Cornus: teelt, verzorging en gebruik

De cornel was vroeger een belangrijke fruitsoort en wordt op veel plaatsen in hagen en aan bosranden aangetroffen. We geven tips over het planten, oogsten en verwerken van de cornelian kers.

In de Middeleeuwen werd de cornel samen met de mispel (Mespilus germanica) als een belangrijke fruitboom, maar raakte weer in de vergetelheid en is nu een alomtegenwoordige wilde vrucht die in veel tuinen voorkomt. In dit artikel leer je alles over de kornoeljekers, zijn geschiedenis, locatievereisten, aanplant en verzorging en het gebruik van steenvruchten.

Cornelian kers: bloem, herkomst en eigenschappen

de cornel (Cornus mas) behoort tot de kornoeljefamilie (Cornaceae) en komt van nature voor van Europa tot Klein-Azië. De wilde vorm wordt vaak aangetroffen in vogelbeschermingshagen, aan bosranden en in schaarse gemengde bossen. In Duitstalige landen staat de cornel ook wel bekend als de dirndlboom, dierenboom, Herlitze of gele kornoelje. De eetbare cornel wordt al sinds de oertijd als voedsel gebruikt, vanaf de vroege ijzertijd vanaf 800 voor Christus. Chr. de oudste vondsten komen uit kernen in aarden potten.

De cornelian kers kan meer dan 100 jaar leven. Gedurende deze tijd groeit het uit tot een boom of grote struik van 6 tot 8 m hoog en breed. Hij wordt elk jaar ongeveer 20 tot 30 cm hoog, waardoor het een van de minder competitieve, relatief langzaam groeiende bomen is. Aan de roodbruine en groengrijze scheuten zitten de eironde, elliptische bladeren van de kornoelje, die in de zomer glanzend groen zijn en in de herfst geelachtig tot roodoranje. Meestal zijn de bladeren aan de boven- en onderkant behaard, aan de rand gegolfd en 4 tot 10 cm lang. De zongele bloemen van de kornoeljekers, zittend in bolvormige cymes, verschijnen van februari tot april, lang voordat de eerste bladeren verschijnen. Ze zijn een waardevolle voedselbron voor allerlei bestuivers zoals bijen en hommels.

Van half augustus tot eind september rijpen de ongeveer 2 cm grote, ovaalronde, eetbare vruchten van de cornel, die nu dieprood worden en zacht worden. Het steenfruit is omgeven door smakelijk, fruitig en zuur smakend, aangenaam zoet vruchtvlees. Wanneer ze volledig rijp zijn, vallen de vruchten eraf en vormen zo voedsel voor tal van dieren zoals de slaapmuis, de slaapmuis en verschillende vogels in de herfst. De cornel is een hoogproductieve wilde fruitboom die 20 tot 40 kg per struik oplevert en tot 70 kg per jaar op oude planten.

De meest populaire soorten cornel

Cornuskersen worden al meer dan 100 jaar geteeld, tegenwoordig vooral op de HBLFA Schönbrunn in Wenen en aan het Instituut voor Fruitteelt in Bojnice in Slowakije, ook in Bulgarije en de Kaukasus regio. De nadruk ligt hierbij op de vruchtgrootte en smaak. We presenteren de meest populaire cornelian-variëteiten en hun eigenschappen.

• ˈAureaˈ: Langzaam groeiende kornoeljekers met opvallend licht geelgroen blad en een groeihoogte tot 4 m.
• ˈJolicoˈ: Cornelian kers met vruchten van meer dan 3 cm groot en laat rijpend vanaf half september. Lichtrode vruchten met een opbrengst van 20 tot 40 kg per volwassen struik. Het ras is ontstaan ​​op de HBLFA in Schönbrunn in Wenen.
• ˈKazanlakˈ: Peervormige, grote vruchten met een donkerrode kleur en vroeg rijp vanaf half augustus. Het ras komt uit Bulgarije en bereikt een hoogte van 2 tot 3 m.
• ˈPancherevoˈ: Deze slanke variëteit bereikt een hoogte van maximaal 5 m en groeit meer als een cornusboom dan als een struik. De grote vruchten wegen elk tot 15 g.
• ˈSchönbrunner Gourmet-Dirndlˈ: Een cultivar van de HBLFA Schönbrunn met zeer zoete, peervormige, 3 cm grote vruchten en een opbrengst van 15 tot 25 kg per struik.
• ˈGeelˈ: Gele cornel die vanaf half augustus zeer vroeg rijpt en ongeveer 2 cm grote, mildere en minder zuur smakende vruchten heeft. Zeer goede bestuiver voor alle gele cornelsoorten.

tip: De Japanse cornus (Cornus officinalis) daarvan ongeveer een week geleden Cornus mas bloemen en waarvan de jonge scheuten bruin zijn in plaats van groenrood. Maar deze soort uit het Verre Oosten produceert ook eetbare rode vruchten en biedt mooie herfstkleuren.

Cornel planten: locatie en procedure

De ideale standplaats voor de cornelian kers is zonnig tot halfschaduw. Hij houdt van warmte en kan verbazingwekkende afmetingen bereiken op beschutte locaties. Bij ons is de kornoeljekers echter volledig winterhard en kan ook koelere streken aan. Wat de bodem betreft stelt hij ook weinig eisen, want hij groeit zowel op zanderige als op leem- of humusrijke bodems, zolang deze niet te droog zijn. De zuurgraad van de grond kan licht zuur tot zeer alkalisch zijn, maar een pH-waarde in het kalkrijke bereik van 7,4 en hoger heeft de voorkeur.
De inheemse wilde vrucht is geschikt om als haag aan te planten, maar de korenkers als standaard kunnen ook als sierboom geplant worden met een solitaire positie in de tuin. Cornus-kersen zijn niet erg competitief als ze jong zijn, waarmee rekening moet worden gehouden bij het planten in combinatie met andere bomen en struiken. Hier moeten de zwakgroeiende cornelian kersen worden losgelaten zodat ze meer ruimte hebben en niet overgroeid zijn.

De herfst tussen oktober en half november is de beste tijd om de cornelian kersenstruiken te planten, omdat ze hun bladeren al laten vallen en in winterslaap gaan. Totdat de bladeren in het voorjaar van het volgende jaar uitkomen, concentreert de plant zich alleen op het ontwikkelen van wortels en kan goed groeien. Als alternatief is het ook mogelijk om begin maart te planten, maar dan moeten de cornelian kersen in de zomer regelmatig worden bewaterd, omdat er nog niet genoeg wortelmassa is. Als u een haag wilt maken, moet u ongeveer 2,5 planten per meter rekenen, wat overeenkomt met een plantafstand van 40 cm. In een enkele positie neemt de kornoeljekers in de loop der jaren een ruimte van ongeveer 4 tot 5 m breed in beslag, daarom moet hij minstens 2 m uit de buurt van aangrenzende planten worden gehouden.

Eerst wordt een groot plantgat gegraven en wordt de kornoeljekers geplant met de kluit. Voor een goede toevoer van voedingsstoffen de uitgegraven grond mengen met volwassen compost of een overwegend organische langetermijnmeststof zoals de onze Plantura universele meststof in biologische kwaliteit. Omdat de voedingsstoffen in de korrels, zoals kalium, stikstof en fosfor, slechts langzaam over meerdere Worden de hele maand vrijgegeven, ze ondersteunen de cornelian kers zacht en voorzichtig in de groeifase consistent. Vul nu het plantgat rondom het hout weer op en druk de aarde licht aan. Geef vervolgens uitgebreid water om het substraat tot aan de wortels door te spoelen en een bodembedekker te creëren. In het voorjaar moet u ook een gietring uit aarde boetseren om overvloedig en effectief te kunnen sproeien.

Tip: De kornoeljekers is alleen geschikt als kuipplant als hij jong is en niet erg hoog wordt. Om de wortels goed te laten groeien, heeft de plant veel ruimte onder de grond nodig en mag deze alleen in een overeenkomstige grote pot worden geplant en jaarlijks worden verplaatst. Daarnaast moeten de potten 's winters tegen vorst worden beschermd, omdat in de pot het risico bestaat dat de kluit en grond bevriezen en grote schade oplopen.

Cornelian kersenplanten in één oogopslag:

• Zonnige tot halfschaduwrijke standplaats op een beschutte plaats
• Gewenste pH: 7,4 en hoger
• Beste planttijd: oktober tot half november
• Plantafstand voor haagbeplanting: ca. 40 cm
• Plantafstand bij enkele beplanting: minimaal 2 m tot aangrenzende planten
• Graaf een groot gat en doe er cornelian kersen in
• Meng de uitgegraven grond met langdurige mest en verdeel over de plant
• Druk de grond en het water uitgebreid aan
• Modelleer bij het planten in het voorjaar een gietring
• Vanwege de beperkte ruimte is het alleen mogelijk om in potten te planten met jonge cornelian kersen

De belangrijkste zorgmaatregelen

Als inheemse wilde boom is de kornoeljekers van nature heel gemakkelijk te verzorgen, maar hij heeft ook baat bij een paar tuintips. De belangrijkste maatregelen voor de verzorging van cornelian kersen hebben wij voor u op een rijtje gezet.

Water geven en bemesten

Cornelian-kersen kunnen goed tegen droge perioden, maar geven over het algemeen de voorkeur aan grond die nooit helemaal uitdroogt en die zelfs in de zomer wat vocht vasthoudt. Op de juiste plaats hoeven alleen vers aangeplante kersenstruiken te worden bewaterd, omdat het wortelstelsel zich hier nog goed moet ontwikkelen. Gevestigde planten voorzien zichzelf uiterlijk na twee tot drie jaar van water. Onderhoudsbemesting eenmaal per jaar in het voorjaar wanneer de bladeren ontkiemen is voldoende voor de kornoeljekers. Werk hiervoor aan de oppervlakte met wat rijpe compost of slow-release meststof op organische basis, zoals de onze Plantura organische universele meststof, rond de plant. Micro-organismen in de bodem breken de korrels na verloop van tijd af en geven voor de plant beschikbare voedingsstoffen af.

Cornel snijden

Cornelian-kersen hoeven niet per se te worden gesneden als er voldoende ruimte is. De bloemen ontwikkelen zich op eenjarig hout. Dus als je hard snijdt, moet je een mislukte oogst verwachten. Wel tolereren de planten zelf snoeimaatregelen zoals goed uitdunnen en kunnen ze ook Grote heesters kunnen ook in hoogte en breedte worden beperkt door regelmatig te snoeien, wat resulteert in hagen van voordeel is. Ze kunnen zelfs herstellen van de stok met een radicale snoei en nieuwe scheuten vormen. De Cornelian kers zelf is zo snoeitolerant dat hij als vormsnoei in een bolvorm, als bonsai of als trellis kan worden gekweekt. Door het veelvuldig snoeien draagt ​​hij echter minder vaak en beduidend minder vrucht.

Cornus: ziekten en plagen

De cornel wordt nauwelijks aangevallen door ongedierte, individuele bladeren worden door rupsen gedolven. Bruine vlekken worden vaak gevonden op de bladeren van cornel en andere kornoeljeplanten veroorzaakt door schimmels zoals: Septoria of bacteriën zoals Pseudomonas syringae worden geactiveerd, maar bedreigen de plant zelden. Een kap voor een betere ventilatie en het verwijderen van de zieke bladeren die eraf zijn gevallen kan hierbij helpen. Op eigendommen die grenzen aan velden en bossen, is het risico van snuffelen op wild echter veel groter dan de besmetting met ziekteverwekkers.

vermeerdering cornel

De wilde vorm van de cornel kan via zijn zaden worden vermeerderd. Deze heeft echter een zeer lange en stabiele kiemrust en het gaat ook over koude kiemer, die meestal pas na twee winters ontkiemen. Voor de eenvoud vindt de teelt buiten plaats. Graaf gekochte of zelfgemaakte zaden ongeveer 3 tot 5 cm diep in het bed in de late herfst, mark de plek en wees geduldig tot de eerste zaailingen op zijn vroegst volgend voorjaar uit de grond komen horloge.

Een veel snellere manier van vermeerderen, ook voor rassen, is het bewortelen van stekken. Snijd in de vroege zomer, na de bloeiperiode van de kornoeljekers, 10 tot 15 cm lange scheuten van de nog zachte, rechte scheuten eerste houtige nieuwe scheuten van hetzelfde jaar en steek ze diep in vochtige potgrond, waarvan de helft vermengd met zand werd. Ons Plantura kruiden & zaadgrond is hiervoor ideaal omdat het weinig voedingszouten bevat, die de vers gesneden stekken het broodnodige water zouden ontnemen. Tegelijkertijd zorgen het hoge compostgehalte en de resulterende waterberging voor een goede omgeving voor wortelvorming. De stekken moeten de komende twee tot drie weken warm, licht en vochtig worden gehouden, idealiter 15 tot 20°C en een doorschijnende hoes die een hoge luchtvochtigheid behoudt. Wortels vormen zich snel en de stekken kunnen na ongeveer vier weken worden overgebracht naar voedselrijke grond of in het najaar worden uitgeplant. Volwassen planten vormen ook vaak wortelscheuten die kunnen worden opgegraven en getransplanteerd.

Is de cornel giftig?

De Cornelian kers is volkomen ongevaarlijk voor de mens, hij werd lange tijd gekweekt en geoogst als een belangrijke fruitboom. Hun fruit was immers een belangrijke bron van vitamines in het koude seizoen. Cornelian-kersen zijn ook niet giftig of gevaarlijk voor huisdieren zoals katten of honden. Spijsverteringsproblemen kunnen alleen optreden als u te veel van de vruchten met de steen doorslikt.

Cornelian kers: oogsten en gebruiken

Het oogstseizoen van de cornelian-kersen begint half augustus. De exacte tijd is afhankelijk van de variëteit. Zodra de vruchten klaar zijn om te worden geoogst, duurt de oogsttijd ongeveer 1-2 weken. Volledig rijpe vruchten vallen meestal van de struik. Daarom wordt er een fijnmazig net onder de planten gespannen. Krachtig schudden zorgt ervoor dat er meer, bijna volledig rijp fruit naar beneden valt en er meer tegelijk geoogst kan worden. Dit bespaart u de vervelende taak van het oppakken en wassen van op de grond liggend fruit. Cornelian-kersen die al zacht zijn, moeten onmiddellijk worden verwerkt of als alternatief worden ingevroren. Vruchten die nog niet helemaal rijp zijn, kunnen maximaal tien dagen op een koele plaats worden bewaard.

Alleen volledig rijpe vruchten smaken aangenaam zoet en zuur en krijgen een zeer zachte consistentie. Vruchten die te onrijp zijn, zijn daarentegen vaak hard en nog steeds extreem zuur. Roze, halfrijpe cornelian-kersen rijpen echter goed, wat vooral kan worden aangemoedigd door warmte.

Rijpe cornelkersen zijn geschikt als gezond tussendoortje, omdat ze een zeer hoog vitamine C-gehalte hebben van 70 tot 125 mg per 100 g. Voor sommigen smaken ze echter te zuur als ze vers zijn, maar een breed scala aan verwerkingsmethoden kan worden gebruikt om cornelsap, siroop of de in Rusland bekende likeur "Dernovka" te produceren. Bovendien wordt de in Oostenrijk populaire "Dirdl-Schnaps" bewaard in sterke drank. Heerlijke cornelian kersenjam en gelei worden gemaakt wanneer het fruit wordt ingekookt en vervolgens door een zeef wordt gehaald om de stenen te verwijderen. Gelijkwaardig aan veenbessen (Vaccinium vitis-idaea) de cornel past heel goed bij wildgerechten in de vorm van sauzen of compote. Om de wilde vrucht meerdere jaren te bewaren, moet u de cornelian-kersen drogen, snoepen of invriezen. Zelfs de halfrijpe, groene vruchten kunnen worden ontpit als "valse olijven" en worden genoten in wijnazijn. In het verleden werden de waardevolle ingrediënten en helende eigenschappen van cornelkersen gebruikt als huismiddeltjes om darmontsteking of koorts te verlichten.

Een andere soort wilde vrucht die aan belang wint, is de dienst peer (amelanchier). We laten zien hoe de decoratieve kleine bomen en struiken zich thuis voelen in uw tuin en of de vruchten geschikt zijn voor consumptie.