Komkommers: achtergrond, teelt, oogst en conservering

click fraud protection

Komkommers behoren tot het standaard assortiment in de supermarkt. We laten zien hoe komkommers in je eigen tuin gekweekt, geoogst en bewaard kunnen worden.

klimkomkommerplant
Gebonden, hangende komkommerplant [Foto: Tortoon / Shutterstock.com]

De komkommer (Cucumis sativus) behoort samen met courgette en meloen tot de familie van de komkommerachtigen (Cucurbitaceae). Het is dus niet verwonderlijk dat in Duitsland zowel komkommers als meloenen aanvankelijk werden gegroepeerd onder de term "komkommer". Toch lijkt het duidelijk dat de twee zo verschillende smaken later conceptueel van elkaar werden gescheiden.

inhoud

  • Komkommers op de juiste manier telen
  • Komkommersoorten
  • Plukken en bewaren van komkommers
  • Ingrediënten en gebruik in de keuken
  • Ziekten en plagen bij komkommers

Komkommers zijn een onmisbaar onderdeel van de meeste keukens. Want wat zou een gemengde salade zijn zonder de frisse smaak van komkommer? Of tzatziki zonder de groene groenten? Ondenkbaar! De komkommer komt oorspronkelijk uit India, waar andere soorten groenten, zoals aubergine, hun oorsprong zouden hebben. Volgens de overlevering zou de komkommer al meer dan 1000 jaar voor Christus bestaan. Chr. zijn verbouwd door Indiase boeren. Het vond zijn weg naar Europa via Perzië naar wat nu Italië is. Keizer Tiberius zou de verfrissende groenten erg hebben gewaardeerd. In Europa zijn de belangrijkste teeltgebieden in Duitsland (0,5 miljoen ton), Nederland (0,25 miljoen Ton en Spanje (0,2 miljoen metrische tonnen). Duitsland, de grootste komkommerproducent van Europa, produceert belachelijk weinig in vergelijking met China. Omdat de Chinezen ongeveer 28 miljoen oogsten Ton elk jaar ongeveer 50 keer de Duitse productie.

Synoniemen: Tuinkomkommer, komkommer, ingelegde komkommer, Kukumer, Guckummer, Guggummere (CH), komkommer (Engl.)

Komkommers op de juiste manier telen

Komkommers doen het, in vergelijking met andere veelvoorkomende groenten uit de Pumpkin Family, het beste in koele klimaten. Dit is waarschijnlijk een van de redenen waarom het kweken van komkommers in je eigen tuin behoorlijk succesvol is.

Bladeren van de komkommerplant
Komkommerbladeren met een rank die de planten helpt met hun ranken [Foto: Muh. Imron / Shutterstock.com]

Om zoveel mogelijk aromatische komkommers te kunnen oogsten, moet je de voorkeur geven aan de zaden. Hier kunt u uw eigen vensterbank of een verwarmde kas hebben. Half april worden de zaden 1 tot 2 cm diep gezet. De temperaturen moeten minimaal. zijn 20°C, anders wordt het kiemproces aanzienlijk vertraagd. Een lichte standplaats is net zo belangrijk als de juiste temperatuur. Donkere vensterbanken kunnen ook verlicht worden met plantenlicht. Er zijn inmiddels hele goede lampen op basis van LED-technologie op internet die nauwelijks stroom verbruiken.

Ervaren hobbytuinders kunnen de komkommer ook op een ziekteresistente basis verfijnen. Dit vereist echter een zeker instinct. Als u toch een geënte komkommer in uw tuin wilt planten, haalt u jonge planten bij een kwekerij. Deze worden vrij vaak verfijnd. Vraag de verkoper maar expliciet naar geënte jonge planten.

Komkommers in de kas
Komkommers gedijen ook uitstekend in polytunnels of in de kas [Foto: Medvedeva Oxana / Shutterstock.com]

Als het eerste reguliere bladpaar (de zaadlobben niet meegerekend) is gevormd, kunnen de zaailingen voorzichtig in een grotere pot worden uitgeprikt. Direct na de ijsheiligen medio mei kunnen de jonge planten vervolgens naar hun standplaats buiten worden overgeplant. De locatie moet beschut tegen de wind en zo helder mogelijk zijn. Zonnige plaatsen hebben de voorkeur, maar zelfs gedeeltelijk beschaduwde plaatsen zijn niet schadelijk voor de plant. Goede buren voor komkommers zijn ook gunstig.

Komkommerplant op klimhulp
Jonge komkommerplanten op een klimsteun [Foto: Jurga Jot / Shutterstock.com]

Voor het planten moet ervoor worden gezorgd dat de grond voldoende voedingsstoffen bevat. Gewone tuinaarde kan worden aangevuld met een ruime hoeveelheid (300 g/m²) compost. U kunt ook voorbemeste organische grond gebruiken zoals onze Plantura Biologische tomaten & groenteaarde uitstekend in gebruik. De grond moet zo los mogelijk zijn. Afhankelijk van de soort komkommer die je nodig hebt, kun je rekenen op een ruimtebehoefte van een halve vierkante meter tot een vierkante meter. De afstand tussen de planten moet minimaal 25 tot 30 cm zijn. Het gebruik van zwart Mulchfilm kan het rendement aanzienlijk verhogen: Expertadviezen gaan uit van tot 40%. Want de zwarte mulchfolie absorbeert de zonnestralen en slaat de warmte bijzonder goed op.

Om bossige groei en een hoge opbrengst te stimuleren kun je de punt verwijderen. De toppen van de jonge planten worden verwijderd, zodat er minimaal twee bladparen overblijven. Naast de basisbemesting voor het planten, moet men er regelmatig een gebruiken Volledige meststof bevruchten. Onze Plantura Biologische tomatenmest is een voornamelijk biologische bio-meststof die alle belangrijke voedingsstoffen voor komkommerplanten levert.

Komkommers moeten regelmatig worden bewaterd, vooral in de zomer. Want hoe moeten de planten anders genoeg water hebben om de komkommervrucht te ontwikkelen? Droogte erkent de planten niet alleen met een bescheiden groei en opbrengst, maar ook met bitter smakende komkommers.
Gedetailleerde stapsgewijze instructies vindt u hier: Komkommers telen: zaai-, verzorgings- en oogsttijd.

Komkommersoorten

Net als bij bijvoorbeeld pompoenen is ook de variëteit aan komkommers enorm. Naast de exemplaren met een groene huid zijn er witte, gele en bruine exemplaren. De vorm varieert van bolvormig tot cilindrisch tot slangvormig. In de gewichtsklassen maken minikomkommers (<70 g) de start, gevolgd door ingelegde en ingelegde komkommers (80 - 150 g) klassieke komkommer (200 - 400 g) tot de zogenaamde geschilde komkommer, die op de weegschaal tot 4000 g weegt breng.

Over het algemeen zijn ze verdeeld in twee verschillende soorten: komkommer en ingelegde komkommer. De soort, ook wel slangenkomkommer genoemd, wordt veel vaker gekweekt. In dit geval zijn de vruchten lang en licht gebogen; de schaal is glad en vrij van doornen. Dit type wordt voornamelijk in de kas geteeld. De andere komkommersoort wordt daarentegen vaak buiten gekweekt. Hoewel deze ook vers verwerkt kunnen worden, vinden ze meestal hun weg naar de augurkpot. Ingelegde komkommers of tuinkomkommers zijn beduidend korter en hebben een stevigere schil die ook hier en daar stekels heeft.

een uitgebreide Rassenoverzicht voor komkommer U vindt hier.

Salade / slangkomkommers:

  • Carosello Tondo di Manduria: Bewezen variëteit uit Italië met rondovale vruchten; zeer krachtig en robuust; goede smaak.
  • Chinees jargon: Ras voor buitenkweek; kleine kern en hoog pulpgehalte.
  • delicatesse: Beproefde variëteit (10 - 15 cm) die vers of gepekeld kan worden gegeten.
  • Johanna: Bewezen, dikvlezige komkommer met vruchten tot 35 cm lang; goede smaak en hoge opbrengst.
  • Saladin (F1): Modern hoogproductief ras (30 - 35 cm) met goede smaak (ontwikkelt geen bittere stoffen); resistent tegen komkommerschurft en bladvlekkenziekte.
  • Citroen komkommer citroen: Beproefd komkommerras met gele vruchten in bolvorm; uitstekende smaak.
gele komkommerbloesem
Alle komkommersoorten hebben een felgele bloem gemeen [Foto: Jurga Jot / Shutterstock.com]

Ingelegde komkommers:

  • Bidretta (F1): Buitenras met hoge opbrengst en stevige groei; goede weerstand tegen komkommerschurft.
  • Charlotte (F1): robuuste, moderne zuurkomkommer met de beste fruiteigenschappen: pitloos, bittervrij en aromatisch.
  • Conny (F1): Doorontwikkeling van het bekende ras Bimbostar; zeer productief en vroegrijp; goede weerstand tegen veel tegenslagen zoals echte meeldauw, mozaïekvirus of komkommerschurft zorgen voor een lange oogstperiode; zeer geschikt voor de hobbyteelt buiten.
  • Crisan: Turks en vroeg rijpend ras met sterk geribbelde vruchten; hoge opbrengst en uitstekende smaak.
  • Eva: Bewezen en goede variëteit voor de buitenteelt; uitstekend van smaak.
  • Geroy (F1): Pekelkomkommer met een zeer hoge opbrengst en smakelijke, kleine vruchten; kan het beste op een beschutte plek of in een kas worden gekweekt.
  • Libel (F1): Zeer vroege beitskomkommer met stevige groei; resistent tegen komkommerschurft en het komkommermozaïekvirus; kan zowel in bedden als in bloempotten worden gekweekt.
  • Piccolo Di Parigi: Bewezen Italiaanse variëteit met stevige pulp; winstgevend; goed voor salades en conserven.
  • uitlopers: Robuuste en makkelijk groeiende beitskomkommer; hoogproductief en aromatisch.
  • Zirkoon (F1): Hoogproductieve (uitsluitend vrouwelijke bloei) ingelegde komkommer; robuust en bestand tegen beide soorten meeldauw; zeer geschikt voor de teelt in de hobbyruimte.

Naast de klassieke salade en ingelegde komkommers is er ook de Sikkim komkommer. Deze komt uit Noord-India en wordt ook wel netkomkommer genoemd. Deze soort kan ook zonder problemen op onze breedtegraden worden gekweekt.

Plukken en bewaren van komkommers

Vanaf eind juli kan de oogst buiten beginnen. Een teelt in de kas kan de oogsttijd tot vier weken eerder brengen. Het soort gebruik bepaalt het oogstmoment. Komkommers of augurken voor een salade worden vroeg geplukt en zijn nog niet rijp. Als je komkommers laat rijpen, moet je ze schillen voor de salade en eventueel ook de binnenkant met de zaadjes eruit schrapen. Rijpe komkommers kunnen ook gestoofd worden. Rijpe augurken en augurken worden meestal verwerkt tot mosterd augurken.

geoogste komkommers
Verse komkommers uit eigen tuin hebben een bijzonder frisse smaak [Foto: Brent Hofacker / Shutterstock.com]

Over het algemeen bevordert dit de bloemvorming en een hoge opbrengst als je regelmatig plukt. Meestal kan de oogst tijdig worden verwerkt tot salades of andere gerechten. Opslag in een koele kelder of koelkast kan tot twee weken goed gaan. Na deze tijd worden de komkommers slap en kunnen ze ook gaan rotten. Zoals de naam al doet vermoeden, kunnen met name de kleinere ingelegde komkommers worden geweekt in een pittige azijnbouillon. Hierdoor zijn de komkommers vele maanden houdbaar.

Ingrediënten en gebruik in de keuken

Door het lage caloriegehalte van nog geen 15 kcal per 100 g zijn komkommers geschikt voor iedereen die bewust wil eten of op dieet is. Komkommers zijn niet erg rijk aan vitamines, maar ze bevatten vrij veel kalium en vezels. In de schil zitten veel waardevolle ingrediënten, daarom moeten komkommers uit eigen tuin zo mogelijk niet worden geschild.

Waarschijnlijk de meest klassieke gebruiksvorm van komkommer is de komkommersalade. In schijfjes of blokjes gesneden, de vruchten geven de salade een heerlijk frisse toets. Hetzelfde geldt voor de verwerking van komkommers tot tzatziki. Zonder de frisse smaak van komkommer zou het Griekse gerecht waarschijnlijk nooit deze enorme populariteit hebben bereikt. Een recept dat veel mensen niet kennen, heet gevulde gestoofde komkommer. De beste manier om dit te doen is om rijpe en grotere komkommers te nemen, ze van binnen af ​​te schrapen en de ruimte te vullen met pittige wortelgroenten of een soort Bolognese. Inblikken mag natuurlijk ook niet ontbreken. De komkommers worden in een pittige azijn- of zoutoplossing geplaatst. De kleine buitenkomkommers zijn maanden houdbaar. Voor alle koks die graag willen experimenteren, kun je ook een komkommer-kimchi proberen.

Ziekten en plagen bij komkommers

Komkommers zijn vatbaar voor bepaalde ziekten. Deze omvatten de Komkommermozaïekvirus, de Komkommer verwelkt, Verkeerd en echt meeldauw, evenals insecten zoals Spintmijten, bladluizen en Schaal insecten. Vooral dat laatste kan onder controle worden gebracht met biologische gewasbescherming. Als u in uw eigen tuin vaak ervaringen heeft gehad met schimmel- en virusziekten, moet u terugvallen op moderne F1-rassen met goede resistenties. Dit scheelt een hoop moeite, vooral omdat je extreem terughoudend bent met het gebruik van bestrijdingsmiddelen in je eigen tuin.

Lezers nemen vaak contact met ons op en vragen advies over wat er gebeurt als de vruchtzettingen bruin worden en na een tijdje afvallen. In de overgrote meerderheid van de gevallen is dit niet te wijten aan een plaag of ziekte. In plaats daarvan krijgen de planten te weinig voedingsstoffen. Dit kunt u voorkomen met basisbemesting voor het planten en regelmatige vloeibare bemesting. Als het probleem echter al is opgetreden, kan het probleem snel worden opgelost door de bladeren twee keer te bemesten.

Informatie en tips van experts over het onderwerp Komkommers bemesten zie dit artikel.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Pellentesque dui, non felis. Maecenas man