Hepatica: bloeitijd, locatie & verzorging

In het nog kale lentelandschap springt het levermos met zijn blauwe bloemen in het oog. We presenteren de mooiste soorten en geven tips over standplaats en verzorging.

Naast het gewone levermos (Hepatica nobilis) zijn er andere soorten en variëteiten in een grote verscheidenheid aan kleuren. We laten je kort kennismaken met de mooiste varianten en laten je zien waar je op moet letten bij de verzorging van levermossen.

Hepatica profiel: bloeitijd, herkomst en eigenschappen

de lever (Hepatica) behoren tot de boterbloemfamilie (Ranunculaceae) en zijn wijdverbreid in heel Europa. Zoals typisch voor alle boterbloemen, is het levermos licht giftig. In het verleden werd de plant ingedeeld bij het geslacht anemonen, toen heette hij ook wel

Anemoon hepatica bekend. Tegenwoordig is die naam echter niet meer geldig.

De levermossen bloeien van half februari tot april en behoren daarmee tot de vroege bloeiers die uit de grond schieten als veel andere planten nog in hun winterslaap zijn. Zoals de meeste vroege bloeiers, waaronder de bekende bosanemoon (Anemoon nemorosa) gehoord, het levermos is een lentegeofyt. Als zodanig heeft het ondergrondse vernieuwingsknoppen, waarmee het direct na het koude seizoen ontkiemt, wanneer er nog voldoende licht op de grond valt door de kale bomen.

De levermossen, tot 15 cm hoog, komen vooral voor in lichte loofbossen op kalkrijke ondergrond, maar ook in de tuin wordt de kleine vaste plant steeds populairder. De bloembladen glanzen blauwviolet en zijn samen met de witrode meeldraden een echte blikvanger. Sommige soorten bloeien ook wit of roze. Als het levermos zich voortplant door zelf te zaaien, kunnen echte bloementapijten ontstaan. Levermossen verrukken niet alleen ons mensen, maar ook talloze insecten die hun stuifmeel kunnen gebruiken.

De mooiste levermos soorten en variëteiten

Naast het gewone of drielobbige levermos (Hepatica nobilis) en het Transsylvanische levermos (Hepatica transsilvanica) er zijn nog wel enkele levermossoorten en soorten in verschillende kleuren, maar die worden niet allemaal in de tuinbouw gebruikt.

Hepatica nobilis: Het gewone levermos, dat ook in sommige lichte loofbossen voorkomt, bloeit blauwviolet, zelden ook roze of wit. Het heeft vijf tot tien bloembladen, maar meestal zes. De bladeren zijn geheel en drielobbig.

Hepatica transsilvanica: In tegenstelling tot het gewone levermos heeft het Transylvanische levermos een gekartelde bladrand. De meeldraden zijn ook blauw. Deze soort is bijzonder wijdverbreid in Roemenië en komt niet voor in onze bossen.

Hepatica nobilis 'Alba': Een tuinvariëteit met witte bloemen is de variëteit Hepatica nobilis 'Alba'. Het wordt daarom ook wel het witbloemige levermos genoemd.

Hepatica nobilis 'Rubra Plena': Deze variëteit heeft roze, dubbele bloemen die bijzonder mooi en opvallend zijn.

Hepatica nobilis ‘Roze Woud’: De roze bloemen van deze variëteit zijn niet dubbel, maar lijken op de vorm van de bloemen van het gewone levermos.

Hepatica nobilis var. pyrenaica: Deze variëteit staat ook wel bekend als de Pyreneeën Hepatica en komt, zoals de naam al doet vermoeden, voor in de Franse en Spaanse Pyreneeën. Naast de lichtpaarse bloemen vallen vooral de gevlekte bladeren op.

Plant levermossen: locatie, bodem en Co.

Het blauwe levermos groeit vooral in lichte bossen in de schaduw van de bomen. Hij houdt van warmte en geeft de voorkeur aan kalkrijke, leemachtige bodems. Als u levermossen in de tuin wilt planten, kunt u zich oriënteren op de natuurlijke boslocatie.

Zoals de meeste vroege bloeiers kan het levermos het beste in de herfst tussen september en oktober worden geplant. Zaaien moet ook in de herfst plaatsvinden, omdat het een koude kiem is. Dit betekent dat een lange periode van koud weer nodig is om de zaden te laten ontkiemen. De standplaats is best gedeeltelijk in de schaduw, aangezien het levermos in het bos groeit, maar daar ontspruit als de bomen nog geen blad hebben gevormd. De vaste plant geeft de voorkeur aan een voedselrijke, leem- en humusbodem in een neutraal tot alkalisch pH-bereik. Als de grond te zuur is, kan het helpen om kalk toe te voegen. De ideale locatie is doorlatend en altijd fris of vochtig in de koudere maanden zonder wateroverlast. Het levermos kan ook in een balkonbak of pot worden bewaard. Hoe groter de planter, hoe indrukwekkender de bloesems van de hepatica uiteindelijk zijn.
De onze is bijvoorbeeld geschikt als hoogwaardig substraat Plantura biologische potgronddat doet zonder turf en levert zo een bijdrage aan klimaatbescherming. De mineralen die het bevat bevorderen het bodemleven en de bloemvorming. Het mengsel bevat gebroken geëxpandeerde klei om een ​​hoog niveau van structurele stabiliteit te behouden, terwijl compost op zijn beurt zorgt voor een langdurige basisvoorziening van essentiële voedingsstoffen.

Omdat het levermos niet bijzonder groot wordt, is het niet nodig om de beplanting te ver uit elkaar te houden. U kunt de planten in kleine of grote groepen van 10 tot 20 exemplaren planten. Als je wilt dat het levermos zich verspreidt, moet er voldoende ruimte in de omgeving zijn voor nakomelingen.

Tip: Als het levermos onder loofbomen wordt geplant, kunnen gevallen bladeren gewoon achterblijven. Deze bieden de kwetsbare planten bescherming tegen uitdroging en kou.

Hepaticazorg: hiermee moet rekening worden gehouden

Het levermos is een vrij weinig veeleisende plant die niet veel verzorging nodig heeft op de juiste locatie.

Geef het levermos goed water

Het levermos heeft vooral van de herfst tot de lente water nodig. Meestal wordt door de regen al in de nodige waterbehoefte voorzien. Na de bloei verschijnt het blad, daarom moet de grond ook na de bloei vochtig blijven. Liming: Het levermos geeft de voorkeur aan een neutrale tot alkalische standplaats. Aangezien veel substraten en tuingronden licht zuur zijn, is af en toe bekalken aan te raden. De toevoeging van kalk verhoogt de pH-waarde van de grond om levermossen een optimale standplaats te geven. Men moet echter oppassen niet te veel te kalken. De te gebruiken hoeveelheid is afhankelijk van de begintoestand van de grond en de kalkvorm.

Levermossen bemesten

Vooral in het voorjaar is bemesting aan te raden om voor een kleine groeispurt te zorgen. De mest mag niet in de grond worden gewerkt, omdat het levermos vrij gevoelig is voor verstoringen in de wortelruimte. Vooral bij het houden in pot raden we aan om vanaf maart elke twee weken te bemesten, zodat de voedselvretende plant voldoende wordt aangevoerd. Om het levermos niet te storen, kun je het beste een organische vloeibare meststof gebruiken, bijvoorbeeld die van ons Plantura biologische bloemen- en balkonmest, worden gebruikt. Dit zorgt niet alleen voor mooie bloemen en sterke wortelgroei, maar ontziet ook het milieu dankzij de natuurlijke en diervrije ingrediënten. De toepassing van brandnetelmest is ook geschikt voor de planten in het bed.

Knippen en overwinteren

Het levermos is winterhard en hoeft niet gesnoeid te worden. Als je de plant echter in de pot houdt, moet je de container lang gebruiken Bij vorst op een beschutte plaats, omdat de pot onvoldoende bescherming biedt tegen de Koud kan bieden. Omdat het een inheemse wilde vaste plant is, is een vrij koude winter in een schuur of garage veel gezonder voor de plant dan binnen overwinteren.

Tip: Hepatica zijn erg gevoelig voor verstoringen en houden niet van verplanten. Mocht u de plant ooit willen verplaatsen, dan duurt het enkele jaren voordat deze weer hersteld is.

Levermossen vermeerderen

Op gunstige locaties vermenigvuldigen levermossen zich zelfstandig met behulp van mieren. Mocht je toch een handje willen helpen, dan kun je zaadjes planten of de plantjes verdelen. Omdat het levermos echter geen enkele verstoring verdraagt, kan het voorkomen dat de plant na het delen niet meer uitloopt.

Als je wilt zaaien, kun je gekochte zaden gebruiken of de levermoszaden zelf van de planten verzamelen. De zaden rijpen na de bloeiperiode, dus tussen mei en juni. Na de oogst moeten de zaden vervolgens op potgrond worden geplaatst, licht aangedrukt en bevochtigd. De zaden kunnen dan op een beschutte plaats overwinteren en uiteindelijk in het voorjaar ontkiemen. Omdat het levermos is Koude kiem ze hebben wintertemperaturen nodig om de kiemrust te doorbreken, d.w.z. om kieming mogelijk te maken.

Zijn levermossen giftig?

Zoals alle boterbloemen is het levermos licht giftig, zowel voor mens als dier. Draag daarom voor de veiligheid handschoenen bij contact met de plant of was uw handen grondig na het werken met de planten.

Effect en gebruik

De naam "hepatica" verwijst enerzijds naar de vorm van de bloembladen, die zouden doen denken aan onze menselijke lever. Aan de andere kant werd de plant in het verleden ook gebruikt om leverproblemen te genezen. Als de plant droog is, verliest hij zijn toxiciteit en kan er een brouwsel met witte wijn worden gemaakt, waarvan wordt gezegd dat het helpt tegen onder meer indigestie en blaasontsteking. Een dergelijk gebruik van de plant moet voor de zekerheid vooraf met een arts worden besproken. Aangezien het levermos niet volgens de Federale Soortenbeschermingswet mag worden geplukt of opgegraven, mogen hiervoor alleen exemplaren uit uw eigen tuin worden gebruikt.

In ons artikel daarover lees je meer over vroege bloeiers sneeuwklokje. Daar geven we handige tips voor het planten.