Bramenrassen: een overzicht van onze top 20

Bramen kunnen heel divers en gevarieerd zijn. Het loont daarom de moeite om de verschillende bramenrassen eens nader te bekijken.

De afsluiting met de Frambozen (Rubus idaeus) familieleden Bramen (Rubus fruticosus) zijn inheems in Eurazië en Noord-Amerika. Lange tijd werden ze alleen in het wild verzameld. Eeuw werd ook steeds belangrijker als gecultiveerd fruit. Bramen groeien al sinds de eerste doornloze variëteiten in de jaren vijftig uit de VS bij ons werden geïmporteerd in Europa niet meer alleen een schimmig bestaan ​​als haag- en dijkplant, maar ook graag in de tuin gekweekt.

Bramensoorten: een kort overzicht

De braam die behoort tot de familie van Rozenfamilie telt, omvat een groot aantal verschillende soorten. Deze verschillen in de meest uiteenlopende delen van de plant, waardoor ze bijvoorbeeld uiteenlopende kenmerken hebben in de bladeren of de doorns. Deze biodiversiteit is te danken aan het feit dat bramen een wijd vertakte oorsprong hebben. Sommige soorten komen bijvoorbeeld uit Eurazië, andere uit Noord-Amerika. Veel verschillende variëteiten, waarvan sommige verschillende soorten zijn, werden en worden vaak gebruikt in de fokkerij horen, gekruist zijn, waardoor de grote biodiversiteit uiteindelijk vaak moeilijk te overzien is is. Met veel bramenrassen die in de plantenhandel te koop zijn, is het niet zo eenvoudig om erachter te komen tot welke soort ze behoren. Het goede is: voor hobbytuiniers heeft de aansluiting van een ras op zijn soort weinig betekenis in tegenstelling tot botanici. Om deze reden moeten de verschillende soorten hier niet langer centraal staan, de volgende regels: Het is eerder beperkt tot de namen van de variëteiten, zoals je ze zult vinden wanneer je een bramenplant in winkels koopt zullen.

Wilde bramen

Door de enorme diversiteit aan herkomst en soorten waaruit de verschillende bramenplanten voortkomen, komen er in onze natuur veel verschillende wilde bramen voor. Let bij de volgende bramen die je onderweg tegenkomt alleen op de vorm van de bladeren en eventuele andere kenmerken die je opvalt. Als je dit op meerdere locaties doet, zul je al snel merken dat er grote verschillen zijn tussen de individuele planten. Als je van een wilde braam houdt, kun je deze plant gebruiken Overigens een scheut afknippen, deze stek aanrijden thuis en dan in je tuin planten.

Houd er echter rekening mee dat wilde bramen meestal sterk stekelig zijn en zich soms zeer snel en over een groot gebied verspreiden. Aan de andere kant zijn wilde bramen meestal zeer flexibel en stellen ze weinig eisen. Wilde bramen, die in de tuinbouw te koop zijn, behoren niet tot een bepaald ras zoals andere planten. Het is het snijden van elke wilde plant.

Bramenrassen: Doornloze, wintergroene & opgaande bramen

Nu willen we u een kijkje geven bij enkele van de meest populaire en beste, evenals enkele van de bramenvariëteiten die naar onze mening een beetje te veel worden geprezen. We beginnen met de stekelige soorten. Overigens zijn de rassen binnen elke categorie gesorteerd op rijpheid, te beginnen bij de vroegrijpe rassen.

'Silvan': zeer vroeg rijpend, langzaam groeiend ras; zeer grote, zeer smakelijke bessen; hoge vorstbestendigheid, maar zeer vatbaar voor rankziekte.

'Choctaw': matig hoogproductieve, opgaande plant met relatief korte ranken; zeer grote vruchten met goede smaak; gevoelig voor vorst.

'Wilsons ochtend': vanaf eind juli; middelsterk, rechtop groeiend met weinig stekelige staarten; kleine tot middelgrote, zoete bessen met veel zaden; Gebrek aan water tijdens het rijpen van fruit kan resulteren in kleine vruchten.

'Theodor Reimers' (ook wel 'Himalaya' genoemd): rijping van eind juli tot herfst; zeer productieve, beproefde variëteit; stekelige, zeer lange, vorstgevoelige ranken; niet veeleisend met betrekking tot de bodem; zeer zoet, aromatisch en sappig, zij het iets kleinere bessen.

Doornloze / doornloze bramensoorten

Botanisch gezien hebben bramen geen doornen, zoals vaak wordt aangenomen, maar stekels. Maar hoe je ze ook noemt, de stekelige verdedigingsinstrumenten van de braam zijn bekend en kunnen behoorlijk vervelend zijn. Daarom worden de doornloze bramenrassen steeds populairder. We willen je graag kennis laten maken met een aantal:

'Waldo': hoogproductief, zeer vroeg rijpend ras met een lange oogstperiode; grote, zeer smakelijke vruchten met zeer kleine zaden; middelsterk, compact groeiend; kan daarom wat dichterbij geplant worden.

'Loch Tay': is verwant aan 'Loch Ness', maar rijpt eerder en slechts voor korte tijd; rechtopstaande ranken; Bessen zijn wat kleiner en smaken goed; daarom, naar onze mening, beter geschikt voor commerciële fruitteelt dan voor huistuinen.

'Loch Ness' of 'Nessy': rijpt van begin / half juli tot eind augustus; middelsterke, halfopgaande takken; zeer grote, stevige bessen; aromatisch-zoete smaak; zeer rijk dragend; vatbaar voor valse meeldauw en bramen.

,Jumbo': zeer hoogproductief, sterk groeiend ras; zeer grote, zachte vruchten die niet bijzonder goed smaken.

'Asterina': robuuste plant met zeer grote, stevige vruchten en een zeer zoete smaak; middel krachtig.

'Navaho': rijpt van eind juli / begin augustus tot eind september; grote, glanzende vruchten met een zeer goede, aromatische smaak; zeer sterk rechtopstaand, lange staart; robuuste variëteit; ook mooi roze bloeiend, daarom hoge sierwaarde.

'Zwart Satijn': van begin augustus tot half oktober; middelmatig tot sterk groeiend rechtopstaand; zeer rijk dragend; glanzend zwart fruit met een typisch aroma en matige smaak; enigszins vatbaar voor vorst en ziekte.

'Chester Doornloos': zeer groeikrachtig, klimmend ras met grote, goed smakende bessen; laat rijpen en dragen tot de eerste nachtvorst; hoge sierwaarde door mooie bloemen.

'Doornloze groenblijvende': middelgrote, stevige vruchten met een zoetzure, aromatische smaak; resistent tegen ziekten van de staaf; licht vorstgevoelig en vatbaar voor bramenroest.

'Doornvrij': krachtig; licht zure, aromatische bessen; Smaak niet overweldigend; grote, zeer sappige vruchten; gevoelig voor rankziekte.

Groenblijvende bramensoorten

De meeste bramenrassen verliezen hun bladeren, afhankelijk van de weersomstandigheden, in de loop van de late herfst of het begin van de winter. Sommige variëteiten zoals 'Theodor Reimers' of 'Thornless Evergreen' worden vaak 'evergreen' genoemd, zoals de laatste naam suggereert. Dit is niet helemaal correct, aangezien groenblijvende planten geleidelijk ongemerkt van bladvorm veranderen. Deze bramenvariëteiten zijn eerder groenblijvend, omdat ze hun bladeren pas in de lente verliezen. In deze tijd van het jaar worden er echter al nieuwe bladeren gevormd. Afgezien van een korte overgangsfase waarin de plant zowel bruine, dode bladeren als nieuwe, groene bladeren heeft, zijn deze bramenrassen eigenlijk "groenblijvend".

Bramen groeien rechtop

Naast de klimbraamsoorten zijn er ook staande bramen. Waar de klimsoorten het liefst over een muur, schutting of steiger groeien, kunnen de opgaande soorten zonder klimhulpmiddel. 'Choctaw', 'Wilsons Früh', 'Loch Tay', 'Navaho' en 'Black Satin' zijn enkele van deze rechtopgroeiende variëteiten, die overigens anders zijn gesneden dan hun klimmende tegenhangers.

Nieuwe bramenrassen

In de plantenveredeling worden planten voortdurend gekruist met andere in de hoop een nieuwe, betere variëteit te ontwikkelen. Zelfs onder de reeds beschreven variëteiten zijn er enkele die nog niet zo lang bestaan ​​en de oudere competitie door betere smaak of grotere ziekteresistentie doen. In deze sectie willen we u kennis laten maken met de meest nieuwsgierige nieuwe rassen.

'Baby gebakjes‘: Bijzondere teelt Brazelberry; Bramenplanten zijn als een kleine bosbessenstruik die in potten kan worden gekweekt; Visueel aantrekkelijker dan andere bramen, maar kan qua opbrengst nauwelijks bijbenen.

'Cascade' / 'Zwarte Cascade': bossige, langzaam groeiende soort die als stoplicht kan worden gekweekt, maar ook in perken als overhangende scheuten ondersteund worden; middelgrote, zoete vruchten; Staarten zijn stekelig bij jonge planten, na het snoeien nemen de stekels af.

'Ruben': draagt ​​net als herfstframbozen op de eenjarige scheuten; De oogsttijd is dan ook erg laat in vergelijking met andere rassen (van rond begin september); na de oogst kunnen alle staven dicht bij de grond worden verwijderd; matig tot sterk opgaande, stekelige staafjes; zoet, aromatisch fruit; kan in de zomer zelfs nog een keer een jaarlijkse roede dragen als deze niet worden afgeknipt.

Bramenvariëteiten: zwart of rood fruit

Alle hierboven beschreven bramenrassen dragen traditioneel zwart fruit. Door bramen met frambozen te kruisen zijn er ook rassen met rood fruit gekweekt. De beslissing of men ze dan onder de bramen, onder de frambozen rekent of dat men eigenlijk geen nieuwe naam zou moeten zoeken, ligt niet in onze handen. We hebben de momenteel meest bekende, zogenaamde roodfruitige braam voor je op een rijtje gezet:

'Dorman Rood': Oversteek van een special Rubus-Kunst met het frambozenras 'Dorsett‘; Vruchten zijn rood, lijken op frambozen en groeien, net als zomerframbozen, op tweejarig hout (de plant is gesneden als een zomerframboos); De groei doet denken aan een bramenplant.

Tip voor 'Dorman Red': We raden deze zelfvruchtbare plant alleen aan aan tuinders die al ervaring hebben met frambozen en bramen. Omdat de eisen van deze plant niet honderd procent overeenkomen met wat algemeen wordt aanbevolen voor frambozen, noch met de aanbevelingen voor bramen. Daarom adviseren wij kwekers die nog veel informatie nodig hebben over de verzorging van hun planten om te kiezen voor een klassieke frambozen- of braambes.

onze liefste Soorten bessen voor de tuin (met frambozen, aardbeien, krenten & Co.) hebben we hier in een speciaal artikel verzameld.