvorst meer wordt verwacht buiten, kunnen de planten verhuizen naar hun nieuwe thuis in het bed. Voor een optimale ontwikkeling en om besmetting met echte meeldauw te voorkomen, moeten uiteraard de bovengenoemde afstanden worden aangehouden. Is het dan nog te koud of moet de aardbeienspinazie dan in emmers geteeld worden, dan kan dat Zet bladgroenten in tufjes van 3-4 plantjes in kleine potjes met universele aarde en ga hier verder behouden.

Verzorging van aardbeienspinazie

Aardbeienspinazie wordt over het algemeen als zeer gemakkelijk te verzorgen beschouwd. Toch zijn er een paar punten waar je op moet letten als je je planten zo goed mogelijk wilt verzorgen: Een voldoende aanvoer van voedingsstoffen is essentieel voor een hoogproductieve en winstgevende teelt. Zo heeft het voorbereiden van de grond door het mengen van compost zichzelf bewezen en is meestal voldoende. Als u geen compost ter beschikking heeft voor bemesting, kunt u ook een organische meststof gebruiken, zoals de Plantura organische universele meststof, gebruik voor de levering van voedingsstoffen. Organische meststoffen hebben als voordeel dat ze een natuurlijk langdurig effect hebben en de planten naar behoefte van voedingsstoffen kunnen voorzien.
Zoals bij de meeste bladgroenten hoeft aardbeienspinazie niet regelmatig te worden gesneden, maar worden de bladeren tijdens de oogst gescheiden.
Bij het onderhoud van aardbeienspinazie hoort ook een regelmatige toevoer van water: zeker als het warm is Temperaturen, het is noodzakelijk om de aardbeienspinazie voldoende water te geven om de bladeren zo mals mogelijk te houden houden. De ochtenden en de avonden zijn ideale tijden om water te geven, daar de temperatuur het laagst is en er weinig water verdampt. Af en toe tussen de planten knippen en onkruid verwijderen heeft ook een positief effect op de ontwikkeling.

Tip: Aardbeienspinazie is erg gevoelig voor een tekort aan stikstof in de bodem en geeft dat als volgt aan: Jonge bladeren blijven iets langer groen, terwijl oudere bladeren gelijkmatig lichter worden en zelfs geel worden zullen. Zo'n tekort moet snel verholpen worden met een snelwerkende meststof, zoals onze vloeibare mest Plantura biologische groene plantenmestin evenwicht zijn.

Aardbeienspinazie telen: zo werkt het

Elk jaar nieuwe aardbeienspinaziezaden kopen? Het hoeft niet zo te zijn. Als je wilt voorkomen dat je elk jaar nieuwe zaden koopt, heb je zelfs twee opties om zelf aardbeienspinazie te vermeerderen:

• De eigen bijeenkomst van de aardbeienspinazie: Zelf zaaien is bijzonder eenvoudig - sommige planten worden gewoon niet gesneden, maar mogen groeien totdat ze klaar zijn voor zaden. Omdat de aardbeispinazie als bijzonder sterk zaaiend wordt beschouwd, worden talrijke zaden verdeeld over de karakteristieke vruchten in het gebied. Hierdoor zullen komend voorjaar overal in het gebied tal van nieuwe planten groeien.

• Het verkrijgen van de zaden van de vruchten: Als u ongecontroleerde vermeerdering van aardbeienspinazie wilt voorkomen of het komend jaar op een andere plek wilt planten, verwijder dan rijpe vruchten tijdig. Maar in plaats van de rode bolletjes weg te gooien, kunnen deze ook gebruikt worden om aan zaden te komen. De zaden worden nu grondig ontdaan van het vruchtvlees en bewaard op een donkere, droge en koele plaats waar ze wachten op hun volgende gebruik.

Is aardbeispinazie winterhard?

In tegenstelling tot zijn naaste verwant, spinazie, is aardbeispinazie vaak niet winterhard op onze breedtegraden. Hoewel er gevallen zijn waarin aardbeienspinazie temperaturen tot -10 ° C overleeft en in het voorjaar weer ontkiemt, wordt de plant in Duitsland meestal als eenjarig gewas geteeld. Daarentegen kunnen de zaden, vooral wanneer ze zelf zaaien, gemakkelijk de koudere groeien Bestand tegen temperaturen in het bed en begin volgend jaar te ontkiemen als er voldoende grond is zijn bedekt.

Aardbeienspinazie oogsten

Twee tot drie maanden na het zaaien is het dan eindelijk zover: de oogst van aardbeienspinazie staat voor de deur. Net als bij spinazie kan aardbeienspinazie (afhankelijk van wanneer gezaaid) de hele zomer tot september steeds opnieuw worden geoogst. Ofwel worden individuele bladeren naar behoefte geplukt of de hele scheut wordt afgesneden met een scherp mes ongeveer 30 cm boven de grond. Deze ontkiemt dan weer zodat er een paar weken later weer geoogst kan worden. Overigens komt het aroma en de voedingswaarde van aardbeispinazie het best tot zijn recht als de plant nog niet in bloei staat. Het ideale moment om spinaziebladeren te oogsten is daarom net voor de bloei.

opslag

De oogst is binnen en de aardbeienspinazie is klaar voor de keuken. Maar wat nu? Vooral het bewaren van aardbeienspinazie is voor velen een uitdaging: als de bladeren in de keuken worden bewaard, worden ze snel slap en onsmakelijk. Als je dit wilt voorkomen, kun je de aardbeienspinazie direct na de oogst gebruiken of in vochtig keukenpapier wikkelen en in de koelkast bewaren. Zo zijn de bladeren nog vijf tot zes dagen houdbaar.

Aardbeienspinazie kan op veel manieren in de keuken worden gebruikt: De bladeren worden bereid als echte spinazie, bijvoorbeeld gestoomd geserveerd als groentegarnituur. Maar ook aardbeienspinazie is erg populair als bijgerecht in soep, vulling voor gebak of als quiche. De jonge bladeren zijn bijzonder mals en kunnen daarom ook rauw gegeten worden, bijvoorbeeld in een wilde kruidensalade. Ook al doen de kleurrijke vruchten denken aan aardbeien of frambozen, ze worden zelden in de keuken gebruikt. Hoewel ze niet giftig zijn, wordt hun smaak over het algemeen omschreven als flauw en vergelijkbaar met die van rode biet, daarom worden ze zelden in gerechten gebruikt. Aan de andere kant zijn ze zeer geschikt als kleurrijke, eetbare decoratie, bijvoorbeeld om een ​​aardbei-spinaziesalade af te werken.

Qua voedingswaarde is aardbeienspinazie superieur aan echte spinazie. Het scoort vooral met een hoog gehalte aan vitamine C, ijzer en sporenelementen. Mensen met nierproblemen of reuma dienen echter af te zien van aardbeienspinazie: het oxaalzuur dat het bevat kan in grote hoeveelheden schadelijk zijn.

Meer weten over bijzondere en oude groenten? In ons artikel vindt u veel interessante en beproefde groentensoorten "10 bijna vergeten groenten“.