Tijm: het mediterrane geneeskrachtige en keukenkruid

Tijm maakt mensen al duizenden jaren blij. Wij geven advies over het kweken van de zonaanbidder in uw eigen tuin.

De echte tijm (Thymus vulgaris) heeft 213 andere familieleden die ook lid zijn van het geslacht tijm (Thymus) zijn. Ze behoren tot de lipbloemenfamilie (Lamiaceae), inclusief beroemdheden, bijvoorbeeld verstandig en lavendel zijn te tellen vanuit onze eigen tuin. Thymus komt van het Griekse "thymos", wat kracht en moed betekent om te ontlenen. Het lijkt dus ook aannemelijk dat legionairs in de oudheid al voor hun strijd genoten van een tijmbad. Of het kruid echt in staat was om extra krachten te verwerven die de overwinning in zwaarbevochten veldslagen hielpen, wordt zeker betwist. Toch heeft de echte tijm zeker de titel Geneeskrachtige Plant van het Jaar 2006! De ingrediënten helpen het om ons mensen te helpen met sommige kwalen. Het kruid, dat oorspronkelijk afkomstig is uit het Middellandse-Zeegebied van West-Europa, zou dus niet alleen vanwege zijn smaakgevende eigenschappen zijn rechtmatige weg naar onze tuinen moeten vinden. Om het daar te laten gedijen, zijn er echter een paar dingen waarmee u rekening moet houden bij het kweken van tijm.

Teelt van echte tijm

Plaats

Moet de kleine? Tijm geplant in een bloembed de locatie moet met grote zorg worden gekozen - wat betreft de ondergrond is deze erg kieskeurig en niet bereid tot compromissen. De mediterrane munt hecht veel waarde aan droge en doorlatende grond, ook zeer stenig en kalkhoudend. Kalkrijke bodems vertonen echter al snel een hoge pH-waarde, wat kan leiden tot symptomen van ijzertekort bij tijm. Deze zijn te herkennen aan de vergeling van de jongere bladeren, waarbij de bladnerven opvallend groen blijven.

Op zware, leemachtige grond die nat dreigt te worden, zal hij niet of niet veel groeien. Zijn zuidelijke wortels komen ook tot uiting in zijn behoefte aan warmte: de tijm staat graag in de volle zon, dus zelfs de grootste hitte in de zomer stoort hem niet. Een beschutte plek bij een huismuur is bijvoorbeeld ideaal voor het koude seizoen.

Vermenigvuldiging

Echte tijm kan worden gekweekt door te zaaien of via Stekken worden vergroot. Bij het vermeerderen van stekken worden in het voorjaar jonge scheuten verwijderd en in een speciale Biologische zaadcompost gebruikt. Het is belangrijk om een ​​atmosfeer te creëren met een hoge luchtvochtigheid. Hoe droger de lucht, hoe meer water het snijwerk zou moeten opnemen. In het begin kan hij dat echter niet doen vanwege het gebrek aan wortels. De hoge luchtvochtigheid mag alleen worden aangehouden totdat er voldoende eerste wortels zijn gevormd. Dit komt omdat het de vorming van schimmelpathogenen op het snijden bevordert.

Als de tijm moet worden vermeerderd door te zaaien, is het raadzaam om dit op een beschutte plek in huis te doen. De zaden van de tijm zijn zeer fijn en kunnen gemakkelijk door de wind in alle richtingen worden meegevoerd. Daarnaast is tijm een ​​van de lichte kiemen, zodat de zaden nooit bedekt mogen worden met een beschermende substraatlaag. Om de zaailingen vanaf half mei als jonge plantjes te kunnen uitplanten met groeivoordeel, is het ook een goed idee om vanaf maart binnen op een lichte plaats te zaaien. Bij een temperatuur van 15 ° C ontkiemen tijmzaden binnen ongeveer 15 dagen.
Meer over dit onderwerp vind je hier: Tijm: groeien, oogsten en bewaren.

Water geven en bemesten

Echte tijm is zeker een plant om rotte mensen water te geven. Zelfs droogte over een wat langere periode is niet levensbedreigend voor hem, maar de groei stopt dan intussen. De bemesting moet zeer ingetogen zijn. Over het algemeen geldt weinig en nog minder voor stikstof. Bij een te uitgebreide bemesting schiet de tijm snel door. Bovenal moet ervoor worden gezorgd dat er vanaf augustus geen bemesting meer is. Anders heeft het jonge weefsel niet genoeg tijd om te rijpen en vorstbestendigheid te ontwikkelen. Goed geschikt is een Organische bodemactivatordat bevordert een gezond bodemleven en nutriëntenopname zonder al te veel stikstof vrij te geven.

Omdat het hittebestendige kruid sowieso niet volledig winterhard is, moet de groenblijvende onderstruik in de winter worden afgedekt. Een kweek in een pot is natuurlijk ook mogelijk. Vanwege de voorkeur voor goed doorlatende gronden moet voor tijm echter worden gekozen voor een substraat met een hoog aandeel zand (ongeveer 30%).

zorg

Aangezien tijm een ​​onderheester is, is het aan te raden om het plantje van 10 tot 40 cm terug te knippen tot op het houtige deel voordat het in het vroege voorjaar uitloopt. Als de plant te oud en verhout is, gaat dit meestal ten koste van de aroma-intensiteit. Dan moet een nieuwe plant worden gekocht - misschien zelfs door stekken van de oude te vermeerderen. Maar wees voorzichtig: Tijm is zelfintolerant, daarom mag een tijm bij het kweken in het bed niet opnieuw op dezelfde plek worden geplant. Een rustperiode van vier tot vijf jaar wordt aanbevolen voordat een labiale bloem op dit punt opnieuw wordt geplant.
Meer over Verzorging van tijm zie dit artikel.

Tijm: variëteiten en soorten

De echte tijm (Thymus vulgaris) is een soort in het geslacht van tijm (Thymus). In totaal behoren deze tot 214 soorten. Al deze kleine subheesters geven de voorkeur aan droge en goed doorlatende grond. Naast de echte tijm zijn er nog andere soorten die ook wel geneeskrachtige planten worden genoemd:

• Bedwelmende tijm (Thymus capitata): Bereikt een hoogte tot 50 cm. Opvallend zijn de bladeren en bloemen in trossen aan het einde van de scheuten.
• Zand tijm (Thymus serpyllum): bodembedekkende groei en niet groter worden dan 10 cm. Populair als sierplant in rotstuinen.
• Citroentijm (Thymus x citiriodorus): Heeft een meer uitgesproken winterhardheid. Door groengele bladcombinaties met hoge sierwaarde. Karakteristieke citroengeur.
• Corsicaanse tijm (Thymus herba-barona): Maakt indruk met zijn after Karwijzaad bladeren proeven.

De diversiteit wordt ook verrijkt door exotische kruisingen. Gembertijm is bijvoorbeeld degene met een kenmerk gember-Smaak troeven, beschikbaar. De naar rozen geurende tijm daarentegen verspreidt een zachte geur van rozen.

Het meest populaire type - echte tijm (Thymus vulgaris) - is ook met verschillende rassen op de markt vertegenwoordigd. Deze verschillen meestal in het gehalte van de afzonderlijke componenten van de tijmolie in de plant of hebben speciale groei-eigenschappen.
We hebben hier een gedetailleerd overzicht van de rassen voor u samengesteld: Tijm: variëteiten en soorten.

• Varico 3: Dit ras siert zich met een hoog gehalte aan de desinfecterende thymol in de tijmolie die het bevat.
• Compactus: Een ras dat door zijn nog compactere groei bijzonder geschikt is voor de teelt in pot.
• Duitse winter: Grootbladig en intens in het aroma.
• Argentus: Ook wel zilvertijm genoemd; valt op door zijn bladeren met groen en wit patroon.

Oogst en bewaar tijm

Van de tijm kunnen continu jonge scheuten worden geoogst. In de eerste plaats moet je oogsten tot de bloei (juni tot oktober) begint. De bloei kost het kruid kracht en eindigt in feite in een verlies van aroma. De concentratie aromatische oliën is het hoogst wanneer ze 's ochtends worden geoogst. Naarmate de waterbehoefte van de plant toeneemt en de dagtemperatuur stijgt, verdunnen en vervluchtigen de ingrediënten steeds meer.

De houdbaarheid van tijm kan op verschillende manieren worden verlengd. De bekendste methode is drogen. Hiervoor worden scheuten van 10 tot 15 cm lang afgeknipt, gebundeld en ondersteboven opgehangen. Voor het drogen moet een droge maar ook donkere kamer worden gekozen. Het is zinvol om de tijmboeketten tijdens het droogproces tegen licht te beschermen, omdat hierdoor een hoger gehalte aan essentiële oliën behouden blijft. Het is ook mogelijk om de kleine tijmblaadjes te plukken en na het wassen in te vriezen. Een andere manier van conserveren is om de scheuten in olie of azijn te weken. Het maakt niet uit of de scheuten al gedroogd of vers zijn.

Tijm: ingrediënten en toepassingen

De echte tijm bevat een verscheidenheid aan verschillende ingrediënten. Afhankelijk van de variëteit en de invloed van externe factoren kan hun samenstelling variëren. Het bekendste bestanddeel van de essentiële tijmolie is waarschijnlijk thymol. Thymol zit ook in veel mondspoelingen als desinfecterende stof. Naast de vermijdbare antibacteriële en antivirale effecten, staat tijmolie vooral bekend om zijn uitgesproken vermogen om slijm op te lossen. Genomen als thee of ingeademd, is aangetoond dat het effectief is voor de behandeling van luchtwegontsteking, kinkhoest of zelfs bronchitis. Als de olie echter in een te hoge concentratie wordt gebruikt, kan dit leiden tot onaangename en ongewenste irritatie van de slijmvliezen.

Naast zijn uitgesproken helende eigenschappen is de echte tijm met zijn mediterrane smaak populair. Het aroma van tijm past goed bij alle vleesgerechten en zeevruchten, iets als Kool om te grillen. Mediterrane groenten- en aardappelgerechten kunnen ook op smaak worden afgerond met de geneeskrachtige kruiden en kruiden. Het stimuleert ook de spijsvertering na een grote maaltijd - een echte aanwinst.

U kunt meer over dit onderwerp vinden in ons artikel: Tijm: Gebruik als geneeskrachtig en aromatisch kruid.