Rozemarijn kweken: locatie, verzorging en gebruik

Of het nu met aardappelen of vlees is - rozemarijn maakt indruk met zijn intense aroma. We laten zien waar u op moet letten bij het kweken van het mediterrane keukenkruid.

rozemarijn (Rosmarinus officinalis) behoort tot de lipbloemfamilie (Lamiaceae) en voegt zich bij andere beroemde kruiden zoals salie (Salvia officinalis) of tijm (Thymus vilgaris) een. De intense geur die rozemarijn dankt aan zijn essentiële oliën was in de oudheid al wijdverbreid en erg populair. We laten je zien waar je op moet letten om de aromatische keukenkruiden uit het Middellandse Zeegebied goed te kweken, te verzorgen en natuurlijk te oogsten in je eigen tuin.

Rozemarijn kweken - stap voor stap

• Plaats: Bij het kiezen van een standplaats voor de rozemarijn hoeft u niet per se alleen op het bed te vertrouwen, want ook in een pot op balkon of terras doet de Mediterrane onderheester het uitstekend. Een zonnige plek moet in ieder geval mogelijk worden gemaakt voor het zonnekind. Rozemarijn geeft de voorkeur aan een leem-steenachtige grond die niet te humusrijk is. Maar het is veel belangrijker om ervoor te zorgen dat de grond goed wordt afgevoerd van water. Er is dus geen risico op wateroverlast, wat zou eindigen in meestal dodelijke wortelrot.

• Voortplanting: Vermeerdering via zaden is mogelijk, maar is niet aan te raden. Het duurt gewoon te lang voordat het zaadje zich heeft ontwikkeld tot een mooi kruid dat kan worden geoogst. de Voortplanting via stekken is veelbelovender en duurt niet zo lang als zaadreproductie. Om dit te doen, worden in het voorjaar jonge, kruidachtige scheuten met een lengte van 5 tot 10 cm afgesneden met een scherp mes. De gesneden scheuten moeten in een speciaal substraat worden geplaatst voor stekken zoals de onze Plantura biologische kruiden- en zaadcompost worden aangesloten. Als er nog geen moederplant beschikbaar is, biedt elke goed gevulde kwekerij rozemarijnplanten in pot aan. Deze kunnen ofwel verder opgekweekt worden in potten of geplant worden in een bed.
  

• Water geven en bemesten: Zelfs als de rozemarijn niet van wateroverlast houdt, heeft ze geen bezwaar tegen uitgebalanceerde watergift. Als de droogte te lang duurt, verliest de subheester zelfs snel zijn aromatische naalden. In het voorjaar moet bemesting worden uitgevoerd om de vermoeiende ontluikende te ondersteunen. Een voornamelijk organische langetermijnmeststof zoals de onze Plantura organische universele meststof is hiervoor bij uitstek geschikt. Daarna is verdere bemesting, zeker als de rozemarijn in bed ligt, niet absoluut noodzakelijk. In ieder geval mag de munt na augustus niet worden voorzien van extra voedingsstoffen.

• Overwintering: Als de rozemarijn in potten wordt gekweekt, moet deze, indien mogelijk, in de winter in een koele kamer in huis worden gebracht of, nog beter, in de lichte wintertuin. Als de pittige onderstruik echter in het bed wordt geplant, moet de mediterrane warmteliefhebber zeker worden bedekt met rijst of beschermend vlies. Dit helpt ook als het kruid op een plek staat waar de stralen van de laagstaande winterzon kunnen komen. Want bij permanent bevroren grond en tegelijkertijd hoge zonnestraling zal er toch water verdampen, waardoor de wortels geen water uit de bevroren grond kunnen halen. Droge schade zou dus kunnen dreigen.

• Snee: Rozemarijn heeft een zeer sterke groei en dreigt snel te verhouten zonder regelmatige snoeimaatregelen. Om de plant in vorm te houden en voor een goede vertakking te zorgen, dient in het voorjaar streng gesnoeid te worden. U moet echter wachten tot begin mei om de jonge nieuwe scheuten na een snede te beschermen tegen gevaarlijke nachtvorst. De rozemarijn moet anders zijn dan de tijm (Thymus vulgaris) worden niet in het houtige deel van de plant teruggesnoeid. Als de scheuten te houtachtig zijn, zou het te moeilijk zijn voor het kruid om te schieten en zouden de nieuwe scheuten en de gewenste vertakking helemaal niet plaatsvinden. Maar de oogstsnedes zorgen er ook voor dat de rozemarijn in vorm blijft. Dit kan de veervormige snede echter niet volledig vervangen.
• Plant bescherming: In de open lucht ervaart rozemarijn meestal geen ernstige plaagproblemen. Op de vensterbank kan de plant krijgen van ongedierte zoals bladluizen of Spintmijten spookachtig te zijn. In de regel is herhaalde behandeling met zeepsop voldoende om het ongedierte weg te jagen van de pittige onderheester. Chemische bestrijdingsmiddelen mogen alleen in uiterste nood worden gebruikt. Indien deze in gebruik zijn dient tevens rekening gehouden te worden met eventuele wachttijden totdat de rozemarijn na de behandeling weer geschikt is voor consumptie.
• Oogst: Rozemarijn kan het hele jaar door worden geoogst. Een duidelijk voordeel van rozemarijn: je kunt er zelfs in de winter aromatische scheuten van oogsten. De oogst mag echter alleen worden uitgevoerd als dat nodig is om altijd van het volle aroma te kunnen genieten.
• Opslag: Net als veel andere mediterrane kruiden is rozemarijn natuurlijk ook langer houdbaar door te drogen. Het is echter niet aan te raden om het proces in de oven te versnellen of op een lichte plaats aan de lucht te laten drogen, omdat er dan teveel aroma verloren gaat. Een beter resultaat wordt verkregen door te weken in olijfolie. De rozemarijnnaalden, van de takken ontdaan en fijngehakt, worden met behulp van een trechter in een fles gedaan en vervolgens aangevuld met goede olijfolie.

Vorige berichten