Tijgerslakken: heilzaam tegen naaktslakken?

Tijgerslakken trekken niet alleen de aandacht met hun interessante lichaamstekeningen, maar worden ook beschouwd als nuttige insecten tegen slakken. De bijzondere tuinbewoners presenteren we hier.

Als er een grote, tabby naaktslak in de tuin verschijnt, maken sommige tuinders zich eerst zorgen over hun kroppen sla. Maar het is de moeite waard om nog een keer te kijken: de neus van de tijger (Limax maximus) wordt ook wel de tijgernaaktslak genoemd. In dit artikel wordt uitgelegd wat een tijgerslak is, hoe hij leeft en of het eigenlijk een nuttig insect is tegen slakken in de tuin.

Tijgerslakken: uiterlijk en manier van leven

Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de neus van de tijger een opvallend patroon. Op de achterste helft van het lichaam bevindt zich een zwart tijgerpatroon op een bruin-grijze achtergrond, dat overgaat in een luipaardpatroon richting de kop van het dier. In het Engels wordt de soort daarom ook wel "luipaardslak" genoemd. Met een lichaamslengte tot 20 cm staat de tijgerslak naast de zwarte slak (

Limax cinereoniger) een van de grootste inheemse soorten van Schnegel. De zool van de staart van de tijger is wit en het ademgat bevindt zich achter het midden van het mantelschild. Het verwarren van de tijgerslak met minder bruikbare of zelfs giftige slakkensoorten is onwaarschijnlijk vanwege zijn karakteristieke uiterlijk. Als culturele volgeling is de neus van de tijger te vinden in parken, begraafplaatsen, vochtige kelders - of in de tuin.

Slak of slak: Schnegel (Limacidae) behoren tot de slakkenfamilie en zijn strikt genomen een familie van slakken. Ze zijn inheems in Europa, en sommige soorten komen nu wereldwijd voor. De positie van het ademgat op het mantelschild wordt gebruikt om onderscheid te maken tussen slakken en slakken. Bij slakken zit het ademgat altijd achter het midden van het mantelschild, bij slakken daarentegen rechts voor het midden van het mantelschild.

De naaktslakfamilie omvat ook de veldslakfamilie met de netto veldslak (Deroceras reticulatum) als vertegenwoordigers evenals de familie van naaktslakken met de Spaanse naaktslak (Arion vulgaris).

Trouwens: In het geval van tijgerslakken is de paring een bijzonder spectaculaire gebeurtenis in hun twee tot drie jaar lange leven. Als twee slakken klaar zijn om te paren, kruipen ze naar een verhoogd, verticaal punt om in een kleine cirkel achter elkaar te kruipen en slijm af te scheiden. Na een tijdje wikkelen de slakken zich om elkaar heen en abseilen ze samen naar beneden op een slijmdraad van wel 40 cm lang. Op deze verheven hoogte vindt de bevruchting plaats. Dan valt een van de dieren op de grond terwijl de ander op de slijmdraad weer omhoog kruipt. De kleurloze eieren worden tussen juni en september in onregelmatige klauwen gelegd.

Tijgerslakken als nuttige insecten in de tuin

De tijgerslak wordt vaak geprezen en zelfs verkocht als waardevol nuttig insect tegen slakken in de tuin. Sommige tuinders beschouwen het echter als nutteloos en melden zelfs dat de tijgerslak, net als zijn ongewenste verwanten, zich tegoed doet aan sla en groenten. Wat is er nu? Eet de tijgerslak andere slakken of niet? Dit kan worden verholpen door een kijkje te nemen op de gevarieerde menukaart van Schnegel.

Eet de tijgerslak slakken?

Ja, de tijgerslak eet slakkeneieren - maar niet alleen. Het menu van de tijgerslak bestaat uit het roofzuchtige voedsel van andere naaktslakken van paddenstoelen, aas en dode plantenresten. Ongeacht hun grootte eten ze slakkeneieren en slechts zeer zelden worden verse delen van planten gegeten. Tijgerslakken kunnen daarom worden aangemerkt als nuttige insecten in de tuin. En als een van de dieren de sla aanvalt, moet je mild zijn - de knokkel van de tijger houdt zijn veel vraatzuchtiger verwanten in toom.

Een slakkenplaag wordt niet alleen overwonnen door de tijgerslak. Een vermindering en stabilisatie van de naaktslakkenpopulaties - vooral door het eten van eieren - kan worden verwacht.

Zijn tijgerslakken gevaarlijk? Nee. De tijgerslak is niet giftig voor mens en huisdier en kan zonder aarzelen worden aangeraakt. De tijgerslak is hoogstens gevaarlijk voor andere slakken.

Trek tijgerslakken aan en nestel je in de tuin

In de regel verschijnen de dieren helemaal alleen in de tuin. Overal waar geschikt onderdak en voedsel wordt geboden, kunnen de dieren die loyaal zijn aan de site zich zonder complicaties nestelen. Stapels takken of stenen, compost of liggende dakpannen dienen als schuilplaats. Omdat dode plantenresten een belangrijke voedselbron zijn voor de slakken, kunnen ze hier en daar blijven liggen, bijvoorbeeld als mulch. Het is mogelijk om tijgerslakken te kopen, maar heeft alleen zin als er ondanks de genoemde structuren geen exemplaren in de tuin komen.

ook een Droge stenen muur kan leefgebied bieden voor de tijgerslak. Ook veel andere inheemse dieren en planten kunnen zich hier vestigen, wat de biodiversiteit in de tuin vergroot.