Jelängerjelieber is een insectenvriendelijke, geurige klimplant. We zullen u vertellen hoe u de klimplant met de ongebruikelijke naam op de juiste manier plant en verzorgt.
De klimmende Jelängerjelieber inspireert met sterke groei en geurige bloemen. Hieronder laten we alles zien over de standplaatsvereisten, beplanting, verzorging en vermeerdering van de kamperfoelie.
"Inhoud"
- Jelängerjelieber: oorsprong en kenmerken
- De mooiste Jelängerjelieber-soorten
- Plantentuin kamperfoelie
- Jelängerjelieber onderhouden: knippen, bemesten en Co.
- Langer, meer kans op vermenigvuldiging
- Is de Jelängerjelieber giftig?
Jelängerjelieber: oorsprong en kenmerken
De Jelängerjelieber (Lonicera caprifolium) staat ook bekend als tuinkamperfoelie, echte kamperfoelie of geurige kamperfoelie. De meerjarige, winterharde klimplant behoort tot de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae). Het is inheems in grote delen van Europa en het Midden-Oosten en wordt gevonden overwoekerd in heggen of schaarse bossen.
De houtige plant, tussen de 3 en 6 m hoog, in uitzonderlijke gevallen 10 m hoog, is bladverliezend en verliest dus zijn blad in de winter. Met toenemende leeftijd bereikt de klimplant een breedte van 1 tot 3 m. De Jelängerjelieber laat een sterke groei zien en neemt in scheutlengte 30 tot 50 cm per jaar toe. De donkergroene bladeren van de tuinkamperfoelie zijn tegenover elkaar geplaatst en zijn ovaal-elliptisch en taps toelopend naar een punt. De bovenste bladeren van elke scheut zijn onder de bloeiwijzen samengegroeid tot een stengelomvattende schijf.
Tot twaalf trompetvormige enkele bloemen vormen samen een eindstandig, wervelend bloemhoofd. De bloemen van de Jelängerjelieber verschijnen tussen mei en juli. Ze zijn wit tot geel van kleur en lopen, afhankelijk van de soort, over van rood naar roze. Vooral in de avonduren verspreiden de bloemen van de tuinkamperfoelie een sterke geur en trekken ze talrijke motten en venters aan, zoals de kolibrie-achtige duivenstaart (Macroglossum stellatarum) Bij. Overdag maken bijen, hommels en andere kortneusige insecten gebruik van de bijzonder nectarrijke bloemen door een gaatje in de zijkant van de lange bloem te prikken. In de herfst rijpen de zaden in oranjerode bessen ter grootte van een erwt. Vogels eten de kamperfoelievruchten, die licht giftig zijn voor zoogdieren, en verspreiden de zaden verder.
De mooiste Jelängerjelieber-soorten
Het soort Lonicera caprifolium wordt meestal verkocht als een originele vorm zonder de variëteit te specificeren. Er zijn echter een paar gekweekte rassen die we graag aan u voorstellen.
- ‘Anna Fletcher’: Vroegste tuinkamperfoeliesoort met roomgele, roze-oranje knoppen van april tot mei. Hij kan tot 6 meter hoog zijn.
- 'Inga': Jelängerjelieber soort met een late bloeiperiode van juni tot september. De geel-crème-witte bloemen zijn als gesloten knoppen bedekt met roodachtige knoppen. ‘Inga’ bereikt hoogtes van 3 tot 5 m.
- 'Belangrijk': Middellaatbloeiende soort met lichtgele en roodgekleurde, sterk geurende bloemen. De bloeiperiode van 'Major' begint in juni.
Tip: Een even insecten- als vogelvriendelijk, groenblijvend alternatief is de verwante soort Lonicera Henryi met gele tot rode bloemen.
Plantentuin kamperfoelie
De tuinkamperfoelie is ideaal voor het vergroenen van pergola's, hekjes, hekken en gevels. De optimale standplaats voor de Jelängerjelieber is een zonnige tot licht schaduwrijke standplaats en op goed doorlatende, frisse tot vochtige, voedselrijke en humusrijke bodems. De pH-waarde moet tussen het neutrale en alkalische bereik liggen, omdat de klimplant van kalk houdt. Aangezien de meeste tuingronden en potgronden een licht zure pH-waarde hebben, is het aan te raden tuinkalk toe te passen. Gebruik hiervoor geen fijnkorrelige tuinkalk, omdat andere soorten kalk plantenwortels en bodemorganismen kunnen aantasten of veel te traag kunnen werken. Een goede keuze is bijvoorbeeld aan ons Plantura biologische tuin- en gazonkalkwaarvan de chemische vorm niet te snel werkt, maar die dankzij de fijne maling toch betrouwbaar de pH-waarde verhoogt.
Tip: In de schaduw met weinig licht geeft het tuinwarme blad nauwelijks bloemen.
De ideale planttijd voor Jelängerjelieber is in de herfst of het vroege voorjaar wanneer de grond vorstvrij is. De plantafstand tussen twee tuinkamperfoelie voor dichte begroeiing is 50 cm, tot andere planten moet een afstand van 100 cm worden aangehouden. Maak op de toekomstige locatie de grond diep los en werk zo nodig in wat compost. Zeer zandgronden kunnen worden verbeterd met hoogwaardige potgrond om meer vocht op te slaan. Graaf een voldoende groot plantgat en plaats de klimplantkluit erin. Opvullen met aarde en het substraat rondom aandrukken. Spoel daarna krachtig uit. Leid de scheuten van de Jelängerjeliebers naar het klimhulpmiddel en draai het lichtjes zodat het erop klimt.
De Jelängerjelieber is zeer geschikt voor het planten in potten en bloembakken. Het bodemvolume van de planter moet minimaal 40 liter bevatten om de klimplant er meerdere jaren in te kunnen kweken. Wij raden u aan een hoogwaardige potgrond te gebruiken zoals onze turfvrije Plantura biologische universele aarde. Het hoge gehalte aan compost slaat vocht op en geeft het indien nodig af aan de plantenwortels. Om het waterbergend vermogen verder te vergroten, kan ook bentoniet worden toegevoegd.
Jelängerjelieber planten in één oogopslag:
- Goed doorlatende, voedselrijke en humusrijke grond met een neutrale tot alkalische pH-waarde
- Zonnige tot gedeeltelijk beschaduwde standplaats
- Planttijd: In de herfst of vroege lente in vorstvrije grond
- Plantafstand: 50 cm tussen twee tuinkamperfoelie, 100 cm tot andere planten
- Maak de grond los en werk indien nodig in compost; zeer zanderige bodems verbeteren met potgrond
- Graaf een voldoende groot plantgat en steek de kluit erin
- Vul het gat met aarde en druk lichtjes aan
- Geef krachtig water en ondersteun de scheuten met een klimhulp
- Beplanten in potten of balkonbakken met een inhoud van minimaal 40 liter en hoogwaardige potgrond
Jelängerjelieber onderhouden: knippen, bemesten en Co.
De tuinkamperfoelie is gemakkelijk te verzorgen en kan bloeien op zonnige locaties. Als de Jelängerjelieber niet bloeit, kan dit naast de beschikbare hoeveelheid licht ook te wijten zijn aan de voorjaarsdroogte of een gebrek aan voedingsstoffen. Als de droogte aanhoudt, moet de kamperfoelie regelmatig worden bewaterd. Een laag mulch vermindert ook de verdamping en houdt het wortelgebied van de klimplant koel en vochtig. Om aan de voedingsbehoeften van de krachtige klimplant te voldoen, moet u uw Jelängerjelieber in het voorjaar bemesten. Een voornamelijk organische meststof met langzame afgifte zoals de onze Plantura organische universele meststof, is hier ideaal voor. Het granulaat wordt verwerkt op het oppervlak rond de plant of gewoon onder de laag mulch verdeeld en de aanwezige voedingsstoffen worden gedurende weken en maanden langzaam door bodemorganismen verwijderd vrijgelaten.
Het snijden van de Jelängerjeliebers is niet absoluut noodzakelijk. Na de bloei kunnen de scheuten worden ingekort om een tweede bloei in de herfst te stimuleren. Met de leeftijd beginnen de takken vanaf de onderkant te ontbloten. Met de verjongingssnede om de drie tot vier jaar verwijder je dus ongeveer een derde van de oudste scheuten volledig om nieuwe groei te stimuleren. Als u uw Jelängerjelieber in de emmer bewaart, moet u in de late herfst denken aan isolerende winterbescherming van vlies-, jute- of naaldboomtakken. De wortels worden in de pot veel meer blootgesteld aan kou en vorst dan in het bed en kunnen gemakkelijker beschadigd raken.
Langer, meer kans op vermenigvuldiging
De tuinkamperfoelie kan worden vermeerderd door zaden, zinkers of hoofdstekken. De zaden zitten in de giftige bessen - draag dus handschoenen bij het zaaien. De zaden worden van het vruchtvlees ontdaan en ongeveer 0,5 cm diep gezaaid in voedselarme potgrond en ontkiemd bij 18 tot 20°C. De eerste delicate planten verschijnen na ongeveer vier weken. Zodra er vier echte bladeren zijn gevormd, kan de tuinkamperfoelie worden uitgeplant. De vermeerdering is gemakkelijker, sneller en rasgetrouwer door middel van zinklood en stekken.
Verlagingsinrichting: Als je in de herfst een nog niet verhoute scheut buigt, krab dan aan de toekomstige Snijd de wortelplaats lichtjes af met een mes en bedek deze met aarde zodat alleen de punt overblijft kijkt uit. Een steen of stuk hout fungeert als gewicht om de scheut in de grond te houden. Als de wortels eenmaal zijn gevormd, kan het zinklood worden afgesneden en verplaatst.
Stekken: Uit de zachte, groene scheutpunten worden stekken gesneden. Ze moeten minimaal drie knoppen hebben en ongeveer 10 tot 15 cm lang zijn. Verwijder alle bladeren behalve de punt en eventuele bloemknoppen. Zet het scheutstuk vervolgens in vochtige potgrond, waarvan de helft is verrijkt met zand en een beetje kalk, en laat het op een lichte, ca. Wortel de plaats bij een temperatuur van 20 ° C.
Is de Jelängerjelieber giftig?
De oranjerode bessen van de kamperfoelie zijn licht giftig voor mensen en andere zoogdieren. Overmatige consumptie kan leiden tot braken, krampen, duizeligheid en andere symptomen van intoxicatie. De Jelängerjelieber had altijd een betekenis in de geneeskunde, omdat de gedroogde bloemen in de volksgeneeskunde werden toegediend als een uitdrogend middel. In principe willen we echter afraden om delen van de kamperfoelieplant te consumeren.
Groen gedurende vele jaren winterharde klimplanten Huismuren of pergola's. We presenteren tien kruipende, meerjarige soorten voor uw tuin.