Vuurkever: giftig & gevaarlijk?

Door hun felrode kleur zien ze er gevaarlijk uit. Maar zijn vuurkevers echt gevaarlijk of giftig en moeten ze bestreden worden?

Waarschuwingskleuren zoals rood of geel spelen een belangrijke rol in de dierenwereld. Veel giftige dieren, zoals wespen of kleurrijke pijlgifkikkers, geven duidelijk een signaal met hun kleuren: ik ben giftig en gevaarlijk, dus laat me met rust! Om deze reden vermijden roofdieren vaak dieren met felle kleuren. Aan de andere kant zijn er ook diersoorten die het uiterlijk van gevaarlijke dieren hebben aangenomen en zelf volkomen ongevaarlijk zijn. Hoe zit het met de familie van de rode vuurkevers? Als rood een waarschuwingskleur is, is de vuurkever dan ook gevaarlijk?

Vuurkever: een kort profiel

De familie van de vuurkever omvat wereldwijd ongeveer 140 soorten. In Duitsland zijn er echter slechts drie soorten. De belangrijkste en meest voorkomende vertegenwoordiger is de scharlaken vuurkever (

Pyrochroa coccinea). Het platte en langwerpige lichaam kan tot twee cm lang worden. Vrijwel het gehele bovenlichaam springt meteen in het oog met zijn sterke scharlakenrode kleur, alleen het hoofd is een uitzondering en is volledig zwart. De vuurkevers komen vooral veel voor in bossen en aan bosranden op bloesems of dood hout. Dit komt door hun eetgewoonten, want de volwassen kevers eten zoet sap of honingdauw van bladluizen.

De vuurkevers worden vaak gevonden in de buurt van dood hout, daar verstoppen hun larven zich onder de bast. De larven lijken afgeplat, maar dit is hun normale lichaamsvorm. Paddenstoelen en andere insecten zoals de schorskeverlarve dienen als voedsel voor de keverlarven. Na een ontwikkelingstijd van twee tot drie jaar verpoppen de larven onder de boomschors tot een volwassen vuurkever. De andere twee soorten vuurkevers komen in Duitsland meestal niet zo veel voor. Het kan echter zeker geen kwaad om ze te kennen. We hebben de belangrijkste informatie voor je op een rijtje gezet:

• Roodharige vuurkever (Pyrochroa serraticornis): Uiterlijk is deze vuurkever bijna identiek aan de scharlaken vuurkever. Met 10-14 mm is hij echter iets kleiner dan zijn grote broer. Maar de betere differentiator is het hoofd. Zoals de naam van de roodharige vuurkever suggereert, heeft hij, in tegenstelling tot de scharlaken vuurkever, een rode kop.
• Oranje vuurkever (Schizotus pectinicornis): Vanwege hun kleine formaat van 8 - 9 mm worden de kevers ook wel kleine vuurkevers genoemd. Over het algemeen kan de oranje vuurkever duidelijk worden onderscheiden van de andere twee soorten vuurkever vanwege zijn kleine formaat en lichtoranje bovenlichaam.

Vuurkever: gevaarlijk en giftig?

Alle drie soorten vuurkevers zijn volkomen ongevaarlijk en niet gevaarlijk. Zelfs als ze zouden willen, zouden de vuurkevers de menselijke huid niet kunnen verwonden met hun monddelen. Er is ook niets bekend over eventuele toxische effecten op mensen. Zoals in de inleiding al vermeld, hoeft niet elk dier met een waarschuwingskleur tegelijkertijd gevaarlijk te zijn. Naast de volwassen kevers zijn ook de larven ongevaarlijk. Alleen soortgenoten moeten voorzichtig zijn, omdat de larven soms vatbaar zijn voor kannibalisme.

Vuurkevers: bestrijding nodig?

Bestrijding heeft alleen zin als de vuurkever specifieke schade aanricht, bijvoorbeeld aan gewassen. Als men kijkt naar de levenswijze van de vuurkever, wordt al snel duidelijk dat de volwassen kevers geen schade kunnen aanrichten. Omdat de vuurkever en de andere twee soorten alleen honingdauw en andere groentesappen als voedsel consumeren. Om bij het plantensap te komen, worden de planten niet beschadigd, daarom is er geen noodzaak om het te bestrijden.

En hoe zit het met de larven? De larven van de vuurkever eten het hout waarin ze leven niet. Ze voeden zich uitsluitend met de insectenlarven en schimmels die erin leven. Omdat houtaantastende larven zoals de larven van de bastkever soms op hun menu staan, zouden de larven zelfs als nuttige insecten kunnen worden omschreven. Het bestrijden van de vuurkever is dan ook in zijn geheel niet aan te raden, aangezien zowel larven als kevers volkomen ongevaarlijk zijn voor je planten en jou.

Vuurwants met zwarte stippen: kans op verwarring met het vuurwants

Helaas komt het vaak voor dat de vuurwants wordt verward met de veel voorkomende vuurwants. Het onderscheid tussen de twee insecten is kinderspel. In tegenstelling tot de vuurkevers hebben de 6,5 tot 12 mm grote vuurwantsen een ovale lichaamsvorm en kunnen ze niet vliegen. Bovendien komen de vuurwantsen meestal massaal voor en zijn echte herbivoren. Ze zuigen vooral graag de gevallen zaden van lindebomen en kaasjeskruid zoals hibiscus. In principe is echter een snelle blik op het bovenlichaam voldoende om te onderscheiden. Zodra er opvallende, zwart-rode tekeningen te zien zijn, moet het over de vuurwants gaan, want er zitten geen patronen in de vuurkevers.

Meer over Brand bugs leer van dit artikel.

Meer inspiratie over het thema "dieren in de tuin" vind je op onze Pinterest-pagina: