Elfenblume: planten, verzorging & de mooiste Epimedium soorten

De schaduwtolerante elfbloem is bijzonder geschikt als onderbeplanting en als bodembedekker. We geven tips over het kiezen van een variëteit, het planten en vermeerderen van de elfenbloem.

Een van de bekendste schaduwplanten is de elfenbloem. Wij presenteren u de mooiste epimediumsoorten en variëteiten en geven tips over planten en verzorgen.

Elf Flower: bloem, herkomst en eigenschappen

De elfenbloem (epimedium), ook bekend als de sokbloem, behoort tot de berberisfamilie (Berberidaceae). De ongeveer 60 soorten en natuurlijke hybriden zijn te vinden in Azië, Afrika en Europa op het noordelijk halfrond. De bladverliezende of groenblijvende vaste planten overwinteren met behulp van hun wortelstokken, waarvan sommige uitlopers vormen. Elfbloemen bereiken een hoogte van 15 tot 40 centimeter. Hun bladeren zijn ovaal, hartvormig, lancetvormig langwerpig of bijna rond van vorm. De bladrand kan gekarteld of licht stekelig zijn. De scheuten in het voorjaar zijn vaak brons of roodachtig, in de herfst is het blad meestal wijnrood-groen tot violetrood. De bloeiperiode van de elfachtige bloem begint in april, soms voor of tijdens het ontkiemen van de bladeren. De viervoudige bloemen bestaan ​​uit vier binnen- en vier buitenste bloembladen en kunnen afhankelijk van de soort langwerpige sporen vormen. Na bestuiving vormen zich capsulevruchten, waarin zich talrijke zaden bevinden met een opvallende zaadhuid. Mieren voeden zich graag met de voedzame vacht en verspreiden de Elf Flower Seeds rond.

Is de elfenbloem bij vriendelijk? De elfbloem is een van de vaste planten van de bij. Vooral kleinere wilde bijen gebruiken de nectar en het stuifmeel van de vaak tere elfachtige bloemen. Grootbloemige soorten zoals Epimedium versicolor worden ook bezocht door honingbijen.

De mooiste elfbloemsoorten

Er zijn verschillende soorten en variëteiten van elfenbloemen, die verschillen in groei, bloemgrootte en kleuring. Wij presenteren u de 10 mooiste soorten en variëteiten van de epimedium vooraan.

• Epimedium alpinum: Alpenlelie uit Zuidoost-Europa met bladverliezend blad en een groeihoogte tot 40 cm. De wilde soort die uitlopers produceert, vormt sierlijke pluimen met maximaal 25 roodgele individuele bloemen.
• Epimedium grandiflorum: De grootbloemige elfenbloem komt oorspronkelijk uit Japan. Het heeft een bladverliezende, klonterige groei tot 25 cm en lange, aangespoorde, grote, orchidee-achtige bloemen. De elfenbloem 'Lilafee' is bronskleurig als hij uitloopt en vanaf april delicate paarse, filigrane bloemen.
• Epimedium pauciflorum: Weinigbloemige elfachtige bloemen met een lage gestalte en 15-20 cm hoog. Populair als bodembedekker aangezien de korte uitlopers een dicht, groenblijvend tapijt vormen. De vrij zwakke soort vertoont delicate roze tot roomwitte bloemen.
• epimedium x perralchicum: Hybride soort met dichte groei tot 30 cm en bijna wintergroen blad. Elfenbloem 'Frohnleiten' is de bekendste soort en kan als bodembedekker geplant worden. Het blad verkleurt in de herfst mooi rood terwijl de nerven lichtgroen blijven. De delicate bloemen van de hybrideepimedium 'Frohnleiten' zetten gele accenten.

• Epimedium pinnatum ssp. colchicum: Zwarte Zee elvenbloem met krachtige groei en bijna wintergroen blad. De fijne, lichtgele bloemen verschijnen vanaf april. De variëteit 'Zwarte Zee' kleurt zijn bladeren donkerpaars in de herfst en winter. Het is bijzonder geschikt voor gebruik in een groot gebied, ook onder struiken en bomen.
• epimedium schaamhaar: Donzig elfachtige bloem met winterhard groenblijvend blad en klonterige groei tot 25 cm hoog. De lichtgele bloemen met korte stekels staan ​​op lange steeltjes.
• epimedium x rubrum: Rode elfachtige bloem, ontstaan ​​uit een kruising tussen E alpine en E grandiflorum. De klonterige, bladverliezende planten hebben roodbruine bladeren en tweekleurige roodwitte bloemen. De bijzonder rijkbloeiende soort 'Galadriel' is goed te gebruiken als bodembedekker.

• Epimedium versicolor 'Sulphureum': Zeer krachtige zwavelelvenbloem tot 35 cm en met een sterke spreiding. De zwavelgele bloemen verschijnen van april tot mei. In de herfst kleurt het blad van de elfbloem 'Sulphureum' brons.
• epimedium x warleyense: De bladverliezende hybride elvenbloem, tot 30 cm hoog, vormt uitlopers en is daardoor bodembedekkend. epimedium 'Orangekönigin' is ook verkrijgbaar als 'Orange Queen' en heeft talrijke bleek oranjerode bloemen.
• epimedium x youngianum: Lage bladverliezende hybride van E grandiflorum x E diphyllum, tussen 15 en 20 cm hoog. De verscheidenheid van epimedium x youngianum 'Niveum' heeft puntloze, witte bloemen en een delicate groeiwijze en is ideaal voor onderbeplanting.

Elfbloemen als bodembedekker: De volgende soorten elfachtige bloemen zijn bijzonder geschikt als bodembedekker: Epimedium pauciflorum, epimedium x perralchicum 'vrolijk', Epimedium pinnatum ssp. colchicum en epimedium x warleyens.

Plant elf bloem: locatie, tijd & procedure

epimedium is over het algemeen een aanpasbare vaste plant voor gedeeltelijk beschaduwde tot schaduwrijke locaties. Standplaatsen die te helder zijn, brengen de winterslaap in gevaar door late vorst, op te donkere plaatsen worden weinig bloemen gevormd. De ideale standplaats voor elfbloemen is op verse, losse, kalkarme en lichtzure, humusrijke grond. Grond die te zwaar of zanderig is kan behandeld worden met een hoogwaardige potgrond zoals de onze Plantura biologische potgrond, te verbeteren. Daarnaast vergroot kleipoeder het waterbergend vermogen van de bodem.

Elfbloemen worden geplant in de late herfst, tussen oktober en eind november voor de eerste nachtvorst, of in het vroege voorjaar vanaf begin maart. Ze kunnen worden geplant onder struiken en bomen of in schaduwrijke bedden. epimedium staat het liefst in kleine groepjes van drie tot tien planten en is op die manier het meest aansprekend. De plantafstand voor elfachtige bloemen is ongeveer 30 tot 40 cm. Voor bodembedekkers heb je ongeveer 15 tot 17 planten per vierkante meter nodig. De vaste planten worden net zo diep geplant als voorheen in de pot. In de loop van drie tot vier jaar hebben de uitlopers van groeiende soorten de nieuwe locatie overgenomen. Elfbloemen bloeien meestal in de eerste lente na het planten.

De elfenbloem verzorgen: knippen, water geven en bemesten

Je hoeft de elfenbloem niet per se te knippen. Het kan echter ruimte maken voor nieuwe groei als het oude blad na de winter, rond maart, wordt verwijderd.

De elfachtige bloem is een onderhoudsarme vaste plant die na het planten weinig aandacht nodig heeft. Een laag mulch tussen de vers geplante vaste planten beschermt ze tegen droogte en hitte. Gevoeligere soorten uit Azië, zoals E grandiflorum en E puberteit,moet in het hete seizoen regelmatig worden bewaterd. Zuidelijke stijlen, zoals E perralchicum en E pinnatum, zijn robuuster en kunnen goed tegen hitte en droogte.

Bemesting kan indien nodig jaarlijks in het voorjaar worden gedaan. Een overwegend organische langetermijnmeststof, zoals de onze Plantura biologische bloemenmest, vanaf maart losjes over de voorraad elfenbloemen strooien als de grond vorstvrij is. Idealiter daarna goed water geven zodat de voedingsstoffen snel vrijkomen.

Elfbloem vermeerderen

De eenvoudigste methode van vermeerdering is de verdeling van bestaande bosjes. In het late voorjaar na de bloei kunnen de wortelstokken van de elfachtige bloemen met een schop worden verdeeld, opgegraven en op de juiste plaats opnieuw worden geplant.
Als alternatief kunnen elfbloemen ook worden vermeerderd via wortelstokstekken. Voor dit doel worden de wortelstokken van uitgegraven planten met een scherp mes in stukken van ongeveer 5 cm lang gesneden. Vervolgens worden de wortelstokstukken horizontaal in voedselarme potgrond geplaatst en bedekt met substraat van ongeveer 1 tot 2 cm dik. De stekken moeten de komende weken op een vochtige maar niet natte plaats op een lichte, koele plaats kunnen wortelen. Al snel verschijnen de eerste scheuten en bladeren. Zodra sterke planten zich hebben ontwikkeld, kunnen de elfbloemen worden overgeplant of uitgeplant.

overwintering

Op onze breedtegraden zijn de meest voorkomende soorten elfachtige bloemen erg winterhard. Vers geplante en bladverliezende elfachtige bloemen moeten op ruwe locaties een lichte winterbescherming krijgen, zoals een dikke laag gebladerte. De wortelstokken verspreiden zich slechts net onder het grondoppervlak en kunnen daardoor beschadigd raken bij extreme temperaturen onder het vriespunt.

Is de elfenbloem giftig?

De elfbloem wordt als een licht giftige plant beschouwd. In sommige landen worden delen echter gekookt en dus eetbaar gemaakt. In de volksgeneeskunde worden extracten van E grandiflorum gebruikt bij bepaalde vormen van kanker.

tip: De twee soorten Elfenbloem Epimedium macun en Epimedium brevicornum worden in de traditionele Chinese geneeskunde en de kruidengeneeskunde gebruikt als medicijnen voor schildklierproblemen, hoge bloeddruk en erectiestoornissen.

Bodembedekkende planten zijn in veel tuinen geschikt als onderbeplanting of als extra vergroening van perken. Ontdek meer met ons bij vriendelijke bodembedekker voor elke locatie.