Sugar snaps: planten en verzorgen van de sugar snaps

Sugar snaps zijn een populaire zomergroente uit eigen tuin. We geven je alle belangrijke tips om thuis met succes zoete erwten te kweken.

Een paar jaar geleden waren de klassiekers gerimpelde erwten nog steeds de meest populaire erwtensoort. Vandaag de knapperige en zoetere peultjes (Pisum sativum subsp. sativa convar. axiphium) als favoriet bij de consument. De exacte oorsprong van de erwt is nog niet opgehelderd vanwege het lange gebruik, maar er wordt aangenomen dat het in India of Noord-Afrika ligt. Sugar snaps werden in de oudheid al gebruikt als eiwitbron en de basis van veel gerechten.

Peultjes: oorsprong en kenmerken

Afhankelijk van de regio zijn sugar snaps bekend onder vele namen zoals kefen, peultjes, peultjes, pijnboompitten of peultjes. Het behoort tot het geslacht van doperwten (

Pisum sativum) en maakt daarom deel uit van de vlinderbloemige planten (Faboideae), een onderfamilie van peulvruchten (Fabaceae of Leguminosae). De siererwtenplant groeit als eenjarige kruidachtige plant die zich voortplant via de vruchten die in peulen worden gevormd. Het vormt klimmende of kruipende blauwgroene hoofdscheuten die tot 1,5 meter lang kunnen worden en bedekt zijn met gebladerte. Naast de hoofdscheut kunnen meerdere dunne zijscheuten worden gevormd. De eivormige bladeren zijn meestal heel en zelden getand. Net als bij doperwten bestaat de bloeiwijze van de erwt uit één tot drie bloemen. De witte kelkblaadjes zijn meestal klokvormig en versierd met een bloemkroon. Uit de bevruchte bloem vormen zich de ongeveer 10 cm lange peulen, die elk tussen de vier en tien ronde zaden bevatten.

Met name in delicatessenwinkels komen de sugar snap pods vaak uit het buitenland en worden ze per luchtvracht naar Duitsland vervoerd. Ondertussen wordt de groente echter ook commercieel geteeld in sommige delen van Duitsland met diepe en voedselrijke grond. In je eigen tuin is de teelt ook goed te doen met een beetje achtergrondkennis.

peultjes planten

Sugar snaps hebben nauwelijks bijzondere standplaatseisen: diepe grond op een zonnige, luchtige standplaats zorgt al voor de beste omstandigheden. Daarentegen zijn zeer zanderige en zeer zware kleirijke of verdichte bodems ongeschikt. Ideaal is een humusrijke grond die goed water kan vasthouden maar niet neigt tot wateroverlast. Verdichting in de ondergrond is niet bevorderlijk voor de erwtenteelt, omdat hier makkelijker wortelrot kan optreden. Iedereen die al langere tijd groenten op hetzelfde bed kweekt, kan af en toe een beroep doen op een bodemactivator, die het bodemleven bevordert en het humusgehalte kan verhogen. Op deze manier wordt gezorgd voor een goede toevoer van voedingsstoffen naar de planten en wordt de bodem duurzaam beschermd om de teelt van groenten in de toekomst veilig te stellen. Ons Plantura biologische bodemactivator De extra mycorrhiza-schimmels die het bevat, kunnen bijvoorbeeld een symbiose creëren tussen schimmel en plant. Zo wordt de plant ondersteund in de water- en fosfaatvoorziening. Door de puur biologische componenten en de afwezigheid van dierlijke ingrediënten is onze Plantura biologische bodemactivator ook nog eens duurzaam geproduceerd en milieuvriendelijk.

De erwt is een van de zwak consumerende groenten. Door een symbiose met knobbelbacteriën neemt hij vaste stikstof op, die hij later in de bodem brengt. Omdat suikererwten op zichzelf slecht worden verdragen, moet er een teeltonderbreking zijn van ongeveer vier tot zes jaar voordat op hetzelfde areaal opnieuw wordt geteeld. Dit voorkomt de overdracht van voet- en verwelkingsziekten zoals fusarium. Een gemengde teelt is probleemloos wortels (Daucus carota subsp. sativus), koolsoorten (Brassicaceae), venkel (Foenicum vulgare), sla (Lactuca sativa) of radijs (Raphanus sativus var. sativus) mogelijk.

De beste tijd voor het zaaien van suikererwten is tussen maart en begin april, daar schade door langere vorstperiodes hier niet meer kan optreden. Te laat zaaien kan leiden tot een lagere opbrengst door verminderde bloei. In mildere streken is zaaien meestal mogelijk vanaf begin maart, de peul verdraagt ​​korte nachtvorst probleemloos.

Het zaaien gebeurt direct in het bed, waarbij met behulp van een tuinhark zaaivoren van circa 3 tot 5 cm diep in de losgemaakte grond worden gemaakt. Idealiter zijn de groeven zo uitgelijnd dat ze in een noord-zuid richting lopen. Dit zorgt ervoor dat de planten gelijkmatig worden blootgesteld aan licht en dus dat de peulen gelijkmatig groeien. Tussen twee groeven moet een rijenafstand van ongeveer 35 cm worden aangehouden, zodat de peultjes voldoende ruimte hebben voor een gezonde groei. Ook kun je in het tussengebied een klimhulp plaatsen zodat de plant naar boven kan groeien. Op deze manier bereiken de sugar snaps een hoogte van wel 1,5 meter. Daarna kunnen de zaden op een afstand van ongeveer 10 cm in de groef worden geplaatst voordat deze wordt gesloten en de grond licht wordt aangedrukt. Ten slotte moet de grond goed worden bewaterd om kieming te bevorderen. Na slechts één tot twee weken beginnen de peultjes te ontkiemen.

tip: Voor sugar snaps - maar ook voor andere klimgewassen - is het handig om een ​​latwerk te gebruiken. Dit verhoogt de opbrengst en verbetert tegelijkertijd de kwaliteit van de erwten. Door het trellis van de zoete erwt kan het licht alle delen van de plant gelijkmatiger bereiken, waardoor het fruit beter kan groeien en rijpen. Het maakt ook het oogsten gemakkelijker omdat je de meeste peulen op het eerste gezicht kunt zien en er niet naar hoeft te zoeken.

Zoete erwten kweken in één oogopslag:

1. Direct in het bed zaaien tussen begin maart en begin april.
2. De zaden van de sugar snaps moeten ongeveer 3 - 5 cm diep in een zaaimachine worden geplant. De afstand tussen de korrels is ongeveer 10 cm, de afstand tussen de rijen is ongeveer 35 cm.
3. Bij temperaturen van 10 tot 18 °C ontkiemen suikererwtenzaden binnen één tot twee weken.
4. Een klimhulp verbetert de opbrengst en kwaliteit. Bovendien wordt de oogst gemakkelijker gemaakt.

Naast de suikererwten zijn er nog vele andere soorten erwten. Lees ook ons ​​overzicht van nieuwe, beproefde en resistente exemplaren erwtensoorten.

Sugar snap erwt verzorging

Tijdens de vegetatieve periode is de onderhoudsinspanning voor de zoete erwten matig, vooral als de omstandigheden ter plaatse goed zijn. Vanaf het zaaien, zelfs vóór het ontkiemen, moet het onkruid eenmaal per week worden geharkt. Op deze manier is er geen concurrentie om voedingsstoffen en licht tussen de peultjes en het onkruid. Zodra de planten ongeveer 15 cm hoog zijn, beginnen ze onkruid te onderdrukken door hun eigen groei. Harken is alleen zeldzamer, meestal helemaal niet nodig. Bovendien kan de aarde nu rond de jonge planten worden opgehoopt, wat de laterale wortelvorming bevordert en zo de opname van water en voedingsstoffen verbetert. Bovendien kunnen de planten in de richting van de klimhulp worden geleid en met de eerste scheuten eraan worden vastgemaakt. Tijdens de groei is het belangrijk om de sugar snaps regelmatig verder omhoog in het latwerk te leiden, zodat alle delen van de plant evenveel licht krijgen en goed kunnen groeien.

De peultjes zijn niet winterhard. Als eenjarige, kruidachtige planten sterven ze in de herfst af en ontkiemen ze in het voorjaar vanzelf weer door de zaden uit de peulen.

Water geven en bemesten sugar snaps

Dankzij de diepe wortels kan de erwt zichzelf van voldoende water voorzien. Totdat de zaden ontkiemen, is het echter belangrijk om de grond constant vochtig te houden om de eerste groei te ondersteunen. In droge streken en bij langere periodes van droogte in de zomer is regelmatig water geven belangrijk, zodat de planten niet uitdrogen.

Zoete erwten zijn peulvruchten die in symbiose leven met zogenaamde knobbelbacteriën. Deze knobbelbacteriën zijn in staat stikstof uit de lucht te binden, om te zetten in nitraat en zo beschikbaar te stellen voor de planten. Bij gezonde bodemgesteldheid is gedurende de gehele vegetatieperiode geen verdere bemesting nodig.

Gesneden sugar snaps

Bij sugar snaps is een snede niet nodig. Als de groei te uitgestrekt wordt, kunnen uitstekende scheuten gemakkelijk terug naar het klimhulpmiddel worden geleid. Indien nodig kunnen ze ook worden afgesneden. Zieke of droge scheuten en bladeren moet u regelmatig verwijderen.

Op de juiste manier voor sugar snaps zorgen:

1. In eerste instantie moet onkruid klein worden gehouden en geharkt.
2. Begeleid tijdens de groei regelmatig langs het traliewerk zodat alle delen van de plant gelijkmatig licht krijgen.
3. Suikererwten zijn peulvruchten en leven in symbiose met knobbelbacteriën, die stikstof uit de lucht kunnen binden. Extra bemesten is dus niet nodig.
4. Als het droog is, moet het regelmatig worden bewaterd.
5. De peul hoeft niet gesneden te worden.

Sugar snaps kweken in een pot

Sugar snaps kunnen ook in potten worden geplant als je een paar punten in gedachten houdt.

Vanwege hun gevoeligheid voor langere kou mogen sugar snaps pas vanaf half april naar buiten, maar binnen hebben ze de voorkeur.
De pot moet groot genoeg zijn omdat de erwt een diep wortelstelsel ontwikkelt. Als substraat is een hoogwaardige groentegrond geschikt, die de plant door zijn samenstelling ideaal van voedingsstoffen voorziet. Door de losse structuur van de grond wordt ook een gezonde wortelgroei ondersteund. Ons Plantura biologische tomaten- en groenteaarde, voldoet niet alleen aan de eisen van de plant, het is ook gemaakt van duurzame, organische materialen en heeft helemaal geen turf nodig. De verdere procedure voor het zaaien is hetzelfde als bij het zaaien in bedden - alleen de suikererwten kunnen dichter worden gezaaid met een afstand van ongeveer vijf centimeter.

In de pot is het belangrijk om te zorgen voor een gelijkmatige watertoevoer, omdat de planten geen toegang hebben tot water uit diepere lagen van de aarde.

Suikererwten oogsten en bewaren

Oogsten is meestal mogelijk vanaf juni wanneer de peulen nog lichtgroen zijn en je de erwten van buitenaf goed kunt zien.

Om de zoete erwten te oogsten, kun je de rijpe peulen van de plant plukken en verzamelen. Bewaar de peulen niet te lang, want uiterlijk na een dag of twee zal de suiker die ze bevatten steeds meer in zetmeel veranderen en daardoor verandert de smaak. De vers geoogste sugar snaps kunnen kort worden geblancheerd en daarna veilig worden ingevroren om ze op een later tijdstip weer voorzichtig te ontdooien. Overrijpe peulen verliezen snel hun smaak en kwaliteit.

Smaak en gebruik van sugar snaps

Zoals de naam al doet vermoeden, smaken sugar snaps veel zoeter dan andere soorten erwten. Je kunt al jonge, nog niet helemaal rijpe peulen oogsten. Deze zijn erg goed om de sugar snaps rauw te eten. In tegenstelling tot gerimpelde erwten hebben sugar snaps geen perkamentlaag in de peul, daarom kunnen de peulen heel worden gegeten. Vandaar de naam "Mangetout", ontleend aan het Frans: Het Franse "Mange tout" betekent "alles eten". De peulen kunnen ook heel goed gekookt, gebakken of gekookt worden.

tip: Een kruising tussen peultjes en suikererwten, de zogenaamde "mergsuikererwten" of peultjes, is ook populair. De peulen kunnen heel worden gegeten zoals suikererwten, terwijl de korrels binnenin groter en knapperiger zijn als mergerwten. Hun smaak is licht zoet.

veel voorkomend plagen en ziekten op sugar snaps

Schimmelziekten en plagen kunnen af ​​en toe voor problemen zorgen voor de plant. Vochtige, koele ochtenduren besmetting met de echte meeldauw begunstigd. In tegenstelling tot andere schimmelziekten kan dit de plant ook aantasten tijdens kortere blad-natte fasen, maar het kan ook overdag droog en warm zijn. Om een ​​besmetting te voorkomen kan het helpen om de siererwten op een plek die 's ochtends al aan de zon is blootgesteld te kweken en 's ochtends in plaats van' s avonds water te geven. Door middel van veredeling zijn meeldauwresistente rassen ontwikkeld, die vooral in de moestuin en in de biologische landbouw worden gebruikt.
de Fusarium-schimmel is de tweede belangrijke antagonist die vaak peulvruchten zoals zoete erwten aantast. Als de plant besmet is met Fusarium, zullen de bladeren eerst iets verkleuren, daarna verwelken en uiteindelijk zwart worden. Door een passende vruchtwisseling te overwegen, kunt u een besmetting met de Fusarium-schimmel voorkomen.

De erwtenmot is de enige relevante dierlijke plaag op suikererwten. Het treft ze vooral tussen mei en juni, wanneer de planten de fruitpeulen vormen. Als het ongedierte al in uw eigen of in de aangrenzende tuin is waargenomen, moet u altijd een beschermnet gebruiken om het uit de buurt van de gezonde planten te houden.

Ben je nog op zoek naar andere spannende groentesoorten voor in je tuin? Zoals bijvoorbeeld de vaste plant zeekool planten en verzorgen, vertellen we je hier.