Humusbeheer: instructies & tips van experts

Humus zorgt voor een goede plantengroei. Hoe je zorgt voor een rijke humusopbrengst in je tuin, lees je in ons artikel.

De grondstof voor humus is dood organisch materiaal. Dit kan echter ofwel worden omgezet in humus of worden afgebroken tot voedingsstoffen. De vorming van humus wordt humificatie genoemd en de afbraak en afgifte van voedingsstoffen wordt mineralisatie genoemd. De twee processen dienen in een evenwichtige verhouding tot elkaar te staan, zodat er voldoende humus is en er komen voldoende voedingsstoffen vrij om beschikbaar te zijn voor de planten die in de bodem groeien kan.

Als je meer wilt weten over de processen van mineralisatie en humificatie, dan kan dat: meer informatie hier Vind.

De humuseconomie houdt zich nu bezig met het balanceren van de relatie tussen humusvorming en nutriëntenafgifte. Deze verhouding wordt beïnvloed door vele factoren, die we hieronder nader aan u zullen toelichten. Bodemorganismen zijn altijd betrokken, of humificatie of mineralisatie grotendeels afhangt van hun activiteit.

Humusbeheer: instructies

Door onderstaande factoren in acht te nemen en nader te beschrijven, kunt u de humusvorming van uw bodem actief beïnvloeden en verhogen.

1. Bodem pH

De meeste bodembewoners houden van een neutrale pH-waarde, dus de toepassing van kalk, die de pH-waarde iets verhoogt, kan de activiteit van bodemorganismen verhogen. Dit kan dan leiden tot verhoogde mineralisatie en mogelijk zelfs tot humusafbraak. Omgekeerd verlaagt een lage pH-waarde de activiteit van micro-organismen, soms zelfs zo sterk dat het organische materiaal slechts door enkele schimmels wordt afgebroken. Zeer zure bodems zijn daarom vaak humusrijk, maar arm aan voedingsstoffen, omdat het organische materiaal niet gemineraliseerd kan worden. Dit feit is bijvoorbeeld waar te nemen in de tropen of op zure bosgronden, waar dikke lagen van slechts licht afgebroken organisch materiaal en zogenaamde ruwe humus te vinden zijn.

Als je de pH-waarde wilt beïnvloeden, is het zinvol om vooraf te bepalen welke pH-waarde je eigen bodem heeft. Hiervoor kunt u ofwel grondmonsters opsturen naar een laboratorium (bijvoorbeeld bij de Raiffeisen Laboratoriumdienst) of zelf de grond testen (bijvoorbeeld met pH-indicatorstokjes of een pH-meetapparaat) of u vindt wijzerplanten in uw eigen tuin die ongeveer laten zien hoe zuur de grond is is.

Aangezien de pH-waarde van de gehele bodem nauwelijks te beïnvloeden is, dient de informatie als volgt te worden behandeld:

Gronden die al alkalisch zijn, mogen in geen geval worden witgekalkt. De micro-organismen worden al bevorderd door de hoge pH-waarde. Als calcium als plantenvoedingsstof wordt toegepast, dan moet het worden toegepast in een langzaam afbreekbare vorm zoals cottage-limoen. Als de grond zuur is (pH lager dan 7), kan er zonder aarzelen gekalkt worden om calcium als voedingsstof voor planten te bemesten of om mineralisatie te stimuleren.

Toch moet u ook in dit geval afzien van het gebruik direct na de organische bemesting (bijvoorbeeld bij Compost of paardenpoep), omdat het bodemleven anders zo snel mineraliseert dat er veel humus verloren gaat gaat. Het is beter om minimaal een jaar te wachten met bekalken na in grote hoeveelheden biologisch te hebben bemest.

Sommige meststoffen hebben ook invloed op de pH van de bodem: stikstof in de vorm van ammonium maakt de bodem zuurder, terwijl stikstof in de vorm van nitraat hem alkalischer maakt. Dus bij het gebruik van dit soort stikstofmeststoffen moet men nadenken over het afwisselen van de vorm van stikstoftoediening als de pH van de bodem niet verandert.

2. Vloerventilatie

De meeste organismen die zich bezighouden met de organische stof in de bodem zijn aeroob (van het Griekse "aer" = lucht), wat betekent dat ze zuurstof nodig hebben om te overleven. Hoe meer zuurstof er in de bodem zit, hoe actiever ze zijn. Een verdichte of natte grond bevat zeer weinig zuurstof, waardoor een groot aantal micro-organismen afsterven en er minder organisch materiaal wordt omgezet. Om dit te begrijpen hoef je je alleen maar een moeras voor te stellen: dit is de enige reden waarom het veen zo dik kan zijn Lagen ontstaan ​​doordat de afbraak door micro-organismen geremd wordt door het gebrek aan zuurstof is.

Er zijn veel onderzoeken die aantonen dat het humusgehalte van bodems afneemt als ze worden verbouwd. Dit komt onder andere door de intensieve verwerking. Door het constant draaien, bewerken, ploegen en graven komt er veel meer zuurstof in de bodem, waardoor het aerobe bodemleven op zijn best is en er veel humus wordt omgezet. Hoewel hierdoor ook veel voedingsstoffen vrijkomen, neemt het humusgehalte af. Sommige boeren gebruiken nu een zachtere methode in plaats van "bodembewerking", waarbij de grond wordt omgedraaid Verwerking waarbij minder draaien met een ploeg of helmstok en meer oppervlakkig worden losgemaakt, het zogenaamde "behoud" Grondbewerking".

Als je je humus wilt behouden, hoef je niet al te vaak frees- of ander werk te doen waarbij de De grond is te goed geventileerd en het is beter om het bed slechts één keer per jaar te graven met een graafvork om de grond af te sluiten losmaken. Het oppervlakkig losmaken voor het zaaien, bij het werken met kunstmest of het schoffelen tegen onkruid en waterverlies is natuurlijk te allen tijde toegestaan.

3. Nutriëntengehalte van de bodem en het substraat

De leefruimte en tegelijkertijd het voedsel van de organismen wordt “substraat” genoemd. Het organische materiaal dat wordt afgebroken bestaat niet alleen uit nutriënten, het grootste deel is koolstof. De verhouding tussen koolstof (C) en stikstof (N) wordt de C/N-verhouding genoemd. Stikstof is de voedingsbasis van veel bodemorganismen, terwijl koolstof het "raamwerk" is waaruit alles organisch is opgebouwd, bijvoorbeeld suiker, zetmeel of cellulose in plantencellen.
Als de C / N-verhouding van het substraat erg hoog is (d.w.z. veel koolstof, weinig stikstof), hebben ze Bodemorganismen hebben veel implementatiewerk te doen - maar weinig stikstof als energiebron om mee om te gaan dit werk. Hierdoor wordt deze stof niet zo snel gemineraliseerd, waardoor er in dit geval meer kans is op humusontwikkeling.
Maar als de C / N-verhouding van het substraat klein is (d.w.z. veel stikstof, weinig koolstof), hebben ze Bodemorganismen hebben genoeg voedsel in de vorm van stikstof om direct veel materiaal te mineraliseren - dus het wordt gecreëerd minder humus. In plaats daarvan komen er veel voedingsstoffen vrij. De koolstofstructuur van het geconverteerde materiaal wordt koolstofdioxide (CO₂) ontslaan en de vloer verlaten. Over het algemeen kan worden gesteld dat houtachtig plantmateriaal een hoge C/N-verhouding heeft, terwijl groen, zacht plantaardig materiaal een lage C/N-verhouding heeft.

Tip: Vanaf een C/N verhouding van ruim 25:1 wordt de afbraak geremd, waardoor er meer kans is op humusontwikkeling. Bij C/N verhoudingen onder de 20:1 komt de organisch gebonden stikstof snel vrij.

Let dus bij het bemesten van je bodem op de C/N-verhouding: als je veel stikstof toevoegt, verhoog je de activiteit van de bodemorganismen. Om te voorkomen dat ze daardoor je humus aantasten, is het erg belangrijk om ze nieuwe koolstof aan te bieden in de vorm van moeilijk afbreekbaar organisch materiaal. Zo zou het mogelijk zijn om tegelijkertijd fijngehakseld tuinafval, houtsnippers, bastmulch of stro te bewerken. Dit tuinafval kunt u ook aan rotting onderwerpen: Door het rottingsproces (bijvoorbeeld op een composthoop) wordt dit C/N verhouding iets verschoven richting N, kan door de zachtere structuur beter in je grond verwerkt worden en wordt sneller Geïmplementeerde humus.

Organisch materiaal met een zeer kleine C/N-verhouding wordt door het hoge stikstofgehalte snel gemineraliseerd, het zou meer als een soort meststof moeten worden behandeld. Materialen met een lage C/N-verhouding zijn bijvoorbeeld plantaardig afval uit de keuken, gier of mest en vers gemaaid gazon.

Indien mogelijk moet u biologisch bemesten - compost, paardenmest met stro en ook organische commerciële meststoffen hebben een C / N-verhouding die humusvorming bevordert.

4. Bodemtemperatuur

Bodemorganismen houden van behoorlijk warm. Bodemactiviteit neemt toe met de temperatuur, mits de grond voldoende vochtig is. Het is eigenlijk heel positief als een vloer een beetje opwarmt. Planten groeien er dan eerder in het jaar en sneller op en de bodemorganismen voorzien ze van voedingsstoffen. Het is echter problematisch wanneer een bodem zonder vegetatie opwarmt en de bodemorganismen bezig zijn met het leveren van voedingsstoffen die geen planten kunnen opnemen.

In dit geval kan het voorkomen dat voedingsstoffen worden weggespoeld met het regen- of gietwater waar de planten ze niet meer kunnen gebruiken en in het ergste geval het grondwater beïnvloeden. Tegelijkertijd ontsnapt de humus in de bodem in de vorm van koolstofdioxide naar de lucht. Als er geen delen van de plant de grond bereiken die de verdwenen koolstof kunnen vervangen, dan daalt het humusgehalte van de grond vanzelf. Laat de grond daarom niet helemaal kaal liggen, bij twijfel kunt u groenbemester zaaien. Enerzijds nemen de planten nutriënten op, anderzijds leggen ze de koolstof uit de lucht vast zodat deze bij het later inwerken van de groenbemester weer in de bodem komt. Hun bladeren zorgen ook voor schaduw op de grond, zodat het koeler blijft. Als u geen groenbemester kunt of wilt aanleggen, kunt u overwegen om het gebied af te dekken met een laag mulch.

5. water

Zoals alle levende wezens hebben ook de bodembewoners water nodig, niet alleen omdat het deel uitmaakt van hun lichaam, maar ook omdat ze zich beter kunnen verplaatsen in de vochtige grond. Daarnaast kunnen veel belangrijke chemische processen alleen plaatsvinden als het vochtig genoeg is. In te droge bodems wordt weinig of geen organisch materiaal omgezet. Te veel water zorgt er daarentegen voor dat de bodembewoners zuurstof tekort komen, wat ook leidt tot een geremde omzetting. Hoeveel water er op een bodem wordt aangebracht, hangt natuurlijk vooral af van de planten die erop groeien. Je oriënteren op de bodemorganismen voor deze factor zou niet optimaal zijn. Je kunt dus altijd gieten als dat nodig is.

Humusmanagement: onze conclusie

Als u humus wilt opbouwen, moet u spaarzaam kalken om de pH-waarde van uw grond niet te veel te verhogen. Om overmatige ventilatie te voorkomen, dient men zo min mogelijk om te draaien en te mengen slechts losjes te werken. Het is erg belangrijk om bij elke bemesting te zorgen voor een gelijkmatige toevoer van moeilijk te breken organisch materiaal. Bovendien mag de grond nooit braak liggen en zoveel mogelijk onbeschaduwd zijn.

tip: Als u het bodemleven wilt stimuleren, kunt u ook een zogenaamde bodemactivator gebruiken. Onze Plantura Organische bodemactivator bevat levende mycorrhiza-schimmels, die de activiteit in de bodem stimuleren en zo op lange termijn zorgen voor een gezonde en vruchtbare ondergrond.

Humus kopen en ontvangen

Het bevorderen van humusvorming in uw tuin zoals hierboven beschreven is te tijdrovend, vervelend en ingewikkeld voor u? Dan kun je natuurlijk gewoon humus kopen. We hebben waar rekening mee moet worden gehouden in een apart artikel voor u samengevat.