Elvenbloem: planten, verzorging & de mooiste Epimedium soorten

De schaduwtolerante elfenbloem is bijzonder geschikt als onderbeplanting en als bodembedekker. We geven tips over het kiezen van de variëteit, het planten en vermeerderen van de elfenbloem.

Een van de bekendste schaduwplanten is de elfenbloem. Wij bezorgen je de mooiste epimediumSoorten en variëteiten en geven tips over planten en verzorgen.

Elvenbloem: bloei, herkomst en kenmerken

De Elfenbloem (epimedium), ook wel sokbloem genoemd, behoort tot de berberisfamilie (Berberidaceae). De ongeveer 60 soorten en natuurlijke hybriden komen voor in Azië, Afrika en Europa op het noordelijk halfrond. De zomer- of wintergroene vaste planten overwinteren met behulp van hun soms uitlopervormende wortelstokken. Elvenbloemen bereiken een hoogte tussen 15 en 40 centimeter. Hun bladeren zijn eivormig, hartvormig, lancetvormig, langwerpig of bijna rond van vorm. De bladrand kan gekarteld of licht gestekeld zijn. De scheut in het voorjaar is vaak brons of roodachtig, in de herfst zijn de bladeren meestal wijnrood-groen tot paars-rood. De bloeiperiode van de elfenbloem begint in april, soms voor of tijdens de bladscheuten. De viervoudige bloemen bestaan ​​uit vier binnen- en vier buitenste bloembladen en kunnen, afhankelijk van de soort, langwerpige sporen vormen. Na bestuiving vormen zich capsulevruchten, waarin zich talrijke zaden bevinden met een opvallende zaadhuid. Mieren voeden zich het liefst met de voedzame vacht en verspreiden de elfenbloemzaden in het gebied.

Is de elfenbloem vriendelijk voor bijen? De elfenbloem is een van de bijenkorven. Vooral kleinere wilde bijen gebruiken de nectar en stuifmeel van de vaak sierlijke elfenbloemen. Grootbloemige soorten zoals Epimedium versicolor worden ook bezocht door honingbijen.

De mooiste soorten elfenbloemen

Elvenbloemen zijn er in verschillende soorten en variëteiten, die verschillen in groei, bloemgrootte en kleur. We laten je kennismaken met de 10 mooiste soorten en variëteiten van epimedium voordat.

• Epimedium alpinum: Alpenelf uit Zuidoost-Europa met bladverliezende bladeren en een hoogte tot 40 cm. De wilde soort met uitlopers vormt delicate pluimen met tot wel 25 rood-geel gekleurde enkele bloemen.
• Epimedium grandiflorum: De grootbloemige elfenbloem komt oorspronkelijk uit Japan. Het vertoont een bladverliezende, klonterige groei tot 25 cm en lange, aangespoorde, grote, orchidee-achtige bloemen. De elvenbloem 'Lilafee' is bronskleurig als hij uitloopt en vanaf april delicate paarse, filigrane bloemen.
• Epimedium pauciflorum: Kleine elfenbloem met lage groei en 15-20 cm hoog. Populair als bodembedekker omdat de korte uitlopers een dicht, groenblijvend tapijt vormen. De nogal zwak concurrerende soort vertoont lichtroze tot roomwitte bloemen.
• epimedium x perralchicum: Hybride soort met dichte groei tot 30 cm en bijna wintergroen blad. Elfenblume 'Frohnleiten' is de bekendste soort en kan op de volle grond geplant worden. Het blad verkleurt in de herfst mooi rood, terwijl de bladnerven lichtgroen blijven. De delicate bloemen van de hybrideepimedium "Frohnleiten" zetten gele accenten.

• Epimedium pinnatum ssp. colchicum: Black Sea Elven Bloem met sterke groei en bijna wintergroen blad. De fijne, lichtgele bloemen verschijnen vanaf april. De variëteit 'Zwarte Zee' kleurt zijn bladeren donkerpaars in de herfst en winter. Het is bijzonder geschikt voor wijdverbreid gebruik, ook onder struiken en bomen.
• epimedium schaambeen: Pluizige elvenbloem met winterharde groenblijvende bladeren en klonterige groei tot 25 cm hoog. De lichtgele bloemen met korte sporen zitten op lange bloemstelen.
• epimedium x rubrum: Rode elfenbloem, een resultaat van een kruising van e. alpinum en e. grandiflorum. De klonterige, bladverliezende planten hebben roodbruine bladeren en tweekleurige rode en witte bloemen. De bijzonder rijkbloeiende soort 'Galadriel' is goed te gebruiken als bodembedekker.

• Epimedium versicolor ‘Sulphureum’: Zeer krachtige zwavelelvenbloem tot 35 cm en met een grote spreiding. De zwavelgele bloemen verschijnen van april tot mei. In de herfst kleurt het blad van de elfenbloem 'Sulphureum' brons.
• epimedium x warleyense: De tot 30 cm hoge, bladverliezende hybride elvenbloem vormt uitlopers en is daarmee bodembedekkend. epimedium 'Orange Queen' wordt ook aangeboden als de elfenbloem 'Orange Queen' en vertoont talloze lichtoranjerode bloemen.
• epimedium x youngianum: Lage bladverliezende hybriden van e. grandiflorum x e. diphyllum, tussen 15 en 20 cm hoog. De verscheidenheid van de epimedium x youngianum 'Niveum' toont niet-staartloze, witte bloemen en een sierlijke groei en is ideaal voor onderbeplanting.

Elfenbloemen als bodembedekker: De volgende soorten elfbloemen zijn bijzonder geschikt als bodembedekker: Epimedium pauciflorum, epimedium x perralchicum ‘Fröhnleiten’, Epimedium pinnatum ssp. colchicum en epimedium x warleyens.

Elvenbloem planten: locatie, tijd en procedure

epimedium is over het algemeen een aanpasbare vaste plant voor gedeeltelijk beschaduwde tot schaduwrijke locaties. Te lichte plaatsen brengen overwintering in gevaar door late vorst; op te donkere plaatsen vormen zich weinig bloemen. De ideale standplaats voor elfenbloemen is op verse, losse, kalkarme en lichtzure, humusrijke gronden. Gronden die te zwaar of zanderig zijn, kunnen worden gemaakt met een hoogwaardige potgrond zoals de onze Plantura biologische potgrondte verbeteren. Kleipoeder verhoogt ook het waterbergend vermogen van de bodem.

Elfenbloemen worden geplant in de late herfst, tussen oktober en eind november voor de eerste nachtvorst of in het vroege voorjaar vanaf begin maart. Ze kunnen onder planten en bomen of in schaduwbedden worden geplaatst. epimedium plant het liefst in kleine groepjes van drie tot tien planten, dat is ook het meest aansprekend. De plantafstand voor elfenbloemen is ongeveer 30 tot 40 cm. Voor de bodembedekker heb je zo'n 15 tot 17 planten per vierkante meter nodig. De vaste planten worden net zo diep geplant als voorheen in de pot. In de loop van drie tot vier jaar namen de uitlopers van groeikrachtige soorten de nieuwe locatie over. Elvenbloemen bloeien meestal in de eerste lente na het planten.

Verzorging van de elfenbloem: knippen, water geven en bemesten

Je hoeft de elfenbloem niet per se af te knippen. Wel kan hij ruimte maken voor nieuwe scheuten als de oude bladeren na de winter, rond maart, worden verwijderd.

De elfenbloem is een makkelijk te verzorgen vaste plant die na het planten nauwelijks aandacht nodig heeft. Een laag mulch tussen de vers geplante struiken beschermt ze tegen droogte en hitte. Gevoeligere soorten uit Azië, zoals e. grandiflorum en e. puberteit, moet in het hete seizoen regelmatig worden bewaterd. zuidelijke soorten zoals e. perralchicum en e. pinnatum, zijn robuuster en kunnen goed tegen hitte en droogte.

Indien nodig kan de bemesting jaarlijks in het voorjaar worden uitgevoerd. Een voornamelijk organische meststof met langzame afgifte zoals de onze Plantura biologische bloemenmest, vanaf maart losjes over de elfenbloemenpopulatie verspreid in vorstvrije grond. Idealiter daarna goed water geven zodat de voedingsstoffen snel vrijkomen.

Verspreid elfenbloem

De eenvoudigste methode van vermeerdering is de verdeling van bestaande bosjes. In het late voorjaar na de bloei kunnen de wortelstokken van de elfenbloemen met een spade worden verdeeld, opgegraven en op de juiste plaats teruggeplaatst.
Als alternatief kunnen elfenbloemen ook worden vermeerderd met wortelstokstekken. Voor dit doel worden de wortelstokken van uitgegraven planten met een scherp mes in stukken van ongeveer 5 cm lang gesneden. Vervolgens worden de wortelstokstukken horizontaal in voedselarme potgrond geplaatst en bedekt met substraat van ongeveer 1 tot 2 cm dik. De stekken moeten de komende weken op een lichte, koele plaats kunnen wortelen die vochtig maar niet nat is. Al snel verschijnen de eerste scheuten en bladeren. Als er zich eenmaal sterke planten hebben ontwikkeld, kunnen de elfenbloemen verplaatst of uitgeplant worden.

overwintering

Op onze breedtegraden zijn de gewone soorten van de elfenbloem goed winterhard. Vers geplante en bladverliezende elvenbloemen moeten op ruige locaties een lichte winterbescherming krijgen, zoals een dikke laag bladeren. De wortelstokken verspreiden zich slechts net onder het grondoppervlak en kunnen daardoor beschadigd raken bij strenge vriestemperaturen.

Is de elfenbloem giftig?

De elfenbloem wordt beschouwd als een licht giftige plant. In sommige landen worden delen echter gekookt en dus eetbaar gemaakt. In de volksgeneeskunde worden extracten van e. grandiflorum gebruikt bij bepaalde vormen van kanker.

tip: De twee soorten elfenbloemen Epimedium macun en Epimedium brevicornum worden in de traditionele Chinese geneeskunde en kruidengeneeskunde gebruikt als medicijnen voor schildklierproblemen, hoge bloeddruk en erectiestoornissen.

Bodembedekkende planten zijn in veel tuinen geschikt als onderbeplanting of als aanvullende vergroening van perken. Bij ons ontdek je meer bij-vriendelijke bodembedekker voor elke locatie.