Sierwijn als privacyscherm & voor vergroening

De mooiste sierwijnen voor in de tuin - we laten je kennismaken met de echte wilde wijn, de maagd wijnstok en de scharlaken wijn en geven je tips voor een juiste aanplant en verzorging.

De nobele wijnstokken die in wijnbouwgebieden worden verbouwd (Vitis vinifera subsp. vinifera) leveren tafeldruiven en worden verwerkt tot wijn of sap. Maar wist je dat er ook prachtige wijn sierplanten zijn? Ze zijn geschikt als privacyschermen en voor het vergroenen van muren, vooral vanwege de indrukwekkende herfstkleuren van de bladeren. Bij ons leest u alles over de mooiste sierwijnen, hoe u sierwijnen plant, verzorgt, de teelt van sierwijnen op het balkon en welke sierwijnen er zonder druiven verkrijgbaar zijn.

Sierwijn: wat is het en waarvoor wordt het gebruikt?

De zogenaamde sierwijnen zijn min of meer nauw verwant aan de edele wijnstok via de familie van wijnstokken (Vitaceae). Er kan onderscheid worden gemaakt tussen verschillende soorten: Wilde wijn (Parthenocissus), ook wel maiden wijnstokken of hek wijnstokken genoemd, de wilde wijnstok (Vitis vinifera subsp. sylvestris), ernaast als wilde wijnstok of echte wilde wijn, en de scharlakenrode wijn (Vitis coignetiae), die ook bekend staat als roestwijnstok of Japanse sierwijn.

Vergeleken met hun verwanten die in de wijnbouw worden gebruikt, hebben sierwijnen nauwelijks druiven, maar ze hebben wel een nette bladjurk. Ze worden daarom op veel plaatsen gebruikt voor het vergroenen van huismuren, muren en schuttingen, maar ook voor het beschaduwen van terrassen en balkons. De sierwijn groeit van nature in bomen en kan behoorlijk groot en zwaar worden. Steigers en klimhulpmiddelen moeten ontworpen zijn voor de groei van de plant en het gewicht van de sierwijn kunnen dragen.

Sierwijn planten

Het planten van de sierwijn is over het algemeen vrij eenvoudig en vindt idealiter plaats tussen maart en oktober. Een zonnige tot gedeeltelijk schaduwrijke standplaats is belangrijk voor de wijn. De bodembehoefte van de sierwijnen is vrij laag en de planten kunnen zich aanpassen aan zowel zand- als leembodems. Alleen te natte grond kan de wijn op den duur beschadigen. Voor de meeste sierwijnen is echter op jonge leeftijd een voedselrijke, neutrale tot alkalische en meer doorlatende grond voordelig, anders zal deze langzamer groeien. Sierwijn heeft geen windscherm nodig, integendeel: het groeit ook aan de wind blootgestelde locaties goed en kan zelfs op een latwerk worden getrokken als natuurlijke bescherming tegen de wind zullen. Wilde wijn verdraagt ​​de winter doorgaans goed en rijpe wijnstokken zijn zeker winterhard tot rond de -20°C.

Tip: Echte wilde wijn (Vitis vinifera subsp. sylvestris) houdt van verse tot vochtige grond - dus er moet voor water worden gezorgd.

Voor de plant wordt een voldoende groot plantgat gegraven met een diameter van minimaal 50 cm en een diepte van 50 cm. De kluit van potplanten kan lichtjes worden gekrast met een mes om de takken te sluiten voordat de wijnstok onder een kleine hoek in de richting van het latere klimhulpmiddel in het plantgat wordt geplaatst. Daarna vul je het gat weer. In zeer zware gronden is het raadzaam om veel zand en potgrond ondergronds toe te voegen voor een betere afwatering Meng, terwijl zandgronden worden verbeterd met wat hoogwaardige grond om de jonge planten te laten groeien vergemakkelijken. Daarnaast wordt de groei na het planten bevorderd door vers substraat, zodat er vanaf het begin een sterke plant ontstaat. De onze is hier bijvoorbeeld geschikt voor Plantura biologische universele aardewaarvan de samenstelling van compost, houtvezel en voornamelijk organische mest zeer geschikt is voor sierwijn.

Omdat de sierwijn limoenminnend is, is het ook aan te raden om er een dosis limoen door te mengen. Goed vermengd met de bestaande tuingrond biedt de grond optimale omstandigheden voor een gezonde plantengroei. De aarde wordt betreden om de grondverbinding tot stand te brengen zonder de fijne wortels te veel te belasten. Goed opgieten en vochtig houden laat de sierwijn goed groeien. In het begin moeten jonge ranken regelmatig naar de klimhulp worden gebracht en eraan worden vastgemaakt.

Wilde wijn: verzorgen en snoeien

Tijdens de groeifase is het bijzonder raadzaam om sierwijn in de pot te bemesten. Buiten geplante sierwijn wordt meestal goed aangevoerd door de minerale ondergrond en de regen en heeft daarom geen extra bemesting nodig. De plantengroei kan worden ondersteund door in april een slow-release meststof aan de nieuwe scheut te geven en medio juli opnieuw. Bijvoorbeeld onze Plantura organische universele meststof worden gebruikt, die dankzij het hoge aandeel organische grondstoffen een gezond bodemleven en daarmee een robuuste wortelgroei en een goede nutriëntenbenutting bevorderen. Dankzij de langetermijneffectiviteit is een of twee keer per jaar bemesten volledig voldoende. De verdere instandhouding van sierwijn is beperkt: een vorm- of kapsnede in de nazomer is net zo goed tolereren als een radicale snoei tijdens de rustfase in de winter, zodat de sierwijnen goed in toom worden gehouden kan.

Sierwijn als privacyscherm op het balkon: Zo'n sierwijn Vitis vinifera kan ook in het bad op het balkon worden neergezet. Je kunt hem daarheen leiden op een klimhulp en hem gebruiken als privacyscherm. Er moet echter op worden gelet dat er voldoende ruimte is, want ook sierwijn kan erg groot worden in een vat. Jonge planten kunnen in een pot van 30 bij 30 cm worden geplaatst en elke twee tot drie jaar in een grotere pot worden overgeplant. Breng een drainagelaag van geëxpandeerde klei of grof grind in de pot, omdat de sierwijn stagneert Verdraagt ​​​​vocht niet goed voordat je de container leuk vindt met een hoogwaardige en goed geventileerde grond ons Plantura biologische universele aarde vullen. Tweederde van de aarde vermengd met ongeveer een derde van het zand zorgt voor de optimale bodemgesteldheid voor de sierwijn. Langs een klimhulp staat niets de sierwijnteelt als privacyscherm in de weg, zolang je maar let op regelmatige bemesting en watergift.

De beste soorten en soorten sierwijnen voor in de tuin

De verschillende geslachten en soorten sierwijn zijn uitstekend geschikt voor het vergroenen van huismuren ed, maar verschillen soms sterk in uiterlijk en groei. We presenteren u de mooiste geslachten en soorten in één oogopslag:

Echte wilde wijn (Vitis vinifera subsp. Sylvestris)

De oorspronkelijke vorm van de moderne edele wijnstok is in grote delen van Europa bijna uitgestorven en wordt ook in Duitsland met uitsterven bedreigd. Wilde planten komen alleen voor in alluviale bossen in de Bovenrijn. Volgens deze criteria is de aanplant van de echte wilde wijn (Vitis vinifera subsp. sylvestris) moet een licht vochtige, gedeeltelijk beschaduwde plaats worden gekozen. Sierrank kan uitstekend worden gebruikt als muurvergroening en vormt ongeveer de grootte van een hand, weelderig groen blad dat meestal geel wordt in de herfst, en zelfs felrood als er veel zonlicht is kleuren. De bladeren zijn drie- tot vijfvingerig of gelobd met een witte stijl laurier en worden in de herfst afgeworpen, de plant is dan ook zomergroen. Oude planten groeien met hun dunne bladranken tussen 3 en 10 m hoog en vertonen een in lengterichting vezelige, opvallende bast. De maximaal 10 mm grote druiven van de echte wilde wijn hangen aan losse fruitkraampjes en worden blauwzwart als ze rijpen. In tegenstelling tot de nobele wijnstok is de bloem van de oorspronkelijke vorm meestal tweehuizig, wat betekent dat mannelijke en vrouwelijke bloemen niet op dezelfde, maar op verschillende planten staan. Om vruchten te laten ontstaan, moeten een vrouwelijk en een mannelijk exemplaar aanwezig zijn. De witte bloemen bloeien tussen juni en juli.

Is echte wilde wijn giftig of eetbaar? De echte wilde wijn is zonder aarzeling eetbaar. De kleine, zwarte druiven hebben een licht zure smaak, maar worden als zeer aangenaam ervaren.

Maagdelijke wijnstok (Parthenocissus)

De maagdelijke wijnstok, die oorspronkelijk uit Noord-Amerika en de gematigde streken van Azië komt, wordt in Duitsland als een neofiet beschouwd. Hij verschilt op een aantal punten van de echte wilde wijn: hij vormt hermafrodiete bloemen en kan dankzij schijfvormige zelfklevende organen ook op vrij gladde oppervlakken klimmen. Hun bladeren zijn heel, eenvoudig en gelobd of gevingerd met 3 tot 7 vingers. De bloeiwijzen van de maagdelijke wijnstokken zijn veel meer vertakt dan die van de echte wilde wijn, hun blauwzwarte bessen lijken weer behoorlijk op elkaar. Onder goede omstandigheden groeit de plant tot ongeveer 15, minder vaak tot 20 m hoog. De jonge wijnstokken verliezen hun bladeren in de herfst en zijn daarom alleen zomergroen. Deze soorten en variëteiten moeten worden benadrukt:

• Tricorn Maagdelijke Wijnstok (Parthenocissus tricuspidata) ˈVeitchiiˈ: Ook bekend als de drieledige maagdelijke wijnstok; Jaarlijkse groei tot 2,5 m; De drielobbige bladeren variëren in kleur van brons tijdens het ontluiken tot zomergroen tot rood-oranje tinten in de herfst; geelachtig groene bloem; sterk contrast tussen diepblauwe bessen en herfstrode stijl; past goed bij muren, schuttingen of een pergola.
• Engelmanns wijn (Parthenocissus quinquefolia) ˈEngelmanniiˈ: Groeit slechts ongeveer 0,5 tot 1 m per jaar; vormt lange, smalle, regelmatig getande bladeren met tot 15 cm lange, roodachtige bladstijlen; donker bloedrode tot vurig rode herfstkleur.

Is de maagdelijke wijnstok giftig of eetbaar? De maiden wijnstok is een puur sierplant. Hun vruchten bevatten een hoog gehalte aan oxaalzuur, dat in grote hoeveelheden milde vergiftigingsverschijnselen zoals misselijkheid, braken en diarree bij mens en dier kan veroorzaken. Vogels eten de bessen graag.

Tip: De blootstelling aan de zon heeft een beslissende invloed op alle sierwijnen en andere loofbomen Kleur van bladeren in de herfst. Veel zonlicht zorgt ervoor dat er meer anthocyanines worden gevormd als bescherming tegen oxidatie door het hoogenergetische licht. Ze lijken ons rood en paars en vormen de herfstkleur. Sierwijn op een zonnige standplaats wordt in de herfst kleurrijker.

Rode wijn (Vitis coignetiae)

De scharlakenrode wijn afkomstig uit Oost-Azië (Vitis coignetiae) wordt ook bij ons steeds populairder. Het is bijzonder geschikt als natuurlijke schaduwgever op het terras of balkon als het langs een bijbehorende klimhulp wordt geleid. Het is bij uitstek geschikt voor de groei van pergola of tuinhuisje. Hij kan tot 8 m hoog worden en vormt gerimpelde, hartvormige bladeren langs de ranken. Tussen juni en juli draagt ​​hij roestrode bloemen, waaraan hij zijn naam dankt. Hieruit komen in de herfst onopvallende, groene druiven tevoorschijn. Het tot 30 cm grote, dofgroene blad verkleurt naar opvallend herfstgeelrood tot vuurrood met een extra donkerrode nerf. Net als bij de andere wilde wijnen worden ze in de herfst weggegooid.

In één oogopslag: welke sierwijn past bij mij?

Afhankelijk van de manier waarop de wilde wijnen zijn geklommen, zijn ze verschillend geschikt voor verschillende doeleinden. De verschillende typen zijn hiervoor geschikt:

• Naar de Wand- en gevelbegroening Zonder klimrek is alleen de maagdelijke wijnstok geschikt, omdat deze op zijn plaats wordt gehouden met zelfklevende organen in kleine spleten en spleten.
• Op Klimrekken alle sierwijnen groeien goed, maar het frame voor de maagdelijke wijnstok moet niet van glad, maar van ruw materiaal zijn, zodat de hechtende organen stevig kunnen worden geplaatst.
• Wanneer natuurlijke privacy of zonwering Alle sierwijnen zijn geschikt op de pergola of op het dak van het prieel, maar alleen tot aan de bladval.
• Bij Kinderen en huisdieren in het huishouden Het is het beste om de echte wilde wijn of de scharlaken wijnstok te gebruiken, omdat hun bessen eetbaar zijn.
• voor zonnige locaties De echte wilde wijn en de scharlaken wijnstok zijn bijzonder geschikt, terwijl de maagdelijke wijnstok ook geschikt is schaduwrijke locaties groeit goed.

Spreekt de wilde wijn je aan als plant ter bescherming van de privacy, maar wil je wat afwisseling in de tuin brengen? Dan is ons speciale artikel over het beste een aanrader Privacyplanten voor tuin en balkon.