Tijm: groeien, oogsten en bewaren

Tijm is zeer nuttig als medicinale en aromatische plant. Wij laten u zien waar u op moet letten voor de juiste teelt in uw eigen tuin.

De echte tijm (Thymus vulgaris) is een warmteminnende onderheester die zijn oorsprong vindt aan de Europese Middellandse Zeekust. Naast hem behoren meer dan 200 andere soorten tot het geslacht van tijm (Thymus). De diversiteit is navenant groot. Het varieert van kruipende beestjes die kleiner blijven dan 10 cm tot exotische geuren en smaken die aan Karwijzaad, Citroen of gember terugroepen. De echte tijm is vooral bekend om zijn helende etherische olie - de tijmolie. Om hiervan te kunnen profiteren, moeten echter een paar kleine dingen in acht worden genomen voor het succesvol kweken van echte tijm in uw eigen tuin.

Tijm kweken - stap voor stap

• Plaats: Met echte tijm zit de sleutel tot succes al bij het begin. De standplaats is het allerbelangrijkste om de teelt van de groenblijvende onderheester succesvol te bekronen. De mediterrane muntfamilie geeft de voorkeur aan droge en goed doorlatende grond. Dit kan ook erg stenig en kalkhoudend zijn. In kalkrijke bodems zijn echter door de hoge pH-waarde niet alle voedingsstoffen vrij beschikbaar voor de plant. Bij tijm kan dit al snel leiden tot symptomen van ijzertekort. Dan worden eerst de jongste bladeren geel, waarbij de bladnerven opvallend groen blijven. Simpele methoden om de pH van de grond wat te verlagen en het ijzer weer beschikbaar te maken zijn bijvoorbeeld het inwerken van koffiedik of humus op basis van coniferen.
  
  Als er alleen leemgrond beschikbaar is, is het beter om geen tijm in het bed te kweken. Met een beetje moeite konden deze zware, waterige gronden echter ook voor het geneeskrachtige kruid worden voorbereid. Door elk voorjaar diep compost te maken en in het najaar diepgewortelde planten te zaaien, die geschikt zijn als groenbemester, wordt de bodemstructuur duurzaam losgemaakt.
  Een kweek van de tijm in de pot is natuurlijk ook mogelijk. Het is echter belangrijk om ervoor te zorgen dat de geselecteerde ondergrond een zandgehalte heeft van ongeveer 30%. Ook hier staat doorlaatbaarheid voorop.

Voortplanting: Voor echte tijm is er enerzijds vermeerdering door zaaien en anderzijds de Vermeerdering van stekken in kwestie. Als de munt met stekken moet worden vermeerderd, kunnen in het voorjaar de eerste jonge scheuten worden verwijderd en beworteld. De stekken moeten in eerste instantie worden bewaard in een omgeving met een hoge luchtvochtigheid. Als de lucht erg droog is, zou er meer water door de stek moeten worden opgenomen via de nog niet beschikbare wortels. Zodra er voldoende wortels zijn gevormd, is het belangrijk om de stek te spenen uit de comfortzone van hoge luchtvochtigheid. Dit komt omdat het de vorming van schimmelpathogenen op het snijden bevordert. De vermeerdering van tijm door zaaien kan beter op een beschutte plek in huis. In de open lucht kan het zeer fijne zaad gemakkelijk door de wind worden weggeblazen. Omdat tijm ook een lichtkiemer is, mogen de zaden niet worden afgedekt met een beschermende substraatlaag voor een optimaal kiemsucces. De zaden kunnen al in maart binnen worden verspreid. Bij een temperatuur van 15°C zullen de tijmzaden binnen ongeveer 15 dagen ontkiemen. Half mei kan de tijm dan als jonge plant met groeivoordeel in het nu vorstvrije veld geplant worden.

Water geven en bemesten: Voor degenen die lui zijn met water geven en bemesten, is echte tijm precies de juiste plant. Zelfs langdurige droogte deert hem niet. Ondertussen stopt het echter met groeien. Zowel de bemesting in het algemeen, maar vooral de extra toediening van stikstof, dient zeer voorzichtig te zijn. Als je te veel bemest, schiet de tijm snel door. Elke zes tot acht weken is een aanvullende bemesting in de pot volledig voldoende. Vanaf augustus moet de bemesting volledig worden stopgezet. Dit vertraagt ​​de groei en het jonge weefsel heeft voldoende tijd om te rijpen en voor de winter voldoende winterhardheid te ontwikkelen.

Overwintering: De mediterrane zonaanbidder is niet geheel winterhard. Daarom moet voor de winter een beschermhoes worden gemaakt. Een beschermende plaats op een huismuur of haag behoort ook tot de mogelijkheden. Zo wordt de winterkou enigszins gebufferd en geniet de tijm van wat mildere temperaturen dan in de volle grond.

Snee: Om te voorkomen dat de onderheester te verhout wordt, dient in het voorjaar gesnoeid te worden. Het is aan te raden de planten terug te snoeien tot op het houtige gedeelte. Maar wees voorzichtig: je moet op het juiste moment letten. De snede moet vóór de nieuwe scheuten worden gemaakt, maar ook niet te vroeg als er nog kans is op frisse late nachtvorst. Dan kan de vorst de open interfaces binnendringen en het weefsel vernietigen.

Oogst: De tijm kan continu worden geoogst. Jonge scheuten met een lengte van ongeveer 10 cm worden afgesneden met een schaar. Als veel belang wordt gehecht aan een uitgesproken aroma, moet de oogst voltooid zijn tegen de tijd dat de bloemen verschijnen (juni tot oktober). Tijdens de bloei zet het kruid al zijn kracht in om de bloeiwijze te ontwikkelen. Dit gaat in principe ten koste van de intensiteit van het karakteristieke aroma. De concentratie aromatische oliën is het hoogst wanneer ze 's ochtends worden geoogst. Bij stijgende temperaturen gedurende de dag heeft elke plant logischerwijs een hogere waterbehoefte. Dit zorgt voor een verdunning van de essentiële oliën, die ook worden uitgescheiden door de verhoogde ademhaling van de plant. Dit is te zien aan een intensere geur wanneer de bladeren 's middags of' s middags worden ingewreven.

Opslag: De mogelijkheden worden voorgelegd aan de duurzaamheid uitbreiden:

• Drogen: scheuten van 10 tot 15 cm lang worden afgesneden, gebundeld en ondersteboven opgehangen. Een donkere en droge ruimte is hiervoor ideaal, zodat de essentiële oliën zoveel mogelijk behouden blijven tijdens het droogproces.
• Invriezen: De kleine blaadjes worden voorzichtig van de tijmscheuten geplukt, daarna afgewassen en zijn nu klaar voor de vriezer. Ze kunnen nu naar wens worden verwijderd.
• Beitsen: Verse of gedroogde scheuten kunnen worden geweekt in olie of azijn. Tegelijkertijd maak je olie of azijn met een pittige tijmtoets. Het is belangrijk dat de scheuten volledig worden omsloten door de vloeistof. Schimmelvorming treedt op wanneer er contact is met lucht.

Vorige berichten