Monilia (piekdroogte): Herkennen & bestrijden

Hier komt u alles te weten over Monilia: Hoe de schade te herkennen, de schimmel te voorkomen en te bestrijden. Informatie over huismiddeltjes en sprays.

Hoe herken je een besmetting met monilia / piekdroogte

Monilia is een zeer onwelkome bezoeker van de boomgaard. De ziekteverwekker kan niet alleen grote schade aanrichten, hij kan ook een groot aantal fruitbomen aantasten. Deze omvatten de zure kers, zoete kers, kweepeer, pruim, appel, abrikoos, peer en perzik. Vooral veel zure kersenrassen worden als extreem vatbaar voor de ziekteverwekker beschouwd, terwijl de ziekte bij appel- en perenbomen zeldzaam is. De gevreesde piekdroogte veroorzaakt door Monilia-pathogenen kan kort na de bloei verschijnen. Ten eerste verdorren de bloemen en bladeren aan de toppen van de takken, maar vallen niet op de grond en hangen droog aan de takken. Na korte tijd drogen de scheutpunten van de aangetaste takken op en sterven af. Soms zijn ook geelgrijze sporenbedden van de Monilia-schimmel te zien. Als de besmetting gedurende meerdere jaren ernstig is, kan het hele bladerdak kaal worden. Dezelfde ziekteverwekker is ook verantwoordelijk voor Monilia-fruitrot. De vruchten kunnen echter alleen worden aangevallen als de plant al is beschadigd - bijvoorbeeld door een van hen te eten

Fruitmot. Aanvankelijk heeft de vrucht slechts een klein bruin plekje op de beschadigde schil, maar na zeer korte tijd zal de vrucht volledig gaan rotten en ringvormige schimmelgazons vormen. Dit kan resulteren in fruitmummies die vast komen te zitten in de fruitboom of de rotte vruchten vallen op de grond.

De schadelijke Monilia-schimmel

Strikt genomen is het niet één schimmel die verantwoordelijk is voor de piekdroogte. De onaangename schimmel kan ofwel Monilia fructigena, Monilia laxa of met kweeperen Monillia inhartiana zijn. Voor de hobbytuinier maakt het niet uit welke paddenstoelenvertegenwoordiger het werkelijk is. Om de piekdroogte te laten uitbreken, moet Monilia de aangetaste fruitboom via de open bloemen besmetten. Vooral bij koel en nat weer tijdens de bloeiperiode worden fruitbomen steeds vaker besmet met de schadelijke schimmel. Vanuit de bloesem groeit Monilia vervolgens in de takpunten. Daar wordt de watertoevoer voor de scheuttoppen onderbroken en ontstaan ​​de kenmerkende uitgedroogde toppen. Insecten, wind en regen helpen ijverig de schimmelsporen te verspreiden. De zeer schimmelsporen die de piekdroogte veroorzaakten, kunnen ook Monilia-fruitrot veroorzaken. Zelfs de kleinste mechanische beschadiging in de vruchtschil is voldoende en de sporen van Monilia kunnen snel in de appel of kers groeien.

Voorkom Monilia

Zoals zo vaak is de beste preventieve maatregel tegen Monilia het kiezen van het ras. Zo kan het vatbare zure kersenras 'Morelle' worden vervangen door de meer resistente rassen Morellenfeuer 'of' Gerema '. De meeste andere fruitsoorten zijn ook resistent. Voor meer informatie kunt u het beste rechtstreeks contact opnemen met uw plaatselijke dealer. Ook is het altijd zinvol om het bladerdak van fruitbomen zo te ontwerpen dat er veel lucht tussen de takken kan circuleren en vocht snel opdroogt. Helaas dringen schimmels door snijwonden bijzonder goed door in het plantenweefsel. Grotere wonden, bijvoorbeeld veroorzaakt door het verwijderen van een oude tak, moeten worden gesloten met boombalsem. Over het algemeen mag alleen bij droog weer worden gesnoeid. Daarnaast kan het injecteren van biologische tonics zoals heermoes of algenpreparaten een piekdroogte voorkomen. Het preparaat werkt niet direct tegen de ziekteverwekker Monilia, maar versterkt de algemene afweer van de fruitbomen door een ideale toevoer van voedingsstoffen.

Vecht tegen Monilia

Alle zieke twijgen moeten direct diep in het gezonde hout worden teruggesnoeid en vernietigd. De schimmel is vaak veel verder in het hout doorgedrongen en moet daarom 20 cm diep in het gezonde hout worden gezaagd. Bij besmetting na de bloei veroorzaken Monilia-schimmels vaak vruchtrot met het typische bruingrijze schimmelgazon. De besmette vruchten drogen later op en worden zogenaamde fruitmummies, waarin sporen van de schimmel op de boom of op de grond overwinteren en zich van daaruit in het volgende jaar weer verspreiden. Hier is het vooral belangrijk om de zieke vruchten te verzamelen, anders worden gezonde vruchten besmet. Ze mogen in geen geval op de compost worden gegooid, want daar kan de schimmel zijn sporen nog wonderbaarlijk vermenigvuldigen. De puntdroogte kan voor de uitbraak alleen worden bestreden als de ziekteverwekker nog niet in de bloemen is doorgedrongen tot in de punt van de tak. De behandeling moet tijdens de bloeiperiode worden uitgevoerd, dit is het meest effectief. Dus als vochtig en koel weer zich aankondigt, is een besmetting bijzonder waarschijnlijk. Wil je je fruitbomen dan goed beschermen, dan helpen helaas alleen chemicaliën. Voordat dit echter wordt gebruikt, moeten alle preventieve maatregelen zijn uitgeput. Kopermiddelen zijn geschikt als biologisch bruikbaar fungicide. In geval van nood kunnen deze ook worden gebruikt na de zichtbare besmetting. De eerste verstuiving vindt plaats wanneer de eerste bloemen opengaan en de tweede in volle bloei. De derde bespuiting is niet altijd nodig en moet aan het einde van de bloei worden uitgevoerd.

Naast de Monilia-paddenstoel is er ook een schimmelziekteverwekker Phytophthora infestans gevreesd door tuinders. We leggen uit hoe je de schimmel herkent en bestrijdt.