Holsteiner Cox: smaak, teelt & oogsttijd

De appel ‘Holsteiner Cox’ is een oud appelras met goede bruikbare eigenschappen. Als je deze echte Noord-Duitser echter wilt laten groeien, moet je toegewijd zijn en de juiste locatie kiezen.

Het appelras 'Holsteiner Cox' is een Noord-Duits ras uit Sleeswijk-Holstein. Het is wijdverbreid in de buurt van de kust en is daar van groot regionaal belang als een van de vele hoofdvariëteiten. Het oude ras is meer één vanwege zijn hoge zorgbehoefte en gemiddelde ziektegevoeligheid Kandidaat voor ambitieuze hobbytuinders, maar met voldoende zorg zal het grote en aromatische vruchten opleveren ontstond.
Synoniem van de 'Holsteiner Cox' zijn 'Holsteiner Gelber Cox', Vahldiks Sämling 'en' Vahldieks Cox III '.

Tip: Er zijn twee zogenaamde mutanten van de variëteit 'Holsteiner Cox'. Ze ontstonden door willekeurige mutaties en werden verder gereproduceerd vanwege hun interessante, andere uiterlijk. De mutant 'Ina Cox' wordt gekenmerkt door een duidelijk meer uitgesproken rode verkleuring van de schaal, terwijl de mutant 'Tambustar' opvalt door zijn duidelijk gestreepte rode verkleuring. De smaak en teelteigenschappen lijken erg op de originele "Holsteiner Cox".

Holsteiner Cox: profiel

synoniemen	'Holsteiner Gelber Cox', 'Vahldieks Seedling', 'Vahldieks Cox III'
fruit	middelgroot tot groot; Groengele basiskleur met een lichtrode dekkende kleur
smaak	sappig, licht aromatisch, licht zuur
Opbrengst	gemiddeld tot hoog; meestal regelmatig
Oogst tijd	vanaf half september
Rijp om van te genieten	Oktober tot december
Houdbaarheid	We zullen; Gekoeld te bewaren tot januari
groei	gemiddeld tot sterk
klimaat	vochtig en koel klimaat; niet geschikt voor koude winterlocaties en grote hoogten
Ziekten en plagen	gemiddelde gevoeligheid voor appelschurft, droogte, boomkanker, virale scheutverslaving en echte meeldauw; zeer vatbaar voor bacterievuur

Oorsprong en geschiedenis van de appel 'Holsteiner Cox'

De appel ‘Holsteiner Cox’ werd in 1920 ontdekt in de tuin van fruitteler en schilder Johannes Vahldiek. Er wordt aangenomen dat de variëteit werd gevonden als een zaailing van a ‘Cox Orangerenette’ is ontstaan. Johannes Vahldiek woonde en werkte vanaf 1877 in Eutin in Sleeswijk-Holstein, waar hij werd beschouwd als een vermogende excentriekeling die tijdens zijn leven slechts één van zijn schilderijen verkocht. Na zijn dood in 1914 werden de appelrassen in zijn tuin onderzocht, getest en genummerd. De huidige 'Hosteiner Cox' kreeg de naam 'Vahldiek's zaailing nr. 3' en werd al snel gewaardeerd bij de plaatselijke tuinbouwvereniging en ijverig vermeerderd. Na de Tweede Wereldoorlog heeft ook de Landbouwkamer het ras getest en bevestigd dat het geschikt is voor vermeerdering en professionele teelt. De stevige triomf van de 'Holsteiner Cox'-appel begon uiterlijk in 1959, want dat jaar werd hij als "uitstekend" geclassificeerd op de Federal Horticultural Show. Ook nu nog heeft de grote, geelrode appel een stevige positie op de markt in Noord-Duitsland, ook al komt hij niet eens voor in de landelijke statistieken.

Appelras 'Holsteiner Cox': smaak en eigenschappen

De 'Holsteiner Cox'-appel is middelgroot tot groot (vruchtdiameter tot 15 cm), plat gebouwd en middel- of buikbuik met nauwelijks zichtbare ribben. De kelk is typisch vlak en de kelk is wijd open. De middeldikke schil van de 'Holsteiner Cox'-appel is groengeel en slechts 20 tot 50% heeft een lichtrode dekkende kleur. De schelp draagt ​​kleine lenticellen die zichtbaar zijn als fijne schelppunten. De stam pit is vaak gebarsten en zwaar verroest in de vorm van een ring. Onder de felgekleurde schil bevindt zich een geelachtig crèmekleurig vruchtvlees met een zachte tot middelharde consistentie en grove cellen. De 'Holsteiner Cox' heeft een sappige, lichtzure, licht aromatische smaak en lijkt daardoor op het ouderras 'Cox Orangerenette'.

Bijzonderheden in teelt & verzorging

Een appelboom van het ras ‘Holsteiner Cox’ heeft door zijn typische groeikenmerken en ziektegevoeligheid iets te bieden hogere onderhoudsinspanning en is daarom bijzonder geschikt voor professionele commerciële gewassen of ambitieuzere hobbytuinders Optie.

Groei: De boom ‘Holsteiner Cox’ wordt, afhankelijk van de gebruikte onderstam, middelmatig tot sterk en produceert ook bij volle onderstam veel scheutgroei. De hartlijn van de boom is zwak bevorderd, zodat brede, platovale kronen ontstaan, die vanwege de goede vertakking van de scheuten vaak moeten worden uitgedund.

Documenten: De 'Holsteiner Cox' kan uitgebreid op boomgaarden worden gekweekt als hoge stam op sterk groeiende onderstammen zoals M11 of zaailingonderstammen. Deze teeltwijze werkt echter alleen in de buurt van de kust, waar constant wind staat en vochtige, zilte lucht.
De 'Holsteiner Cox' kan zelfs in potten en als trellis worden gekweekt op slecht groeiende onderstammen, zoals M20 en M27, wat de benodigde zorg aanzienlijk vermindert. In de commerciële landbouw is het gebruikelijk om de 'Holsteiner Cox' op de M9 of M27 onderstam te trekken en deze als een slanke spindel te snijden, voor zover de natuurlijke kroonontwikkeling dit toelaat. Op deze kleine voetjes heeft het ras absoluut een levenslange stabiele steunpaal nodig om de zware kroon te ondersteunen.

Plaats: De appelboom ‘Holsteiner Cox’ heeft voor een gezonde ontwikkeling een voedselrijke en voldoende vochtige grond nodig, maar deze hoeft slechts middelmatig van kwaliteit te zijn. De boom houdt in de zomer van een koel, vochtig klimaat. Omdat het hout en de bloemen vorstgevoelig zijn, is teelt op koude winterlocaties en op grote hoogte echter niet mogelijk.

Bloesem: De bloei verschijnt medium laat tot laat en duurt lang. In de regel is het aantal bloemen elk jaar hoog. Omdat het appelras 'Holsteiner Cox' triploïde is, d.w.z. een verdrievoudigde set chromosomen heeft, wordt het inderdaad door anderen gebruikt Appelrassen bevruchten, maar kunnen ze niet zelf bevruchten - dus het is een zeer slechte bestuiversoort voor anderen Appelbomen.
‘Holsteiner Cox’ kan worden bevrucht door ‘Cox orangerenette‘, ‘Gouden Parmane‘,‘Ingrid-Marie ’,‘James Grieve',' Jonathan ',' Laxtons Superb ', ' White Winter Bell Apple ' en ' Finkenwerder Herbstprinz '.

Opbrengst: De opbrengst van het ras is gemiddeld tot hoog en meestal regelmatig. Ook kan de boom door overmatig snoeien of vorstschade iets gaan wisselen en dan onregelmatiger gaan dragen.

Ziekten en plagen: Het appelras 'Holsteiner Cox' is matig vatbaar voor appelschurft, piekdroogte, boomkanker, virale scheutverslaving en echte meeldauw en zelfs zeer vatbaar voor bacterievuur. Bovendien zijn de appels vaak gespikkeld en glazig. Deze laatste behoren tot de zogenaamde fysiologische fruitziekten, d.w.z. ze worden niet veroorzaakt door ziekteverwekkers, maar door niet-functionerende processen in de boom zelf.

Tip: Aan de appelboom 'Holsteiner Cox' de voedingsstoffen onttrokken door de oogst en het snoeien Om later te leveren loont het de moeite om jaarlijks te bemesten met een volledige organische meststof zoals: bijvoorbeeld de onze Plantura organische universele meststof of maak wat compost.

Holsteiner Cox appel: oogsten & gebruiken

Afhankelijk van het weer is de appel ‘Holsteiner Cox’ rond half september rijp om te plukken en vanaf dat moment te oogsten. De vruchten zijn niet erg drukgevoelig waardoor ze makkelijk te bewaren zijn. De vroegst geplukte vruchten zijn het beste voor opslag. De vruchten aan de boom zijn rijp voor consumptie tussen oktober en december.
Als de vruchten te laat worden geoogst, komen fysiologische fruitziekten zoals vleesbruining en spikkels vaker voor.
Vroeg geoogste Holsteiner Cox-appels kunnen tot januari gekoeld bewaard worden.
De smaakvolle appel is geschikt voor verse consumptie, maar ook om te verwerken tot puree of sap. Omdat hij zo groot is, is de Holsteiner Cox ook ideaal als gevulde gebakken appel.

Is de 'Holsteiner Cox' te veeleisend voor u? We hebben een lijst met de beste natuurlijk gezond voor je Appelrassen voor de moestuin gecompileerd.