Oesterplant: alles wat je moet weten over exotisch zeeleven

Zeevruchten uit de tuin? De oesterplant smaakt bijna zoals zijn naamgenoot. We laten je zien hoe de oesterplant zich ook bij jou thuis voelt.

De oesterzwam is bij velen bekend, maar de oesterplant? Bijna niemand kent de fijnbladige plant. Vooral in Duitsland blijft de plant een echte zeldzaamheid. Fout, de oesterplant wacht immers (Mertensia maritima) met allerlei vaardigheden: het smaakt niet alleen verwarrend veel op de zeevruchten met dezelfde naam, het kan ook zonder problemen worden gekweekt. In ons artikel laten we je zien wat de oesterplant nodig heeft om zich goed te voelen in je tuin.

Oesterplant: wat is het?

De oesterplant komt oorspronkelijk uit de kustgebieden van Noord-Europa, bijvoorbeeld uit Schotland of IJsland. In overeenstemming met het barre klimaat dat daar heerst, is de oesterplant zeer robuust en kan ook de Duitse winter uitstekend aan. Ook het uiterlijk is niet te missen: slechts 10 tot 15 cm hoog en vrij vlakgroeiend, is het een aantrekkelijke sierplant met zijn blauwgroene, enigszins zilverachtige bladeren. De oesterplant is bijzonder mooi in bloei: de kleine, blauwe en hangende bloemen zijn niet zomaar één echte blikvanger, maar droeg er ook toe bij dat de oesterplant nu op veel plaatsen in de volksmond bekend staat als het "blauw van de vallei" verwezen naar Als.

Oesterplant: locatie en bodemvereisten

Gelukkig is de oesterplant vrij gemakkelijk te behagen. Een zonnige of in ieder geval gedeeltelijk beschaduwde plek is voor hen belangrijk. De oesterplant daarentegen houdt van een zanderige en humusrijke bodem. Bovenal is het belangrijk dat het substraat los en goed doorlatend is voor water - de kleine plant verdraagt ​​​​wateroverlast niet goed. Licht zoute gronden daarentegen zijn dankzij de zeewortels goed voor de plant en kunnen daarom bijzonder goed worden gekweekt in kustgebieden.

Oesterplant planten

Als je de oesterplant een nieuw thuis wilt geven, heb je in principe twee opties: Enerzijds kan dat je zaait de oesterplant, aan de andere kant kan de oesterplant vegetatief worden gedeeld door hem te delen vermenigvuldigen. de vegetatieve deling heeft als voordeel dat je direct resultaat ziet en niet eeuwig hoeft te wachten op de eerste zaailingen. De beste tijd om de stekken te planten is in het voorjaar, wanneer de temperaturen nog niet te hoog zijn, maar ook geen late vorst te vrezen is. Er is echter één groot nadeel: je hebt al een oesterplant nodig om nieuwe delen van de plant te krijgen. Omdat de fabriek in Duitsland nog relatief onbekend is, is dit vaak een lastige onderneming.

Dankzij internet is het relatief eenvoudig om zaden voor de plant te krijgen. De zaden kunnen in het najaar in een pot of direct buiten worden gezaaid, maar mogen alleen worden afgedekt met een beetje aarde, omdat het lichte kiemen zijn. Bovendien hebben de zaden temperaturen rond de 5°C nodig om überhaupt te kunnen ontkiemen - het is dus niet mogelijk om ze binnen te kweken. De zaden mogen ook niet uitdrogen, daarom moeten ze regelmatig worden bewaterd zonder wateroverlast. Een nadeel van deze methode: De zaden ontkiemen zeer ongelijkmatig en over een lange periode, waardoor de tuin er op het eerste gezicht onaantrekkelijk uitziet.

Oesterplanten onderhouden

De oesterplant is eigenlijk relatief makkelijk te verzorgen, maar een beetje ondersteuning kan de plant niet schaden. Regelmatig snoeien helpt de oesterplant om in vorm te blijven en sterkere stelen te ontwikkelen. De plant ondersteunt ook het verwijderen van dode of overtollige bloemen: op deze manier kan ze haar energie steken in haar geheime climax, namelijk in haar intens aromatische bladeren. Anders kan een beetje kunstmest geen kwaad, net als regelmatig water geven. Hier moet men echter voorzichtig zijn: de oesterplant verdraagt ​​​​geen droogte of wateroverlast, dus een zeker instinct is vereist. Een voornamelijk organische langetermijnmeststof zoals de onze wordt aanbevolen als meststof Plantura organische universele meststof.

Oesterplanten in een pot

Ook al voelt de oesterplant zich al snel thuis in de meeste tuinen, toch is de pot vaak een waardevol alternatief. Daar zijn twee belangrijke redenen voor: De oesterplant is een echte slakkenmagneet. De slijmerige wezens zijn gek op de plant en vallen er letterlijk op. Desondanks lukt het in bed Slak bescherming en Co. nauwelijks om de oesterplant te beschermen tegen de slakken. Anderzijds zorgt een wat hoger geplaatste pot voor een onoverkomelijke muur en maken de slakken geen kans meer.

Een andere reden voor de kweek in de pot is dat de oesterplant zich in het bed bijna explosief kan verspreiden. Als de omstandigheden goed zijn, vermeerdert de kleine plant zich snel en efficiënt via uitlopers - andere planten maken nauwelijks kans en worden verdreven. In een pot daarentegen blijft de oesterplant waar hij hoort.

Eet oesterplanten

Natuurlijk kun je de oesterplant niet alleen bekijken, maar ook eten. Je kunt de plant regelmatig gebruiken van de lente tot de herfst. Oogsten is alleen in de winter niet mogelijk omdat de bovengrondse delen van de plant afsterven en pas in het volgende voorjaar weer uitlopen. Je moet ook niet overdrijven met de oogst: ongeveer de helft van de bladeren moet aan de plant blijven zitten, anders loop je het risico dat ze vergaan.

De bladeren zijn een ware traktatie in de keuken. Ze smaken heerlijk intens als zeevruchten en zijn de ideale aanvulling op salades of brood. De oesterplant smaakt ook uitstekend bij visgerechten. De bladeren mogen echter niet gaar zijn. Want in heet water verliezen de bladeren niet alleen hun kleur, maar ook hun mooie aroma.

Dit is net als de oesterplant Zeekool (Crambe maritima) een zogenaamde halofyt (zoutplant) en gedijt in kustbodems verrijkt met oplosbare zouten.