Witte larven: bepaal en bestrijd de keverlarven

Witte larven zijn larven van verschillende kevers. Sommige kunnen veel schade aanrichten, andere kunnen nuttige helpers in de tuin zijn.

De larven van mestkevers worden larven genoemd (Scarabaeoidea). De meest voorkomende mestkeversoorten in ons land zijn de mei- en juni kever (ook wel krulkever), de tuinbladkever en de rozen- en neushoornkevers. Terwijl de volwassen kevers zich voeden met hun bladeren (slechts minimale schade), Wit rooit hun voedsel ondergronds en kan zeer schadelijk zijn, bijvoorbeeld als ze door wortels worden opgegeten schotel op. Maar niet alle larven zijn ongedierte.

Identificeer larven en herken verschillen

Hieronder hebben we nuttige en schadelijke larven opgesplitst en hoe u de verschillen kunt zien.

Witte larven: nuttige soorten herkennen

De larven van de roos- en neushoornkevers worden als nuttige insecten beschouwd. De neushoornkever (Oryctes nasicornis) is de grootste vertegenwoordiger van onze inheemse mestkevers en is een beschermde soort. Hij kan tussen de 2,5 en 4 cm worden. De mannetjes van de neushoornkever dragen een achterovergebogen hoorn op hun kop, die sterk doet denken aan de hoorn van hun zware naamgenoot. De vrouwelijke dieren hebben slechts een kleine verhoging op dezelfde plaats. De larven hebben de typische vorm van alle mestkeverlarven. Ze zijn erg groot, grof en wit van kleur. Op het voorbeen bevinden zich drie relatief lange paar poten en het bruine kopkapsel. Het hele lichaam van de larve is gebogen in een C-vorm.

Ook de rozenkever (Cetoniinae) is een van de beschermde keversoorten. De schelp is glanzend groen tot koper-goud van kleur. De onderkant is erg behaard. Het is vaak te vinden op rozenblaadjes en draagt ​​daarom zijn naam. Het is echter niet echt schadelijk voor deze planten.

De larven van de roos- en neushoornkevers zijn zeer nuttig. Ze voeden zich voornamelijk met dode planten- en houtresten en zorgen zo voor de vorming van humus. De vrouwtjes van beide soorten kevers leggen hun eieren ook graag op composthopen.

Om de "goede" larven te kunnen herkennen, zijn hier een paar duidelijke kenmerken:

• Van de Rozenkever grub is wit met een grijsachtige tint. Het voorste deel is een stuk slanker dan het achterste deel. Als je hem op een gladde ondergrond plaatst, rekt hij uit, draait hij en kruipt hij weg op zijn rug. Daarbij strekt hij op borsthoogte drie paar kleine pootjes uit.
• Ook voor de larve van de Neushoorn kever drie paar poten en een verdikte stuit zijn typisch. Hij torent echter ruim dubbel boven de larve van de rozenkever uit en kan tot 10 cm lang worden. De ontwikkeling van de larven bij de rozenkever duurt twee tot drie jaar. Bij de neushoornkever duurt het tussen de twee en vijf jaar. De verschillende tijden worden beïnvloed door het klimaat waarin de dieren leven.

Beide soorten larven voeden zich met gevallen of dood plantaardig materiaal of rottend hout en schors. Ze beschadigen levende planten dus niet door hun wortels op te eten, zoals de larven van de andere soorten mestkevers. Pas als ze volgroeide kevers zijn, voeden ze zich met bladeren. Maar zelfs dit leidt bijna nooit tot kaalheid.

Witte larven: herkennen van schadelijke soorten

De larven van Mai- (Melolontha), juni- (Amphimallon solstitiale) en tuinkevers (Phyllopertha horticola) worden als ongedierte beschouwd. Ze voeden zich voornamelijk met de wortels van levende planten.

De larven van de bovengenoemde drie kevers zijn niet gemakkelijk van elkaar te onderscheiden. Ze hebben allemaal een C-vormig gebogen lichaam, een bruinachtige kopcapsule en drie paar poten op de borst. Ze verschillen echter in grootte. De larve van de tuinkever is met net geen 2 cm de kleinste. Die van de junikever kan oplopen tot 3 cm en die van de meikever kan oplopen tot 6 cm. Maar let op: de jongere stadia van de meikeverlarven kunnen gemakkelijk verward worden met die van de junikever. Als u aan de veilige kant wilt blijven, moet u hulp krijgen van een professional met identificatie. De voor- en achterkant van alle drie de soorten hebben ongeveer dezelfde diameter. Door hun kruipende gedrag zijn ze gemakkelijk te onderscheiden van de nuttige larven van de roos- en neushoornkevers. Terwijl deze zich uitstrekken en op hun rug wegkruipen, houdt de meikeverlarve de kromme vast Houd je houding aan, terwijl de rommel- en tuinkever zich ook uitstrekken, maar probeer naar voren te komen in buikligging krijgen.

Beschrijving van de volwassen kevers:

Van de Meikever:

De meikeverlarven blijven drie tot vijf jaar in de grond, afhankelijk van de warmte van de regio waarin ze leven. De kever heeft bruine vleugels, een zwart halsschild en een zwart-witte tekening die aan de zijkanten doet denken aan driehoeken. De antennes zien eruit als kleine waaiers.

Van de juni kever:

De larven van de juni kever twee keer overwinteren en verpoppen in het voorjaar van het derde jaar. De kevers hebben ook waaiervormige antennes. De kleur van hun schelp varieert van bruin tot donkergeel. Het pronotum valt het donkerst op en wordt gescheiden door een lichte centrale lijn.

Van de Tuinkever:

De levenscyclus van de tuinkever van het leggen van eieren tot de afgewerkte kever is tussen één en drie jaar, afhankelijk van het klimaat. Ze worden ongeveer 1 cm lang. Hun dekschilden zijn lichtbruin gekleurd. De rest van het lichaam is zwartachtig groen en heeft een metaalachtige glans.

De larven van de mei-, juni- en tuinboomkevers veroorzaken de grootste wortelbeschadiging op gazons en in pot- en potplanten.

Rupsen bestrijden: schadelijke larven verwijderen

De larven van mei, juni en tuinbladkevers komen in veel tuinen voor, vaak onopgemerkt. Als er maar een paar plagen zijn, zijn de plagen van de wortels geen bedreiging voor de planten en kunnen ze goed regenereren. Als er echter grote aantallen larven zijn, moet men nadenken over ongediertebestrijding om de plant te beschermen.

Witte larven in bloempotten en verhoogde bedden

Als een plant in de bloempot slecht is en je wilt weten of larven de oorzaak zijn, dompel de pot dan helemaal onder in een emmer water. Wacht een uur of twee. De dieren houden helemaal niet van totale nattigheid en verschijnen al snel aan de oppervlakte. Nu kunt u het ongedierte verzamelen.

Als je aan de veilige kant wilt blijven, moet je de planten water geven, die met aaltjes van het geslacht Heterorhabditis bacteriophorazoals de onze Plantura HB aaltjes, wordt gemengd. Deze vertegenwoordigen de meest effectieve methode om larven te bestrijden. De minuscule aaltjes hopen zich op op de larven van troepkevers, tuinbladkevers en koprolkevers, parasiteren ze en doden ze. Hier geldt hetzelfde: De omgevingsomstandigheden bepalen het succes of falen van het gebruik van aaltjes.

Andere handige tips en feiten over het gebruik van Nematoden als nuttige insecten zie dit artikel.

In principe zet je bloempotten nooit in de tuin zonder onderzetters. Het helpt ook om naast de potplanten een geraniumuitloper te planten. De larven houden helemaal niet van geraniums. Ze vermijden ook delphiniums.

In het geval van verhoogde bedden is het ook aan te raden om de grond door een zeef te gieten alvorens te zaaien of opnieuw te planten. Dan heb je een zekere zekerheid dat er geen larven in de grond zitten.

Last but not least mag je niet vergeten dat er in elke mooie tuin wel een paar larven leven. In beperkte aantallen richten ze geen noemenswaardige schade aan.

Witte larven in het gazon

Als u kale plekken in uw gazon ontdekt, kunnen larven de oorzaak zijn. Ze eten de wortels van de grassen, waarna ze verdorren. De graszoden van de nestplaatsen van de vogel kunnen eenvoudig worden afgetrokken. De larven van een of meer van de bovengenoemde kevers bevinden zich net onder het oppervlak. Als er dan ook kraaien zijn, merels of andere vogels de kale plek afspeuren naar eiwitrijke prooien, de schade is des te groter.

Net zoals het bestrijden van witte larven in bloempotten of verhoogde bedden, kan je hier goed terecht HB-nematoden, zogenaamde rondwormen van het geslacht Heterorhabditis bacteriophora, worden gebruikt. Optimale omstandigheden zijn een belangrijke succesfactor. Zorg ervoor dat je kleine helpers worden gebruikt bij een temperatuur van minimaal 12 ° C zodat je de larven effectief kunt bestrijden. De juiste toepassingsperiode voor witte larven is tussen juli en september.

Engelenvallen leiden de dieren naar andere plekken in de tuin. Hiervoor heb je grote plantenbakken of wateremmers nodig. Deze worden tot 10 cm gevuld met compost of paardenmest. Deze vaten worden ongeveer een halve meter diep in de tuin begraven en de blootgestelde rand wordt gevuld met aarde. Het is het beste om in de lentemaanden de witte rupsvallen in de grond in de buurt van de aangetaste gazons te graven. Pas na een jaar worden ze verwijderd, opnieuw gevuld en opnieuw begraven. Tip: Laat voldoende paardenbloemen rondom groeien.

Als je de larven tot één plek in de tuin kunt beperken, als het ware een paradijs voor ze hebt gecreëerd, dan diepe verticale platen (bijvoorbeeld wortelstokken) kunnen in de aarde worden ingebed om dit gebied nieuw leven in te blazen bevatten. Als u aantasting van het gazon wilt voorkomen, verspreidt u knoflookthee over het hele gazon. Dit zal de larven afschrikken.

Tip: Veel tuinders denken dat het regelmatig maaien van het gazon het bezit van witte larven kan minimaliseren. Door te vaak het gazon te maaien of zelfs te verticuteren, kunnen de larven gemakkelijker de grond in. Zorg dus voor een dichte, gesloten grasmat en laat het gazon wat langer doorgroeien. Het visuele nadeel blijkt een groot voordeel te zijn voor ongediertebestrijding en kan de aantasting door larven tot 70% verminderen.

Voor meer tips over Bestrijding van witte larven in het gazon meer informatie vindt u hier.