Appelras 'Goldparmäne': locatie, verzorging en opslag

De Goldparmäne is een oud gecultiveerd appelras dat lange tijd werd beschouwd als een van de beste tafelrassen met zeer goede bewaareigenschappen. Vanwege de eisen en de inspanning die nodig is om het te behouden, is het ras echter grotendeels verdwenen, omdat het vanwege de hoge kosten oninteressant is voor commerciële teelt. In de tuin is de Goldparmäne echter een echte aanwinst, want de moeite die het kost om hem te verzorgen, beloont je met zeer smakelijke appels.

Plaats

Goldparmäne geeft de voorkeur aan zonnige locaties

De locatiekeuze is erg belangrijk voor de kwaliteit van de appel. Het appelras heeft een voorkeur voor een zonnige standplaats die beschermd dient te worden. Locaties op het zuiden in gezelschap van andere appelbomen die de boom omringen zijn ideaal. Het appelras heeft een ander ras nodig voor een goede opbrengst, aangezien de gouden parmane zelfsteriel is. Als bestuiver kunnen bijvoorbeeld de volgende soorten worden geplant:

• Gouden Heerlijk
• Cox oranje
• Boskoop
• Gravensteiner
• Keizer Wilhelm

Andere appelrassen nemen niet alleen de rol van bemestingspartner op zich, maar kunnen ook de gouden parmane extra bescherming bieden, waardoor de vruchten zich beter kunnen ontwikkelen. Als je maar plaats hebt voor een paar bomen in de tuin, kun je ook beschutte plekken op de zonnige huismuur gebruiken. De restwarmte van de muur bevordert de rijping en smaak van de appel. Bovendien wordt het daar beschermd tegen late vorst, omdat deze soort tijdens de bloeiperiode de kou niet bijzonder goed verdraagt.

De grond moet los en niet verdicht zijn voor de variëteit, maar rijk aan voedingsstoffen. Een standplaats met arme grond is ideaal, omdat deze meestal los genoeg is. Om ervoor te zorgen dat de boom voldoende voedingsstoffen tot zijn beschikking heeft, wordt de grond verrijkt met humus. Op goed gekozen locaties kan de boom al na vijf jaar zijn eerste opbrengsten produceren.

zorg

Snee

Regelmatig onderhoud van deze soort is essentieel voor een goede opbrengst. Bovenal is het snoeien belangrijk zodat de boom veel bloemen krijgt. De uitdaging bij dit ras is niet alleen regelmatig snoeien, maar ook het correct verwijderen van takken. De boom heeft een bossige kroon, waar veel takken worden gevormd die sterk naar boven groeien. Appels ontwikkelen zich echter alleen op het buitenste vruchthout, daarom moet ervoor worden gezorgd dat de takken aan de rand voldoende ruimte hebben.

De kroon van oudere bomen verjongen

Bij het verzorgen van oudere bomen moet erop worden gelet dat de kroon regelmatig wordt verjongd. Het ras heeft de neiging te verouderen, wat al snel resulteert in opbrengstverlies. De takken van deze appelsoort vertakken slechts zwak, daarom is het bijzonder belangrijk om een ​​geschikte geleidetak te vinden. De knoppen moeten naar buiten wijzen, waardoor er zo min mogelijk concurrentie ontstaat met andere takken.
Als het gaat om het verjongen van de kroon, is moed vereist, omdat velen deze variëteit te verlegen snijden. De Goldparmäne tolereert en heeft er een nodig, vooral als ze ouder is sterk snoeien in het gebied van de kroon. Anders is de concurrentie tussen de branches te groot.

tip: Het ras is alleen vruchtvormend aan de rand, dus korte scheuten in de kroon kunt u zonder aarzelen verwijderennl.

Bevruchten

Verrijk de grond regelmatig met humus

Bij het verzorgen van appelbomen is de grond bij het planten van nieuwe bomen vaak goed voorzien van humus, maar op den duur is er nauwelijks of geen bemesting. Deze soort is echter afhankelijk van een goede toevoer van voedingsstoffen. Een gebrek aan voedingsstoffen is al snel merkbaar, want niet alleen de opbrengst neemt af, de appel zelf neemt ook in omvang af.

Zodat er in de eerste plaats geen opbrengstverlies is, moet een deel van het onderhoud een regelmatige toevoer van voedingsstoffen zijn. In het voorjaar wordt er organische mest in het boomrooster verwerkt. Regelmatig gebruik van compost, die meerdere keren per jaar kan worden verwerkt, is ook belangrijk. Als alternatief kunt u een laag mulch rond de boom maken, die op lange termijn voedingsstoffen naar de bodem zal brengen.

Opmerking: Appelbomen zijn ondiep geworteld, waarvan de wortels niet diep in de aarde gaan, maar in de breedte uitgroeien. Bemest dus niet direct naast de stam, maar binnen een straal van enkele meters. Hier bevinden zich ook de fijne haarwortels, waardoor de boom water en voedingsstoffen opneemt. Met de leeftijd kan het wortelstelsel van deze variëteit een diameter van maximaal tien meter bereiken.

water geven

Hoge vraag naar water

In vergelijking met andere soorten heeft de Goldparmäne een zeer hoge waterbehoefte. Ze tolereert echter geen wateroverlast, al is de kans hierop wat lager als de locatie geschikt is. Vooral in zeer droge zomers moet u de boom regelmatig en grondig water geven. Dit kan een mislukte oogst voorkomen.

Winterbescherming

Regelmatig kalken als winterbescherming

Een zeer strenge winter kan dit appelras ernstig aantasten en tot een misoogst leiden. Om dit te voorkomen is een belangrijke onderhoudsmaatregel in het najaar het bekalken van de stam. De witte Kalkverf van de stam beschermt de boom tegen fel zonlicht, dat wordt gereflecteerd door de lichte verf. Vooral de combinatie van droge maar zeer koude en zonnige winterdagen is een ongunstige combinatie voor het ras. Deze omstandigheden leiden tot spanningen in de watervoerende lagen, die vervolgens kunnen barsten. Door de witte coating houd je de temperatuurschommelingen lager, waardoor de watervoerende kanalen een relatief constante diameter behouden.

Opmerking: De kalklaag voorkomt niet alleen het barsten van de bast, maar ook de vorming van mossen en korstmossen op de stam. Bovendien wordt voorkomen dat ongedierte de schors binnendringt.

Plaag- en ziektebestrijding

Het belang van regelmatige zorgmaatregelen kan worden gezien wanneer de boom reageert met ziekten als hij wordt verwaarloosd of zeer vatbaar is voor plagen. Met regelmatige bemesting versterk je de boom en bied je plagen minder aanvalsoppervlak.

Bovenal is regelmatig snoeien een zeer goede preventie tegen ziekten. Een luchtige en lichte kroon kan sneller uitdrogen, waardoor schimmelziekten zoals vruchtboomkanker, waar dit ras erg vatbaar voor is, beduidend minder kans hebben.

opslag

Langdurige opslag voor optimaal plezier

Je kunt de appel meestal uitschakelen eind september oogsten. Het is een van de weinige soorten die alleen door bewaring een bijzonder aromatische smaak ontwikkelt. Het is raadzaam om de appel pas te eten nadat deze enkele weken is bewaard. Voordeel is dat het ras onder goede bewaarcondities tot ver in het voorjaar houdbaar is.

Je moet ze plukken om de appels te bewaren. Appels die zijn gevallen en blauwe plekken hebben, zijn aanzienlijk korter houdbaar. Leg het fruit dan plat in dozen. Opslag in meerdere lagen op elkaar leidt tot drukpunten, wat leidt tot een kortere houdbaarheid.
Zoals elke appel, moet je de gouden parmane apart houden van ander fruit. Hiervoor zijn opbergdozen die je in een koele kelder kunt bewaren ideaal. Temperaturen rond de 4°C en een luchtvochtigheid van rond de 98% zijn ideaal.

tip: Kelders hebben zelden de ideale luchtvochtigheid. Om dit te compenseren kun je vochtige doeken over de bewaardoosjes voor de appels leggen.