Snijbiet: alles voor het kweken, oogsten en bewaren

De gezonde groenten worden bij ons weer populairder. Hier vindt u alles wat u moet weten over het telen en oogsten van snijbiet.

Snijbiet (Beta vulgaris subsp. vulgaris) is al lang een zeldzaamheid op het groenteschap en in de tuin. De bladgroenten worden de laatste jaren alleen maar vaker gezien. Terecht, want snijbiet is niet alleen lekker en gezond, maar ook uitermate decoratief in de tuinperk. Bovendien is het zeer eenvoudig te kweken en kan iedereen in de tuin genieten van snijbiet van de eigen oogst. In dit artikel vertellen we je alles over de herkomst, verschillende rassen, teelt, verzorging en oogst van snijbiet zodat je deze ook succesvol kunt telen.

Ook al herken je hem niet meteen aan zijn uiterlijk: snijbiet is een gecultiveerde vorm van de biet (Beta vulgaris) en behoort dus tot de ganzenvoetfamilie (Chenopodiaceae). Naaste familieleden zijn bijvoorbeeld Biet (Beta vulgaris subsp. vulgaris var. conditiva) of de suikerbiet (Beta vulgaris subsp. vulgaris var. altissima). In het verleden waren botanici het niet altijd eens over de juiste naam voor snijbiet, wat heeft geleid tot veel, meestal curieuze, alternatieve namen. In het Engels spreekt men van “Swiss Chard”, waarbij deze term kan worden afgeleid van het Latijnse woord voor “distel”, “carduus”. De snijbiet heeft absoluut niets met distels te maken. Andere termen zoals "eeuwigdurende spinazie" of "Romeinse kool" hebben ook weinig zin. De snijbiet heeft al lang zijn negatieve connotatie als "arme man's asperges" verloren.

Oorsprong en kenmerken van snijbiet

Snijbiet is een oud gewas en komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten. Het verspreidde zich al snel over het hele Middellandse Zeegebied, waar de oude Grieken en Romeinen niet alleen de heerlijke smaak waardeerden, maar ook het nut ervan als medicinale plant. Het werd bijvoorbeeld gebruikt als middel tegen maagdarmklachten of bloedarmoede. De kleurrijke bladgroenten bereikten al in de late oudheid Centraal-Europa, waar ze tot de belangrijkste groenteplanten behoorden. Hij was vooral populair omdat hij goed was in de zomer spinazie (Spinacia oleracea) zou kunnen vervangen.

Snijbiet wordt echter steeds meer vergeten sinds diepvriesspinazie het hele jaar door verkrijgbaar was, terwijl snijbiet in zuidelijke delen van de wereld nooit aan populariteit heeft ingeboet. De snijbiet heeft de laatste jaren pas een opleving doorgemaakt - nu niet meer alleen voor fijnproevers of bijzonder gezondheidsbewuste mensen. Sommige mensen zijn misschien snijbiet tegengekomen in de salademix van de supermarkt, omdat deze steeds vaker als babyleafsalade wordt aangeboden.

Snijbiet is een tweejarige plant die pas in het tweede jaar bloeit. Het groeit als een basale rozet en heeft langstelige bladeren tot 30 centimeter lang. Afhankelijk van de variëteit kunnen de bladeren en stengels verschillende kleuren hebben en gerimpeld of glad zijn. De bloemen zijn vrij onopvallend en groen op de ongeveer een centimeter lange steel. De zaden zijn gerangschikt in een bal, elke bal bevat twee tot vijf zaden.

Snijbietsoorten

De snijbietvariëteiten kunnen voornamelijk in twee groepen worden verdeeld: Cicla en Flavescens Verdelen: in snijbiet en snijbiet.

Snijbiet of snijbiet behoort tot de Cicla-Groep en groeit vergelijkbaar met spinazie. Ook dit geslacht zal na de oogst weer uitlopen. Aan het einde van de winter zijn de snijbietbladeren een van de allereerste groenten die weer ontkiemen en zo op tijd verse groenten uit eigen tuin leveren. De teelt van de meeste snijbietplanten uit de Cicla-Groep werkt ook heerlijk op het balkon of terras.

De snijbiet met lange steel daarentegen behoort tot Flavescens-Groep. De stengels worden vergeleken met de Cicla-Groep aanzienlijk langer en sterker. Ook groeien de planten een stuk sneller en vormen ze sterk geribbelde bladnerven.

Naast de verscheidenheid aan snijbietgroepen, is er ook de verscheidenheid aan kleuren van de individuele variëteiten. Het kleurenspectrum varieert van bleek licht en donkergroen tot rood en oranje tot gele en paarse tinten. Het oppervlak van de bladeren kan glad, golvend of ongelijk zijn. Hieronder hebben we enkele bekende soorten snijbiet voor de huistuin opgesomd.

Mangold-variëteiten:

• 'Charlie': Een zeer bijzondere snijbiet met groen blad en donkerrode stelen; zeer decoratief, ook te gebruiken als babyleaf salade
• "Groene snede": Een snijbietsoort die fijne, lichtgroene bladeren produceert; het is niet veeleisend en kan lang worden geoogst
• ‘Verde da taglio’: Deze snijbietbladsoort heeft felgroene bladeren die bijzonder delicaat zijn; het is winterhard en het jonge blad kan ook als salade gegeten worden

Snijbietrassen met lange steel en witte stengels:

• "Fordhook Reus": Een van de groeikrachtige snijbietrassen met een hoogte tot 100 centimeter (bij goede teeltomstandigheden); witte, zeer brede stelen met groen en sterk gekruld blad; Beproefde en zeer smakelijke variëteit?
• ‘koolsteel uit Genève’: Robuust snijbietras dat buiten goed overwintert en in het vroege voorjaar smakelijke bladgroenten produceert; extreem brede, witte bladstelen met groene, gekrulde bladeren
• "Glad zilver": Een klassieke snijbiet met lange steel met brede, zilverwitte stelen en donkergroen blad; extreem robuust en productief
• ‘Jessica’: Deze gesteelde snijbietsoort produceert zware, krachtige planten; de groei is compact en de planten bereiken hoogtes van 30 tot 40 centimeter
• "Luculus": Variëteit met dunne, witte stelen en veel blad; bijzonder mals en kan bij vroege oogst ook als salade worden gebruikt
• 'Wallis': Variëteit met witte, brede stelen en lichtgroen blad; hoge variëteit met goede boutbestendigheid; extreem lekker
• "Wit zilver": Snijbietsoort met brede, zilverwitte stelen en donkergroen blad; moet bijzonder rijk zijn aan vitamines; goede smaak

Snijbietsoorten met lange steel en kleurrijke stelen:

• "Felle lichten": Geen winterharde variëteiten; Verschillen in vorm en kleur (geen pure variëteit, maar een mengsel van zaden in een zak van verschillende variëteiten)
• "Fel geel": Populair ras met heldere, diepgele, vrij brede stelen; groene bladeren; resistente en robuuste groei
• ‘Feurio’: Felrode stelen; groen blad met een lichte rode tint; zeer aromatisch en smakelijk?
• 'Oriolen': Deze variëteit is ideaal voor liefhebbers van de gele kleur - de stengels van de snijbiet schijnen heldergeel, terwijl de bladeren groen zijn met gele nerven
• ‘Regenboog Snijbiet’: Verschillende kleuren en vormen (geen pure variëteit, maar een mengsel van zaden in een zak van verschillende variëteiten)
• ‘Rabarber Snijbiet’: Mooie variëteit snijbiet met dieprode stengels en donker roodgroen blad; zeer aromatisch

Tip: Inmiddels worden sommige soorten snijbiet ook als sierplant in lokale perken geplant, want de felgele, oranje of roodgekleurde stelen zijn een lust voor het oog. Als versiering wordt de snijbiet vaak om de twee jaar gekweekt.

Snijbiet kopen: waar moet je op letten

In de winkel kun je zowel jonge planten als zaden voor snijbiet kopen. Als u uw eigen snijbietplanten met zaden kweekt, bespaart u geld en kunt u meestal putten uit een grotere selectie van variëteiten. Let bij het kopen echter wel op de houdbaarheidsdatum. Snijbietzaden verliezen hun vermogen om na verloop van tijd te ontkiemen. Vaste zaden uit de biologische productie vind je bij Bingenheim zaden of Dorsvlegel. Dit biedt ook een grote selectie conventionele en biologische snijbietzaden Zaadhuis. Degenen die besluiten om jonge planten te kopen, besparen tijd en werk. Snijbietplanten koop je in kwekerijen, tuincentra en met een beetje geluk op de wekelijkse markt. Let er bij het kopen op dat de planten gezond zijn en een sterke indruk maken.

Waar moet je op letten bij het kopen van snijbietplanten?

• Geschikte variëteit:
• Vrij van meeldauw en bladluizen
• Geen beschadigde of geknikte delen van de plant
• Sappige, sterke bladeren
• Geen verrottingsgeur

Snijbiet kweken

Gelukkig is het kweken van snijbiet kinderspel en kan het ook door mensen zonder groene vingers en beginners in de tuin. De standplaats voor de gezonde groenten moet zonnig tot gedeeltelijk in de schaduw zijn. Bovendien zal uw snijbiet blij zijn met voedselrijke en vochtvasthoudende grond. Vanaf half februari kunt u snijbiet met lange steel gaan telen en vanaf begin mei snijbietblad op de vensterbank te zaaien. De zaaidiepte is ongeveer twee centimeter. Direct buiten zaaien kan vanaf begin april voor snijbiet met lange steel en vanaf mei voor snijbiet. De plantafstand in het bed is sterk afhankelijk van de betreffende groep en variëteit en moet tussen de 15 en 45 centimeter zijn. Hier leest u hoe u snijbiet kunt laten groeien.

Hoe wordt snijbiet op de juiste manier gekweekt?

• Maak het bed los en verwijder onkruid
• Met compost of een Meststof met langdurige organische effecten verrijken
• Zaadgroeven maken op een afstand van 30 tot 40 cm
• Zaadplaatsing op een diepte van 2 - 3 cm
• Bedek de zaden met aarde
• Waterput
• Scheid de planten nadat ze zijn uitgekomen
• Plantafstand: 15 - 45 cm

Als Snijbiet goed kweken in de tuin, leggen we in detail uit in ons speciale artikel over het onderwerp.

Snijbiet onderhouden: alles over water geven en bemesten

De snijbiet houdt van vochtig, daarom moet je je snijbiet regelmatig water geven. Nieuwe watergift is altijd nodig als de bovenste laag grond is uitgedroogd.

Tip: Met een mulchlaag van gemaaid gras of bladeren bescherm je niet alleen de grond tegen uitdroging, maar onderdruk je ook ongewenst onkruid.

Als zware consument hebben de bladgroenten voldoende voedingsstoffen nodig om goed te groeien - dit begint al bij het planten. Een meststof met organische langetermijneffecten zoals onze Plantura Organische universele meststof creëert de beste startomstandigheden voor uw snijbiet. Elke zes tot acht weken moet je nu opnieuw bemesten. Als alternatief kan snijbiet ook met compost worden bemest.

Regelmatig schoffelen rond de snijbietplanten zorgt voor een losse grond en verhoogde mineralisatie. En je kunt er ook onkruid mee verwijderen. Wat te onthouden bij het verzorgen van snijbiet zijn slakken. Ze houden vooral van de jonge snijbiet. Daarom moet het snijbietbed worden beschermd tegen slakken - of u kunt ze bestrijden tegen ongewenst ongedierte. Meer over Vechtende slakken ontdek het hier.

Hoe zorg je op de juiste manier voor snijbiet?

• Houd de grond voldoende vochtig
• Met compost, hoornkrullen of eentje Meststof met langdurige organische effecten bevruchten
• Elke 6 - 8 weken opnieuw bemesten
• Hak regelmatig
• voordat Bescherm slakken of Vechtende slakken

Overwinterende snijbiet

Snijbiet is een tweejarige plant. Dit betekent dat hij pas in het tweede jaar bloeit. Het is dus enorm belangrijk om hem gezond de winter door te krijgen. Snijbietblad is over het algemeen beter bestand tegen vorst dan snijbiet. Het kan zelfs in de winter worden geoogst en wordt alleen beschermd bij bijzonder strenge vorst. Om dit te doen, kunt u het afdekken met stro, kreupelhout of een vlies. Aan de andere kant ziet het er een beetje anders uit met snijbiet. Veel soorten zijn niet vorstbestendig en sterven in de winter af. Sommige soorten zijn echter bestand tegen vriestemperaturen met dubbele cijfers. De rassen ‘Jessica’, ‘Hunsrücker Schnitt’ of ‘Genfer Krautstiel’ zijn goed voor overwintering. In de winter kunt u snijbiet met een lange steel echter niet oogsten. Het is bedekt met een dikke laag bastmulch of bladeren in de herfst, vóór de eerste nachtvorst.

Hoe wordt snijbiet succesvol overwinterd?

• Snijbiet is resistenter dan snijbiet
• Snijbiet kan buiten overwinteren en de hele winter worden geoogst
• Dek af met stro of fleece als het erg koud is
• Vorsttolerante rassen zijn bepalend voor snijbiet met lange steel
• Deze kunnen niet geoogst worden in de winter
• Beschermen met een dikke laag mulch

Vermeerder snijbiet

Snijbiet kun je zelf vermeerderen met zaden. Om dit te doen, moeten sommige planten worden overwinterd zoals hierboven beschreven. Selecteer hiervoor zes tot tien bijzonder sterke en mooie planten en oogst er in het eerste jaar slechts enkele blaadjes van. Het volgende jaar in het voorjaar de vorstbescherming van de planten verwijderen en in de nazomer laten bloeien. Vanaf begin september kun je dan beginnen met het oogsten van zaden. Verzamel de ballen die de afzonderlijke zaden als een geheel bij elkaar houden. De zaden kunnen goed uitdrogen in een stoffen zak. Daarna wordt het schoongemaakt en geëtiketteerd. De zaden kunnen dan tot het volgende voorjaar op een koele en droge plaats worden bewaard.

Hoe wordt snijbiet op de juiste manier vermeerderd?

• Laat 6 - 10 planten staan
• Slechts matig oogsten
• Overwinteren
• Laat het bloeien
• Sperma ophalen vanaf begin september
• Oogst de hele bal zaden
• Droog en schoon
• Op een droge en koele plaats bewaren

Snijbiet oogsten en bewaren

Afhankelijk van het ras en het geplande gebruik kan de oogst 60 tot 100 dagen na het zaaien plaatsvinden. De gesteelde snijbiet oogst je van buiten naar binnen. De binnenkant blijft altijd zodat de plant kan regenereren. Bij snijbietblad oogst je ook de bladeren van buiten naar binnen of snij je alle bladeren net boven de grond helemaal af. Zelfs als alle bladeren van de snijbiet worden afgesneden, groeit deze weer terug. Snijbietstengels en bladeren zijn niet geschikt voor langere opslag, daarom mag er maar zoveel worden geoogst als direct kan worden gebruikt. De bladgroenten kunnen echter goed worden ingevroren als ze kort worden geblancheerd.

Hoe wordt snijbiet geoogst en bewaard?

• Oogst snijbiet van buiten naar binnen; Laat het snijbiethart altijd staan
• Snij snijbietblad ook van buiten naar binnen of snij alle bladeren net boven de grond af
• Verse snijbiet kan 1 - 2 dagen in de koelkast worden bewaard
• Blancheer de snijbiet kort om in te vriezen

Meer details over oogsten, bewaren en Snijbiet bewaren ontdek het hier.

Ingrediënten en gebruik van snijbiet

Snijbietgroenten bevatten veel vitamines (A, B, C, E, K) evenals natrium, magnesium en kalium. Mangold is ook een van de ijzerhoudende groenten. Gelijkwaardig aan rabarber (Rheum rabarbarum) of spinazie (Spinacia oleracea) het bevat ook veel oxaalzuur. Mensen met een nierziekte moeten daarom zonder snijbiet. In tegenstelling tot andere bietensoorten worden bij snijbiet alleen de bladeren en bladstelen geconsumeerd. De wortels zijn erg suikerachtig, maar niet eetbaar. Voor de introductie van suikerbieten werd suiker deels verkregen door de snijbietwortels te koken.

Als blad- en stengelgroente wordt snijbiet traditioneel gebruikt in de mediterrane keuken. Jonge bladeren van de snijbietbladgroep kunnen bijvoorbeeld worden verwerkt tot sla. Bij snijbiet worden meestal het blad en de stengels apart geprepareerd. De bladeren kunnen op dezelfde manier als spinazie in de keuken worden gebruikt. De stengels worden in blokjes gesneden, geblancheerd en vervolgens gebakken. Bittere snijbietsoorten worden geblancheerd en/of gebakken - de bittere smaak verdwijnt door de hitte. Over het algemeen hebben rassen met een rode steel een iets sterkere smaak.

Tip: Waarom maak je niet meteen een hele moestuin? Met onze Plantura groenteset je krijgt alles wat je nodig hebt: van zaden, potten en groeimedia tot een herbruikbare minikas.